ตอนที่ 6: ชีวิต (3)

นักรบที่มีประสบการณ์เป็นเพียงแค่ทหารผ่านศึก แต่ถ้าต้องการเป็นอัศวินเขาต้องมีมากกว่าประสบการณ์ เขาต้องมีประสบการณ์ต่อสู้จนเลือดตกยางออกจำนวนมากเพื่อเสร็จสิ้นการฝึกฝนที่เป็นไปไม่ได้ทั้งหมดและเพื่อพัฒนารูปแบบการต่อสู้ของตัวเอง หลังจากที่กระตุ้นศักยภาพที่แท้จริงของเขาเขาก็จะได้รับเมล็ดพันธุ์พลังชีวิตและเมล็ดพันธุ์จะช่วยให้เขาถึงระดับต่อๆไป เมื่อได้การช่วยเหลือจากเมล็ดพันธุ์เขาก็จะกลายเป็นอัศวินหลังจากที่ได้มีส่วนร่วมกับงานที่สำคัญ

เมล็ดพันธุ์พลังงานชีวิตเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับนักรบและจะไม่กลายเป็นตำนานที่แท้จริงได้โดยปราศจากการช่วยเหลือของเมล็ดพันธุ์

เย่ซ่งได้เรียนรู้ความรู้บางส่วนเกี่ยวกับมันจากความทรงจำของแองเจเล่

ถ้ามีเมล็ดพันธุ์พลังงานชีวิตจะมีลมปราณที่นักสู้สามารถพัฒนาจากภายในร่างกายของเขาโดยการฝึกฝนตัวเองด้วยวิธีที่สุดโต่งที่สุด มันค่อนข้างจะทำงานเหมือนทักษะบนโลกที่สามารถช่วยให้คุณโจมตีได้โดยไม่ได้รับการบาดเจ็บ บารอนเคยอธิบายขั้นตอนการบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์ให้แองเจเล่ ดังนั้นเย่ซ่งจึงได้ข้อมูลมาเปรียบเทียบและได้ข้อสรุป

นอกจากนี้ไม่ใช่ว่าทุกคนสามารถพัฒนาเมล็ดพันธุ์ได้ เฉพาะคนที่มีพรสวรรค์เท่านั้นที่มีศักยภาพที่จะพัฒนาแต่อัตราความสำเร็จยังคงต่ำมาก นักรบที่แข็งแกร่งบางคนที่มีเมล็ดพันธุ์พยายามช่วยให้ผู้คนพัฒนามันและพวกเขาก็ค้นพบวิธีพิเศษซึ่งเป็นการไหลเวียนลมปราณของพวกเขาไปเข้าตัวคนอื่น คนที่มีลมปราณจะพัฒนาเมล็ดพันธุ์ของพวกเขาอย่างช้าๆ

วิธีนี้ช่วยเพิ่มความเป็นไปได้ในการพัฒนาเมล็ดพันธุ์และมันยังลดความเสี่ยงลงอย่างมาก ผู้คนสามารถตายจากการพยายามฝึกฝนที่สุดโต่งและวิธีนี้จะช่วยผู้คนได้รับเมล็ดพันธุ์ตั้งแต่ต้น

แต่วิธีนี้ก็ยังไม่สามารถช่วยให้ทุกคนกลายเป็นนักรบที่ยิ่งใหญ่ได้ อัตราการประสบความสำเร็จเพิ่มขึ้นและสองในสามในหมู่พวกเขาจะได้รับประโยชน์จากวิธีนี้ แต่ก็ยังมีหนึ่งในสามที่ยังไม่ได้รับเมล็ดพันธุ์ข้างใน ถ้าร่างกายของคนไม่สามารถรับลมปราณได้ลมปราณก็จะรั่วออกจากร่างกายของพวกเขาไม่สำคัญว่าจะใส่ไปในตัวมากขนาดไหน

โชคไม่ดีที่แองเจเล่ถูกรวมอยู่หนึ่งในสามนั้น เขาไม่สามารถไหลเวียนไปในเมล็ดพันธุ์ได้ด้วยวิธีพิเศษนี้และนั่นเป็นเหตุผลหลักที่ว่าทำไมเขาไม่ได้ฝึกหนัก เขาได้กลายเป็นบ้าและเขาเพียงต้องการเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ มิฉะนั้นบารอนจะไหลเวียนลมปราณของเขาเข้าไปในตัวแองเจเล่และช่วยเขาให้กลายเป็นนักรบที่แข็งแกร่ง อย่างน้อยก็ให้แองเจเล่ก็มีความสามารถในการปกป้องตัวเอง

อแลดจ้องไปที่เย่ซ่งครู่หนึ่งและมันดูเหมือนว่าเขาจะจำสถานการณ์ของแองเจเล่ได้ เขารู้ว่าทำไมแองเจเล่ไม่ได้จดจำขั้นตอนการฝึกพื้นฐาน แองเจเล่เคยยอมแพ้นานแล้ว

"ดี กลับไปฝึกตอนเช้าต่อได้ นายน้อยแองเจเล่ได้โปรดตามข้ามาทางนี้" อแลดตบมือเสียงดังและเย่ซ่งก็ตามไป

เด็กๆกลับไปยังตำแหน่งของพวกเขาและเริ่มฝึกซ้อมอีกครั้ง เด็กผู้ชายเริ่มฝึกฟันและเด็กผู้หญิงเริ่มฝึกยิงด้วยธนูสั้นของพวกเธอ เย่ซ่งตามอแลดไปที่มุม

"แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องยากสำหรับท่านที่จะกลายเป็นนักรบระดับอัศวิน แต่การฝึกออกกำลังกายมากขึ้นจะช่วยเสริมสร้างร่างกายของท่าน โปรดพยายามทำให้เป็นกิจวัตรประจำวัน" อแลดพูดขณะเดิน

"ข้าเข้าใจแล้วขอบคุณมากอแลด " เย่ซ่งพยักหน้าและเขาก็ยิ้ม "ลูกคนที่สองของบารอนคาร์ลไม่มีพรสวรรค์พอที่จะกลายเป็นนักรบที่ยิ่งใหญ่ ข้ารู้ว่ามันเป็นเรื่องที่บอกกันอย่างแพร่หลาย"

"มันเป็นเช่นนั้น" อแลดหยุดพูด

"เด็กบริเวณนี้เป็นกลุ่มที่มีพรสวรรค์ใช่หรือไม่" เย่ซ่งถาม

"นายน้อยพวกเขาได้รับเมล็ดพันธุ์จากบารอนและอัศวินอูดิส พวกเขาฝึกฝนโดยใช้วิธีพิเศษที่สอนโดยทั้งสองท่าน" อแลดตอบ

เย่ซ่งรู้ว่ามันดีกว่าสำหรับเด็กที่จะได้รับเมล็ดพันธุ์เมื่อตอนที่เป็นเด็ก ถ้าพวกเขาได้รับเมล็ดพันธุ์ตั้งแต่อายุยังน้อยๆเมล็ดพันธุ์ก็จะเติบโตอย่างแข็งแกร่งไปพร้อมกับเด็ก เมื่อเมล็ดพันธุ์ของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้นร่างกายของพวกเขาก็แข็งแกร่งขึ้นและเมื่อกลายเป็นผู้ใหญ่พวกเขาก็จะมีร่างกายพัฒนามาอย่างดี

บารอนและอัศวินอูดิสก็ได้รับเมล็ดพันธุ์เมื่อตอนที่พวกเขาอายุน้อยมากเช่นกัน เย่ซ่งเข้าใจจุดนี้แต่ก็ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้ แอเจเล่ไม่มีพรสวรรค์ดังนั้นเย่ซ่งจึงไม่สามารถรับเมล็ดพันธุ์จากบารอนได้

อย่างน้อยเย่ซ่งก็ยังมีชิปชีวภาพในตัวเขาดังนั้นเขายังไม่ได้สิ้นหวัง

อแลดนำเย่ซ่งไปพื้นที่ที่ยังว่างตรงมุม มีชั้นที่มีดาบไม้ยาวอยู่และส่วนใหญ่ถูกเด็กผู้ชายเอาไปใช้ฝึก

อแลดจับดาบและเขาก็โยนไปให้เย่ซ่ง เย่ซ่งรับได้แต่เขาก็รู้สึกน้ำหนักที่หนักของดาบ ดาบไม้มันหนักมากมันหนักประมาณสามกิโลกรัม ดาบยาวประมาณหนึ่งเมตรและตัวด้ามจับที่ติดกับใบดาบเป็นรูปกางเขน มันดูเหมือนดาบกางเขนที่ธรรมดาที่สุด

เย่ซ่งสะบัดดาบหลายครั้งและเขาก็ได้ยินเสียงฟันอากาศ อแลดยังจับดาบและเขาก็ฟันครั้งหนึ่ง มีแสงวูบสีขาวปรากฏข้างหน้าเขา

"พื้นฐานมันง่ายแต่ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถทำเสร็จทั้งชุดได้ง่ายๆ" อแลดพูดและเขาก็แสดงท่าทางฟันไปข้างหน้าขณะที่ถือดาบด้วยมือทั้งสองมือ

ฟึบ!

เย่ซ่งรู้สึกว่าอากาศพัดผ่านใบหน้าของเขาและผลของเขาปลิวไปทางข้างหลัง ชิปในสมองของเย่ซ่งเริ่มวิเคราะห์โดยอัตโนมัติ แถวข้อมูลสีฟ้าปรากฏขึ้นข้างหน้าดวงตาของเขาอย่างรวดเร็ว

[อแลด ความแข็งแกร่งมากกว่า 1 ความว่องไวมากกว่า 2 ความอึดมากกว่า 2] ซีโร่รายงาน

"นี่เป็นการฟันด้านหน้า ใส่แรงของท่านไปด้านคมดาบมันจะช่วยสร้างความเสียหายกับศัตรูได้มากขึ้นและมันจะทำให้ใบดาบคมอีกนาน" อแลดอธิบายและเริ่มแสดงทักษะการฟันต่างๆ

ฟันด้านหน้า ฟันขึ้น ฟันเฉียง ฟันจุดสำคัญและฟันลงเป็นห้าวิธีพื้นฐานในการแกว่งดาบ อแลดแสดงทีละแบบจนครบให้เย่ซ่ง ทุกครั้งที่อแลดทำการฟันก็จะมีอากาศบางส่วนถูกพัดไป

เย่ซ่งได้ดูท่าทางของอแลดอย่างละเอียดและชิปของเขาก็กำลังบันทึกข้อมูลในระหว่างนี้

ชิปเสร็จสิ้นการบันทึกเมื่ออแลดเสร็จสิ้นการสาธิต

"ท่านคิดว่าอย่างไร ทักษะเหล่านี้ง่ายมากแต่มันก็ยังยากที่จะเชี่ยวชาญ ถ้าท่านทำไม่ถูกต้องมันอาจจะทำให้เกิดการบาดเจ็บกับข้อของท่านได้ ได้โปรดทำให้แน่ใจว่าท่านกำลังฟันอย่างถูกต้อง" อแลดพูดด้วยเสียงที่จริงจัง

เย่ซ่งพยักหน้าเบาๆ

[การบันทึกเสร็จสมบูรณ์] ซีโร่รายงาน [โปรดตั้งชื่อชุดข้อมูลนี้]

'ทักษะดาบพื้นฐาน' เย่ซ่งยืนยันชื่อ

[ยืนยันชื่อ'ทักษะดาบพื้นฐาน'] เสียงเหมือนเครื่องจักรหยุดลงหลังจากยืนยันชื่อ

เย่ซ่งพยายามที่จะเลือกข้อมูลในหัวของเขาและข้อมูลก็แสดงภายในสมองของเขา การสาธิตของอแลดได้รับการบันทึกไว้อย่างดีและเขาสามารถเห็นภาพและฟังเสียงได้โดยไม่มีปัญหาใดๆ

"ข้าจำทักษะเหล่านี้ได้แล้วข้าเคยเรียนรู้พวกมันมาก่อน" เย่ซ่งบอกอแลดหลังจากแน่ใจว่าข้อมูลถูกเก็บไว้อย่างเหมาะสม

อแลดสับสนเล็กน้อย เขาจ้องที่เย่ซ่งและเขาพยายามทำให้เย่ซ่งแน่ใจว่ามันเป็นเรื่องร้ายแรง

"ตั้งแต่ที่ท่านจำพวกมันได้ได้โปรดฝึกมันให้มากขึ้น อัศวินอูดิสควรจะสอนท่านในวันนี้แต่ท่านได้ออกไปปฏิบัติหน้าที่ ได้โปรดลองฝึกพื้นฐานและทำความคุ้นเคยกับมัน ข้าต้องไปที่สนามฝึกโปรดแจ้งให้ข้าทราบถ้าท่านต้องการอะไร" อแลดพูดและเขาก็รีบเดินจากไปหลังจากพูดจบ

เย่ซ่งยิ้มหลังจากที่อแลดจากไป เขาแกว่งดาบไม้ไม่กี่ที ชิปช่วยเขาวิเคราะห์กระบวนการและเก็บข้อมูลทั้งหมดไว้ แต่เขาก็ยังต้องออกกำลังด้วยตัวเอง ชิปนี้เป็นเพียงเครื่องมือสำหรับการช่วยเหลือเท่านั้น

เย่ซ่งเริ่มฝึกซ้อมหลังจากที่ดูการสาธิต

'อย่างแรก ฟันด้านหน้า' เย่ซ่งคิด

[ท่าทางของท่านมีความคลาดเคลื่อนจากข้อมูลเดิม 31%] ชิปรายงานกับเย่ซ่งขณะที่เขาพยายามฟันโดยถือดาบด้วยมือทั้งสองข้าง

เย่ซ่งมีความสุขกับการสนับสนุนของชิป มันสามารถเทียบท่าทางของเขาด้วยข้อมูลและทำให้เขาแน่ใจว่าเขากำลังฟันอย่างถูกต้อง

เย่ซ่งพยายามปรับเปลี่ยนตำแหน่งการฟันของเขา

'ตรวจพบความคลาดเคลื่อน 25%' ชิปรายงาน

เย่ซ่งแก้ไขตำแหน่งของเขาหลายครั้งด้วยความช่วยเหลือของข้อมูลและในที่สุดเขาก็ทำได้ใกล้เคียงกับข้อมูลเดิม เขาถือดาบอย่างแน่วแน่และเขาแก้ไขตำแหน่งของเขา เขาทำการฟันแล้วเมื่อความแตกต่างน้อยกว่า 5% เขารู้สึกว่าท่าทางเขาลื่นไหลมาก

[ตรวจสอบสภาพร่างกาย การกระทำที่คุณพึ่งปฏิบัติทำให้กล้ามเนื้อหมายเลข 5 3 11 เพิ่มขึ้น กระทำซ้ำ 10526 ครั้งเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง 1] ชิปรายงาน

'เยี่ยม...เพียงแค่หมื่นครั้ง' เย่ซ่งคิด

เขาเริ่มฝึกฝนอย่างเข้มข้น ชิปช่วยให้เขาสามารถควบคุมสภาพร่างกายได้ดี มันง่ายมากสำหรับเขาที่จะออกกำลังด้วยความช่วยเหลือของข้อมูล

ฟึบ! ฟึบ! ฟึบ!

เย่ซ่งทำขั้นพื้นฐานซ้ำๆหลายครั้งและในที่สุดเขาก็สามารถใช้ทักษะได้อย่างลื่นไหลและรวดเร็ว เขายังเริ่มได้ยินเสียงของลมและมันก็หมายความว่าเขากำลังใกล้ถึงผลลัพธ์ที่เขาต้องการมากขึ้น

เย่ซ่งได้เพลิดเพลินกับการฝึกฝนอย่างเต็มที่และเขากำลังพยายามทำให้เต็มที่เพื่อปรับปรุงพื้นฐาน

ก้าวไปข้างหน้า ฟันด้านหน้า ฟันขึ้น ฟันลงและฟันเฉียง เย่ซ่งพยายามที่จะทำพวกมันในทิศทางต่างๆ

ท่าทางของเขานุ่มนวลและหลังจากนั้นมีเสียงเบา เย่ซ่งสามารถรู้สึกได้ว่าตัวเขาดีขึ้น เขาได้ฝึกพื้นฐานทั้งหมดของดาบและเขาสามารถปฏิบัติท่าทางได้อย่างถูกต้องแม้จะไม่มีความช่วยเหลือของข้อมูลก็ตาม

แองเจเล่ฝึกด้วยตัวเองโดยไม่ต้องบอกคนอื่น

ตึงงง ตึงงง ตึงงง! เย่ซ่งได้ยินเสียงของฆ้อง

"ได้เวลาพักแล้ว! พักได้!" เสียงของอแลดดังมากและเย่ซ่งได้ยินอย่างง่ายดาย

เย่ซ่งหยุดฝึกและเขาก็มองไปที่กลางสนาม เขาเห็นอแลดกำลังตีฆ้องด้วยมือและเสียงมันดังและแหลม

เด็กๆที่ฝึกซ้อมที่สนามเริ่มเสียงดัง พวกเขาหาเพื่อนของพวกเขาและเริ่มเดินไปพื้นที่อาศัยและบางส่วนเริ่มไปหยิบอาหาร ยังมีเด็กบางคนอยู่ข้างๆอแลดดูเหมือนว่าพวกเขากำลังถามอะไรบางอย่าง

เย่ซ่งไม่ได้ขยับและเหงื่อก็ออกมาทางหน้าผากของเขา ใบหน้าของเขาเป็นสีแดงและเหงื่อก็มีอยู่เต็มไปหมด เสื้อของเขาเหมือนไปแช่น้ำมา

 

เย่ซ่งกำลังฝึกขั้นพื้นฐานอย่างราบรื่นแต่มันก็เป็นเพียงพื้นฐานเท่านั้น เด็กส่วนใหญ่สามารถทำได้ง่ายๆ เขาไม่ได้สังเกตคนอื่นเพราะคิดว่าพวกเขาสามารถทำพื้นฐานได้อย่างราบรื่น

'แสดงให้ข้าเห็นสภาพร่างกายของข้า' เย่ซ่งพูดในใจ

'สภาพร่างกาย: กลุ่มกล้ามเนื้อแขนขวาของคุณได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยและขาของคุณต้องการพักผ่อน มันจะใช้เวลาประมาณ 24 ชั่วโมงสำหรับการฟื้นฟู' ชิปรายงาน

เย่ซ่งพอใจกับผลที่ได้และเขาก็เช็ดเหงื่อด้วยมือของเขา เขาสวมชุดสูทสีดำตั้งแต่เมื่อวานซึ่งดูคล้ายสูทล่าสัตว์มีเข็มขัดสีแดงรอบเอว เย่ซ่งดูดีและสะอาดในชุดสูทแต่ชุดสูทได้เปียกจนหมดหลังจากที่ฝึกซ้อม

'ข้าจะกลายเป็นนักรบที่แข็งแกร่งโดยที่ไร้เมล็ดพันธุ์' เย่ซ่งคิดอย่างใจเย็น

เขายืนอยู่คนเดียวตรงมุมและไม่มีใครพยายามคุยกับเขา เย่ซ่งมองไปรอบๆสนามฝึกและทุกคนพยายามหลีกเลี่ยงสายตาของเขา เห็นได้ชัดว่าเด็กๆกำลังมองเขาอย่างดูถูกแต่พวกเขาไม่สามารถทำอะไรเขาได้ เย่ซ่งเป็นลูกชายคนที่สองของบารอนดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจหลบเลี่ยงเขา

เย่ซ่งไม่ได้ห่วงเรื่องนี้เพราะเขาไม่ได้สนใจเรื่องของเด็กเลย เขาวางดาบไว้ที่ชั้นและเขาก็เดินตรงไปยังพื้นที่อาศัย

"ท่านพี่" เย่ซ่งได้ยินเสียงหวานจากข้างหลัง

เย่ซ่งหันไปมองกลับไป

แม็กกี้ยืนด้วยรอยยิ้ม เด็กสาวอยุสิบสี่ปีกำลังสวมเสื้อสีขาวและกระโปรงสั้น กระโปรงแทบจะไม่ถึงขาของเธอ เธอดูเซ็กซี่มาก

เย่ซ่งคิดว่าเสื้อผ้าของแม็กกี้ดูคล้ายชุดเดรสสั้นบนโลก แม้ว่าแม็กกี้จะไม่ได้รับอนุญาตให้ใส่เสื้อผ้าที่มีสีสันแต่เธอก็ยังพยายามทำให้ตัวเองดูน่ารัก

 

(ลมปราณที่แปลมาจากคำว่า 'Qi(ชี่หรือพลังชีวิต)' ถ้าจะใช้ชี่หรือพลังชีวิตมันก็แปลกๆเลยใช้ลมปราณดีกว่าเพราะหลักการน่าจะเหมือนลมปราณ)