Chapter 210: Gustarte (2)
Chapter 210: Gustarte (2)
ซู่มมมมมม!
ลูกกลมๆหลายร้อยลูกเกิดขึ้นรอบๆเขาร่างของเขาราวกับเป็นพายุไต้ฝุ่นสีดำที่มีพลังทำลายเป็นอย่างมาก พื้นที่รอบๆบิดเบี้ยวและหายไปกับท้องฟ้า.
มันไม่ใช่ไต้ฝุ่นปกติ น่าแปลก...ปรกาฎการณ์นี้ไม่ใช่อะไรไปมากกว่าอาวุธที่ถูกสร้างโดยยูป้า
มือของเขาอยู่ใต้ตาของพายุมันเคลือนไหวบนฝ่ามือของเขา พายุนั่นมันเหมือนกับคมหอกคมดาบที่ทำให้เทวดาหายไปทันที.
“...มอนเตอร์นั่นมันอยู่ในระดับต่างกันเกินไปกว่าที่มนุษย์จะจัดการได้.”
อึนเฮพูดอย่างน่าสังเวช พวกเขาไม่ได้ถูกโจมตีเพราะว่าพวกเขาไม่ใช่เป้าหมาย พวกเขาอยู่ห่างออกไปจากที่เกิดเหตุเป็นอย่างมากดังนั้นถ้าพวกเขาโชคดีพอพวกเขาจะสามารถไปยังจุดซ่อนตัวได้โดยที่ไม่ถูกจับ อย่างไรก็ตามราคามันได้ถูกขนาดนั้น ยังมีความเสี่ยงอีกมากมายที่จะออกจากที่แห่งนี้.
ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก.
เมื่อเทวดาที่มองเห็นได้หายไปหมดแล้วมีแนวโน้มว่าการโจมตีครั้งใหญ่แบบนี้จะมาลงที่พวกเขา
“นั่นแกร์นดยุค.”
คิมยูรา เธอเป็นไฮพรีสเช่นเดียวกับน้องสาวของเธอ พวกเขาสงบเสมอ แต่ตอนนี้เสียงของเธอแปลกๆ.
มันเต็มไปด้วยบางสิ่งบางอย่างนอกจากความกลัว
อย่างไรก็ตามอึนเฮไม่ได้ตระหนักถึงความแตกต่างนี้อย่างถ่องแท้นัก.
"มันแตกต่างกันไหม?”
"แกร์นดยุคนั่นแข็งแกร่งกว่าคนที่อยู่ในระดับเดียวกันอย่างแน่นอน..ใช่.”
มีคนเสียชีวิตไป23คน ทุกคนเงียบไปด้วยความกลัวหลังจากยูราพูด
มันเป็นเพราะพวกเขาตะลึงกับฉากต่อสู้
ซู่มมมมมม!
ไต้ฝุ่นขนาดใหญ่ได้เกิดขึ้นและพาสิ่งของบินขึ้นราวกับกระดาษ ไม่มีอะไรอยู่ใต้พื้นที่ๆมีไต้ฝุ่นผ่านไป มันยังไม่เพียงพอที่จะบอกถึงความหายนะ มันอยู่ในระดับที่ภูเขาสามารถหายไปได้ทั้งลูก.
ดวงอาทิตย์สีดำที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าเหมือนหลุมดำและกำลังดูดเทวดาที่อยู่รอบๆอย่างท่วมท้นดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะวัดความแข็งแกร่งของเขา.
“คุหึหึหึหึ!”
ขณะเดียวกันยูป้าก็หัวเราะอย่างชอบใจ
มีเทวดาองค์หนึ่งที่ไม่โดนพายุหรือหลุมดำดูดเข้าไป
เทวดาองค์นั้นมีปีกสามคู่ เทวดาระดับกลาง.
รัศมีแสงที่ออกมาจากเธออย่างแรงกล้า แสงเหล่านั้นดูเหมือนจะป้องกันจากการโจมตีทั้งหมด.
ยูป้ายิ้มและพูดว่า
"แสงเหล่านั้นจะปกป้องเธอได้ตลอดไปหรอ?”
"พรของพระเจ้าเป็นอะไรที่มั่นคงและไม่สามารถที่จะมีอะไรเจาะเข้ามาได้!”
"นั่นเยี่ยมไปเลย.”
และยูป้าก็ได้ใช้มือจับพายุอยู่ที่บนมือขวาของเขา พายุได้แบ่งตัวออกเป็นหลายร้อยหลายพันลูกล้อมมีอยู่เทวดา
ยูป้าอาศัยใบดาบของเขาและเข้าไปหาเทวดา และเขาก็ค่อยๆดันมือของเขาเข้าไปในวงแสง.
ซี่~!
มันเป็นแสงที่ต่อต้านความชั่วร้าย ทันทีที่ยูป้าโดนแสง ผิวหนังของเขาก็ผุพองเหมือนกับน้ำเดือดและพยายามที่จะทำลายเขา อย่างไรก็ตามรอยยิ้มของยูป้าไม่ได้หายไปเมื่อเขาโดนแสง
“อุค!”
มือของยูป้าคว้าไปที่คอของเทวดา
"ฉันจะกินคุณเอง.”
เมื่อแสงทั้งหมดหายไปมือขวาของเขาลูบไล้ไปทั่วร่างของเทวดาขณะที่ปากของเขากัดอยู่ที่คอของเธอ
“......”
อึนเฮไม่อยากเห็นและปิดตาของเธอ
เธอไม่ต้องการเห็นเทวดาถูกกินโดยดีม่อน ฉากนั้นมันเป็นชัยชนะของความชั่วร้าย แม้ว่าเทวดาจะไม่ได้ช่วยมนุษย์ แต่พวกเขาก็ยังเป็นเทพศักดิ์สิทธิ์...เธอรู้สึกแปลกๆ
'ฉันอยากจะ...’
อึนเฮกำลังดิ้นรน
พวกเขาได้นำระเบิดมาด้วย ชื่อของมันคือ ‘ความหวัง’
ถ้าพวกเขาสามารถใช้มันได้จากระยะไกลเขาสามารคฆ่าแกร์ยดยุคยูป้าได้หรือไม่?
นี่จะเป็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่อย่างหนึ่ง สิ่งมีชีวิตหลายแสนจะหายไปเพื่อไม่ให้เกิดการเปลี่ยนแปลงมากไปกว่านี้.
‘ทางเลือกสุดท้าย หากเราถูกจับได้ฉันจะกดสวิทย์เพื่อระเบิด’
เธอปิดตาและสูดหายใจ
เธอจะทำหน้าที่นี้ได้ก็ต่อเมื่อยูป้ายังทำสงครามกัยเทวดา
โชคดีที่ยูป้าไม่ได้หันหลับมาและสิ่งมีชีวิตทั้งหมดตามเขา
"ฉันกำลังจะเป็นบ้า.”
อึนเฮได้พูดออกมาหลังจากยูป้าหายไป
“ฮู่!”
“บ้าบอ ชีวิตของมอนเตอร์นี่ไม่สามารถอธิบายได้แบบนี้?”
"เราจะชนะมันได้ไหมหัวหน้า?”
หัวใจของสมาชิกในทีมทุกคนเต้นอย่างบ้าคลั่ง
"เรายังมีความหวัง ตราบใดที่เรายังมีหวัง เราสามารถชนะได้.”
อีนเฮพูดซ้ำเหมือนกับสะกดจิตตัวเอง
ในขณะที่สามาชิกที่เหลือเห็นด้วยกับเธอ แต่มียูราและมินจีเท่านั้นที่ต่างออกไป
โดยเฉพาะดวงตาของยูรามีความซับซ้อน
“แกร์นดยุค...”
ผมเฝ้ามองทุกอย่างจากหอนาฬิกาตรงกลางปราสาท ความรู้สึกของผมแผ่ออกไปยังท้องฟ้าและฝืนดิน ผมสามารถอ่านทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ในบริเวณใกล้เคียง
‘ยูป้าไม่ลังเลที่จะใช้พลังของเขา.’
เอเรียล ดิอาโบล ที่กำลังทำสงครามกับ ยูป้า แบร์นนอล เขามีพลังขนาดไหนกันถึงใช้มันได้อย่างไม่ลังเล? ผมต้องชื่นชมเขาจริงๆ.
‘เขาเป็นคนที่มีพลังมากที่สุดในชีวิตก่อนหน้านี้ของฉัน.’
รู้สึกได้ว่ายูป้าได้เหมือนกับชีวิตก่อนหน้าของผมมา ดูเหมือนว่าจะไม่มีความแตกต่างจากตอนนี้เท่าไร เขาทำได้อย่างไร?
‘ฉันจำได้ว่าครั้งนึงเมื่อเขาก้าวเข้ามา(เป็นแกร์นดยุค/ไรต์)ในปราสาทขนาดใหญ่และเรียกมันว่าปราสาทแบร์นนอล.’
ผมไม่ได้เปรียบเทียบแต่มันก็ไม่ได้เป็นความจริงอย่างแน่นอน เช่นเดียวกับยูป้านั่นหมายความว่าเขาไม่มีคุณสมบัติที่จะเรียกมันว่าปราสาทแบร์นนอล(ยูป้าเริ่มจากดีม่อนตัวน้อยๆเหมือนกัน/ไรต์)
แบร์นนอล...
ผมแค่งงเมื่อคิดถึงมัน
มันเหมือนกับภูเขาที่ถูกทำให้เป็นปราสาทที่ใหญ่ที่สุดในโลกดีม่อนและเมื่อยูป้าเรียกมันก็ไม่มีใครหยุดได้.
‘สิ่งเดียวที่ฉันยังไม่เห็นคือพลังของแพนเดอโมเนี่ยม’
เอเรียลเป็นผู้นำกองทัพอัศวินและสังหารเทวดา อัศวินขาวดูเหมือนจะแข็งแกร่งขึ้นเมื่ออยู่ด้วยกัน นอกจากนี้พวกเขาทั้งหมดยังไม่ได้เติบโตอย่างเต็มที่ดังนั้นพวกเขายังไม่สมบูรณ์แบบ.
ในทางกลับกันแพนเดอโมเนี่ยมไม่ได้เคลื่อนไหวไปหาเทวดา เขาไม่ได้ออกจากปราสาท
"แพนเดอโมเนี่ยมต้องคิดว่าฉันกำลังจะหนีแน่ๆ.”
ผมเริ่มหัวเราะ
ผมได้สร้างสถานการณ์นี้ขึ้น เป็นเรื่องปกติที่ผมจะไม่ได้ข้อยกเว้น
มีสิ่งมีชีวิตจำนวนมากเฝ้ามองดูผม
“ปัง ปัง! มาสเตอร์! มาสเตอร์!”
ผมได้ยินเสียงที่คุ้นเคย
เมื่อผมหัวหน้าไปยิฮิก็ได้บินมาอยู่เบื้องหน้าผมแล้ว
“เกิดอะไรขึ้น?”
ผมใช้พลังเวทย์ปิดกั้นรอบๆตัวผมขึ้นทันที.ผมต้องระมัดระวังตัว.มันจะยุ่งยากถ้า ‘งาน’ ที่ผมวางไว้ถูกศัตรูล่วงรู้.
ยิฮิเช็ดหน้าของเธอด้วยมือข้างหนึ่งและเปิดปากของเธอ
“มาสเตอร์. ยิฮิพึ่งได้รับการสื่อสาร.มันมาจากคริสปี้.ยิฮิสงสัยว่ามันคืออะไร...”
"อย่ากลัวที่จะบอกผม.”
"นักเวทย์ดวงจันทร์ถูกจับกุม.”
"ผมรู้.”
ผมพยักหน้า
นักเวทย์ดวงจันทร์!
เป็นไปตามที่ผมคิด
ผมงสงสัยว่ายูป้าจะไม่เอานักเวทย์ดวงจันทร์มายังสถานที่แห่งนี้ของเขาเนื่องจากความไม่มั่นคงของตัวนักเวทย์เองดังนั้นผมจึงวางแผนที่จะจับกุมนักเวทย์ดวงจันทร์
โชคดีที่แผนการของผมสำเร็จไปได้ด้วยดี นักเวทย์ดวงจันทร์ถูกเจอแล้ว
'ฉันไม่แน่ใจว่าพวกเขาต้องการอะไร แต่...’
อีเว้นพิเศษของแกร์นดยุค
ผมก็ยังไม่แน่ใจว่ามันเป็นอะไร
พวกเขาต้องการให้ผมเข้าประเด็น
ผมไม่แน่ใจเนื่องจากส่วนนี้.
แต่อย่างน้อยผมก็รู้ว่ามันจะอยู่บนมือผมได้อย่างไร
ผมมองไกลไปยังขอบฟ้า ไม่มีที่พักพิง พื้นที่ๆเต็มไปด้วนควันและเขม่าไฟ เทวดาถูกโต้กลับ การโจมตีของยูป้าและเอเรียลเป็นเรื่องที่ชัดมาก.
ถ้าเทวดาถูกทำลายแล้วแฮซจะถูกข่มขู่ ผมเป็นห่วงแต่ ผมก็ไม่ได้คิดถึงมันทั้งหมด
‘เทวดาไมได้โง่’
พวกเขาจะไม่ถูกผลัก ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับเทวดาผ่านแฮซ จำนวนคนที่ตายมันน่าเสียดาย แต่มันก็ก่อให้เกิดความเสียหายต่อดีม่อนมาก
ผมหาบางอย่าง
ผมหามันเจออย่างรวดเร็วเมื่อโดนหัวแหลมๆของมัน มันเป็นไอเทมที่0001ให้ผม
ระดับตำนาน ‘ ศรดวงจันทร์ ’
มันเป็นไอเทมที่จะเอาไว้ใช้ดูแล ‘กุสตาร์’
ผมไม่รู้ว่าศรดอกนี้เอาไว้ทำอะไร
การเคลือนไหวครั้งต่อไปของผมจะขึ้นอยู่กับเขาว่ามันจะประสบความสำเร็จหรือไม่ก็ตาม
“ผมต้องเคลือนไหวออกจากจุดนี้แปปนึง.”
“ฮะ? คุณวางแผนจะดูรอบๆ?ยิฮิ คิด...”
ผมมองไปรอบๆตัวผม ยอกจากยูป้า มีดยุคตนอื่นๆและสิ่งมีชีวิตอีกมากมาย มันเป็นเรื่องจากที่พวกเขาจะสังเกตเห็นการเคลือนไหวของผม
แต่ผมไม่สามารถไปไหนได้
“เรียกโอเว่น เขาจะดูแลส่วนที่เหลือ.”
"ค่ะ มาสเตอร์ ฉันจะต้องเรียกเขาเลยไหม?”
ยิฮิกระพือปีกของเธอ
"ผมเชื่อว่าคุณจะทำได้ดี.”
แคว๊กกก!
ผมเอาม้วนเวทย์เคลือนย้ายออกมาแล้วก็ฉีกมัน ผมปิดกั้นการไหลเวียนพลังเวทย์ในบริเวณนี้ แต่ม้วนเวทย์นี้เป็นแบบพิเศษ มีข้อเสียอย่างเดียวคือมันเคลือนย้ายได้ไม่ไกล แต่ผมสามารถเคลือนย้ายได้ด้วยการไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงของพลังเวทย์
หลังจากนั้นผมก็หายไปเหลือไว้แต่เพียงยิฮิที่กำลังอยู่ในความสับสน
