Chapter 185: Half Awakening (3)

Chapter 185: Half Awakening (3)

ความจริงแล้วผมไม่สามารถสู้กับสิ่งมีชีวิตกว่า30,000ตัวได้ด้วยตัวเพียงคนเดียว

แม้จะก้าวเขาไปอยู่ในเขตแดนที่เหนือกว่าผมก็ยังเป็นแค่คนๆนึง แน่นอนว่าผมสังเกตเห็นได้ว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตชั้นสูงอยู่ในหมู่พวกเขา

อย่างไรก็ตามเหตุผลที่การกระทำของผมยังอยู่ในท่าทางสบายๆ

‘มาร์ตินมาที่นี่.’

ไม่มีเหตุผลอื่น

มาร์ตินอยู่ในสถานที่ของผม.

ไม่จำเป็นต้องลงมือฆ่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดทั้ง30,000ตัว ผมแค่ฆ่ามาร์ตินเท่านั้น

‘ครึ่งนึงของพวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่เกิดขึ้นในเกาหลี ถ้ามาร์ตินถูกฆ่าตายการควบคุมของเขาจะหายไปและพวกมันจะสู่กันเอง.’

ผมไม่จำเป็นต้องไปแตะต้องสิ่งมีชีวิตตัวอื่นๆนอกจากสู้กับมาร์ติน

พวกเขาจะสู้กันเองและไม่จำเป็นต้องให้มือของผมเปรอะเปื้อน

‘มันเป็นภายที่ยิ่งใหญ่’

รอยยิ้มของผมไม่ได้หายแม้กระทั่งสิ่งมีชึวิตได้เข้ามาใกล้ผม

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เผชิญกองทัพขนาดใหญ่ด้วยตัวคนเดียว

มันเป็นฉากที่ผมเคยฝันถึงหลายครั้ง อย่างไรก็ตามมันก็ยังมีข้อกำหนดมากมาย ตอนนี้ผมจำเป็นจำเป็นครี่คลายสภาวะด้านหน้าของผม

ผมแข็งแกร่ง

ไม่ต้องเปรียบเทียบกับชีวิตก่อนหน้านี้ของผม!

มีความแตกต่างในตอนที่ผมมองไปที่โลกหลังจากที่แข็งแกร่งขึ้น.

ผมเรียบรู้วิธีที่จะจัดการกับสิ่งนี้.

ผมยื่นมืออกทั้งสองข้าง

พรึ่บบบ!

เปลวไฟของไพน์ได้ลุกขึ้นมาครอบคลุมร่างกายของผม

ในเวลาเดียวพลังอื่นๆก็โผล่ออกมาด้วย

มันคือ‘พลังแห่งการครอบงำ’

‘สกิลที่มีโอกาศน้อยมากที่จะควบคุมฝ่ายตรงข้ามในช่วงเวลาคับขัน ตอนนี้ฉันควรใช้มันกับกองทัพนี้.’

จะมีอะไรที่เหมาะสมไปกว่านี้ในการจัดการกองทัพเพียงคนเดียว?

กรรร!

สายฟ้าพระเจ้าคำรามออกมา

ไฟและแสงสว่างออกมารอบๆตัวผมพร้อมที่จะออกไปทำลายรอบๆข้าง

‘ตอนนี้...’

ผมหันหน้าของผม

ผมดึงดาบวาธและดาบจักพรรดิออกมา

‘มาเริ่มกันเถอะ มาร์ติน.’

ผมหรือเขาที่จะเป็นผู้ชนะ.

ความรู้สึกที่ท่วมท้นสของผมทำให้วาธสั่นสะเทือน มันน่าจะเป็นข้อมูลที่ดีสำหรับแพนเดอโมเนี่ยม ถ้าเขาเห็นพลังของผม แต่มันจะเป็นอุปสรรคของผม.

ถ้าแพนเดอโมเนี่ยมเสียมาร์ตินเขาจะต้องลังเลก่อนที่จะแสดงตัวออกมา ความเสียหายสะสมมากเกินไปหมายความว่าเขาจะต้องใช้เวลามากในการฟื้นฟู

ผมจะใช้ระยะเวลานี้เพิ่มระยะห่างของเรา.ไม่สิ มันเป็นไปได้มากที่จะกินแพนเดอโมเนี่ยมหากเขาปราศจากมาร์ตินก็เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะมช้ ‘คำทำนาย’ ในการหาจุดจบ.

‘ถ้าผมเคลื่อนไหวเพียงคนเดียวน่าจะทำให้เขาประเมิณฉันต่ำขึ้น’

ผมรู้อย่างคร่าวๆว่ามาร์ตินคาดหวังอะไรบางอย่าง ถ้าสิ่งมีชีวิตหลายตัวของผมมาที่นี่มาร์ตินจะไม่ปรากฎตัวขึ้น ตั้งแต่ที่ผมอยู่คนเดียวมาร์ตินก็มาที่นี่แม้ว่าจะมีความเสี่ยง.

แต่นี้ก็ยังเป็นเหมือนกับการเดิมพันอยู่ดีสำหรับผม

ถ้าผมพลากในการจัดการมาร์ตินในวันนี้ การโจมตีของแพนเดอโมเนี่ยมจะมีความรุนแรงมากขึ้นและเขจะใช้สิ่งมีชีวิตหลายชนิดเข้ามาโจมตี ดังนั้นผมต้องจัดการมาร์ติน

ถ้าผมเคลื่อนไหวกองทัพแล้วมาร์ตินจะรู้ตัวได้จากระยะไกล

"ออกไปให้หมด”

ซุ่มมมมม!

ผมเปิดพลังเวทย์ของผมและหันเหความสนใจไปสู้สภาวะแวดล้อม อิทธิพลของผมแผร่กระจายออกไปไม่กี่กิโลเมตร ในเวลาเดียวกันมาร์ตินและสิ่งมีชีวิตก็สั่นสะเทือนและหยุดการเคลื่อนไหว

คนที่ไม่สามารถทนต่อพลังเวทย์ของผมได้ล้มลง มาร์ตินและผมต่างก็เป็นดันเจี้ยนมาสเตอร์ ถึงแม้จะเป็นเขาแต่มันก็ยังมีผลกะรทบจากพลังเวทย์อยู่

สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำและต่ำสุด ล้มลงด้วยความหวาดกล้วต่างถูกเหยียบย่ำตายจากพวกเดียวกันเอง

ผมขยับข้อเท้าของผม ทุกครั้งที่ผมขยับขาไปตามพื้นพลังเวทย์ก็ออกมาล้อมจากร่างกายของผมมันเหมือนกับเป็นการต้อนรับผม การปกฏการนี้เกิดขึ้นเมื่อมีพลังเวทย์มากเกินไป

ผมมีพลังเวทย์สูงดังนั้น...เปลวเพลิงของไพน์ก็โตขึ้นและขยายใหญ่มากยิ่งขึ้นไปอีก ปีกของเปลวไฟได้กลืนกินสิ่งมีชีวิตรอบๆที่ถูกสัมผัส

มันอยู่ในรูปแบบสุดท้ายหลังจากปลดปล่อยพลังเวทย์ทั้งหมด แน่นอนว่าสายฟ้าพระเจ้าก้ได้รับผมกระทย

เปรี๊ยงงงง!

สายฟ้าพระเจ้าเป็นสายฟ้าอย่างแท้จริง มีสายฟ้ากระจายไปทุกที่ที่สายฟ้าพระเจ้าได้เคลื่อนที่ผ่าน หลายร้อยสายฟ้าที่ผ่าลงมาที่ศัตรูและเผ้าไหม้อย่างสิ้นซากและได้สร้างพายุฟ้าคะนองเกิดขึ้น.

สายฟ้าผ่าลงมาจากท้องฟ้าและเปลวไฟของไพน์ก็ลามเลียอยู่บนผืนดิน!

ผมคนเดียวที่ใช้พลังอำนาจทั้งสองอย่างนั้น

ตูมม!

ตัวแรกที่ผมเข้าหาคืออร์กี้สองหัว ผมกดลงด้วยพลังที่เหนือกว่าของผมและปิดกั้นกำปั้นได้เปลวไฟของไพน์ที่กำลังเผา1ในหัวของมัน

เคี๊ยกก!

เปลวไฟของไพน์จะไม่หยุดจนกว่าผมจะสั่งมัน มันได้ลุกลามไปตามลำตัวของออกี้สองหัวและกระจายออกไปตามตัว ผมได้แทง1ในหัวใจของมันด้วยวาธ

-พลังแห่งการปกครองถูกเรียกใช้.ออร์กี้สองหัวที่ได้เสียหัวใจ1ใน2ดวงจะปฎิบัติตาม รัลดาล บิกิเซล. พลังจะค่อยๆบั่นทอนจิตใจฝ่ายตรงข้าม ตอนแรกมันอาจจะขัดขืน อย่างไรก็ตามมันจะไม่เป็นอันตรายต่อเจ้านายและจะเชื่อฟังอย่างสมบูรณ์ตามกาลเวลา

ผมโชคดี.

นี่เป็นครั้งแรกที่มันแสดงอำนาจของมันออกมา

ผมหยุดเปลวไฟของไพน์ออกจากร่างกายของมัน และมันก็มองกลับมาด้วยอารณ์ที่ซับซ้อน

มันยังคงไม่เชื่อฟังผม แต่ร่างกายของมันแตกต่าง

“โจมตีคนที่เข้ามาทำร้ายฉัน.”

เมื่อได้รัยคำสั่งแล้วออกี้สองหัวเริ่มขยับทันที ใบหน้าของมันสับสน แต่กำปั้นของมันก็มุ่นไปยังสิ่งมีชีวิตใกล้เคียง

ปั๊ก! ปั๊ก!

ออคที่ถูกระดมโจมตีด้วยหมัด การโจมตีเพียงฝ่ายเดียวทำให้มันไม่สามารถทำอะไรได้

‘สนุก.’

มันเป็นความรู้สึกใหม่

มันดูเหมือนกับว่ามีหลายบสิ่งที่ถูกใช้งานนั้นมันขึ้นอยู่กับวิธิการ

ในการที่จะทำแบบนี้ผมจะต้องดึงดูดสิ่งมีชีวิตอื่นๆ

มันเหมือนกับเป็นการเพลอดเพลินไปกับเบียร์ฟรี

วาธและดาบจักพรรดิเคลื่อนที่ไปพร้อมๆกัน เทคนิคดาบของมูนก็ขยายออกไปอย่างราบลื่น การเคลื่อนไหวของผมเหมือนกับเขาแต่มันมีการแสดงออกที่รุนแรงกว่า

ผมขัยบตัวเหมือนกับดวงจันทร์

ผมได้ปรับปรุงเทคนิคดาบของมูนมาเป็นแบบฉับบของผมเองแล้ว

เคร้งง!

สิ่งมีชีวิตที่เข้ามาจากทุกทิศทางก็แตกเป็นเสี่ยงๆ

แต่พวกมันก็ยังน่ารำคาญ ผมกระทืบเท้าลง เท้าของผมจมลงไปที่พื้นดินอย่างแน่หนาและแผ่นดินก็ระเบิดพลังเวทย์ออกมา

แผ่นดินได้พลิกขึ้นมาเป็นกำแพงดินและกั้นสิ่งมีชีวิต ผมทำแบบนี้สองครั้งและเพื่อความยาวของการป้องกัน สิ่งมีชีวิตได้โจมตีอย่างมีระเรียบมากขึ้น

ผมยิ้มแป้น อย่างไรก็ตามมันก็ร่าเริงมากกว่าปกติ

ไม่รู้สึกเป็นห่วง!

ถูกต้อง ตอนนี้ผมรู้สึกถึงการปลดปล่อย นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ใช้พลังจากร่างกายของผมอย่างเต็มที่หลังจากต่อสู้กับโอคูลอส

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผมก้าวเข้าไปในขอบเขตที่เหนือกว่า

ผมเคยจิตนาการถึงขอบเขตของมัน ผมสงสัยมากพอว่ามันจะมีอิสระขนาดไหน

ผมคิดถึงมันทุกวัน แต่ตอนนี้มันก็เริ่มเป็นจริงแล้ว

‘ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน.’

ฉันรู้สึกมั่นใจว่าทำได้ทุกอย่าง

ผมมีอำนาจแบบนั้น

ความจริงแล้วผมแข็งแกร่งกว่าที่ผมคิดไว้อีก

นี่คือพลังที่เหนือกว่า.

ผมตื่นเต้นกับตัวเอง

ผมไม่สามารถรู้สึกได้เลยว่ามาร์ตินจะมองผมอย่างไร

หน้าของเขาดำทะมึน แน่นหน้าออกและสีหน้าซีดๆ

ผมมีประสบการณ์แบบนี้ไม่กี่ครั้งในชีวิตที่แล้วของผม ส่วนใหญ่แล้วมันจะเกี่ยวกับแกร์นดยุค.

'ฉันจะชนะ.’

ก่อนที่จะเริ่ม ผมไม่แน่ใจนัก

อย่างไรก็ตามตอนนี้ผมมั่นใจแล้ว

เมื่อการต่อสู้นี้สิ้นสุดลง ผมจะเป็นผู้ชนะ!

ผมแสดงพลังของผมด้วยตวัดดาบไปทั่วทุกที่ ยิ่งผมโจมตีโดยสิ่งมีชีวิตมากเท่าไรก็จะมีสิ่งมีชีวิตที่ล้มลงข้างๆผมมากเท่านั้น.

ความโกลาหลซ้อนทับกันและผมก็เข้าใกล้มาร์ตินขึ้นเรื่อยๆ

“แก....รัลดาล บิกิเซล!!”

มาร์ตินตะโกนออกมาด้วยความตกใจ

มันไม่น่าเชื่อ เขาไม่อยากจะเชื่อเลย

พลังเวทย์ขนาดนี้ การปรากฎตัวนี้...

อำนาจที่ครอบงำที่เขารู้สึกได้จากแกร์นดยุค!

พวกเขากลายเป็นคนอ่อนแอหลังจากที่พวกเขาข้ามมายังโลก พวกเขารีบฟื้นพลังของเขา แต่ไม่มีใครใครกำแพงนั้นไปได้.

แต่คนที่อยู่ข้างหน้าเขาก็ปีนขึ้นไป ปีนกำแพงที่สูงกว่าใครทั้งหมด

ทำไมมาร์ตินถึงทำนายแบบนั้น?[น่าจะหมายถึงคนที่สมบูรณ์ไม่มีจริงนะครับ/ไรต์]

‘การทำนายของฉันเป็นความจริง บุคคลที่เยี่ยมยอดคือการดำรงตัวตนของเขาไม่มีจริง ความคาดหวังที่ฉันไม่สามารถมองเห็นได้...’

ถ้าเป็นไปได้รัลดาลจะเคลือนไหวพร้อมกับสิ่งมีชีวิตหลายชนิด

แต่การทำนายอานาคตของเขาไม่สามารถทำได้เมื่อเขาอยู่คนเดียว

รัลดาล บิกิเซล.

บอกตามตรงมาร์ตินไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมโอคูลอสและเอเรียลกังวลเกี่ยวกับตัวเขา แม้กระทั่งแพนเดอโมเนี่ยมก็จดจ้องอยู่กับเขา

แต้มทั้งหมดที่เขามียิ่งกว่าคนอื่นๆ มาร์ตินคิดว่าพลังของเขาไม่เท่าไรนัก

ไม่.เขาดูผิด. เขารู้สึกภูมิใจในสายตาของเขาที่สามารถมองเห็นสิ่งต่างๆได้มากที่สุด.

ตอนนี้รัลดาลอยู่ข้างๆกองทัพของเขา เมื่อใดที่เขาเหวี่ยงดาบจะมีสิ่งมีชีวิตไปอยู่ข้าง.

มาร์ตินสั่งสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ แต่ดูเหมือนว่าพวกมันไม่ได้ฟังเขา

‘ไม่น่าเชื่อ.’

อำนาจเหนือยิ่งกว่าดันเจี้ยนมาสเตอร์!

เขาไม่เชื่อว่าจะมีดีม่อนที่ทรงพลังขนาดนี้

อย่างไรก็ตาม...มันก็อยู่ตรงหน้าเขา นี่เป็นความจริง

มาร์ตินหงุดหงิด เขารู้สึกปวดท้อง เขาได้เดิมพันในครั้งนี้เพื่อพลังทำนายอนาคตอย่างสมบูรณ์ มันเพียงที่จะทำให้ดีม่อนที่ยอดเยี่ยมปรากฎขึ้นและหัวเราะเยาะโดยเขา.

เป็นไปได้ยังไง?

เขาไม่สามารถคาดเดาได้เลย

เขาทำอย่างไรที่ทำให้ความแข็งแกร่งทะลุขีดจำกัด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่ว่าความผิดพลาดของเขาจะไม่ถูกต้องขนาดไหน.

อย่างไรก็ตามเขาก็ยังมองไม่เห็นจุดจบของเขาในมือรัลดาล

ดังนั้นเขายังไม่สามารถเชื่อได้

“แก...รัลดาลบิดิเซล!!”

เขาตะโกนอย่างหมดหวัง

แล้วการทำนายของเขาก็ถูกเรียกออกมา

มันได้เปลี่ยนไปแล้ว ‘ฉันจะตายที่นี่!’

เขากัดฟันแน่น เขาไม่สามารถตายได้

"เปลี่ยนแปลงห้วงเวลา เวลาของคุณและฉันไหลต่างกันออกไป.”

สกิลที่แข็งแกร่งที่สุดของมาร์ติน ‘ห้วงกาลเวลา (Epic)’ ถูกเรียกใช้.

มันเป็นสกิลที่ส่งผลต่อสิ่งโดยรอบรักศมี3กม. บางคนอาจจะเคลื่อนที่ได้เร็วกว่าคนอื่นๆ,เชื่องช้าหรือแม้แต่ไม่สามารถขยับได้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะกำหนดเป้าหมายโดยการใช้สกิลนี้ แต่มันเป็นเรื่องของอัตราการรอดจากการเดิมพัน.

แต่...

-’ห้วงกาลเวลา[Time Axis] (Epic)’ ถูกค้นพบโดย ‘มัทอาย.’ การป้องกัน 50%! ปกป้องเพิ่มขึ้น 13%! เนื่องจากความฉลาดและพลังเวทย์ของฝ่ายตรงข้ามทำให้สกิล ‘ห้วงกาลเวลา’ เป็นโมฆะ

“อะไร...?”

มันถูกยกเลิกทั้งหมด

สกิลนี้ที่เริ่มต้นไปแล้วมันยังสามารถถูกทำลายลงได้ด้วย?

แต่คนนั้นหัวเราะ

มันเปล่าประโยชน์สำหรับเขา

รัลดาลใกล้เข้ามาและใช้ดาบของเขา

มาร์ตินไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เลย?

มันสายเกิดไป

มาร์ตินใช้ไม้เท้าของเขา ภาพลวงตาถูกเรียกใช้กับคนตรงหน้า

-’เทคนิคลวงตา[Illusion Technique] (Epic)’ ถูกค้นพบโดย ‘มัทอาย’

“บ้าน่า...”

ทั้งหมดถูกป้องกัน

มันเป็นกรณีที่แย่ที่สุดในเวลานี้.

อำนาจแตกต่างกันเป็นอย่างมาก...

"ฉันไม่สามารถตายได้พลังทำนายของฉันจะต้องสมบูรณ์!”

มาร์ติดกัดฟันแน่น.

ผมแทงเขาด้วยวาธและดาบจักพรรดิ

มาร์ติดตายแล้ว ในเวลาเดียวกันสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นเริ่มบ้าคลั่ง

ผมดึงสายตาทั้งสองออกมจากมาร์ติน

‘ฉันจะมอบเขาให้ปาการาม.'

ตาของเขาสามารถทำนายอนาคตได้ ผลที่ได้จะหายไปเนื่องจากการตายของมาร์ติน แต่ถ้าพวกเขาทั้งหมดได้รับการฟื้นฟูแล้วบางส่วนอาจจะสามารถใช้ได้ ตาจะเป็นวัสดุที่ดีที่สุดของโอมุนครูส

ผมเอาดวงตาของเขาใส่กระเป๋าเวทย์และปิดการใช้ไฟของไพน์ สายฟ้าพระเจ้ากลับมาหาผม

‘ตอนนี้ฉันต้องไปดูนักบุญแล้ว.’

ผมได้ทิ้งเธอไว้กลางทางตอนที่เธอกำลังเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน ผมต้องยืนยันผล

ผมหันกลับไปมองรอบๆโดยไม่มีความกลัว ผมวิ่งไปหายังนักบุญ

คิมยูรานอนอยู่บนพื้น

ร่างกายของเธอฟื้นฟูขึ้นมาขณะที่พลังศักดิ์สิทธิ์ของเธอและของผมเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์

ผมรู้สึกไม่สบายใจ แต่มันก็สมดุลกัน.

'การประสานของนักบุญ.’

ผมหัวเราะในขณะที่ผมใช้มัทอายตรวจสอบหน้าต่างสถานะของเธอ

ในช่องอาชีพมันมีอยู่ ‘การประสานนักบุญ.’

ผมได้คาดหวังบางอย่างเหมือยกับ ‘ทุจริต’ แต่ผลที่ได้แตกต่างอย่างสิ้นเชิง.

อาจเป็นเพราะพลังเวทย์ของผมบริสุทธิ์

‘สัญญาได้เกิดขึ้น ตอนนี้คุณเป็นของฉันแล้ว.'

อย่างไรก็ตามผมได้รับนักบุญ มันไม่ใช่รายรับที่ไม่ดี.

ผมหิ้วคิมยูราไว้และแบกคิมมินจีไว้บนบ่า และ...ผมกลับไปที่ดันเจี้ยน นี่เป็นครั้งแรกที่ใช้พลังเวทย์ทั้งหมดของผม ผมรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย

‘ฉันจะออกมาทำความสะอาดทั้งหมดนี้รวมทั้งยิฮิ.’