ตอนที่แล้วตอนที่ 18: เจตนาที่จะฆ่า (1)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 20: หวุดหวิด (1)

ตอนที่ 19: เจตนาที่จะฆ่า (2)


"นายน้อยแองเจเล่" เหว็ดทักทาย

"ผู้เฒ่าเหว็ดเกิดอะไรขึ้น ท่านดูกังวล" แองเจเล่ถาม

"ไม่มีอะไรพิเศษ เร็วๆนี้ข้ายุ่งเกินไปและข้าก็แก่แล้วท่านก็รู้" เหว็ดพูด

"เอาล่ะ มีอะไรให้ข้าช่วยไหม" แองเจเล่ถามก่อนที่จะบอกเหว็ดเกี่ยวกับสิ่งที่ซีเลียขอ แม่ของเธอคัทยูชะต้องการให้แองเจเล่ยกเลิกภาษีนำเข้าผลไม้ของเธอ

"แน่นอนว่าข้าสามารถทำได้ ข้าจะยกเลิกภาษีแต่จำนวนผลไม้ของเธอที่นำเข้ามาต้องไม่เปลี่ยนไป" เหว็ดพูดและยิ้ม

"อืม ขอบคุณมาก" แองเจเล่ยิ้ม

"ตอนนี้ข้ามีอะไรบางอย่างที่ข้าต้องไปจัดการ...."

"แน่นอน ท่านไปได้" แองเจเล่ไม่มีอะไรจะพูดอีก ผู้เฒ่าเหว็ดขึ้นบันไดไปอย่างรวดเร็วและแองเจเล่จะไม่ถามว่าเกิดอะไรขึ้น

'ข้ายังต้องเพิ่มความสามารถของข้า ข้าต้องการพลัง ซีโร่ตรวจสอบสภาพร่างกายของข้าที' แองเจเล่คิด

[แองเจเล่ ริโอ: ความแข็งแกร่ง 2.1-2.6,ความว่องไว 2.5,ความอึด 2.2] ซีโร่รายงาน

หน่อไม้ฟ้าทำงานได้ดีสำหรับเขา ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มจาก 0.8 เป็น 2.6 นั่นคือค่าสูงสุดที่หน่อไม้สามารถเพิ่มได้ แองเจเล่สามารถรู้สึกได้ว่าร่างกายของเขาแรงต้านของสมรรถภาพและเขาไม่พบอาหารที่มีประโยชน์อย่างอื่นอีก

'บางทีมันถึงเวลาที่จะใช้พลังนั้น....' แองเจเล่ตัดสินใจอยู่ในใจ

********************

สิบวันต่อมาในดินแดนของอูดิส

มันเป็นช่วงเช้าท้องฟ้าแจ่มใส มีแม่น้ำสะอาดไหลผ่านป่าเขียวขจีและก้อนหินในน้ำดูดีและสดใส มีทหารกลุ่มหนึ่งกำลังปล่อยให้ม้าดื่มน้ำข้างแม่น้ำ บารอนกำลังยืนอยู่ภายใต้เงาของต้นไม้และมองไปที่เส้นทาง มีชายวัยกลางคนยืนอยู่ข้างบารอนผมของเขาเป็นสีขาว มีดาบยาวสีเงินข้างเอวและเขาดูผ่อนคลาย

"ข้าไม่ได้คิดว่าจะได้พบเจ้าที่นี่คริส" บารอนพูดเสียงเบา "ข้ายังจำได้ถึงช่วงเวลาที่เจ้าต่อสู้เคียงข้างข้าในสงคราม"

"ใช่และเจ้าก็อยู่แนวหน้าเสมอ เจ้ายังสอนเทคนิคการต่อสู้ข้าหลายอย่าง ข้าคงตายไปนานแล้วถ้าเจ้าไม่ช่วยข้า" คริสพูด

"เดี๋ยวก่อน ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่ ข้าคิดว่าเข้าไปทางเหนือ" บารอนถาม

"คาร์ลเจ้าได้รับจดหมายจากสัญลักษณ์ทมิฬ?" คริสถาม "นั่นเป็นเหตุผลที่ข้ามาที่นี่ มีบางอย่างที่ข้าต้องการให้เจ้ารู้ ตามข้ามา" เขาพูด

"แน่นอนว่าข้าไม่ได้เจอเจ้ามานานแล้ว เราไปคุยกันสักพัก" บารอนพูดขณะที่เขาเดินเข้าไปในป่า คริสเริ่มเดินและพวกเขาก็หายไปจากสายตาของคนอื่นอย่างรวดเร็ว

"ข้าคิดว่าไม่มีใครอยู่ที่นี่แล้ว บอกข้ามาว่าทำไมเจ้าถึงมาที่นี่" บารอนหยุดหลังจากที่เดินไปสักพักและก็ถามเสียงต่ำ

"คาร์ล....ข้า!" คริสเงียบไปครู่หนึ่งและพูด

ทันใดนั้นคริสก็ดึงดาบออกมาและแทงไปที่เอวของบารอน แต่มีอะไรบางอย่างเบี่ยงการโจมตีไป

"คริส! เจ้า!" บารอนไม่ได้คิดว่าจะถูกโจมตีและเขาก็ตะโกน แต่คริสไม่ได้พูดอะไรขณะที่เขาโจมตีบารอนอีกครั้ง

"ไอ้คนทรยศ...!" บารอนคว้าดาบใหญ่จากหลังของเขาในดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธ

********************

ภายในป่าข้างนอกปราสาท

แองเจเล่รู้สึกผิดหวังขณะที่เขาเดินออกมาจากป่าลึกพร้อมกับธนูยาวในมือ มันเป็นความพยายามครั้งที่สี่ของเขาในการค้นหาหมีภูเขาบ้า เขาต้องการที่จะให้มันจ่ายสำหรับสิ่งที่มันทำกับพ่อของเขา แต่มันก็ไม่เคยปรากฏตัวออกมาแม้แต่ครั้งเดียว แองเจเล่ได้พยายามล่อมันโดยใช้เลือด

ไม่มีอะไรที่แองเจเล่สามารถทำได้ถ้ามันไม่ได้ปรากฏตัวออกมา ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะเดินกลับไปที่ปราสาท เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาและมุ่งหน้าไปที่ห้องสมุดพิเศษหลังจากที่เขากลับมาแล้ว ที่นี่เป็นสถานที่ที่เขารักมากที่สุดในปราสาทเพราะมันเงียบสงบและเขาสามารถสนุกกับการใช้เวลาของเขาได้ที่นี่

********************

ภายในป่าบารอนหัวเราะขณะที่เขายกดาบใหญ่

"ลาก่อนคริส!" บารอนพูดขณะที่เขาพยายามโจมตี

"อ๊ากก!" ทันใดนั้นตาขวาของบารอนก็ถูกลูกธนูที่พุ่งมาจากพุ่มไม้ เลือดได้ไหลออกมาจากดวงตาของเขาจนไหลตกลงพื้น ลูกธนูสีเขียวได้ถูกตาของบารอนทำให้เขาปล่อยดาบใหญ่ด้วยความเจ็บปวด

คริสใช้โอกาสนี้เพื่อกลิ้งหลบและลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้ว่าบารอนจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเขาก็ยังระมัดระวังตัว

"ลิซ่า! มันเป็นเจ้า! อ๊ากก!" บารอนตะโกนอย่างบ้าคลั่ง เขาจับลูกธนูในดวงตาของเขาและดึงออกมา เลือดได้ไหลออกมาจากบาดแผลเต็มพื้น มีคนสองคนเดินออกมาจากพุ่มไม้ หนึ่งในนั้นเป็นผู้หญิงวัยกลางคนมีธนูขนาดเล็กในมือของเธอ มีแหวนสีดำสวมอยู่บนนิ้วมือของเธอ

"ไม่ได้เจอกันนานแล้วริโอ" ผู้หญิงสงบมาก

ผู้ชายอีกคนทำให้บารอนตกตะลึงมากขึ้น

"อูดิส....เจ้าด้วยงั้นเหรอ!" บารอนไม่อยากจะเชื่อว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่อูดิสก็ยังยืนอยู่ข้างๆลิซ่าอย่างเงียบๆและไม่ได้พูดอะไร

"ริโอ เจ้าหวังสูงเกินไปสำหรับอนาคตของเจ้า เจ้าต้องการมากเกินไป! และสิ่งที่เจ้าทำเพื่อลูกชายของเจ้าทำให้คนจำนวนมากไม่พึงพอใจ!" คริสหัวเราะและตะโกน

"หลานสาวของอัศวินอูดิสได้ถูกทารุณจนตายในปราสาทของเจ้าและสาเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นก็เพราะลูกชายของเจ้าพูดว่าเขาต้องการผู้หญิงคนนี้ เจ้าต้องจ่ายสำหรับสิ่งที่เจ้าทำ!" คริสพูดต่อ

"เดี๋ยวก่อน....พวกเจ้ารอจนกระทั่งข้าเดินทางมาที่เหมือง เหว็ดก็เช่นกันงั้นเหรอ!" บารอนถาม เขายืนขึ้นดวงตายังคงมีเลือดออก

"ใช่ มิฉะนั้นอย่างน้อยก็จะมีคนแจ้งให้ทราบว่าเจ้าได้หายไป น้องสาวของข้าและพ่อของข้าถูกเจ้าฆ่าตาย! วันนี้จะเป็นวันที่เจ้าต้องจ่ายสำหรับเรื่องทั้งหมด!" ลิซ่าพูด

บารอนหยุดพูด เขากำลังคิดผ่านความทรงจำของเขากับคนที่อยู่ตรงหน้าเขา ผู้หญิงที่เขารัก ผู้ชายที่เขาช่วยชีวิตและนักรบหนุ่มที่เขาชื่นชม ตอนนี้ทุกคนกำลังพยายามฆ่าเขา

"คิริน..." เขายังจำคนที่เขารักมากที่สุดได้

มันเป็นโอกาสสำหรับทั้งสามคนและพวกเขามองกันและกันก่อนที่จะโจมตี

"ไป!" ลิซ่าตะโกน

ทั้งสามคนจับอาวุธและเริ่มโจมตี

****************

"ท่านพ่อ...." ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ทำให้แองเจเล่รู้สึกว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพ่อของเขา เขาพึ่งได้พบกับพ่อคนใหม่หลังจากที่เกิดใหม่แต่เขาสามารถรู้สึกได้ถึงความรักจากพ่อของเขา เขาจับเหรียญตราสีเงินของตระกูลไว้ในมือ มีนกอินทรีย์ล้อมรอบไปด้วยหนามบนเหรียญตรา

"มีบางอย่างผิดปกติที่นี่......ผู้เฒ่าเหว็ดรู้สึกกังวลอย่างมากและมันดูเหมือนพ่อของข้าจะไม่รู้เรื่องนี้ พ่อมีอำนาจมากที่สุดในปราสาทดังนั้นอย่างน้อยควรรู้ว่ามีอะไรผิดพลาด...." แองเจเล่รู้สึกสับสนวุ่นวาย เขารู้สึกเหมือนเขาพลาดอะไรบางอย่างที่สำคัญไป

"ข้าได้พลาดอะไรไป......" แองเจเล่พูดขณะที่เขามองไปรอบๆเหรียญตราของตระกูล

ปัง!

ประตูถูกเปิด แองเจเล่หันกลับไปมองและเขาเห็นผู้เฒ่าเหว็ดกำลังยืนด้วยรอยยิ้ม มีนักดาบเกราะหนักสีคนกำลังยืนอยู่ข้างหลังเขา

"นายน้อยแองเจเล่" เหว็ดพูด นักดาบสี่คนดึงดาบออกมาจากหลังและบรรยากาศในห้องก็เริ่มหนักอึ้ง แองเจเล่นั่งอยู่บนเก้าอี้และวางเหรียญตราลง

"เจ้ากำลังทำอะไรเหว็ด" เขาตกใจ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด