ตอนที่แล้วตอนที่ 84: การต่อสู้อย่างดุเดือด (1)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 86: ใจเย็น (1)

ตอนที่ 85: การต่อสู้อย่างดุเดือด (2)


ชายผมสีเงินชี้นิ้วมาที่แองเจเล่อีกครั้งแล้วก็มีลำแสงสายฟ้าสีน้ำเงินปรากฏขึ้นที่ปลายนิ้วของเขาและปล่อยไปทางแองเจเล่ ทันใดนั้นดาบกางเขนก็ฟันลำแสงและแทงไปที่พื้นข้างชายผมสีเงิน ส่วนที่เหลือของกระแสไฟฟ้าได้กระจายลงสู่พื้นดินอนุภาคพลังงานรั่วไหลออกไป เสียงที่เกิดจากประกายไฟมันดังและรุนแรงมาก

ในไม่ช้าวงเวทภายใต้ของชายผมสีเงินก็พังลง

การแสดงออกของชายผมสีเงินเปลี่ยนไป ตอนนี้เขาเพิ่งสังเกตว่าแองเจเล่อยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตรเท่านั้น

มือของแองเจเล่แดงเหมือนเลือดหนังเหมือนถูกลอกออกมา มีจุดแสงสีเขียวรอบๆเท้าของเขาปกป้องเขาจากกระแสไฟฟ้า

"เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถ...." ชายผมสีเงินยังพูดไม่จบก็คลื่นที่ทำให้เขาเวียนหัว "มันเป็นคาถาสับสน!"

ชายผมสีเงินพยายามจะกระโดดถอยออกไปแต่มันสายเกินไป

ตอนนี้แองเจเล่สงบมาก เขาใกล้ชนะมากขึ้นเขาจึงต้องระมัดระวังตัว เขาต้องการทำให้แน่ใจว่ามันจะไม่ผิดพลาด

มีมีดสีดำอยู่ในมือขวาของเขามันเป็นของขวัญที่พ่อให้เขา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาจะใช้มัน

เขาจับมีดแน่นและโน้มตัวไปข้างหน้า

"อา!" เขากรีดร้อง

"เจ้าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้ากำลังทำอะไรงั้นหรือ เจ้าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าโลหะเป็นสื่อกระแสไฟฟ้างั้นหรือ" ชายผมสีเงินกระโดดถอยไป เขาจ้องไปที่แองเจเล่และหัวเราะเยาะ

มีกระแสไฟฟ้าเล็กๆนับไม่ถ้วนอยู่บนร่างกายของแองเจเล่เหมือนแมลง มีจุดแสงสีเขียวและสีแดงจำนวนมากออกมาจากร่างกายของแองเจเล่คอยปกป้องเขาไม่ให้เขาบาดเจ็บจากกระแสไฟฟ้าสีน้ำเงิน แต่แองเจเล่รู้สึกไม่ดี เขาเป็นอัมพาต

"อย่างไรก็ตาม มันก็น่าประทับใจที่เจ้าสามารถทำลายวงเวทของข้าได้" ชายผมสีเงินหยุดยิ้ม "ข้าหมายถึงหนูเช่นเจ้ามันน่าประทับใจอย่างแท้จริง ข้าวางแผนที่จะทำให้เจ้าจบอย่างรวดเร็วและนำส่วนที่ข้าต้องการจากช้างแต่มันก็ดี ข้าจะกลายเป็นพ่อมดหลังจากที่ข้ากลับไปที่โรงเรียนดังนั้นข้าจึงมีความสุขที่ข้าได้พบเจ้า ข้าได้รับประสบการณ์บางอย่าง"

ชายผมสีเงินยกมือขึ้นอีกครั้งและก็มีกระแสไฟฟ้าสีน้ำเงินบินมาทางแองเจเล่

แองเจเล่กลิ้งไปทางขวาแต่เขาหลบการโจมตีช้าเกินไปและมันก็ถูกไหล่ของเขา เขาสั่นและแทบจะไม่สามารถยืนอยู่ได้

"ตอนนี้ใครเป็นที่หัวเราะ" ชายผมสีเงินหัวเราะเยาะ "เข้ามาสิ"

แองเจเล่พุ่งไปหาเขาหลังจากที่เขาดึงดาบกางเขนออกมาจากพื้น

ชายผมสีเงินใช้เพิ่มความเร็วใส่ตัวเองและกระโดดหลบการโจมตีของแองเจเล่อย่างง่ายดาย เขาโบกมือและแองเจเล่ก็โดนกระแสไฟฟ้าอีกครั้ง แต่ปราศจากความช่วยเหลือของวงเวทกระแสไฟฟ้าก็ไม่ได้สร้างความเสียหายเท่าก่อนหน้านี้

"เจ้าเป็นคนขี้ขลาด" ทันใดนั้นแองเจเล่ก็พูดขึ้นมา

เขาจ้องไปที่ชายผมสีเงินพร้อมกับจับดาบแน่น ยังมีกระแสไฟฟ้าอยู่รอบร่างกายของเขามันได้เผาหนังของเขาไปหลายส่วนและซีโร่รายงานว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาจะตายถ้าเขายังคงถูกโจมตีด้วยกระแสไฟฟ้า

"งี่เง่า! ข้าไม่ได้เก่งในการต่อสู้ระยะประชิด" ชายผมสีเงินรู้ว่าแองเจเล่กำลังยั่วยุเขา "มันไม่ได้ผล เจ้าควรบอกข้าถึงความปรารถนาครั้งสุดท้ายของเจ้า ข้าสามารถทำให้มันเป็นจริงได้ถ้าข้ารู้สึกชอบมัน ฮ่าฮ่าฮ่า"

แองเจเล่ไม่ได้เปลี่ยนสีหน้า เขาพุ่งไปที่ชายผมสีเงินอีกครั้งและปามีดของเขาไปที่หน้าอกของชายผมสีเงิน มีดถูกปาเต็มแรงและมันเป็นเส้นสีดำในอากาศ

"ข้าบอกแล้วว่ามันไม่ได้ผล!"

เป็นอีกครั้งที่ชายผมสีเงินปิดกั้นการโจมตีของแองเจเล่ด้วยสิ่งที่เป็นสีดำที่เขาเคยใช้ก่อนหน้านี้อย่างง่ายดาย มีดได้ถูกสิ่งนั้นและตกลงไปที่พื้น

โซ่สีดำได้บินตรงไปที่ชายผมสีเงินและรัดเขาไว้ เขาไม่รู้ว่าแองเจเล่มีอาวุธหลายประเภท เขาล้มเหลวในการหลบโซ่ เขากำลังมองอย่างแปลกใจ

อย่างไรก็ตามชายผมสีเงินยิ้มและทำลายโซ่เป็นชิ้นๆด้วยของสีดำภายในพริบตา

"นั่นคือทั้งหมดที่เจ้ามีงั้นหรือ"

ชายผมสีเงินหัวเราะและหลบการฟันของแองเจเล่อีกครั้ง

"บัดซบ!" ชายผมสีเงินได้รับความเครียดจากแองเจเล่จริงๆ

"หน่วงเหนี่ยว!"

ชายผมสีเงินเริ่มร่ายคาถาอีกครั้งแต่เขาดูเหนื่อยล้า มีลูกบอลสายฟ้าสีน้ำเงินขนาดเท่ากำปั้นปรากฏขึ้นข้างๆเขา มีกระแสไฟฟ้ามากมายในลูกบอลในขณะที่มันลอยอยู่ในอากาศ

"เดี๋ยวก่อน! เจ้ามาจากโรงเรียนแมนเชสเตอร์ใช่ไหม" แองเจเล่ถามอย่างใจเย็น

"หือ" ชายผมสีเงินลังเลและสับสน "เจ้าเป็นพ่อมดฝึกหัดจากแมนเชสเตอร์งั้นหรือ" เขาสงสัยว่าทำไมแองเจเล่จึงยกเรื่องนี้ขึ้นมาแต่เขาก็มีกฎที่จะต้องปฏิบัติตาม "แสดงตราของเจ้า"

โรงเรียนแมนเชสเตอร์เป็นองค์กรพ่อมดที่แข็งแกร่งและที่นั่นมีกฎสำหรับการต่อสู้ระหว่างพ่อมดฝึกหัดขั้นที่สาม จะมีการลงโทษสำหรับการละเมิดกฎมันเป็นเรื่องลำบากมากและชายผมสีเงินไม่ต้องการเสี่ยง

แองเจเล่ยิ้ม

[คำเตือน! คำเตือน! อัตราการเต้นหัวใจของคุณสูงเกินไปและมีสิ่งแทรกแซงคุณ ถ้าคุณถูกโจมตีด้วยสายฟ้าอีกครั้งภายในหนึ่งชั่วโมงหัวใจของคุณจะหยุดเต้น!] ซีโร่รายงาน

"ข้าไม่รู้ว่าเรามาจากโรงเรียนเดียวกัน มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดระหว่างเรา"

แองเจเล่ยังคงยิ้มอยู่

"แสดงตราของเจ้าให้ข้าดู" ชายผมสีเงินพูดเสียงเข้ม "ถ้าเจ้าโกหกข้าจะฆ่าญาติของเจ้าทั้งหมดและข้ามีวิธีของตัวเองในการค้นหาพวกเขา"

แองเจเล่พยักหน้าและค่อยๆเดินไปหาเขาอย่างช้าๆ เขาวางมือไว้ในกระเป๋าที่ด้านหลังเอวมันดูเหมือนว่าเขากำลังพยายามเอาอะไรบางอย่างออกมา

ถ้าโดนกระแสไฟฟ้าอีกครั้งแองเจเล่จะตาย แต่เขาก็ไม่กลัวด้วยเหตุผลบางอย่างมันทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นแทน แองเจเล่รู้สึกเหมือนตอนที่อยู่ในภวังค์ในเวลานั้น เขาชาจากบาดแผลที่โดนโจมตีด้วยสายฟ้าและมีสายลมที่พัดผ่านในป่า สิ่งทั้งหมดนี้ทำให้เขารู้สึกเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างเป็นจริง เขาสามารถรู้สึกถึงการมีอยู่ของเขาในโลกนี้

แองเจเล่รู้ว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดาที่อาศัยอยู่บนโลกอีกต่อไปและเขาต้องการที่จะทำทุกอย่างที่เขาสามารถทำได้เพื่ออยู่รอดในโลกใหม่นี้

ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่งบางอย่างและวัตถุรอบตัวเขาก็สดใสขึ้น ความทรงจำของโลกกลายเป็นภาพสไลด์โชว์อยู่ในสายตาของเขา

แองเจเล่ยังยิ้มอยู่และเขาก็ดูผ่อนคลาย มันดูเหมือนว่าชายผมสีเงินเชื่อในสิ่งที่เขาเพิ่งพูดไปหลังจากที่ได้เห็นรอยยิ้มของเขาดูเป็นธรรมชาติและยกเลิกการร่ายคาถาที่เขากำลังร่าย เขาคิดว่าคนที่โกหกจะไม่ยิ้มแย้มแจ่มใสเช่นนี้

"แสดงตราให้ข้าดู ทำไมเจ้าถึงไม่บอกก่อนหน้านี้ว่าเจ้ามาจากแมนเชสเตอร์"

ชายผมสีเงินดูโล่งใจ

แองเจเล่มองไปที่เขาด้วยสีหน้าแปลกๆในขณะที่มีควันสีดำออกมาจากร่างกายของเขา

"ข้าเดาว่าเจ้าไม่ได้เหลือมานามากนัก"

"อะไร"

การแสดงออกของชายผมสีเงินเปลี่ยนไป เขาพยายามที่จะพูดอะไรบางอย่างแล้วเขาก็เห็นแองเจเล่พุ่งมาหาเขาพยายามที่จะตัดคอของเขาด้วยดาบกางเขนเงิน

"เจ้ากล้าดียังไง!" เขาตะโกนออกมาและรีบกระโดดถอยไปข้างหลัง มีลูกบอลสายฟ้าปรากฏขึ้นมาที่มือขวาของเขาอีกครั้งแต่สีหน้าของเขาซีดลง เขาเพิ่งสูญเสียมานาและความสามารถทางจิตเป็นจำนวนมากในการร่ายคาถาก่อนหน้านี้และแทบจะไม่มีมานาเหลือ

การสันนิษฐานของแองเจเล่ถูกต้อง ชายผมสีเงินแทบไม่มีมานา เขาดึงกระแสไฟฟ้าไปที่ดาบของเขาและปาไปที่ชายผมสีเงิน คู่ต่อสู้ของเขาพยายามเอียงไปด้านซ้ายเพื่อหลบดาบแต่มันก็ยังโดนไหล่ขวาของเขาและกระแสไฟฟ้าบนดาบมันทำให้เขาเป็นอัมพาตหลายวินาที

"อุปกรณ์เวทมนต์สีดำของเจ้าอาจจะใช้ถึงขีดจำกัดของวันด้วยเช่นกัน"

แองเจเล่ยิ้มและเดินไปหาชายผมสีเงิน

สีหน้าของชายผมสีเงินเคร่งเครียด เขาดึงดาบกางเขนออกมาจากไหล่ของเขาและทิ้งมันลงไปที่พื้น ความร้อนจากกระแสไฟฟ้าได้เผาบาดแผลของเขาและมันทำให้เลือดหยุดไหล

"เจ้าฉลาด ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมข้าถึงไว้ใจเจ้าไปชั่วขณะ ข้าไม่มีมานาเหลือมากนักแต่บาดแผลของเจ้านั้นร้ายแรง เจ้ายังคิดว่าเจ้าสามารถชนะได้งั้นหรือ"

"เราจะได้เห็นกัน" แองเจเล่พุ่งไปหยิบดาบกางเขนจากพื้น แองเจเล่ได้วิ่งไปแล้วเล็งไปที่จุดอ่อนบนร่างกายชายผมสีเงิน

ลูกบอลสายฟ้าได้ระเบิดขึ้นและชายผมสีเงินก็ครวญครางในขณะที่เขาก้าวถอยไปข้างหลัง ท้องของเขาเกือบจะถูกแทงทะลุด้วยดาบของแองเจเล่ เขากดบาดแผลด้วยมือของเขาแต่ก็มีเลือดไหลออกมาจากช่องว่างระหว่างนิ้วมือ

แองเจเล่เหวี่ยงดาบของเขาและกระแสไฟฟ้าก็ตกลงไปที่พื้น ควันสีดำกำลังปกป้องเขาจากความเสียหายของสายฟ้าและมันถูกสร้างขึ้นโดยอนุภาคพลังงานเชิงลบในร่างกายของเขา อนุภาคพลังงานลมและอนุภาคพลังงานไฟที่เก็บไว้ได้หมดไปดังนั้นอนุภาคเชิงลบจึงเป็นสิ่งที่เหลืออยู่แต่มันก็อยู่ได้ไม่นาน ซีโร่ได้บอกกับเขาว่าเขามีเวลาประมาณสิบวินาทีก่อนที่พลังงานเชิงลบจะหมด

"เจ้าโง่! อาจารย์ของเจ้าไม่เคยบอกงั้นหรือว่าเมื่อเจ้าใช้มานาหมดเจ้าจะถูกฆ่าอย่างง่ายดายโดยผู้ใช้คาถาระยะประชิด"

แองเจเล่กำลังเดินเข้าไปหาชายผมสีเงินอย่างช้าๆพยายามทำให้แน่ใจว่าฝ่ายตรงข้ามของเขาไม่มีอุปกรณ์เวทมนต์และคาถาพิเศษที่เตรียมไว้อีก มันเป็นการก้าวด้วยความระมัดระวัง

การต่อสู้ระหว่างพ่อมดเป็นเรื่องเกี่ยวกับความมั่นคงของจิตใจของพวกเขา ถ้าพ่อมดกระวนกระวายใจด้วยคำพูดของฝ่ายตรงข้ามเขาก็จะไม่สามารถสร้างรูปแบบคาถาใดๆได้ ถ้าสิ่งนี้เกิดขึ้นไม่ว่าเขาจะมีความสามารถทางจิตสูงแค่ไหนเขาก็จะไม่สามารถร่ายคาถาใดๆได้

แองเจเล่และชายผมสีเงินพยายามทดสอบความมั่นคงทางจิตใจของกันโดยการพูดหรือสาปแช่งแต่มันดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งสองคนเป็นคนที่มีจิตใจที่มั่นคง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด