Chapter 217: Hope (2)
Chapter 217: Hope (2)
“คุณโรส...?”
"ใช่ มันก็เป็นช่วงระยะเวลานานมากแล้ว."
โรสถอดเสื้อคลุมของเธอออกเมื่อเธอเดินเข้ามาใกล้.
หญิงสาวคนนึงที่ถือเชือกยาวไว้ในมือข้างเดียว
อึนเฮถามด้วยความประหลาดใจ.
"ทำไมคุณโรสถึงอยู่ที่นี่?”
"มาสเตอร์สั่งมา. ใช่แล้ว? คงไม่ใช่ว่ากำลังกลัวฉันใช่มั๊ย? ทำไมคุณถึงระมัดระวัง?”
"คุณโรสคุณไม่ควรอยู่ที่นี่ หรือ...คุณมากับผู้ช่วยชีวิต?”
โรสสับสน
“ผู้ช่วยชีวิต? อ่าา ~ นั่นแหละเขา อย่างไรก็ตามถุงใหญ่ๆนั่นคือความหวัง?”
โรสชี้ไปยังสมาชิกที่กำลังแบกอะไรบางอย่างสองคนด้วยเคียวของเธอ.
แต่อึนเฮก็อับจนกับคำพูดของเธอ
ทำไมเธอถึงรู้เรื่องความหวัง? มีน้อยคนเท่านั้นที่จะรู้ชื่อของความหวัง รวมทั้งคิมยองวูก็รู้ชื่อนั้น.
อึนเฮกำหมัดแน่นและพูด.
“...ถูกต้อง.”
"ว้าว ~ จริงดิ? มาสเตอร์พูดถูกต้อง!”
โรสหันหัวไปและร้องตะโกน
ใครอยู่ข้างหลังเธอ?
คำถามของอึนเฮได้รับคำตอบในไม่กี่นาที.
เงาดำปรากฎขึ้นของหลังโรส
อึนเฮได้ตกใจเมื่อเห็นเงานั่น.
“คุณ...!”
ชายที่สวมหน้ากากกระโหลก กุญแจสำคัญที่หายไปตอนที่กิลด์ทุกกิลด์ได้มารวมกัน แต่จะปรากฎขึ้นมาอีกครั้งเมื่อพวกเขาต้องการ.
มีคนบอกว่าเขาตายแล้ว เขามีแนวโน้มว่าจะเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตเพียงคนเดียวและอาจจะหายไปในดันเจี้ยนสักแห่งหลังจากที่เกิดมอนเตอร์เวฟแล้ว ผู้คนส่วนใหญ่คิดว่าเขาตายไปแล้ว
ตั้งแต่นั้นมาเกาหลีก็ถูกรุกรานโดยดีม่อนตนอื่นอย่างถ้วมท้น จำนวนผู้คนเสียชีวิตและเมืองก็ถูกทำลาย ทุกครั้งที่เกิดเรื่องอึนเฮและอเวคคนอื่นๆคิดเสมอว่าเขาจะกลับมา.
เขามักจะปรากฎตัวเมื่อเผชิญหน้ากับอันตราย แต่เขาไม่ได้ปรากฎตัว
ดีม่อนได้ปล่อยสิ่งมีชีวิตจำนวนมากและมันเป็นความหายนะของเกาหลี
ดังนั้นการปรากฎตัวของเขาก็ถูกลืมอย่างช้าๆ
"มันนานมากแล้วนะ อึนเฮและเอ็ดเวิร์ด.”
ชายคนนั้นถอดหน้ากาก
ขณะเดียวกันดวงตาของอึนเฮก็สั่นไหว.
‘อ่า...!’
ใบหน้านั้น เธอมั่นใจได้
ไม่ผิดพลาดแน่.
มันเป็นใบหน้าที่เธอจดจำได้และเห็นมันมาหลายครั้ง
เขาเป็นคนที่พบยุนอีนเฮและฝึกฝนให้เธอ
ชายที่เป็นหัวหน้าของเธอตอนนี้อยู่ด้านหน้าแล้ว
นอกจากนี้เขายังปลุกพรสวรรค์ของเอ็ดเวิร์ด.
“มีชีวิตอยู่ ... คุณยังมีชีวิตอยู่.”
อึนเฮพูดอย่างสงบให้มากที่สุด เธอไม่ใช่ตัวเธอคนเดิมที่ขี้เล่นและร่าเริงตอนนี้เป็นผู้ใหญ่แล้ว เธอเป็นนักรับที่รู้จักการประนีประนอมกับความเป็นจริงและต่อสู้อย่างเยือกเย็น ตอนนี้บทบาทของเธอเป็นผู้นำปาร์ตี้
“หลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น.”
เสียงของเขาแตกต่างกัน
เสียงทุ้มหนักๆ การแสดงออกของความเยือกเย็น.
ดวงตาของเขาหยิ่งเหมือนมองทุกอย่างต่ำกว่า
เธอดีใจแต่ไม่สามารถร้องออกมาได้ รัลดาล บิกิเซล เป็นไอดอลของเธอ อย่างไรก็ตามเขาตายแล้ว
บางทีเขาอาจจะถูกชุบชีวิตจากแผนของดีม่อน
มันไม่สำคัญเพราะว่าการปรากฎตัวของเขาเหมือนกัน
มันเป็นเรื่องปกติที่ต้องสงสัยก่อน
“คุณกัปตัน?”
หนึ่งในสมาชิกของอึนเฮถามขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปข้างหน้า พวกเขาสังเกตเห็นว่ามีบรรยากาศที่ผิดปกติ
สมาชิกที่เหลือไม่รู้จักความสัมพันธ์ของสองคนนี้หรือแม่แต่โรสก็ตาม
อย่างไรก็ตามอึนเฮก็ไม่ได้ยินเสียงพวกเขา เธอเหงื่อออกและพยายามปกปิดความจริงที่ว่าหัวใจของเธอเต้นอย่างดุเดือด.
"ทำไมคุณอยู่ที่นี่? คุณโรสเป็นไปได้อย่างไร...?”
"ทำไมคุณคิดยังงั้น?”
เขาถาม อึนเฮกำลังสับสน.
โรสเป็นหนึ่งในเด็กของผู้ช่วยชีวิต.ผู้ช่วยชีวิตในคนเกาหลีและหายตัวไปในไม่ช้า เฉพาะโรสและรอยยังอยู่ ผู้คนนับถือว่าเป็นเด็กของราชา อิทธิพลของดาร์กเอลฟ์สองคนถือว่าดีที่สุด.
‘...เป็นไปไม่ได้.’
ร่างกายของอึนเฮสั่น มันเหมือนกับโดนฟ้าผ่า
เธอเคยคิดแบบนั้นครั้งหนึ่ง.ผู้ช่วยชีวิตซ่อนหน้าของเขา.ไม่มีใครรู้ว่าหน้าตาของเขาเป็นแบบไหน.บางครั้งอึนเฮยังคิดว่าผู้ช่วยชีวิตเป็น ‘เขา’.รัลดาล บิกิเซล อาจปรากฎขึ้นมาได้.
แต่ไม่ว่าเธอจะคิดบวกขนาดไหน มันก็ไม่มีเหตุผล
มี่สวนที่คล้ายกันแต่ต่างกันเล็กน้อย.ไม่ใช่แค่รูปร่างและหน้าตาของเขาเท่านั้น.พูดตามตรง...คนที่ถูกเรียกว่าผ้ช่วยชีวิตมีบรรยากาศรอบตัวที่เรียกว่าความกลัว.มีบางอย่างที่พวกเขาสัมผัสได้ถึงมันจากสามัญสำนึกของพวกเขา.บางครั้งมันก็น่ากลัวเนื่องจากเขาได้ฆ่าฟันสิ่งมีชีวิตตามอำเภอใจของเขา.
รัลดาล บิกิเซล มีบรรยากาศที่แตกต่างกัน.
และความสามารถของเขาก็แตกต่างกัน แม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้ากลุ่มเดวิล ฮันเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดแต่เขาก็ไม่ได้อยู่ในระดับของผู้ช่วยชีวิต
พวกดาร์กเอลฟ์...ดีม่อนหรือสิ่งมีชีวิต
อเวครวมทั้งอึนเฮคิดว่าผู้ช่วยชีวิตเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น
แม้ว่าจะเป็นแบบนั้นแต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร ชาวบ้านไม่มีอำนาจ พวกเขาต้องการความเชื่อและหวังที่จะสร้างประเทศเกาหลี ถ้าเขาสามารถที่จะทำให้พวกเขาลุกขึ้นยืนได้ พวกเขาจะไม่ถามถึงตัวตนของผู้ช่วยชีวิต มันจะเป็นความลับที่พวกเขาจะเก็บไว้ตลอดไป.
อย่างไรก็ตามหัวหน้ากลุ่มเดวิลฮันเตอร์ เธอเชื่อว่าเขาเป็นมนุษย์.
เขาเป็นคนที่มีความแข็งแกร่ง แต่อึนเฮคิดว่าเขาแตกต่างจากดีม่อน จนถึงตอนนี้ดีม่อนและสิ่งมีชีวิตไม่เคยบุกรุกมนุษย์ เกาหลีมีเพียงดันเจี้ยนเดียว แต่มีการเปลี่ยนแปลงเนื่องจากการรุกรานของดีม่อนอื่นๆ ชั้นต่างๆหายไปอย่างมีความสำคัญ.
หัวหน้าจึงไม่สามารถเป็นผู้ช่วยช่วยชีวิต มันไกลเกินไป
‘เมาสเตอร์,ผู้ช่วยชีวิต...’
อึนเฮคิดจากคำพูดของโรส
แต่..เธอไม่สามารถรู้ได้
ร่างกายของเธอสั่นสะท้านและดวงตาของเธอเคลือนไหวอย่างรวดเร็ว ถ้าทั้งสองคนเป็นคนๆเดียวกัน...
“ดูเหมือนว่ายองวูจะไม่ได้พูดอะไร.”
ชายคนนั้นพูด.
คิมยองวูหรอ?
หวัหน้ากิลด์รู้อะไรบางอย่าง?
มันฟังดูเหมือนว่าพวกเขาจงใจซ่อนมันจากพวกเขา
ชายคนนั้นมีรอยยิ้มเย้ยหยันอยู่บนใบหน้าของเขาขณะที่พูด.
"ผมเป็นคนเตือนว่าจะมีการรวมตัวกันของดีม่อน.”
"ผู้นำอังกฤษ...”
“มนุษย์มักจะซ่อนสิ่งที่สกปรกของตัวเองไว้ใต้ที่นอน ยังไงซะ...”
ดูเหมือนว่าเขาจะยืนยันอะไรบางอย่างในขณะที่เขาถามอึนเฮ
"ดูเหมือนว่าการเติบโตของคุณจะดีมาก ไม่ใช่ว่าห้องฝึกฝนมีประโยชน์มากงั้นหรือ?”
“อ่า...”
ฟุบ!
อึนเฮเข่าอ่อน.
มีเพียงสองประโยคเท่านั้น แต่มันก็ชัดเจน อึนเฮและผู้ช่วยชีวิตเป็นคนเดียวที่รู้ถึงความหมายสองประโยคนี้ ผู้ช่วยชีวิตบอกว่าเธอจะรู้ความหมายหลังจากที่เธอแข็งแกร่ง คำพูดของเขาหมายความว่าเป็นเวลานี้.
"คุณ ... เป็นพันธมิตร?”
เธอแทบจะไม่สามารถเปิดปากได้.
มันเป็นปกติที่เธอจะคิดว่าผู้ช่วยชีวิตเป็นมิตร
แต่เธอก็ยังรู้สึกวิตก.
เธอไม่สามารถจำกัดความวิตดกังวลจากส่วนลึกของหัวใจ
เธอดีใจมาก แต่ตอนนี้ทุกอย่างสับสน
ถ้าเขากลายเป็นศัตรูแล้วจะไม่มีใครหยุดยั้งเขาได้ เธอคิดว่าทุกอย่างอยู่ในกำมือของเขา
“คุณ...เป็นดีม่อน รัลดาล บิกิเซล หรือเปล่า?”
ผู้ช่วยชีวิตไม่ใช่มนุษย์
อเวคทั้งหมดแน่ใจ.
มีบางคนเชื่อว่าเขาเป็น ‘เทวดา’ หรือไม่ก็ ‘พระเจ้า’,แต่มันก็ยังไม่แน่นอน.
เมื่อมองไปที่เทวดาผู้ช่วยชีวิตไม่อาจจะเป็นคนเดียวกันได้ ไม่มีพลังศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถรู้สึกได้จากเขาแม้แต่น้อย
ในทางตรงกันข้ามพระเจ้า...ความเชื่อในตัวพระเจ้าของอึนเฮนั้นตายแล้ว เธอยังตัดความเป็นไปได้ว่าจะเป็นพระเจ้า
สิ่งมีชีวิต พวกเขาเป็นหุ่นเชิดของดีม่อน พวกเขาได้รับผลกระทบจากดีม่อน.
ที่เหลือ...เธอเกลียดที่จะยอมรับมัน แต่มันเป็นทางเลือกเดียวของเธอ.
มีบางคนในกลุ่มอเวคเชื่อว่าผู้ช่วยชีวิตเป็นดีม่อน พวกเขาไม่ต้องการที่จะเชื่อพวกเขาต้องการที่จะให้เหตุผลกับตัวเอง.
เหนือสิ่งอื่นใดคำพูดเหล่านี้จะไม่เกิดจากปากของพวกเขา
ความเชื่อของมนุษย์ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเปลี่ยนแปลง และเมื่อความเชื่อของเขาหายไปก็จะเหลือแต่ความสิ้นหวัง.
ในโลกที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังพวกพยายามที่จะรักษามันเอาไว้
ทุกคนรู้
ตอนนี้ถึงเวลาที่จะคิดถึงวันพรุ่งนี้และมีความหวัง
ต้องขอบคุณเกาหลีใต้กำลังได้รับการฟื้นตัว
‘ได้โปรด.’
อึนเฮมองไปที่เขาและกลืนน้ำลาย
มันไม่เป็นไรถ้าเขาเป็นมนุษย์
การกระทำของเขาเป็นเรื่องถูกต้อง
แต่ถ้าเขาเป็นดีม่อน?
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำมาตั้งแต่เริ่มแรกจะแตกต่างออกไป.
และเขาก็เคยดูแลอึนเฮ
ไอดอลของเธอที่ชอบที่สุดจะกลายเป็นทรยศ การกระทำของเขาจะได้รับการพิจารณาใหม่ แน่นอนว่ามันไม่ดี...
เขาได้เปิดปากของเขาอย่างรวดเร็ว.
“ถูกต้อง.”
ชวิ้ง!
สมาชิกดึงอาวุธออกมา.
บทสนทนาถูกแปลโดยเวทย์มนตร์เพื่อให้ทุกคนเข้าใจความหมายของคำว่า ‘ดีม่อน’
ดีม่อน!
เป้าหมายที่จะถูกจัดการก่อนสิ่งมีชีวิตอื่นๆ
ไม่ ถ้าหากดีม่อนสามารถถูกกำจัดได้แล้วสิ่งมีชีวิตในดันเจี้ยนจะหายไปโดยธรรมชาติ
และ...ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไรพวกเขาจะต้องทำลายดีม่อน
“ห-หยุด อย่าโจมตีเขา.”
อึนเฮที่ยังฟื้นตัวไม่ได้รีบห้ามปรามสมาชิกของเขาทันที
อย่างไรก็ตามพวกเขาเป็นสมาชิกที่ได้รับเลือกจากประเทศอื่นๆ แต่เดิมพวกเขาก็ไม่ฟังอึนเฮ เธอเป็นผู้นำชั่วคราวเพราะว่าเธอเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด.
ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ
"แต่มันมีเพียงสองฝ่ายเท่านั้น.”
"มันช่วยไม่ได้”
“กัปตันอึนเฮ! เราไม่สามารถสู้ได้? ทั้งสองคนนี้น่าสงสัยและคุณก็จงใจพาพวกเราไปหาพวกเขา?”
“มันไม่ใช่แบบนั้น ไม่ใช่!”
ข้อสงสัยปรากฎออกมา แม้ว่าอึนเฮจะปฎิเสธมันแต่ตาของสมาชิกก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ
"ถ้าอย่างนั้นก็หลบทางให้พวกเรา พวกเราไม่สามารถปล่อยให้ดีม่อนหนีไปได้.”
พวกเขาต้องการที่จะฆ่าดีม่อนและสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ฝ่ายตรงข้ามปรากฎตัวออกมาแล้วพวกเขาจะต้องโจมตี
ดูเหมือนว่ามนุษย์และปีศาจไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้.
"พลังจากสวรรค์!”
"เพิ่มความแข็งแกร่ง!”
"พรจากความแข็งแกร่ง!”
สมาชิกเริ่มบัฟและวิ่งไปหาเขา.
มันเป็นสิ่งที่อึนเฮไม่สามารถหยุดยั้งได้
เธอทำได้แค่อยู่เฉยๆ.
ถึงแบบนั้นเขาก็ดูไม่เป็นภัย
มีรอยยิ้มขมขื่นอยู่บนใบหน้าเขา.
"ผมจะไม่ยอมปล่อยใครก็ตามที่ชี้ดาบมาที่ผมรอดออกไป.”
เขาประกาศ.
ในไม่ช้าคำพูดของเขาก็กลายเป็นความจริง
