ตอนที่แล้วตอนที่ 79: การล่า (2)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 81: การล่า (4)

ตอนที่ 80: การล่า (3)


ดวงอาทิตย์กำลังจะตกและกลุ่มของพวกเขาก็หยุดลงภายใต้แสงที่กำลังมืดลง ทหารได้ลงจากม้าของพวกเขาและนำอาวุธหนักและโล่ที่พวกเขาเอามาลง จากนั้นพวกเขาก็เอาม้าไปผูกไว้ข้างต้นไม้

แองเจเล่ปล่อยให้หนึ่งในทหารดูแลม้าสีดำของเขาและก็เดินไปสู่พื้นที่ตัดไม้เพื่อตรวจสอบสภาพแวดล้อม เขาเห็นดอกไม้สีแดงที่กำลังเติบโตอยู่ข้างพุ่มไม้ระหว่างตอไม้ สถานที่นี้มีหมอกและการมองเห็นรอบๆก็ต่ำเล็กน้อย

มันร้อนและมีกลิ่นของเลือดผสมกับกลิ่นหอมของหญ้าในอากาศ อัศวินและทหารได้พยายามหาร่องรอยของอสูรในพุ่มไม้ แองเจเล่ได้ยินเสียงร้องในป่า

"นกผีบัดซบ พวกมันทำให้เกิดเสียงที่น่ารังเกียจมากๆ!" ทหารคนหนึ่งพูดด้วยเสียงเบาขณะที่เขาเดินผ่านแองเจเล่

"แต่พวกมันอร่อย" ทหารอีกคนหัวเราะ

"เราไปล่ามาทำอาหารเย็นหลังจากพวกเราล่าอสูรเสร็จกันไหม"

"จัดการเรื่องอสูรก่อน" อัศวินพูดและเดินเข้ามา "เจ้าสามารถล่าได้มากเท่าที่เจ้าต้องการเมื่อเราเริ่มการฝึกกลุ่ม ตอนนี้ตื่นตัวไว้"

ทหารรอบๆมีเสียงดังหลังจากที่ได้ยินว่าอัศวินพูดอะไร บางคนก็ปรบมือในขณะที่บางคนหัวเราะ

"หยุด พวกเรากำลังปฏิบัติภารกิจอยู่" ฮาร์แลนด์ยกมือขวาขึ้นมา

แองเจเล่กำลังเดินรอบๆตอไม้คนเดียว เขารู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่อันตรายและเขาคิดว่าสถานที่นี้นั้นเงียบเกินไป พวกเขาอยู่ในป่าลึกแต่เขาไม่ได้ยินเสียงของแมลงเลย

เขามองไปที่ฮาร์แลนด์และเห็นสีหน้าจริงจังของแกรนด์อัศวิน เขาถือขวานแน่นและตรวจสอบสภาพแวดล้อมด้วยคิ้วที่กำลังขมวด เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติเช่นกัน

ฮาร์แลนด์เดินมาหาแองเจเล่และกระซิบ "ข้าไม่คิดว่ามันเป็นอสูรเรืองแสง" เขามองไปที่ต้นไม้ที่ยังไม่ได้ถูกตัดเพื่อทำให้แน่ใจว่าเขาเตรียมตัวสำหรับภัยคุกคามที่กำลังมาถึง

"เจ้าพูดถูก" แองเจเล่พยักหน้า "อสูรเรืองแสงจะไม่หลักแหลม พวกมันจะมาหาเราเมื่อพวกมันรู้ว่าเราอยู่ที่นี่แต่ตัวนี้มันซ่อนตัวอย่างดี"

ฮาร์แลนด์พยักหน้า เขาถือขวานใหญ่และโล่ยาว ก่อนที่เขาจะได้ตอบก็มีใครบางคนตะโกนว่า "ข้าพบมันแล้ว! มันอยู่ที่นี่!....อ๊ากก"

ตูมมม

ชายคนนั้นถูกอะไรบางอย่างตีและเขาก็ปลิวจากการปะทะ เขากรีดร้องและเสียชีวิตภายในไม่กี่วินาที

"ระวัง!" ฮาร์แลนด์ตะโกนและวิ่งไปทางทหารที่เพิ่งถูกฆ่า มีทหารอีกหลายคนวิ่งไปที่ร่างนั้นอย่างรวดเร็ว มีรูขนาดเท่าลูกบาสอยู่ตรงอกของทหารที่ตาย มันดูเหมือนชายคนนี้จะถูกอะไรบางอย่างที่มีอุณหภูมิสูงมากเพราะไม่มีเลือดหยดแม้แต่หยดเดียวบนพื้นหญ้ารอบตัวเขา แผลของชายคนนี้ถูกเผาจบปิด

"บัดซบ! มันเป็นอูเร็นส์" ทหารคนหนึ่งรู้จักชายคนนี้และพยายามไม่มองไปที่ร่างกายของเขา

"บัดซบ! มันเป็นช้างเรืองแสงไม่ใช่อสูรเรืองแสง!" ฮาร์แลนด์เคยเห็นบาดแผลที่คล้ายกันมาก่อนและการแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไป "ทุกคนมารวมตัวกันที่ข้า!"

ทหารและอัศวินได้ยินฮาร์แลนด์ตะโกนและพวกเขาก็รีบเคลื่อนย้ายมาที่ตำแหน่งของเขาอย่างรวดเร็ว สถานการณ์รุนแรงมาก ไม่มีใครพูดอะไรและพวกเขาทุกคนดูจริงจัง

"แจ็ค เบเล็ม!"

อัศวินที่แข็งแกร่งสองคนก้าวออกมาข้างหน้าหลังจากที่ได้รับคำสั่งของฮาร์แลนด์

"พวกเจ้าไปตรวจสอบที่พุ่มไม้ ยกโล่ของเจ้าไว้และอย่าไปเร็วเกินไป ช้างเรืองแสงแข็งแกร่งมาก ข้าแค่อยากให้เจ้าทั้งสองคนยืนยันตำแหน่งอย่าทำอะไรโง่ๆ" ฮาร์แลนด์ชี้ไปที่พุ่มไม้ที่อูเร็นส์ถูกโจมตี

"รับทราบ!"

ทั้งสองคนเริ่มเดินไปที่พุ่มไม้อย่างช้าๆ

แองเจเล่และไทนอสอยู่ที่ท้ายขบวน

แม้ว่าอัศวินสองคนจะคอยปกป้องไทนอสแต่เขาก็รู้สึกกังวลและเขาก็จับดาบแน่นจนมือของเขาเป็นสีขาว

แองเจเล่ขมวดคิ้ว เขาฟังอย่างระมัดระวัง 'ซีโร่ เจ้ารู้อะไรเกี่ยวกับช้างเรืองแสงบ้าง'

[ช้างเรืองแสง: สัตว์กลายพันธุ์ มันมีขนาดใกล้เคียงกับอสูรเรืองแสงแต่มันเร็วกว่า ช้างเรืองแสงชอบโจมตีเหยื่อด้วยงา คุณสามารถสร้างอุปกรณ์เวทมนต์ระดับต่ำด้วยหัวใจของมัน] ซีโร่ตอบอย่างรวดเร็ว

'เร็วกว่าอสูรเรืองแสง?' แองเจเล่ดึงดาบของเขาออกมาพยายามที่จะคิดแผน

"ท่านแองเจเล่ได้โปรดไปที่ยอดเขาเล็กๆนั่นกับไทนอส เราจะจัดการเรื่องนี้เอง" ฮาร์แลนด์พูดเสียงเข้ม

ไทนอสขบฟัน "ท่านแองเจเล่ไปกันเถอะ พี่ของข้าสามารถจัดการกับมันได้และที่นี่ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้"

แองเจเล่ต้องการจะพูดแต่เขาไม่มีข้อมูลพอที่จะอธิบายเกี่ยวกับช้างเรืองแสงและซีโร่เพียงรู้ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับมันเท่านั้น มันดูเหมือนฮาร์แลนด์มีประสบการณ์ในการต่อสู้ครั้งหนึ่งในอดีตและเขาต้องการแองเจเล่เพื่อให้แน่ใจว่าไทนอสไม่ได้รับบาดเจ็บ มันก็หมายความว่าฮาร์แลนด์ไม่แน่ใจว่าเขาจะสามารถปกป้องน้องชายของเขาในระหว่างการต่อสู้ได้

พวกเขาเห็นว่าอูเร็นส์ตายที่พื้นที่ตัดไม้และเห็นว่าเกราะไม่ได้มีประโยชน์สำหรับเขา ช้างเรืองแสงต้องมีพลังพิเศษบางอย่างเพื่อสามารถทำสิ่งต่างๆเช่นนี้ได้

"เอาล่ะไปกันเถอะ"

แองเจเล่พยักหน้าและพวกเขาก็เริ่มถอยทัพพร้อมกับอัศวินสองคนสองข้างของพวกเขา พวกเขามุ่งหน้าไปยังยอดเขาเล็กๆที่อยู่ไม่ไกล ช้างเรืองแสงมีขนาดใหญ่และมันจะไม่สามารถปีนขึ้นเขาเช่นนี้ได้

พวกเขายังสามารถสำรวจสนามรบจากยอดเขาได้อีกด้วย

ทั้งสี่มองลงไปและเห็นทหารอีกคนตาย เขาถูกเจาะด้วยงาของช้างเรืองแสง แองเจเล่ได้ยินฮาร์แลนด์ร้องตะโกนเสียงดังและจากนั้นเขาก็วิ่งเข้าไปในพุ่มไม้กับอัศวินทั้งสองด้าน มีหลายสิ่งเกิดขึ้นและเสียงที่ดังจากอาวุธนั้นดังมาก

การมองเห็นยังแย่อยู่

ทันใดนั้นแองเจเล่ก็ได้ยินเสียงช้างเรืองแสงร้อง หลังจากนั้นก็มีช้างที่กำลังส่องแสงสีแดงกระทืบไปที่พื้นที่ตัดไม้และต้นไม้ก็ล้มลงอย่างรวดเร็ว ช้างมีความสูงประมาณสี่เมตรและยาวห้าเมตรและมันดูเหมือนแมมมอธมากกว่าช้าง มันมีขนสีแดงและงาของมันก็ยาวและแหลม

ช้างมันดูแปลกๆเมื่อมันขนสีแดงมันเรืองแสงเหมือนแสงมาจากภายในตัวของมันและมันเกือบโปร่งแสง ช้างเรืองแสงโผล่ขึ้นมาอีกครั้งและเอางวงดึงลำต้นไม้ที่ยาว มันใช้ต้นไม้เป็นอาวุธและพยายามที่จะฟาดใส่ทหาร

ตูมมม

อัศวินพยายามที่จะสกัดกั้นการโจมตีด้วยดาบใหญ่ของเขาแต่เขาไม่สามารถรับมือกับพลังของช้างได้และถูกผลักกลับไปด้านหลัง อัศวินที่ถูกโจมตีด้วยต้นไม้ได้หยุดลง ใบหน้าของเขาซีด

ฮาร์แลนด์คำรามเหมือนสิงโตและกระโดดไปข้างหน้า จากนั้นเขาก็โจมตีไปที่เท้าของช้างอย่างแรง ช้างเพิ่งโจมตีเสร็จด้วยต้นไม้มันจึงป้องกันไม่ทัน เลือดไหลออกมาจากบาดแผลทันที ฮาร์แลนด์ยกโล่ยาวขึ้นมาและรีบถอยหลัง

"ปาหอก!" เขาตะโกนขณะที่ถอยหลัง

ทหารรอบๆเริ่มปาหอกสั้นไปทางช้าง หอกถูกหนังของช้างแต่มันแทบไม่มีความเสียหาย หนังมันแข็งมากและการโจมตีธรรมดาไม่สามารถทำอะไรมันได้

ช้างเรืองแสงคำรามด้วยความโกรธและแองเจเล่รู้สึกว่าพื้นกำลังสั่น

ตูมมม

ช้างได้วิ่งไปทางฮาร์แลนด์และปะทะกับโล่ของเขา เขากระเด็นไปข้างหลังหลายเมตรและตรงกลางของโล่ยาวก็บุบ

ทหารไม่ได้หยุดปากหอกแต่ส่วนใหญ่พวกมันตกลงไปที่พื้นหลังจากที่ถูกหนังของช้างซึ่งมันแทบไม่มีรอยขีดข่วน

"บัดซบ!" ฮาร์แลนด์หันศีรษะกลับไปและตะโกน "แจ็ค! เจ้าทำซะ!"

อัศวินที่ชื่อแจ็คพยักหน้าและคว้าไปที่หอกสั้น เขาเล็งไปที่ช้างและปาหอกเต็มแรง

หอกสั้นพุ่งผ่านอากาศแล้วถูกด้านขวาของร่างกายของช้างได้อย่างแม่นยำและในที่สุดหัวหอกก็แทงเข้าหนังของมัน แต่แทบจะไม่มีเลือดไหลออกมาจากบาดแผลเพราะช้างเคลื่อนย้ายกล้ามเนื้อ(ช้างเทพ)ไปปิดไว้ จากนั้นมันก็วิ่งไปทางขวาและทหารห้าคนก็ปลิวไป แม้แต่ทหารหัวกะทิก็ไม่สามารถรับมือกับความแข็งแกร่งของช้างได้

จากนั้นช้างก็เหวี่ยงงาและทหารสองคนที่หลบการโจมตีไม่ทันก็ถูกเสียบ

ฟู่

เสียงมันเหมือนร่างกายของพวกเขากำลังถูกเผา ช้างได้เหวี่ยงงาอีกครั้งและศพของทหารที่ตายก็ถูกโยนลงพื้น หน้าอกของพวกเขาถูกเจาะแต่มันไม่มีเลือดไหลออกมาจากบาดแผล

"อย่าไปโดนงา พวกมันติดไฟได้!" ฮาร์แลนด์ตะโกน "อัศวินตามข้ามาคนอื่นๆถอยไป"

ฮาร์แลนด์สูดหายใจเข้าครั้งหนึ่งและมันดูเหมือนร่างกายของเขาจะถูกเคลือบด้วยแสงสีขาว

"แด่ชัยชนะ!"

เสียงคำรามด้วยความโกรธของฮาร์แลนด์ดังก้องผ่านป่า เขายกโล่ยาวและพุ่งไปข้างหน้า ความแข็งแกร่งของเขามันแข็งแกร่งมากจนทำให้พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือนและเสียงฝีเท้าของเขาก็ฟังดูเหมือนฟ้าร้อง เขากำลังเข้าใกล้ช้างเรืองแสงด้วยความเร็วเต็มที่

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด