ตอนที่ 115 ความลี้ลับ 1
‘ไมน์ดัล เฮอเซม!’
ใบหน้าของธีโอดอร์แข็งค้างเมื่อได้ยินชื่อที่ไม่คาดคิด ถ้าเป็นความจริงละก็ มันก็ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมไมน์ดัลถึงได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้รอบรู้โดยเหล่าเอลฟ์ เอลฟ์ชั้นสูงนั้นไม่สามารถเรียกผู้คุมธาตุได้หากปราศจากการยืมพลังจากต้นไม้โลก แต่ทว่า ไมน์ดัลนั้นกลับเรียกได้ด้วยพลังของเขาเอง
ความสำเร็จที่ยอดเยี่ยมนี้เป็นเหตุผลให้เขากลายเป็นแขกที่ทรงคุณค่าของเอลฟ์เฮล์ม
“ปราชญ์ไมน์ดัล ได้กล่าวไว้เช่นนี้”เอลโลน่าละเลยความสับสนของธีโอและเริ่มท่องคำทำนายด้วยเสียงอันนิ่งสงบ “หลังจากที่เวลาได้ผ่านไป นักเต้นลำดับที่6จะถือกำเนิดและสิ่งมีชีวิตที่ถูกลืมเลือนจะลืมตาตื่นขึ้นจากการหลับไหล อาณาจักรทั้งสองจะแข่งขันกันและจะนำพาภัยพิบัติที่บรรยายไม่ได้ แต่ไม่จำเป็นต้องกลัว แขกผู้มาเยือนจากสถานที่ห่างไกลจะช่วยหลีกเลี่ยงภัยพิบัติครั้งนี้ เมื่อสิ่งนั้นได้เกิดขึ้นแล้ว โปรดนำแขกผู้มาเยือนมาที่นี่”
“…สิ่งที่เธอพูดคือคำทำนาย?”
“ใช่”
มันเหมือนกับปริศนาที่ลึกลับ แต่ธีโอกลับถูกบังคับให้รู้สึกหนาวหลังจากที่คำทำนายสิ้นสุดลง
มันผ่านมาแล้วอย่างน้อยหนึ่งร้อยปีก่อน บางทีอาจจะมากกว่านั้น ไมน์ดัลเคยมาที่กระท่อมนี้และได้สร้างคำทำนายขึ้น เขาทำนายได้ถึงเหตุการณ์ที่จะเริ่มขึ้นด้วยการกำเนิดของนักเต้นลำดับที่6 เอลโลน่า จากนั้นก็เป็นการปรากฏตัวของลิเวียธานและแขกผู้มาเยือนที่จะหยุดมัน
ธีโอดอร์คิดขึ้นและพังมันด้วยความคิดบ้าๆ’เป็นไปไม่ได้....แม้ว่าเขาจะทำสัญญากับผู้คุมกฏแห่งธาตุ มนุษย์จะสามารถมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหนกัน?’
เขาได้พบกับสิ่งมีชีวิตที่อยู่นอกเหนือมาตรฐานของชีวิตมาไม่กี่ตน เช่นปรมาจารย์ดาบผู้ที่สามารถทำลายภูเขาได้ด้วยดาบ และจอมเวทย์ขั้น8ที่สามารถต้านทานภัยพิบัติทางธรรมชาติได้ นอกจากนี้ยังมีผู้พิทักษ์ของเอลฟ์เฮล์มผู้ที่สามารถพลิกสถานการณ์ได้ด้วยลูกศรเพียงดอกเดียว
อย่างไรก็ตามธีโอไม่ได้รู้สึกเช่นนี้เมื่อเขาเผชิญหน้ากับพวกเขาเหล่านั้น นี่เป็นความรู้สึกของความกลัวที่ไม่สามารถเข้าใจได้ ไมน์ดัล เฮอเซม เป็นสิ่งที่แตกต่างไปจากบุคคลระดับสูงสุดในยุคนี้โดยสิ้นเชิง ในขณะนั้น ชิ้นส่วนปริศนาที่ลอยอยู่รอบๆก็เสียบเข้าไปในสถานที่
[หนังสือต้นฉบับได้ถูกกินแล้ว ได้รับการส่งเสริมให้เชื่อมต่อกับ ไมน์ดัล เฮอเซม....สำเร็จ ไมน์ดัล เฮอเซม ยอมรับการเชื่อมต่อกับผู้ใช้]
[การเชื่อมต่อกำลังเริ่มต้น]
‘การเชื่อมต่อ’เป็นปรากฏการณ์ที่เขาได้รับเมื่อเขากลืนกิน [แนะนำเวทย์สายธรรมชาติเบื้องต้น]
“อา....!” เสียงของธีโอได้ดังหลุดมาจากปากของเขา ไม่มีหลักฐานที่จะสนับสนุนสิ่งที่เขาคิด แต่สัญชาตญาณของเขาเชื่อว่าเขาถูกต้อง
ในบันทึกของสมาคมเวทมนต์(Magic Society ขอเปลี่ยนนะครับ) ไมน์ดัล เฮอเซม เป็นจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ผู้ที่เขาถึงจิตวิญญาณแห่งธาตุได้มากกว่าใครเมื่อ300ปีก่อน....
และเขายังมีชีวิตอยู่ บางทีมันอาจไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ธีโอได้ทำสัญญากับมิตรา เพื่อที่จะนำพาเขามายังกระท่อมนี้ ไมน์ดัลอาจจะจัดเตรียมอะไรบางอย่างไว้ อย่างไรก็ตามในขณะที่เขากำลังกังวล เอลโลน่าก็ได้ต่อคำอธิบายของเธอ
“….นั่นคือทั้งหมดที่ฉันสามารถบอกเธอได้”
โชคดีที่ธีโอดอร์สามารถจำคำพูดของเธอได้ทั้งหมด มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถเข้าไปข้างในได้ในเวลาเดียวกัน ดังนั้นเธอจึงอธิบายวิธีใช้น้ำพุแห่งปัญญา เขาสลักคำแนะนำของเธอไว้ในใจ
หลังจากเสร็จคำอธิบาย เอลโลน่าก็ได้เปิดประตู จากนั้นความมืดมิดก็ได้ต้อนรับเขา
‘มันคือประตูมิติ’
ประตูจะนำเขาไปสู่พื้นที่อื่น ดังนั้นในขณะที่กระท่อมอาจจะดูโทรม แต่ภายในนั้นแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง ธีโอก้าวไป1ก้าวก่อนที่จะหันมาหาเอลโลน่าและพูดว่า “ฉันจะกลับมา รอฉันหน่อยนะ”
“อ่า....” เธอกระพริบตาราวกับกระรอกที่แปลกใจขณะที่ธีโอหายตัวไปในความมืดของกระท่อม
ขณะเดียวกันประตูของกระท่อมก็ได้ปิดลงและทิ้งเอลโลน่าไว้เพียงลำพัง อย่างไรก็ตามเธอกลับไม่รู้สึกแย่แม้จะอยู่คนเดียว ธีโอบอกให้เธอรอและเขาจะกลับมาเร็วๆนี้
เอลโลน่าได้พึมพำออกมา “….อื้ม ฉันจะรอ”
หูของเธอกระดิกผ่านผมของเธอราวกับกระต่าย ขณะที่เธอก้มลงด้วยใบหน้าแดงก่ำ
***
หลังจากผ่านอาการเวียนหัวที่คุ้นเคยของการเดินทางในมิติแล้ว ธีโอก็ได้มาถึงภายในกระท่อม
นี่คือน้ำพุแห่งปัญญา เขาก้าวเข้าไปในความลึกลับของเหล่าเอลฟ์ ซึ่งชื่อที่แท้จริงของมันได้ถูกลืมเลือนไปแล้ว
เมื่อเขาเห็นถึงความเป็นจริงของมัน คำอุทานก็ได้หลุดออกมาจากปากของธีโอดอร์ “...ความจริงคือ!นี่คือเหตุผลที่มันถูกเรียกว่าน้ำพุแห่งปัญญา”
มันเป็นน้ำพุอย่างแท้จริง น้ำพุโปร่งใสมากพอที่จะทำให้เขามองเห็นด้านล่างของมัน และมีแสงสีฟ้าส่องประกายออกมาจากมัน ตามที่เอลโลน่าได้อธิบาย ภูมิปัญญาของเอลฟ์ทุกตนได้ถูกบันทึกเอาไว้ในน้ำพุแห่งนี้ มันดูเหมือนน้ำพุ แต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว นอกจากนี้ มันยังเป็นไปไม่ได้ที่จะสัมผัสกับมันนอกจากกจะใช้ภาชนะใส่น้ำที่ทำจากต้นไม้โลก
ธีโอต้องการจะสำรวจหลักการของเวทมนต์ที่นี่ แต่เขาต้องใช้เวลามากกว่าหนึ่งวันหรือสองวัน เวลาที่เขาจะอยู่ในสถานที่แห่งนี้ได้มีเพียง30นาทีเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงต้องจัดลำดับความสำคัญในสิ่งที่เขาต้องการจะรู้
แกร๊ก
ธีโอได้หยิบบางอย่างจากกำแพง ตามที่เอลโลน่ากล่าว มันสร้างมาจากเมล็ดของต้นไม้โลก แต่มันดูแตกต่างเล็กน้อยเมื่อเปรียบเทียบความหนาและขนาดของมัน น้ำเต้านี้ดูบางเบากว่าทั่วไป
‘แค่ครั้งเดียว’
มีเสียงของน้ำพุสีเขียวที่ไหลเข้าไปในน้ำเต้า เขาพยายามที่จะแช่นิ้วมือของเขาในน้ำเพื่อทดสอบ แต่เขากลับรู้สึกได้ถึงอากาศเท่านั้น เช่นเดียวกันแม้ว่าเขาจะกระโดดลงไปในน้ำพุ มันก็เหมือนกันการตกลงไปในหลุมลึก นี่เป็นสถานที่ที่กระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของเหล่าจอมเวทย์
ธีโอดอร์ยกน้ำเต้าขึ้นและวางมันบนริมฝีปากของเขา
-ดื่มน้ำจากบ่อน้ำพุและคิดถึงสิ่งที่เธอต้องการจะรู้ จากนั้นเธอจะได้รับคำตอบสำหรับคำถาม
น้ำพุสีฟ้าได้ไหลลง มันไหลผ่านริมฝีปากของเขาเข้าไปในปากและผ่านลิ้นของเขาลงไปในลำคอ อย่างไรก็ตาม ธีโอไม่รู้สึกถึงสิ่งนั้นเลย นอกเหนือจากรสชาติแล้ว เขาไม่รู้สึกเลยว่ามีของเหลวอยู่ในปาก ตามที่เอลโลน่ากล่าว การดื่มมันนั้นเป็นเพียงพิธีกรรมที่จะใส่จิตวิญญาณของน้ำพุเข้าไปในตัวเขา
‘ไมน์ดัล เฮอเซม’จากนั้นเขาก็เริ่มคิดเกี่ยวกับการดำรงอยู่ที่ทำให้เขานึกถึงเทือกเขาที่ห่างไกล ดวงตาซึ่งคล้ายกับทะเล....ชายชราที่มีผมและเคราสีขาว
ธีโอนึกถึงความทรงจำในวันนั้นตอนที่เขาไม่สามารถที่จะแม้แต่ขยับนิ้วของเขา จากนั้นน้ำเต้าก็ว่างเปล่า.....
ฟู่
น้ำสีฟ้าใสเริ่มผันผวน น้ำพุที่ใสกระจ่างได้ส่องแสงสีขาวออกมาก่อนที่จะขยับราวกับคลื่นที่กำลังยกร่างของเขาขึ้น
ไม่สิ มันไม่ใช่คลื่นที่ยกตัวเขา มันไม่ใช่น้ำพุ ในใจกลางของบ่อน้ำพุ ภาพที่คล้ายกับมนุษย์ผู้หนึ่งได้ปรากฏขึ้น มันแตกออกและผสานกันอยู่หลายครั้ง แต่สุดท้ายมันก็ได้รวมเป็นรูปลักษณ์ที่คุ้นเคยสำหรับธีโอดอร์
เป็นชายชราที่มีความสง่า ไมน์ดัล
[โอ้ ในที่สุดแขกที่ฉันรอคอยก็มาถึง]
“…ไมน์ดัล เฮอเซม”
แม้ว่าเขาจะได้พบกันมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ธีโอแทบจะไม่สามารถพูดคุยได้ มันเป็นเพียงรูปแบบที่สร้างขึ้นโดยน้ำพุแห่งปัญญาเท่านั้น แต่การปรากฏตัวของไมน์ดัลนั้นเป็นเรื่องน่าทึ่ง ธีโอดอร์รู้สึกราวกับมีบางอย่างกดทับไหล่ของเขา
อย่างไรก็ตามธีโอแตกต่างไปจากตอนนั้น เขาเติบโตขึ้นกว่าเดิมนัก ดังนั้นธีโอจึงสามารถยืนได้อย่างมั่นคงโดยไม่ถูกรบกวนจากการปรากฏตัวของไมน์ดัล
ชายชรายิ้มอย่างอ่อนโยนขณะที่จ้องมอง[เธอเก่งขึ้น เธอยังคงเยาว์วัยนัก แต่เธอกลับได้รับเปลวไฟในยุคแรกเริ่ม ถ้าเธอไม่รังเกียจ ฉันไมน์ดัล อยากได้ยินชื่อของเธอ]
“ธีโอดอร์ มิลเลอร์”
[ธีโอดอร์.....ไม่สิ ธีโอดอร์ ฮ่าๆ มันเป็นชื่อที่ตลกสำหรับจอมเวทย์]
(ธีโอดอร์แรกผู้เขียนออกเสียงด้วยภาษาเกาหลี ธีโอดอร์ที่สอง ผู้เขียนออกเสียงด้วยภาษาอังกฤษ)
ไมน์ดัลคิดว่ามันตลก...?อย่างไรก็ตามก่อนที่ธีโอจะถามว่ามันหมายถึงอะไร ไมน์ดัลก็ได้ทำให้เขาตกใจด้วยคำพูดถัดไป
[มันนานพอสมควรแล้วนะ ‘ความโลภ’ไม่สิ ฉันควรจะเรียกคุณว่า ความตะกละสินะตอนนี้?] ชายชราพูดกับมือซ้ายของธีโอโดยตรง
ธีโอไม่ทราบว่าได้ยังไง แต่มันเป็นหลักฐานที่บ่งบอกว่าไมน์ดัล เฮอเซม นั้นรู้เรื่องความตะกละ ดังนั้นธีโอดอร์จึงอดที่จะประหลาดใจไม่ได้เมื่อปากได้ปรากฏขึ้นบนมือซ้ายของเขาและมีเสียงดังออกมา
-....อ่า มันเป็นเจ้า ความตะกละพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด –เศษเสี้ยวความทรงจำได้เรียกข้าออกมา ช่างอวดเก่งเสียเหลือเกิน
[ฮ่าๆ โปรดให้อภัยด้วย ฉันล่วงรู้ถึงการมาเยือนของคุณ แต่ฉันไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวได้ในเวลานี้ ดังนั้นฉันจึงถูกบังคับให้ทักทายคุณและผู้ทำสัญญากับคุณด้วยวิธีนี้]
-ข้าให้อภัย....บางทีอาจเป็นเพราะความตะกละรู้สึกอึดอัดใจ มันจึงเปลี่ยนหัวข้อโดยไม่มีการบ่นใดๆ
อันที่จริงแล้วทัศนคติที่อ่อนโยนของความตะกละนั้นแตกต่างไปจากปกติ กล่าวอีกนัยนึงก็คือชายผู้ที่ชื่อว่าไมน์ดัล เฮอเซม เป็นคนที่ทำให้ความตะกละรู้สึกหงุดหงิดและไม่สามารถรับมือด้วยได้ ธีโอฟังการสนทนาระหว่างพวกเขาอย่างระมัดระวัง
ความตะกละเป็นคนแรกที่ตัดความเงียบ –ข้าสงสัยว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่ได้ยังไง อธิบายมาว่าทำไมเจ้าถึงรอคอยข้า ไม่สิ ผู้ใช้ของข้า ถ้าหากคำตอบไม่สมเหตุสมผลละก็ ข้าจะตัดสินว่าเจ้าเป็นศัตรูนับจากนี้เป็นต้นไป
[คุณยังคงเข้มงวดเช่นเคย ฉันคือผู้ที่อนุญาติให้ผู้ใช้ของคุณทำสัญญากับจิตวิญญาณธาตุนะ ไม่ใช่ว่าคุณควรที่จะขอบคุณงั้นรึ?]
อย่างไรก็ตามความตะกละยังคงนิ่งเงียบ นี่เป็นการเงียบที่บ่งบอกว่ามันจะไม่ฟังเรื่องไร้สาระใดๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ความตะกละได้แสดงความระมัดระวังต่อผู้คน ดังนั้นธีโอจึงจ้องมองไปที่การเผชิญหน้าระหว่างทั้งสองด้วยอารมณ์แปลกๆ
ท้ายที่สุด ไมน์ดัลก็ได้ยกมือขึ้นและตอบด้วยเสียงต่ำ [มันเป็นเพราะความคิดของคุณนั้นแตกต่างมากเกินไป]
-ข้า?
[ถูกต้อง ความตะกละ คุณนั้นไม่เหมือนกับอีก6ตน คุณไม่ได้ให้ความสนใจกับชะตากรรมของโลกมากนัก อัตตาผู้ที่ต้องการกลืนกินทุกสายพันธุ์บนโลก ผู้เดียวที่ต้องการยุติโลกในปัจจุบัน....]
ขณะนั้นความตะกละก็ตะโกนขึ้นด้วยเสียงแหลมคม –หยุด!
ไมน์ดัลปิดปากของเขาราวกำลังเขากำลังรอมันอยู่ ธีโอไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เห็นได้ชัดว่าไมน์ดัลได้กล่าวสิ่งที่กระตุ้นความตะกละ คำเหล่านั้นได้ทำให้บังคับให้ความตะกละต้องตะโกนขึ้นมา ธีโอดอร์นึกคำพูดไม่กี่คำที่ไมน์ดัลพูด
‘ไมน์ดัล ได้กล่าวถึงอัตตา ถ้าเช่นนั้น ข้อมูลส่วนที่เหลือที่ไมน์ดัลกำลังจะพูด...’
มันต้องเกี่ยวข้องกับส่วนที่เหลือของ7บาป และความคิดของธีโอก็ได้ถูกยืนยันเมื่อความตะกละพูดกับไมน์ดัลด้วยน้ำเสียงที่ไม่ปิดบังความโกรธ-เจ้าพยายามที่จะข่มขู่ข้างั้นรึ?เจ้าของเหลือทิ้งจากยุคโบราณ
[ฉันกำลังขออย่างสุภาพ]
-....เจ้าพูดได้ดีมาก
ธีโอไม่เข้าใจบทสนทนาเลยแม้แต่นิดเดียว(ผมก็งง) เขาเพียงแค่รับรู้ว่าทั้งสองกำลังตกลงบางอย่างกัน ไมน์ดัลต้องการที่จะเปิดเผยบางอย่างกับธีโอแต่ความตะกละได้หยุดเขาก่อนที่จะได้พูด
ในท้ายที่สุดความตะกละก็ได้ยอมแพ้และพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด-ข้าจะยอมเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
[ขอบคุณสำหรับความเมตตาของคุณ]
