ตอนที่ 159 หนึ่งปีที่ผ่านไป 5
แพค จุงเมียง กล่าวยอมรับความพ่ายแพ้ของเขาด้วยความรู้สึกในหัวใจที่เขาไม่เคยรู้สึกมาเนิ่นนานแล้ว เขาสามารถที่จะเจาะผ่านเวทมนต์แปลกๆไปได้ แต่วิธีในการทำเช่นนั้นคือปัญหา
ด้วยสัญชาตญาณของปรมาจารย์ดาบ ที่ร่ำร้องเตือนเขาถึงเทคนิคที่ลี้ลับนี้และพลังที่ซ่อนอยู่ภายใน ทำให้เขาก้าวเข้นเส้นแบ่งโดยไม่ลังเล แพค จุงเมียง กล่าวขอโทษธีโอดอร์ด้วยใบหน้าแดงก่ำและละอายใจ “ข้ารู้สึกละอายใจยิ่งท่านเท็ด ข้าใช้ความสามารถของข้าขึ้นขัดกับกฏ....ข้าไม่ควรที่จะทำเช่นนั้น”
ถูกต้อง พลังอันน่าหวาดกลัวที่แทงทะลุผ่านเวทมนต์ของธีโอดอร์ก็คือ ‘ความสามารถของพลังออร่า’ นี่คือความสามารถที่ทรงพลังที่สุดของปรมาจารย์ดาบ ผู้ซึ่งเหนือกว่าจอมเวทย์ในด้านพลังโจมตี มันเป็นความสามารถที่ไม่สมเหตุสมผล และอยู่เหนือไปกว่าเวทมนต์และพลังของพระเจ้า
โดยปกติแล้ว จอมเวทย์ที่เผชิญหน้ากับมันเป็นครั้งแรกมักจะตื่นตระหนกหรือได้รับบาดแผลฝังลึกโดยปรมาจารย์ดาบ อย่างไรก็ตาม ธีโอดอร์ไม่ได้อยู่ในมาตรฐานเหล่านั้น
ความสามารถของผู้นำแพค....ก็คือ[การเจาะทะลวง]?ไม่ ฉันไม่สามารถมั่นใจได้เมื่อฉันเห็นมันเพียงครั้งเดียว....’ ธีโอดอร์นั้นยุ่งอยู่กับการวิเคราะห์พลังออร่าที่ผิดปกตินั้น มากกว่าที่จะโกรธการทำผิดกฏของแพค จุงเมียง
เหล่าผู้ที่เฝ้าดูพวกเขาจากระยะไกลอาจจะไม่รู้ แต่ธีโอดอร์ผู้ซึ่งได้เผชิญหน้ากับดาบของแพค จุงเมียง นั้นเห็นได้อย่างชัดเจน การผสานของเวทมนต์ทั้งสองก่อให้เกิดการระเบิดขึ้น ขณะที่พลังออร่าสีเงินได้เจาะทะลวงศูนย์กลางของมัน
แม้ว่า แรนดอล์ฟและแพค จุงเมียง จะเป็นปรมาจารย์ทั้งคู่ แต่ทว่าพลังของแรนดอล์ฟกลับแตกต่างจากแพค จุงเมียง ไปโดยสิ้นเชิง อย่างไรก็ตาม สำหรับจอมเวทย์พลังออร่าที่ลี้ลับนี้กำลังทำให้เขารู้สึกตื่นเต้น
ดังนั้น คำตอบของธีโอดอร์ต่อแพค จุงเมียง จึงล่าช้าไปชั่วขณะ
“….ไม่ ฉันต่างหากที่ต้องขอบคุณ การประลองสามารถจบลงได้โดยไม่มีอาการบาดเจ็บสาหัส ดังนั้น ฉันจึงรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง”
“แต่....”
“-นอกจากนี้”ธีโอดอร์กล่าวด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น ปฏิเสธคำคัดค้านว่า “มองไปรอบๆ หากผู้นำแพคทพผิดกฏ ฉันเองก็เช่นกัน”
แพค จุงเมียง มองไปรอบๆด้วยท่าทางสับสนก่อนที่จะเข้าใจว่าธีโอดอร์หมายถึงอะไร
ตามกฏที่พวกเขาได้ตกลงกัน แพค จุงเมียง จะไม่ได้รับอนุญาติให้ใช้ความสามารถทางพลังออร่า ขณะที่ ธีโอดอร์จะไม่สามารถใช้เวทมนต์วงกว้างซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าครึ่งหนึ่งของสถานที่
อย่างไรก็ตาม อะไรคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับพื้นที่โดยรอบหลังจากการปะทะครั้งสุดท้าย?จุดกึ่งกลางของทั้งสองคนยังอยู่ในสภาพที่ดี แต่คลื่นกระแทกได้ทำลายพื้นดินรวมถึงป่าด้านนอกพื้นที่โล่งจนหมด และแม้กระทั่งต้นไม้หลายต้นยังโค่นล้มลงมา
แพค จุงเมียง อาจจะลบเวทมนต์เกือบทั้งหมดได้ด้วยความสามารถทางออร่า แต่พลังนั้นก็เพียงพอที่จะส่งผลกระทบต่อผู้ชมที่ยืนอยู่ห่างจากพวกเขา
ขณะที่ธีโอดอร์จ้องมองไปยังมือทั้งสองข้างของเขา เขาชื่นชมในพลังเวทย์ที่เขาได้ใช้ไป
‘มันยังคงอันตรายเกินกว่าจะถูกนำมาใช้ในการฝึกฝน...?’
นี่ไม่ใช่บทเวทย์ที่เหมาะสมนัก แต่เป็นการระเบิดที่เกิดจากแรงผลักดันของพลังเวทย์ที่มีพลังหนาแน่นสูงสองอัน มันเป็นการประยุกต์ใช้เวทมนต์ในสมัยโบราณ การระเบิดจะไม่เกิดขึ้นหากอยู่ในระดับที่ธีโอคิดคำนึงถึง
ถึงกระนั้น พลังเวทมนต์ที่ไม่สมบูรณ์นี้ก็เพียงพอที่จะคุกคามปรมาจารย์ดาบแล้ว หากเขาสามารถทำมันได้อย่างสมบูรณ์ เขาจะมีอาวุธอีกชิ้นหนึ่งในการต่อกรกับบุคคลระดับสูงสุด ในทางทฤษฏี เขาสามารถที่จะล้มอัตตาที่อยู่ในขั้น5ได้ด้วยการใช้สิ่งนี้
แขนขวาของเขากลายเป็นพายุหิมะโดยการใช้พลังของอควาโล่ ในขณะที่แขนซ้ายของเขากลายเป็นเพลิงนรกโดยการใช้พลังของMuspelheim
มันหมุนวนผสานกันไปตามแนวคิดของ “หยินหยาง”ซึ่งเป็นปรัชญาตะวันออกซึ่งเรียกว่าการผสานพลังที่ต่อต้านกัน ซึ่งแตกต่างจากเวทย์ผสานที่มีอยู่ในอดีต สิ่งนี้เป็นเวทย์ใหม่ที่ธีโอดอร์ได้คิดค้นขึ้น
ธีโอดอร์เชื่อว่าเวทมนต์ที่แตกต่างกันนี้จะมีความเกี่ยวข้องกับการเข้าถึงระดับจ้าวมนตรา
“ฮ่าๆๆ!อันที่จริง คำพูดของท่านเท็ดนั้นถูกต้อง!”แพค จุงเมียง พูดด้วยความรู้สึกเบาบาง “การเผชิญหน้าในวันนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ!ข้าได้รับพรที่ทำให้ข้าได้เผชิญหน้ากับผู้ใช้อาคมแห่งฝั่งตะวันตก”
“ฉันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญเช่นคุณ”ธีโอดอร์เห็นด้วย บางครั้งการพูดคุยกันด้วยการต่อสู้ก็ดีกว่าการพูดคุยธรรมดากว่าหลายเท่า ชายสองครั้งต่างยอมรับในพลังของกันและกัน
ธีโอดอร์ปิดบังร่างกายส่วนบนที่เปลือยเปล่าของเขาด้วยเสื้อคลุมขณะที่แพค จุงเมียง กล่าวถามเขาว่า “ด้วยเหตุนี้ เงื่อนไขที่สองก็ได้สิ้นสุดลงแล้ว งั้น บอกข้าได้หรือไม่ว่าเงื่อนไขข้อที่สามคืออะไร?”
“อืม....เงื่อนไขที่สาม....”ธีโอดอร์ตกอยู่ในความเงียบแทนที่จะตอบคำถาม
เป็นเพราะเอลซิดและเพื่อนของเขากำลังเข้ามาใกล้พวกเขาหลังจากพบว่าการประลองได้สิ้นสุดลงแล้ว มันไม่จำเป็นต้องปิดบัง แต่มันดีกว่าที่จะไม่มีข้อผิดพลาด
ธีโอดอร์กลืนคำพูดของเขาลงไปและพูดเรื่องอื่นแทน “ผู้นำแพค ฉันจะบอกคุณหลังจากที่เรากลับไปที่คฤหาสน์แล้ว วันนี้เรามีแขกคนอื่นๆอยู่ด้วย”
“อืม ข้าเข้าใจ มันยังไม่ถึงสามสัปดาห์ แต่ข้าไม่ควรที่จะปล่อยให้นายของข้ารอข้า ท่านเท็ด ขอบคุณสำหรับความเข้าใจที่ล้ำลึกของท่าน”
ธีโอดอร์กระพริบตาปริบๆขณะที่จู่ๆเขากลับกลายเป็นคนรอบคอบ แต่ก็ไม่มีโอกาสที่จะชี้แจงความเข้าใจผิดได้
ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ไม่สามารถที่จะพูดคุยกับแพค จุงเมียง ได้เนื่องจากการมาถึงของกลุ่มเจ้าชายรัชทายาท เขาอดที่จะรู้สึกละอายใจไม่ได้เพราะความอ่อนน้อมของแพค จุงเมียง
เรื่องราวของเจ้าชายรัชทายามนั้นได้สิ้นสุดลงอย่างราบรื่นกว่าที่เขาคิดไว้และไม่มีการกระทบกระทั่งต่อกัน
และแล้ว สามวันต่อมา คนที่เหลืออยู่ของตระกูลแพคก็ได้มาถึงท่าเรือและเคาะประตูหน้าคฤหาสน์ ธีโอดอร์ผู้ที่กำลังเดินไปหาแพค จุงเมียงเพื่อเสนอเงื่อนไขที่สาม ก็ได้เผชิญหน้ากับบุคคลที่ไม่คาดฝันโดยบังเอิญ
***
มันเป็นไปตามที่คาดไว้จากตระกูลนักรบ พวกเขามีความแข็งแกร่งอย่างมาก ดังนั้นสมาชิกตระกูลแพคจึงย้ายเข้ามาอย่างรวดเร็ว ห้องว่างที่ธีโอดอร์และแรนดอล์ฟละเลยต่างเต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์แปลกๆ พร้อมกับเสียงวุ่นวายที่ดังออกมาจากทุกห้อง
ธีโอดอร์ฟังเสียงความวุ่นวายและเอียงถ้วยชาของเขา ชาที่แพค จุงเมียง ได้ให้ธีโอดอร์ เป็นชาสีมรกตที่น่าประทับใจและมันก็ปล่อยกลิ่นที่ทำให้รู้สึกเบิกบานใจ ธีโอดอร์ยกชาขึ้นจิบชาๆและค่อยๆสร้างความประทับใจกับชา “….หอมมาก”
“มันเรียกว่าชาหลงจิ่ง พวกเรามีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่มันก็คุ้มค่าที่จะมอบให้ท่านเท็ด”
“ขอบคุณ”
ธีโอดอร์ไม่มีความรู้เกี่ยวกับชาและคิดว่ามันราคาคงไม่สูงนัก แต่ความคิดของเขานั้นผิด
ชาหลงจิ่ง นั้นถือเป็นหนึ่งในชาที่ดีที่สุด ซึ่งชานั้นจะแบ่งออกเป็นเจ็ดชั้น ซึ่งแต่ละชั้นจะมีช่องว่างราคาที่แตกต่างกันอย่างมาก มันจะแตกต่างออกไปหากอยู่ในช่วงที่ตระกูลแพคกำลังรุ่งเรือง แต่ตอนนี้มันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะได้รับถ้วยชาซึ่งธีโอดอร์ได้ดื่มไป เพียงแค่ชาถ้วยเดียว มันกลับมีมูลค่าหลายสิบเหรียญทอง นั่นแสดงให้เห็นว่า แพค จุงเมียง นั้นชื่นชมธีโอมากแค่ไหน
ขณะที่อากาศในห้องกำลังนุ่มนวลและผ่อนคลาย....
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
เสียงเคาะประตูที่รุนแรงได้ทำลายบรรยากาศที่ผ่อนคลายลง ทันทีที่แพค จุงเมียง สัมผัสได้ว่าใครคือผู้เคาะประตู เขาก็ตะโกนออกไปพร้อมกับขมวดคิ้วแน่น {หยุด!ข้าไม่ได้บอกเจ้าไปแล้วหรือไรว่าห้ามมารบกวน ขณะที่กำลังพูดคุยกับแขกผู้ทรงเกียรติ?!”}
เช่นเดียวกับภาษาอย่างเป็นทางการของทวีปตะวันตก นี่เป็นภาษาที่ใช้กันในทวีปตะวันออก ภาษาที่เรียกว่าภาษาจีนตอนนี้ได้หลุดออกมาจากปากของแพค จุงเมียง
มันป็นภาษาที่ดินแดนตอนกลางได้สร้างขึ้นและแพร่กระจายออกไป และมันได้เผยแพร่ไปทั่วทวีปฝั่งตะวันออก ธีโอดอร์รู้สึกอึดอัดกับการออกเสียงแปลกๆ แต่ทว่า หลังจากนั้นไม่นาน ประตูก็ได้เปิดออกอย่างกะทันหัน
“{ท่านพ่อ}”ด้านหลังประตูเป็นผู้ชาย ไม่สิ ใบหน้าของเขาเด็กพอที่จะเรียกว่าเป็นเด็กชาย
มันเป็นเด็ก1ใน2คนที่มาพร้อมกับแพค จุงเมียง เมื่อไม่กี่วันก่อน บุตรชายลำดับที่3ของตระกูลแพค ชื่อของเขาคือ-
“{ไม่ แพค ต็อกซอน!เจ้าหยาบกระด้างเกินไป!}”
‘ใช่แล้ว แพค ต็อกซอน!’ธีโอดอร์รู้สึกประหลาดใจที่เขาเข้าใจภาษาจีน
เขาได้รับความรู้และประสบการณ์ของชาวจีนจากลี ยองซุก แต่เขาไม่เคยใช้มันมาก่อน บางทีเขาอาจจะเข้าใจถึงความรู้นี้เพราะตระกูลแพค มันเป็นความรู้ที่เขาไม่ต้องการจนกระทั่งตอนนี้ เขาใช้มันขณะที่ดูฉากตรงหน้าเขา
‘บางทีอาจจะมีความรู้เพิ่มเติมที่ถูกฝังอยู่อีก....’
ในขณะที่เขากำลังวิเคราะห์เรื่องนี้ การทะเลาะวิวาทของทั้งสองคนก็เริ่มรุนแรงขึ้น
“{ท่านพ่อ โปรดฟังคำขอของข้าเพียงครั้งนี้เท่านั้น!}”
“{เจ้าลูกคนนี้!}แพค จุงเมียง คำรามออกมาราวกับเสือที่กราดเกรี้ยว
อย่างไรก็ตาม แพค ต็อกซอน ยังคงส่ายหน้า “{ท่านพ่อไม่เข้าใจถึงความอัปยศของข้าที่ต้องมาอยู่อาศัยเช่นนี้!หากท่านไม่อนุญาติ ท่านก็โยนข้าออกไปเลยเสียตอนนี้!”}
“{จะ-เจ้า....!เจ้าบ้าไปแล้วหรือไร!ท่านเท็ดจะคิดอย่างไรเกี่ยวกับสถานการณ์นี้?!}”
“{ข้าจะขอโทษเขาโดยตรง!}”
ธีโอดอร์ไม่ทราบว่าสถานการณ์นั้นเป็นอย่างไร แต่เขาสัมผัสได้ถึงน้ำเสียงอันร้อนรนของแพค ต็อกซอน แพค จุงเมียง นั้นไม่โกรธอีกต่อไปขณะที่เขาถอนหายใจยาวเหยียดและลูบเคราของเขา ทันทีที่การโต้เถียงสิ้นสุดลง แพค ต็อกซอนก็จ้องมองไปที่ธีโอดอร์
‘หือ?’ ธีโอดอร์จะจินตนาการมันถึงหรือไม่?เขาสามารถหาร่องรอยของตัวตนที่ผ่านมาของเด็กหนุ่มได้ด้วยสีผมและสีตา เด็กหนุ่มนั้นมีดวงตาที่เต็มไปด้วยความปราถนาและความมุ่งมั่น มันเป็นใบหน้าของเหล่าผู้คนที่จะพยายามทำทุกอย่างไม่ว่าจะล้มเหลวกี่ครั้งก็ตาม
หลังจากมองไปที่ธีโอดอร์ชั่วขณะ แพค ต็อกซอนก็ทิ้งเข่าลงและกราบ แพค จุงเมียง มันเป็นการหมอบกราบ ในฝั่งตะวันออก การทำเช่นนี้ถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายและเสื่อมเสียเกียรติอย่างมาก และมันจะใช้ก็ต่อเมื่อผู้คนได้พบเห็นองค์จักรพรรดิเท่านั้น
ความโกรธของแพค จุงเมียง พุ่งปรี้ดทันทีเมื่อเห็น แพค ต็อกซอน ทำเช่นนั้น
“{ยืนขึ้นเดี๋ยวนี้!}”
“{ท่านพ่อ!โปรดส่งต่อคำพูดของข้า!}”
“{เจ้าลูกโง่!ข้าไม่เคยสอนให้เจ้าทำเช่นนี้!}”
“{ถูกต้อง!ท่านไม่เคยสอนอะไรข้าเลย!}”
การทะเลาะได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง ธีโอดอร์กังวลว่าเขาอาจจะเห็นการชักดาบขึ้น ดังนั้นเขาจึงเปิดปากขึ้นและพูดว่า “{พอได้แล้ว ทั้งคู่}”
ทั้งคู่ต่างหยุดด้วยความตกใจในคำพูดของเขา
“{ท่านเท็ด นี่เป็นเรื่องในครอบครัว....หือ?}”
“{ข้าจะไม่ยอมจนกว่าท่านพ่อจะยอมรับ...เอ๋?}”
ไม่สามารถที่จะยอมรับสถานการณ์ได้ ทั้งสองคนต่างจ้องมองไปที่ธีโอดอร์
“{ผู้นำแพค ฉันจะฟังเรื่องราว}”
“{อ่อ อ่า ข้าเข้าใจแล้ว}”
แพค จุงเมียง รู้สึกประหลาดใจกับภาษาจีนที่คล่องแคล่ว ทำให้เขาพยักหน้าและไม่สามารถปฏิเสธได้ ธีโอดอร์ถามความสมัครใจจากแพค จุงเมียง ก่อนที่จะหันไปหา แพค ต็อกซอน ธีโอดอร์หันไปหาแพค ต็อกซอนที่นิ่งค้างและกล่าว “{นายน้อยแพค}”
“{คะ-ครับ!}”เขาตอบกลับอย่างเป็นกังวล
“{ฉันไม่รู้ว่าเรื่องราวเป็นยังไง แต่หากเธอต้องการจะพูดกับอะไรกับฉัน โปรดพูดมาโดยตรง}”
“{....ครับ ข้าเข้าใจ}”แพค ต็อกซอนดูเหมือนจะฟื้นความสงบของเขาได้แล้วขณะที่เขายืนขึ้นด้วยท่าทางนิ่งสงบ เขาหันไปหาพ่อของเขาก่อนจะหันไปหาธีโอดอร์และสูดหายใจ
ตึง!
จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงอีกครั้งและกราบ“{โปรดอภัยให้แก่ความหยาบคายของข้า!ข้าหวังว่าข้า แพค ต็อกซอน จะได้รับการชี้แนะจากท่าน!}”
“{อ่า เจ้าลูกคนนี้!}”แพค จุงเมียง พยายามที่จะหยุดแพค ต็อกซอน แต่เขาก็ถูกขัดขวางเอาไว้ ธีโอดอร์ส่ายหัวด้วยท่าทางที่ยากจะอธิบาย ไม่สิ เขาสงบนิ่งเพียงแค่ภายนอก ข้างในเขากลับยิ้มด้วยความพึงพอใจ
‘เอาละ สิ่งต่างๆอาจจะดีขึ้นด้วยวิธีนี้’
นี่อาจจะช่วยให้คำขอที่สามของเขามีโอกาสมากขึ้น
นอกจากนี้เขาไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญหรือไม่ แต่คำขอของแพค ต็อกซอน คล้ายกับเงื่อนไขที่สามของธีโอดอร์ที่คิดไว้ล่วงหน้า พลังงานที่แตกต่างไปจากนักรบกำลังไหลเวียนอยู่รอบตัวแพค ต็อกซอน มันเป็นพลังทาสามซึ่งคล้ายคลึงกับเวทมนต์ แต่ก็ไม่เหมือนกันไปเสียหมด
นี่เป็นโอกาสสำหรับธีโอดอร์ในการตรวจสอบพลังอำนาจนั้น
“{….เงยหน้าขึ้นเถอะ นายน้อยแพค}”
“{ทะ-ท่าน}”
“{ให้ฉันได้ยินเรื่องราวของเธอ}”
ธีโอดอร์ควบคุมการแสดงออกของเขาขณะที่ท่าทางแปลกๆเกิดขึ้นบนใบหน้าของแพค ต็อกซอน นี่เป็นครั้งแรกที่ธีโอดอร์ได้พบกับผู้ใช้อาคม(shaman)!
