Chapter 238: System (1)

Chapter 238: System (1)

วิธีการของกุสตาร์และดิอาโบนั้นเรียบง่ายมาก

ระบบ.

งานชิ้นเอกที่ถูกสร้างโดยเดวิล

มันอาจจะทำลายหรือทำให้เกิดความล้มเหลว

ระบบนี้สมบูรณ์มากพอที่จะฆ่าพระเจ้าองค์อื่นๆ เดวิลเป็นพระเจ้าที่ดีที่สุด มีแนวโน้วว่าเขากำลังเล็งเป้าหมายไปที่พระเจ้าตั้งแต่แรก ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สร้างระบบแบบนี้มา

พูดอีกอย่างนึงก็คือมันมีความเป็นไปได้สูงมากที่ระบบนี้ได้รวบรวมพระเจ้ามากมายต่างๆเอาไว้หรือแม้แต่แก่นแท้ของพระเจ้า หากมันมีปัญหาระบบก็จะขัดขวางพระเจ้า

มันเป็นไปได้ที่จะชนะหากว่าผมลดพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาสักเล็กน้อย มันก็เหมือนกับตอนที่จัดการกุสตาร์.

‘ที่ไหน?’

ปัญหาก็คือการหาระบบ

อย่างน้อยที่สุดมันก็ไม่ได้อยู่ในโลกดีม่อนถ้ามันอยู่ในโลกใหม่ผมก็ไม่สามารถจัดการมันได้

แต่...ความคิดก็แว่บขึ้นมาในใจของผมอย่างรวดเร็ว

สิ่งแรกที่โผล่ออกมาคือดาร์กสปิริต ถึงแม้ว่าเขาจะศึกษารอยแยก แต่ก็เป็นไปได้ที่พวกเขาจะเข้าไปสู่สถานที่ว่างเปล่าได้อย่างรวดเร็วง่ายๆอย่างงั้นเลย?

ผมคิดว่ามันแปลก รอยแยกมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้ว่าจะมีตัวอย่าง แต่การทำงานมันก็หนักจนเกินไปพวกเขาประสบความสำเร็จในเปิดเข้าไปในส่วนที่ลึกที่สุดของสถานที่ว่างเปล่า

ผมคิดว่าเดธบลิ้งเกอร์ต้องช่วยพวกเขา...บางทีอาจจะมีสาเหตุอื่น

ผมถามกุสตาร์และดิอาโบเพื่อให้พวกเขาแสดงความคิดเห็น

จากนั้นผมก็พยักหน้าในใจของผม

มันต้องเสี่ยง

‘ไปที่โลกสปิริต.’

ผมเหลือบไปมองเดธบลิ้งเกอร์ที่กำลังสวมหน้ากากของราชานรก เขาไม่ได้ดูใจร้อนเขาปรากฎตัวเพื่อยืนยันชัยชนะของเขา เขามั่นใจว่าเขาสามารถชนะผมได้ตลอดเวลา

ผมคิดแบบนั้นเหมือนกัน ไม่ว่าผมจะแข็งแกร่งแค่ไหนผมก็ไม่ใช่พระเจ้าขั้นสูง ผมเชื่อว่าผมสามารถเอาชนะราชานรกได้ แต่มันก็ต่างออกไปเมื่อคู่ต่อสู้ของผมคือเดธบลิ้งเกอร์

นอกจากนี้เขายังรู้ด้วยว่าผมรู้ตัวตนที่แท้จริงของราชานรก

‘ตาพระเจ้า.’

อย่างไรก็ตามผมก็ภาวนากับตาพระเจ้า

ผมต้องการเพื่อความแน่ใจ

ระบบนี้มันเพอร์เฟค แม้แต่เดธบลิ้งเกอร์ก็ไม่สามารถแตะต้องมันได้

หากหน้าต่างสถานะปรากฎแสดงว่าเดธบลิ้งเกอร์ไม่ใช่ระบบ

ถ้ามันไม่ใช่เพื่อความปลอดภภัยของเขา เขาอาจจะทำให้หน้าต่างไม่ปรากฎก็ได้

และผมก็หวังว่าจะมีหน้าต่างปรากฎออกมาเร็วๆ

-พลังของเป้าหมายไม่อนุญาติให้ ‘ตาพระเจ้า (Demigod)’ ทำงาน.

ชื่อ: ราชานรก [Hell Monarch] (Death Bringer)
อาชีพ	เดวิล	ฉายา	* เดวิล (God, ???) * พระเจ้าชั้นสูง (God, ???) * การดำรงอยู่อย่างทราบซึ้ง (God, ???) * ผู้ปกครองความตาย (God, ???) * การป้องกันที่เปอระเปื้อน (God, ???)
สถานะ
Strength	???	Intelligence	???
Agility	???	Stamina	???
Magic Power	???
ศักยภาพ: (???/???) เอกลักษณ์: อยู่ในสถานะการครอบครอง อย่างไรก็ตามการครอบครองยังไม่สมบูรณ์ สกิล:???

ทุกอย่างเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

แต่มันทำให้ผมมั่นใจอะไรบางอย่างกับเดวิล

นอกจากนี้ยังมีฉายาเพิ่มเข้าไปว่าเป็นเดวิลอีก

ผมไม่สามารถมองเห็นสถานะที่ถูกต้องเนื่องจากอำนาจของเขา แต่อย่างน้อยมันก็มีหน้าต่างสถานะ

มันก็พอแล้ว

แม้ว่าทุกๆอย่างมันจะเป็นเครื่องหมายคำถามแต่บรรทัดของเอกลักษณ์ก็ปรากฎขึ้น

ผมยกดาบจักพรรดิ.

แสงจันทร์สะท้อนออกมาและแสดงให้เห็นถึงความงดงาม

แต่เดิมมันเป็นดาบของราชานรก

หนึ่งในคนรับใช้ของเขา แม๊กซิมั่ม คือคนที่เก็บรักษาดาบเล่มนี้ไว้

“แม๊กรู้ว่าผมเป็นจักพรรดิ เขาให้ดาบนี้แก่ผมเพื่อเป็นหลักฐาน คุณมันก็แค่จักพรรดิเงาตัวปลอม”

เดธบลิ้งเกอร์หัวเราะเยาะผม แต่ผมก็ไม่ได้หยุดพูด.

"คุณได้ยินเสียงหัวใจนี้หรือไม่?มันเป็นของคุณ แต่ตอนนี้มันเป็นของผม โลกเบื้องล่าง ทหารม้าแฟนท่อมทั้งหนึ่งแสน...คุณมันก็แค่ตัวปลอมที่ไม่สามารถบรรลุผลของตัวเองได้.”

ผมล้อเลียนเขา

การครอบครองยังไม่สมบูรณ์

ถ้าจิตวิญญาณของราชานรกยังอยู่มันอาจจะทำให้สับสนบ้าง

“คุณไม่ใช่ราชานรก ผมต่างหาก คือราชานรก!”

ความคิดของผมพิสูจน์แล้วว่ามันถูกต้อง

"ย้าก...!”

เดธบลิ้งเกอร์คว้าหัวของเขา

“ไอ้สารเลว...!”

เขาจ้องมองผมด้วยความเจ็บปวด แต่เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ง่ายๆ

ตอนนี้มันอาจจะต้องใช้วิธีนี้ในการโจมตี.

อย่างไรก็ตามผมก็ยอมแพ้เพราะเห็นเขาค่อยๆฟื้นความมั่นคง

ราชานรกไม่สามารถเอชนะเดธบลิ้งเกอร์ได้ มีเพียงการต่อต้านเพียงเล็กน้อย

'มันไม่มากนัก.’

วิญญาณของเขาจะถูกกลืนกินไปจนหมด จิตวิญญาณของเขาจะหายไปเหลือเพียงแต่เปลือกให้เดธบลิ้งเกอร์อยู่

ผมใช้งานดาบแห่งความยุ่งเหยิง

ควา้งๆๆๆ!

เป้าหมายของผมไม่ใช่เดธบลิ้งเกอร์

แต่เป็นมังกรที่เขาขี่!

มังกรกรีดร้องและเดธบลิ้งเกอร์ก็ล้มลง

ผมเก็บดาบของผมไว้

ถ้าเดธบลิ้งเกอร์กลืนกินจิตวิญญาณของราชานรกแล้วสิ่งต่างๆมันจะกลายเป็นเรื่องยากขึ้น การกระทำของผมซื้อเวลาเหล่านี้ได้ไม่กี่วันเท่านั้น

ในขณะเดียวกันผมต้องไปโลกสปิริตเพื่อทำลายระบบ

เดธบลิ้งเกอร์อยู่ในสถาพที่ไม่ปกติ ดังนั้นจึงไม่ต้องห่วงว่าศัตรูจะล่วงหน้ามาก่อน

ผมกางปีกออก

และผมก็รีบบินกลับไป

ผมได้นำทุกอย่างในดันเจี้ยนเข้ามาในโลกดีม่อนด้วย ในของเหล่านั้นมีรายการที่เคยใช้เพื่อไปยังโลกสปิริต

ผมเรียกหาโอเว่นทันที โอเว่นที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาทำกระจกอยู่ก็มาหาผมทันทีที่ถูกเรียก

“โอเว่น อุปกรณ์นี้สามารถพาผมไปยังโลกสปิริตหรือไม่?”

"เป็นไปได้ แต่...”

"ทำมันให้เร็วที่สุด ผมต้องการไปโลกสปิริต.”

อุปกรณ์เปิดรอยแยก วัสดุเพียงพอและโอเว่นก็มีฝีมือผมเชื่อว่าเขาทำมันได้อย่างรวดเร็ว มันไม่ใช่การสร้างใหม่ แต่ใช้ประโยชน์จากสิ่งที่เคยใช้ไปแล้ว

“ผมเข้าใจ.”

เขาไม่ได้ถามเหตุผล

โอเว่นออกไปและผมก็ได้ยินเสียงที่เหมือนกับยุ่ง

“มาดดสสเตอร์!”

มันคือยิฮิ ผมขมวดคิ้ว ทุกอย่างถูกย้ายไปยกเว้นแกนดันเจี้ยน นี่เป็นโลกที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงผมไม่เข้าใจว่าเธอมาที่นี่ได้อย่างไร

ยิฮิเป็นแฟร์รี่ของแกนดันเจี้ยน

ไม่ เธอไม่ได้เป็น ผมได้กลายเป็นราชาดีม่อนแล้ว

ยิฮิควรจะได้เป็นผู้ปกครองโลกแฟร์รี่ดังนั้นมันอาจจะเป็นสิทธิของเธอที่จะโยนข้อจำกัดเหล่านั้นทิ้งไป

แต่ยิฮิยังคงเป็นแกนดันเจี้ยน เธอถูกปฎิเสธหรอ?หรือไม่ก็เธอมีคุณสมบัติไม่เพียงพอ?

"คุณมาที่โลกดีม่อนได้อย่างไร?”

“ยิฮิฮิ พลังแห่งความรัก.”

"...งานของคุณเสร็จแล้ว คุณมีหน้าที่ดูแลโลกแฟร์รี่”

แฟร์รี่ไม่ได้มีโลกเป็นของตัวเอง แต่มันก็ไม่ถูกต้องที่พวกเขาหายไป ดังนั้นแฟร์รี่จึงหวังว่าผู้ปกครองจะทำโลกให้พวกเขาอยู่

แฟร์รี่ที่เป็นผู้ปกครองมีอำนาจในด้านนี้ ในความเป็นจริงมันสำคัญมาก

จากนั้นยิฮิก็พูกด้วยสีหน้าค่อยดี

"ฉันไม่รู้ แต่ฉันรู้สึกว่าต้องมาที่นี่ ยิฮิรู้สึกไม่สบายใจ.”

"ผู้ปกครองโลกแฟร์รี่ไม่อาจที่จะมองการณ์ไกลได้.”

“มันไม่ใช่แบบนั้น ยิฮิไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้หรอ?”

ผมจับไปที่กรามของผม ตอนนี้ยิฮิมีคุณสมบัติครบถ้วนในการเป็นผู้ปกครองเหล่าแฟร์รี่

ไม่มีอันตรายใดๆในที่นี่ทำร้ายเธอได้ แต่เธออาจจะช่วยได้มากในสงคราม

หลังจากขบคิดเสร็จแล้วผมก็พูดออกมา

"ช่วยเหลือดีม่อนตนอื่นๆและสิ่งมีชีวิต.”

“ห๊ะ!อย่างงั้นเลย? ยิฮิฮิ ฉันรู้ว่ามาสเตอร์ต้องให้อะไรสักอย่าง!จุ๊บ!”

ยิฮิหยุดนิ่งและจูบเข้าที่แก้มก่อนที่จะบินหนีไป มันไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น แต่ดูเหมือนกับว่ายิฮิโตขึ้นนิดหน่อย ผมไม่ว่าง แต่ผมรู้สึกว่าผมไม่ได้เห็นเธอมาเป็นเวลานาน

ทันทีหลังจากยิฮิบินออกไปผมก็จมไปกับความคิด

‘โลกสปิริต...’

ตรงๆมันก็เหมือนกับการเดิมพัน

ถ้าดาร์กสปิริตไม่ได้มีระบบผมก็เหมือนกับสูญเสียครั้งใหญ่

สงครามจะเป็นไปตามที่ไม่พึงประสงค์

ผมต้องการที่จะเผชิญหน้ากับเดธบลิ้งเกอร์ที่เฟอร์เฟคที่สุด

"ผมกลับมาแล้ว.”

โอเว่นวิ่งเข้ามาพร้อมกับอุปกรณ์อย่างรวดเร็ว

“มันเป็นไปได้?”

“ใช่แล้ว ตอนนี้ผมกำลังวุ่นไปหมด ได้โปรดอย่างหลงทาง.”

มีโอกาศสูงที่จะหลังหลังจากเดินทางผ่านรอยแยก นอกจากนี้การเปิดรอยแยกออกไปแล้วผมจำเป็นต้องกลับมาให้เร็วที่สุด

ถ้าไม่ ผมอาจจะสูญหายไปในรอยแยกและถูกทำลายตัวตนในความว่างเปล่า เมื่อผมหายไปกองทัพของผมก็จะไม่มีพลังพอที่จะต่อกรกับเดธบลิ้งเกอร์

"ผมจะกลับมาโดยเร็วที่สุด.”

รอยแยกเปิดออก

ผมก้าวเข้าไปในนั้น

โลกสปิริตถูกทิ้งร้าง มีรอยแยกทุกที่และเสียงของสิ่งที่ถูกทำลาย.

ดาร์กสปิริตกำลังต่อสู้กับสปิริตเผ่าอื่นๆในหลายๆรอยแยก

ผมมองเข้าไปในรอยแยก

ส่วนใหญ่ของโลกสปิริตได้รับความเสียหาย สปิริตธาตุอื่นๆถูกสังหารและที่รอดมาได้ก็เชื่อฟังดาร์กสปิริต

แต่มันยังคงเป็นการต่อสู้ที่ยาวนานและเกิดขึ้นเป็นเวลานาน

"ราชาไฟขอสั่งคุณ! เผามันด้วยไฟนรก!”

ราชาสปิริตไฟแกรแรส!

เขาเป็นผู้นำสปิริตที่กำลังต่อสู้และดิ้นรน

สปิริตที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกสปิริตถูกปกคลุมไปด้วยบาดแผล

ดาร์กสปิริตใช้รอยแยกไล่ตามเขาอย่างไม่หยุดยั้ง

ผมกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้สักพัก

เป็นไปได้ที่จะเข้าสู้ใจกลางของดาร์กสปิริต.

แต่ในสถานการณ์นี้ไม่แน่นอนผู้ที่มีข้อมูลมีค่ามาก.

'ฉันต้องสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์.’

ราชาสปิริตไฟจะรู้เรื่องเกี่ยวกับดาร์กสปิริตมากกว่าคนอื่น

หลังจากที่ตัดสินใจแล้วผมก็เข้าไปยังโลกของสปิริตไฟ

ฟุ่มมมมมมม!

ไฟของไพน์ลุกลามไปทั่ว พวกเขาไม่ต่างจากไฟของราชาสปิริตไฟ ไฟของผมยังมีพลังมากด้วยพลังเวทย์ของผม

ดาบแห่งความยุ่งเหยิงและตัดดาร์กสปิริตเหมือนกับขยะ

"ดาร์กสปิริตทุกตนหยุด.”

ผมใช้คำพูดราชา เมื่อพลังอำนาจออกมาจากคำพูดของผมดาร์กสปิริตก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ พวกเขาดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับการคุ้มครองจากอำนาจใดๆ

‘สายฟ้าพระเจ้าออกมา.’

ผมให้สายฟ้าพระเจ้าเคลื่อนไหวตามใจมัน

สายฟ้ามาพร้อมกับเสียงคำรามและเผาดาร์กสปิริต

ใช้เวลาประมาณสิบนาทีในการจัดการกับดาร์กสปิริตที่กำลังต่อสู้กับสปิริตไฟทั้งหมด

มันเป็นชัยชนะที่ท่วมถ้น

ดาร์กสปิริตมาที่นี่แต่พวกเขาก็ไม่มีความแข็งแกร่งอะไรมาก ผมสามารถตามล่าเหยื่อของผมได้