ตอนที่แล้วเทพปีศาจหวนกลับ บทที่ 15 ประวัติศาสตร์จะถูกเขียนขึ้นโดยผู้เหลือรอด (อ่านฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพปีศาจหวนคืน บทที่ 17 เริ่มต้นปรับแต่งวิญญาณสุรา (อ่านฟรี)

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 16 กอบโกยทั้งหมด (อ่านฟรี)


เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 16 กอบโกยทั้งหมด 

แปลโดย iPAT 

“เจ้าถูกโจมตีด้วยวิญญาณพิษไร้พ่ายของข้า โดยปราศจากยาถอนพิษ ภายในเจ็ดวันเจ้าจะกลายเป็นบ่อเลือดและตกตายไปในที่สุด”

“เมื่อเปรียบเทียบกับท่านนักบวชผู้สูงส่ง ข้าก็เป็นได้เพียงผายลมเท่านั้น ข้ารู้เท่าไม่ถึงการณ์และพลั้งมือกับท่านผู้มีเมตตาไปก่อนหน้าราวกับคนตาบอด แต่เพื่อเห็นแก่หมู่บ้านที่ต้อนรับท่านเป็นอย่างดี โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย”

ฉากเหตุการณ์ทั้งหมดฉายซ้ำเป็นครั้งที่สองขณะที่ฟางหยวนยังนิ่งเงียบ แต่เพียงเมื่อมันฉายซ้ำเป็นครั้งที่สาม ฟางหยวนก็ถอนหายใจออกมาก่อนกล่าว “มันเป็นเช่นนี้”

นี่เป็นภาพและเสียงที่ถูกบันทึกไว้โดยวิญญาณความทรงจำของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้

ในจัวหวะที่ฟางหยวนดึงเถาวัลย์ออกจากซากศพของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ เขาบังเอิญกระตุ้นการทำงานวิญญาณความทรงจำโดยไม่ได้ตั้งใจ และหากคนผู้หนึ่งไม่ได้โง่เขลาจนเกินไป พวกเขาจะตระหนักได้ว่าภาพเหตุการณ์ที่ปรากฎขึ้นเป็นเรื่องจริง

ปีนั้นเป็นผู้นำตระกูลแสงจันทร์รุ่นที่สี่ที่วางอุบายกำจัดนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ แต่เขากลับล้มเหลว หลังจากพ่ายแพ้ในการต่อสู้ เขายังคุกเข่าร้องขอชีวิตอย่างน่าสมเพช และก็เป็นเขางที่ฉวยโอกาสลอบโจมตีนักบวชปีศาจสุราดอก แต่สุดท้ายเขาก็ยังเสียชีวิตอยู่ ณ จุดนั้น ชัดเจนว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องน่าละอาย ดังนั้นคนที่เหลือรอดจึงเขียนหน้าประวัติศาสตร์ขึ้นมาใหม่

พวกเขาสลับบทบาทของผู้นำตระกูลแสงจันทร์รุ่นที่สี่กับนักบวชปีศาจสุราดอกไม้

จากตำนานที่เล่าขานสืบต่อกันมา นักบวชปีศาจสุราดอกไม้เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ในการต่อสู้ คุกเข่าร้องขอชีวิต ลอบโจมตี และเสียชีวิตในเวลาต่อมา ในทางกลับกันผู้นำตระกูลแสงจันทร์รุ่นที่สี่กลายเป็นวีรบุรุษที่ทุกคนยกย่อง

แต่สำหรับฟางหยวน เขามองเห็นช่องโหว่ในเรื่องนี้ เพราะหากนักบวชปีศาจสุราดอกไม้เสียชีวิตด้วยน้ำมือของผู้นำตระกูลแสงจันทร์รุ่นที่สี่จริงๆ เหตุใดศพของนักบวชปีศาจจึงไม่ถูกนำกลับไปยังหมู่บ้าน แต่กลับถูกทิ้งไว้ในสถานที่ลับอีกแห่งหนึ่ง

ในชีวิตก่อนหน้า บุรุษพ่ายรักผู้นั้นอาจรู้สึกกลัวเมื่อได้เห็นภาพเหล่านี้ กระทั่งผู้อาวุโสรุ่นนั้นจะเสียชีวิตไปหมดแล้ว แต่เพื่อป้องกันการกลับมาของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้และเกรงว่าความจริงจะปรากฎ ผู้อาวุโสรุ่นนั้นจึงต้องส่งต่อข้อความลับเกี่ยวกับความจริงของเรื่องนี้จากรุ่นสู่รุ่น

บุรุษพ่ายรักผู้นั้นยังตระหนักได้อีกว่าหากเขาหยิบสมบัติไป มันมีความเสี่ยงสูงมากที่เขาจะถูกสงสัยและถูกตรวจสอบโดยผู้อาวุโสที่รู้ความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะเก็บสมบัติเอาไว้กับตนเองแต่ตัดสินใจรายงานเรื่องทั้งหมดกับผู้อาวุโสของตระกูล

นอกจากนั้นวิธีของเขายังเป็นการแสดงความภักดีต่อตระกูล ดังนั้นเขาจึงได้รับผลตอบแทนที่ดีจากการตัดสินใจที่ชาญฉลาดของเขาในครั้งนั้น

อย่างไรก็ตามแม้บุรุษพ่ายรักจะทำเช่นนั้น แต่มันไม่ได้หมายความว่าฟางหยวนจะทำเช่นเดียวกัน

“ข้าผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากระหว่างการค้นหาสมบัติ ดังนั้นข้าก็ควรกอบโกยผลประโยชน์ทั้งหมด เหตุใดต้องแบ่งผู้อื่น? เหตุใดต้องกลัวผู้อื่นค้นพบ? หากไร้ซึ่งความเสี่ยง แล้วจะได้รับผลประโยชน์ได้อย่างไร? ชายผู้นั้นขี้ขลาดเกินไป” ฟางหยวนเผยรอยยิ้มเย้ยหยัน เขาไม่สนใจภาพเหตุการณ์ที่ยังคงฉายซ้ำอยู่บนกำแพงหิน เขาหันหลังกลับและใช้มือดึงเถาวัลย์ออกจากซากศพของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้

ซากศพของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ทรุดโทรมเสียหายไปตามกาลเวลา โครงกระดูกของเขาแยกออกเป็นหลายส่วน แต่ฟางหยวนไม่สนใจมันแม้แต่น้อย เขากระทั่งเตะกระดูกขาของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ที่กีดขวางอยู่ออกไปอย่างไม่แยแส

สิ่งแรกที่เขาค้นพบก็คือถุงเก็บหินวิญญาณแต่มันมีหินวิญญาณอยู่เพียงสิบห้าก้อนเท่านั้น

“ผีร้าย!” ฟางหยวนสบถสาปแช่ง ลักษณะภายนอกของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ดูโอ้อ่าภูมิฐาน แต่โดยไม่คาดคิดเขากลับมีเงินอยู่น้อยมาก

แต่ฟางหยวนก็ตระหนักถึงเหตุผลอย่างรวดเร็ว ‘นักบวชปีศาจสุราดอกไม้ต่อสู้อย่างดุเดือด หลังจากนั้นยังถูกลอบโจมตีด้วยวิญญาณแสงจันทร์กระทั่งทะเลวิญญาณได้รับความเสียหายอย่างหนัก เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ เขาต้องใช้หินวิญญาณเป็นจำนวนมาก เอาเถอะ หินวิญญาณสิบห้าก้อนก็ถือว่าไม่เลว’

หลังจากนั้นฟางหยวนก็พบวิญญาณที่ดับสูญไปแล้วอีกหลายดวงรวมถึงวิญญาณสุราดอกไม้และวิญญาณหญ้าถุงข้าว วิญญาณเป็นรูปแบบชีวิตชนิดหนึ่ง ดังนั้นพวกมันจึงต้องการอาหารเพื่อความอยู่รอดและวิญญาณส่วนใหญ่ก็พิถีพิถันกับอาหารของพวกมัน แม้วิญญาณสุราดอกไม้และวิญญาณหญ้าถุงข้าวจะมีความต้องการค่อนข้างน้อย แต่ในถ้ำแห่งนี้แสงอาทิตย์ไม่มีสาดส่องเข้ามา มันจึงยากที่วิญญาณสายพฤกษาจะมีชีวิตรอด

และหลังจากนั้น.....

หลังจากนั้นก็ไม่มีสิ่งใดอีกเลย!

นักบวชปีศาจสุราดอกไม้เป็นผู้ใช้วิญญาณระดับเดียวกับผู้นำตระกูลแสงจันทร์รุ่นที่สี่ หลังจากการต่อสู้ที่รุนแรงของพวกเขา เขาสูญเสียวิญญาณส่วนใหญ่ไป เมื่อมาถึงสถานที่แห่งนี้เขาต้องรักษาอาการบาดเจ็บของตน นั่นเป็นเหตุผลที่วิญญาณสุราดอกไม้และวิญญาณหญ้าถุงข้าวปรากฏขึ้นที่นี่ อย่างไรก็ตามสุดท้ายเขาก็ยังไม่สามารถรักษาชีวิตของตนเองเอาไว้ได้

หลังจากสามร้อยปี วิญญาณดวงอื่นๆของเขาก็ดับสูญไปในที่สุด สิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่็มีเพียงวิญญาณสุราและวิญญาณความทรงจำเท่านั้น

วิญญาณสุราอาจมีชีวิตอยู่ได้เพราะวิญญาณสุราดอกไม้ แต่มันก็ต้องพบกับความยากลำบากเมื่อวิญญาณสุราดอกไม้ตายไป ดังนั้นมันจึงต้องออกไปหาอาหารยังโลกภายนอกเป็นครั้งคราว และชัดเจนว่าคืนนี้มันถูกดึงดูดให้ออกไปด้วยกลิ่นหอมอันเย้ายวนใจของสุราไผ่เขียว

“วิญญาณความทรงจำสามารถบันทึกภาพเหตุการณ์ได้เพียงครั้งเดียว ดูเหมือนวิญญาณสุราจะเป็นประโยชน์ต่อข้ามากที่สุด ไม่แปลกใจเลยว่าเหตุใดบุรุษพ่ายรักจึงเลือกที่จะรายงานเรื่องนี้กับผู้อาวุโสของตระกูล ความจริงก็คือกำไรของมันจะน้อยเกินไปในขณะที่มีความเสี่ยงมหาศาล”

ตามความทรงจำของฟางหยวน บุรุษพ่ายรักเป็นผู้ใช้วิญญาณระดับสาม ขณะที่หนอนสุราเป็นเพียงวิญญาณระดับหนึ่ง แม้มันจะมีค่าสำหรับฟางหยวน แต่มันไม่ได้ค่ามากนักกับชายผู้นั้น

ด้วยเหตุนี้การรายงานกลับไปยังตระกูลจะทำให้บุรุษพ่ายรักได้รับผลประโยชน์มากกว่า

“เช่นนั้นข้าควรรายงานกลับไปยังตระกูลงั้นหรือ?” ฟางหยวนไตร่ตรองก่อนจะปัดความคิดนี้ทิ้งไปอย่างไม่แยแส

สมบัติของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ดูเหมือนจะมีเพียงวิญญาณสุราและหินวิญญาณ

แต่หากทบทวนให้ดี สิ่งที่มีค่าที่สุดกลับเป็นวิญญาณความทรงจำที่กำลังฉายภาพซ้ำๆอยู่บนกำแพงหิน

ภาพเหล่านี้สามารถขายให้กับหมู่บ้านอื่นๆในละแวกนี้ได้ทั้งหมด โดยไม่จำเป็นต้องคาดเดา ผู้อาวุโสของหมู่บ้านอีกสองแห่งที่อยู่บนภูเขาชิงเหมาเช่นเดียวกับหมู่บ้านแสงจันทร์บรรพกาลจะต้องสนใจมันอย่างแน่นอน เพราะมันเป็นหลักฐานที่จะส่งผลกระทบต่อความจิตใจของผู้คนในหมู่บ้านแสงจันทร์บรรพกาล

กระไรนะ?

เกียรติและความภักดีงั้นหรือ?

เสียใจด้วย สำหรับฟางหยวน เขาไม่มีแม้แต่สิ่งเดียว!

อย่างไรก็ตามเพียงภาพเหตุการณ์นี้ยังไม่สามารถทำลายตระกูลแสงจันทร์ มันไม่สามารถสร้างความเสียหายได้มากนัก

นอกจากนี้ตระกูลก็ไม่เห็นคุณค่าของเขา เขาต้องพยายามอย่างหนักด้วยตัวเอง เขาต้องหาทรัพยากรและหยิบยืมพลังอำนาจรอบตัวเพื่อการบ่มเพาะของเขาด้วยตัวของเขาเองทั้งหมด

“เห็นใจตระกูลงั้นหรือ? ฮ่าฮ่า” ฟางหยวนหัวเราะเสียงเย็นก่อนกล่าวต่อ “ข้าไม่ได้ไร้เดียงสาดังเช่นชีวิตที่ผ่านมาอีกแล้ว”

อย่าคิดที่จะพึ่งพาผู้อื่น ในโลกนี้มีเพียงตัวเองเท่านั้นที่สามารถพึ่งพา

หลังจากแน่ใจว่าตนเองรวบรวมสมบัติทั้งหมดที่ซุกซ่อนอยู่ภายในถ้ำลับแห่งนี้เรียบร้อยแล้ว ฟางหยวนก็เดินกลับออกไปตามเส้นทางเดิมที่เขาเข้ามา

ผ่านม่านน้ำตกออกมายังโลกภายนอก ฟางหยวนนึกถึงข่าวลือในชีวิตก่อนหน้า เขาจำได้ว่าศพของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ถูกพบในถ้ำใต้ดินแห่งหนึ่ง แต่นี่ที่สามารถเรียกว่าถ้ำใต้ดินได้หรือไม่? เห็นได้ชัดว่ามันอยู่ด้านหลังน้ำตก

ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะหามันไม่พบตลอดเจ็ดวันที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าในชีวิตก่อนหน้า เมื่อตระกูลค้นพบสุสานของนักบวชปีศาจสุราดอกไม้ พวกเขาก็ทำลายวิญญาณความทรงจำรวมถึงรอยแยกแห่งนี้ทิ้งไปและสร้างเรื่องโกหกขึ้นมาอีกครั้ง

สำหรับการค้นพบของฟางหยวนในวันนี้ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความโชคดี อีกส่วนเป็นเพราะการทำงานหนักของเขา แต่เหตุผลสำคัญที่สุดกลับเป็นสุราไผ่เขียว

สุราไผ่เขียวเป็นสุราที่ดีที่สุดของหมู่บ้าน บางทีในชีวิตก่อนหน้า บุรุษพ่ายรักอาจดื่มสุราไผ่เขียวเช่นกัน

อย่างไรก็ตามมันไม่สำคัญอีกต่อไป เพราะตอนนี้สมบัติทั้งหมดถูกค้นพบแล้วโดยฟางหยวน แม้มันจะทำให้เขารู้สึกผิดหวังไปบ้าง แต่อย่างน้อยเขาก็ได้รับวิญญาณสุรารวมถึงสิ่งที่เขาจำเป็นต้องใช้มากที่สุด นั่นก็คือหินวิญญาณ!

‘ต่อไปข้าต้องมุ่งมั่นกับการปรับแต่งวิญญาณ ตราบเท่าที่ข้าทำสำเร็จ เมื่อข้ากลับไปยังสถานศึกษา ข้าจะมีคุณสมบัติที่จะอาศัยอยู่ในบ้านพักของศิษย์เช่นเดียวกับการได้รับทรัพยากรจากตระกูล แต่ระหว่างนี้ข้าสามารถพักอยู่ที่โรงเตี้ยมได้เพียงหนึ่งหรือสองวันเท่านั้น หลังจากทั้งหมดค่าใช้จ่ายมันสูงเกินไป’ ฟางหยวนคิดขณะเดินทางกลับหมู่บ้านแสงจันทร์บรรพกาล