Chapter 200: Meeting the Messengers (2)
Chapter 200: Meeting the Messengers (2)
คริสปี้และจูรอมกับผมกำลังนั่งอยู่ถัดจากแกนดันเจี้ยนและกำลังวางเนื้อหาคำเชิญอยู่
"ก่อนอื่น เราต้องทำให้แน่ใจเกี่ยวกับวัตถุประสงค์ของการชุมนุม.”
จูรอมตอบ
ผมตอบกลับโดยไม่ลังเล
"ผิวเผินคือการรวมตัวกันของเทวดา.อย่างไรก็ตาม...ตั้งแต่โอคูลอส แกร์นดยุคทั้งหมดต้องมีการชุมนุม.มันแน่นอนว่าทั้งยูป้าและแพนเดอโมเนี่ยม. ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเอเรียล.แต่ให้บอกเป็นนัยยะเอาไว้.”
แพนเดอโมเนี่ยมเอาดีม่อนของฝ่ายโอคูลอสไป.ยูป้าก็เอากุสตาร์มาเป็นตุ๊กตา.เอเรียลกำลังเตรียมการบางอย่างที่ไม่ชัดเจน.ไม่ว่าเธอจะบริสุทธิ์ขนาดไหนแต่เธอก็ยังเป็นดีม่อน.(บริสุทธิ์ในที่นี่คือการไม่ได้ลงมือทำอะไรอยู่เงียบๆ/ไรต์)
“มันต้องมีบางอย่างยั่วยวนด้วย.”
"แล้วเราจะใช้บทกวีอะไร?”
คริสปี้แสดงความคิดเห็น
ผมเริ่มหัวเราะ
"ผมไม่รู้ว่าแกร์นดยุคมีงานอดิเรคที่หรูหราหรือไม่.”
ดีม่อนที่อ่านบทกวี.ผมไม่เคยได้ยินหรือเห็นมัน.ถ้าเป็นเอเรียลเธออาจจะมีความรู้พื้นฐานมาบ้าง.
“มาสเตอร์ของฉัน.ถึงแบบนั้นมันก็จะดูดีด้วยบทกวี.นี่เป็นการส่งคำเชิญโดยไม่มีเบื้องหลัง?”
"ถูกต้อง.”
มันก็ยังดีกว่าที่มันเต็มไปด้วยความชั่วร้าย
นอกจากนี้...มันยังทำให้พวกเขาขุ่นเคือง.
ผมรู้สถานที่ดันเจี้ยนของแกร์นดยุค ผมสามารถส่งคำเชิญได้ต่อเมื่อผมรู้ตำแหน่ง ว่าตัวเองเป็นสิ่งที่เร้าใจ.
จูรอมพูดบ้าง
"ถ้าคุณต้องการให้พวกเขามีส่วนร่วมแล้วจะเป็นการดีที่จะใช้จุดอ่อนของพวกเขา.”
“จุดอ่อน.”
“เน้นไปว่าถ้าไม่อยากให้มันรั่วไหลไปยังคนอื่น ไม่จำเป็นต้องทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่.”
ผมไม่รู้รายละเอียดของแกร์นดยุค ผมรู้ไม่กี่ข้อเท็จจริงของพวกเขาในชีวิตก่อนหน้า
‘ฉันสามารถพูดบางส่วนของข้อเท็จจริงเหล่านี้.’
ผมไม่จำเป็นต้องอ้างเรื่องใหญ่ๆ
ผมพยักหน้า.
“ผมจะทำตามที่บอก.”
“คริสปี้และผมจะเขียนเนื้อหาเหล่านี้ไว้ตรงหน้าของคุณดังนั้นโปรดแนะนำด้วย”
"เข้าใจแล้ว.”
ผมยังเป็นมือใหม่กับบทกวี ผมไม่เคยอ่าน มีดีม่อนไม่กี่ตัวที่มีงานอดิเรคที่สง่างามแบบนี้
หลังจากนั้นไม่นานคริสปี้และจูรอมก็ร่างเนื้อหาคำเชิญไว้.
ยูป้า.
หนึ่งในสี่แกร์นดยุคที่ยิ่งใหญ่ฉายา ‘ผู้ทำลายล้าง’
เขาได้ตกแต่งดันเจี้ยนของเขาเหมือนกับปราสาทที่เขาอยู่.เขาไม่ได้สร้างปราสาทขนาดใหญเท่ากับ ‘แบลนนอนท์’ จากโลกปีศาจ.
ดัวยเหตุนี้ดันเจี้ยนของเขาจึงมีบรรยากาศน่าเบื่อ การโชว์ของชุดเกราะสีดำ,ภาพวาดและดาบที่ตกแต่งผนังช่วยสร้างบรรยากาศเป็นอย่างดี.
ร่างกายที่อวบอ้วนและผมที่ชี้ฟูขึ้นสู่ท้องฟ้า.ในทางตรงกันข้ามตวงตาสีแดงทั้งคู่ที่มองมาอย่างไม่เป็นมิตร.
"บ้านของแกร์นดยุค คุณคิดว่าอย่างไรคริสปี้?”
มีสองคนที่ยืนอยู่หน้ายูป้า
คริสปี้และโอเว่น!
พวกเขาทั้งสองมาถึงดันเจี้ยนของยูป้า
คริสปี้พยักหน้าเล็กน้อย เธอไม่คุ้นเคยกับสถานที่แบบนี้ ในทางกลับกันร่างกายของโอเว่นผ่อนคลายและจิตใจสงบ.
“หืมม ฉัน...”
“ฉันโอเว่น!เราเป็นผู้ส่งสารของ แกร์นดยุค รัลดาล บิกิเซล.”
“เรื่องตลกอะไร. แกร์นดยุค รัลดาล บิกิเซล.”
การแสดงออกถึงความไม่พอใจของยูป้าปรากฎมาให้เห็นอย่างชัดเจน เขานั่งจากเก้าอี้ขนาดใหญ่ที่ทำจากกระดูกและมองมาทางพวกเขา.
กรร!
ซี่~!
ด้านข้างพรมสีแดงที่พาดยาวลงมาบนบันไดและมีสิ่งมีชีวิตอยู่ข้างๆพรมนั้น ทั้งนี้มันขึ้นอยู่กับอารมณ์ของยูป้า สิ่งมีชีวิตเหล่านี้พร้อมที่จะขย้ำพวกเขา.
มีอย่างน้อยๆก็1,000ตัว และพวกเขาจะอยู่ในระดับสูง.
นอกจากนี้ความตึงเครียดได้เข้ามาราบล้อมโอเว่นและคริสปี้อย่างรวดเร็ว.หน้าของคริสปี้เปลี่ยนเป็นสีแดง.เพียงยูป้าขยับนิ้วมือเขาก็จะกลายเป็นคนคุมเกมส์ทันที.
และแล้วโอเว่นก็ก้าวไปข้างหน้า.
"เราเป็นผู้ส่งสาร มันเป็นหน้าที่ของเราที่จะมอบคำเชิญของแกร์นดยุค รัลดาล บิกิเซล แกร์นดยุคยูป้า กำลังกลัวผู้ส่งสารบางคน?”
"มีอะไรให้กลัว? ฉันจำไม่ได้ว่าเชิญคุณ.นอกจากนี้ฉันกับรัลดาลก็มีความขัดแย้งกันอย่างเห็นได้ชัด.”
กึก. กึก.
การขยับนิ้วของยูป้าเคลื่อนไหวเร็วขึ้น.เป็นหลักฐานว่าเขาอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดี.ถ้าพวกเขาทำอะไรพลาดพวกเขาจะต้องทิ้งหัวของเขาเอาไว้.
โอเว่นไม่สามารถช่วยอะไรได้นอกจากเครียด.
"ขอบคุณสำหรับการมาพบหน้าของพวกเรา.ถ้าไม่มีเหตุผลเราคงไม่มาอยู่ตรงนี้.แต่ผมมั่นใจว่าคำเชิญที่เรานำมาด้วยเพียงพอกับการต้อนรับเรา.อย่างน้อยๆคุณก็จะไม่ได้รับความเสียหายใดๆ!”
นี่คือดันเจี้ยน.พวกเขาต้องจัดการสิ่งมีชัวิต.ไม่ว่าคริสปี้และโอเว่นจะมีความแข็งแกร่งแค่ไหนพวกเขาก็มีขีดจำกัด นอกจากนี้เพื่อลดความเสียหายพวกเขาจำเป็นต้องติดต่อยูป้าโดยตรง.
ยูป้ามีคำถามที่จะถามพวกเขา.ทำไมรัลดาล ถึงต้องส่งผู้ส่งสารมา? มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะอยากพบเขาสักครั้ง.ความคิดของเขามาถึงตรงนี้.
ไม่อย่างนั้น...เขาจะปล่อยให้ทั้งสองมาพบเขางั้นหรอ.โอเว่นและคริสปี้รู้ถึงเจตนาของเขา.
หวังว่าคำว่าผู้ส่งสารจะช่วยพวกเขาได้ และความคิดของโอเว่นก็คล้ายกับของเขา
"หืมม...คนอื่นๆก็ได้รับคำเชิญเหมือนกัน.ผมรู้ว่าคุณทำสงครามกับเอเรียล...”
ยูป้าเคาะคางไม่กี่ครั้ง.
"ฉันรู้ว่าเขากำลังรอผลอย่าเงียบๆ แต่..จิ๊ ฉันจะไปพบเขาสักครั้ง นำพวกเขาไป.”
ยูป้าคิดว่าเขากำลังจะมีงานเลี้ยงหลังจากเป็นผู้ชนะสงครามกับเอเรียลจบลง.แต่เขาไม่คิดว่าคำเชิญนี้จะถูกส่งมาหลังจากที่พวกเขาพักรบกัน.
โอเว่นขึ้นมาบนบันไดพร้อมด้วยบัตรเชิญแต่เมื่อเขามาถึงช่วงกลางของบันได หนึ่งในลิซได้ขวางทางของเขาไว้.
“อะไร?”
"คำเชิญ ตรวจ.”
เพื่อตรวจสอบว่าเป็นบัตรเชิญหรือไม่ โอเว่นได้ขมวดคิ้วและส่งบัตรเชิญไป.
ลิซได้ใช้กระจกพิเศษและคาเวทย์มนตร์สองสามบทก่อนที่จะพยักหน้าและส่งบัตรเชิญไปที่ยูป้า
คว๊ากก!
ยูป้าเปิดบัตรเชิญที่ปิดสนิท เขาเริ่มอ่านเนื้หาอย่างรวดเร็ว
“......”
เกินความเงียบช่วงเวลาสั้นๆ.
โอเว่นและคริสปี้เฝ้ามองการแสดงออกของเขาอย่างระวัง แต่จริงๆแล้วความรู้สึกของพวกเขาเหมือนกำลังอยู่บนเปลือกไข่(เปราะบาง/ไรต์) ไม่ว่าพวกเขาจะมีความมั่นใจมากแค่ไหนก็ไม่สามารถทำให้พวกเขารอดชีวิตได้มากนักหากยูป้าทำเพียงแค่ผงกหัวชีวิตของพวกเขาก็เหลือน้อยลงทันที.
คว๊ากก!
ใบหน้าของยูป้ากลายเป็นปั้นยากหลังจากที่เขาอ่าน พลังในมือของเขาทำลายบัตรเชิญหายไป
“รัลดาล บิกิเซล...!”
กรอดดด!
ยูป้าบดฟัน ดวงตาของเขาส่งแสงสีแดงราวกับภูเขาไฟที่กำลังประทุ ดวงตาทีสีแดงของเขาจ้องมองไปทางโอเว่นในขณะที่เขาเงยหน้ามา.
"บอกเขาว่าฉันจะไปร่วม. และ...ฉันจะไม่ตงหลุมพลางราคาถูกนี้.บอกรัลดาลว่าฉันจะเอาหัวของเอเรียลไปพร้อมกับฉัน!”
ยูป้าหันหัวออกไป มันเป็นการบ่งบอกว่าการสนทนานี้จบลงแล้ว
อย่าไงก็ตามมันก็เป็นการ ‘บอกเขา’ เป็นนัยๆว่าพวกเขาจะจากไปทั้งที่ยังมีชีวิต.
โอเว่นและคริสปี้มองไปที่คนอื่นรอบๆ
ทันทีที่โอเว่นทำสัญลักษณ์เป็นรูปตัวVในอากาศ.
หริฟฟินก็บินมาหาพวกเขา.
คริสปี้และโอเว่นปีนขึ้นไปข้างบน.
"บุคคลิกของยูป้าเหมือนกับที่ดันเจี้ยนมาสเตอร์บอก.”
"มันเป็นการเผชิญหน้าที่ยากจะคาดเดา”
คริสปี้บอก.
ทั้งสองคนได้เดินทางไปทั่วโลกเพื่อส่งคำเชิญไปยังแกร์นดยุค.แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้เจอพวกเขา.ดันเจี้ยนของแกร์นดยุคมีความแข็งแกร่งกว่าดีม่อนอื่นๆ.การส่งบัตรเชิญไม่ได้หมายความว่าจะได้พบพวกเขา.
พวกเขาได้พบกับยูป้าและได้ออกไปเจอแกร์นดยุคอื่นๆ.พวกเขามาถึงดันเจี้ยนในฐานะ ‘ผู้ส่งสาร’ และมีการหยั่งเชิงหลายรอบจะกว่าจะได้เจอกับยูป้า.มีโอกาศมากมายที่พวกเขาจะตาย.
"เขาน่ากลัว.ถ้าไม่ใช่ว่าเป็นเพราะเนื้อหาของบัตรเชิญเขาจะฆ่าพวกเรา.จริงๆแล้ว...มีคนอยู่ด้านหลังของเราแล้วตอนนี้.”
ยูป้าไม่ใช่ดีม่อนที่สามารถแกล้งทำเป็นใจกว้างได้.
เขาไม่ได้ซ่อนความปรารถนาที่จะฆ่าพวกเขา ถ้าพวกเขาทำอะไรผิดพลาดยูป้าจะตัดหัวพวกเขา.
"เขาต้องการหาตำแหน่งดันเจี้ยนจากเรา.”
"มันยาก เราจำเป็นต้องส่งคำเชิญ.”
ราชาไวเวิร์น!
สิ่งมีชีวิตที่กำลังตามหลังกริฟฟินอยู่
แต่ไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงการรับรู้ของคริสปี้และโอเว่นได้.
ยูป้ารู้ว่าพวกเขาจะไปพบกับเอเรียลและได้ส่งราชาไวเวิร์นตามพวกเขาไป.ยูป้าและเอเรียลกำลังทำสงครามกันอยู่ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่เขาต้องการตำแหน่งดันเจี้ยนของเอเรียล.
“เร่งความเร็ว.”
กริฟฟินกระพือปีกหนักขึ้น.
ราชาไวเวิร์นได้หายไปแล้วและโอเว่นพึมพำ.
"ฉันหวังว่าเอเรียล ดิอาโบจะเป็นดีม่อนที่ดีกว่า ฮู่!หัวใจจะวาย.”
"ฉันต้องทำมันอีกครั้ง.”
คริสปี้กลายเป็นเงียบเมื่อเธอได้พบกับยูป้า เป็นเพราะเธอไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้ เธอไม่ต้องการที่จะทำผิดพลาดใดๆดังนั้นเธอจึงต้องเรียนรู้จากโอเว่น
เอเรียล ดิอาโบลและดีม่อนส่วนใหญ่ของเธออยู่แถวๆอเมริกาเหนือ ดันเจี้ยนของเอเรียลอยู่ที่สหรัฐอเมริกา แต่เร็วๆนี้เธอวิ่งไปมาระหว่างสองดันเจี้ยน.
กรีนแลนด์ มันเป็นเกราะที่ใหญ่ที่สุดในโลก มากว่า80%ของดินแดนถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง!
เดิมทีมันเป็นของดีม่อนฝ่ายยูป้า แต่เอเรียลได้จับมัดมือของเขาอยู่ ดูเหมือนเธอจะชอบดินแดนที่ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง.
ต้องขอบคุณมัน คริสปี้และโอเว่นต้องเดินทางไปที่กรีนแลนด์ มันได้รับการปกป้องอย่างเข้มงวดมากขึ้นในอเมริกาเหนือดังนั้นพวเขาจึงต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการบินผ่านมัน.
“แทบจะไม่มีช่องว่าง.”
โอเว่นไม่สามารถที่อดทนต่อความรู้สึกที่ชื่นชมได้.ดีม่อนที่ติดตามเอเรียลทั้งหมดตามอย่างมีแบบแผน.พวกเขาถูกเรียกว่า ‘อัศวินพิทักษ์แกร์นดยุค.’
หอสังเกตการณ์ถูกติดตั้งบนเส้นทางที่สามารถสอดส่องได้ นอกจากนี้สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ก็ยังล้อมรอบหอสังเกตการณ์นี้
"เราจะเข้าไปได้อย่างไร?”
คริสปี้ถามพลางซับเหงื่อ.
มีไอเทมเวทย์มนตร์และม้วนคาถาตรวจจับ.กริฟฟินไม่สามารถถูกจับได้จากทางอากาศ แต่มันก็ยากที่จะกำจัดศัตรูที่ผืนดิน.
"ดูเหมือนว่าฉันต้องมีชีวิต...”
โอเว่นส่ายหัว.
ร่างกายของเขาตายแแล้ว แต่เขาก็ถอนหายใจเมื่อคิดว่าเขาต้องจัดการกับสิ่งมีชีวิตเหล่านี้
พวกเขามีเยอะกันมากราวกับภูเขา
'คึ.มีอุปกรณ์ที่รักษาคำสาปและมันก็มีความก้าวหน้าเป็นอย่างมาก.ถ้าฉันโชคดีฉันสามารถกลับมาได้ทั้งที่มีชีวิต.’
