Chapter 174: Unique Dungeon (2)

Chapter 174: Unique Dungeon (2)

การบกพร่องของจิตวิญญาณกำลังฟื้นตัวทุกวันและหายภายใน10วัน.

"ฮ้าวว~ เมื่อยจัง. หาวว~ การนอนหลับนี่มันดีจริงๆ.”

ยิฮิตื่นมาและมองไปรอบๆ.

“หืม? มาสเตอร์,ทำไมยิฮิอยู่ที่นี่? ยิฮิหลับในสวน.”

มันแปลกมาก สปิริตกำลังบินไปรอบๆยิฮิ

-แฟร์รี่ตื่นแล้ว!

-งั้นเราก็ไม่ต้องทำงานแล้วน่ะสิ?

-เซอร์ไพร์ ~

สปิริตเข้ามารุมล้อมเพื่อตรวจสอบหลังจากการทำงานอย่างหนักของพวกเขา.

“พวกจะทำอะไร? ยิฮิฮิ. มาสเตอร์ ยิฮิ รู้สึกอายเมื่อมีคนจ้องมองเยอะขนาดนี้.”

"มีอะไรแปลกๆไหม?”

"กับ ยิฮิ? อืม...อ๊ะ!”

ยิฮิมองไปที่ตัวของเธอ

"ปีกของฉันเพิ่มขึ้น!”

ปกติมีเพียงแค่2ปีเท่านั้นแต่มันได้เปลี่ยนเป็น4ปีกแล้ว.มันเปลี่ยนไปเมื่อการฟื้นคืนถึง90%.

“อะไร? ทำไมปีกของฉันถึงเติบโตขึ้น? ฉันรู้สึกถึงความแข็งแกร่ง...”

ยิฮิกางปีกออก.

ในเวลาเดียวกันแสงสว่างจ้าออกมาจากปีกของเธอ.

แสงได้พุ่งขึ้นไปสู่ชั้นบนสุดของดันเจี้ยนและสว่างทั่วทั้งดันเจี้ยน.

“เอ๋ เอ๋...?”

ผมกระพริบตาด้วยความสับสน แต่ก็มีข้อความปรากฎขึ้นหลายข้อความ.

-จิตวิญญาณของแฟร์รี่ดั้งเดิมเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับ. -ต้นไม้ดั้งเดิมได้ตื่นขึ้น มันจะมีอิทธิพลกับดันเจี้ยนมากกว่าแต่ก่อน. -สปิริตมีอัตราการเติบโตเร็วขึ้น.

-การจัดระดับดันเจี้ยนได้เพิ่มขึ้นเป็น ‘ยูนิค (Uniq).’ สามารถดูข้อมูลได้ที่โหมดภายใน.

เห็นได้ชัดว่าพลังของยิฮิกำลังเติบโตขึ้น.ผมเดาได้จากจำนวนปีก.อย่างไรก็ตามผมไม่คิดว่าต้นไม้ดั้งเดิมจะตื่นขึ้นในเวลาเดียวกัน.

นอกจากนี้...การจัดระดับของดันเจี้ยนก็ได้เพิ่มขึ้น

วิกฤติคือโอกาศ ทั้งหมดนี้เริ่มจากสปิริต.

ถ้าผมไม่ได้เมล็ดสปิริตแล้วเรื่องพวกนี้จะไม่เกิด.ผมไม่สามารถแก้ไขจิตวิญญาณที่บกพร่องนั่นด้วยตัวเองได้.

ความบังเอิญเหล่านั้นมันทับซ้อนกัน.พวกเขาเชื่อมต่อกันทีละนิดละน้อยจนกระทั่งเกิดปรากฎการณ์แบบนี้.

ครึ่กๆๆๆ!

ไม่นานหลังจากข้อความปรากฎ.

ดันเจี้ยนเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง.

รากของต้นไม้ดั้งเดิมได้ขยายไปทั่วดันเจี้ยน รู้สึกเหมือนกับว่า...ต้นไม้ดั้งเดิมได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของดันเจี้ยน.

‘ความเข้มข้นของพลังเวทย์เริ่มหนาแน่นขึ้น.’

พลังการป้องกันของดันเจี้ยนไม่เพียงแต่เพิ่มขึ้นเท่านั้นพลัง ‘อำนาจ’ ของผมยังเพิ่มขึ้นด้วย.ผมรู้ด้วยสัญชาตญาณ ผมต้องเข้าไปดูในโหมดภายใน...

‘ดันเจี้ยนยูนิค.’

ผมไม่เคยได้ยินดันเจี้ยนระดับยูนิคมาก่อนเลยในชีวิตก่อนหน้าของผม ดันเจี้ยนทั้งหมดเหมือนเดิม มันไม่แตกต่างแม้ว่าระดับของมันจะเพิ่มขึ้นเป็นระดับแรร์.

ผมไม่คิดเลยว่ามันจะเพิ่ม...เป็นระดับยูนิค

‘นั่นหมายความว่าอาจมีความเป็นไปได้ที่จะทำให้มันเป็นระดับอีปริกหรือตำนาน.’

ผมเงยหน้ามองยิฮิที่แสงกำลังส่องสว่างออกจากตัวเธอค่อยๆหรี่ลงจนมันจางหายไปเผยให้เห็นยิฮิที่เตฺบโตขึ้นเล็กน้อย.

“เอ๊ะ? ยิฮิเติบโตขึ้นนายท่าน!”

ตั้งแต่หัวของเธอลงมารวมไปถึงนิ้วมือและร่างกายของเธอมันเพิ่มขนาดขึ้นครึ่งนิ้ว.

ยิฮิหัวเราะอย่างร่างเริง.

เธอสับสนจากแสงที่โผล่ออกมาจากร่างเธอ แต่แล้วเธอก็ตระหนักว่าร่างกายเธอขยายขึ้นเล็กน้อย.

"คุณรู้ไหมว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง?”

ยิฮิแตะที่ริมฝีปากของเธอและคิดอยู่ช่วงนึงก่อนที่จะตอบคำถามของผม.

"นิดหน่อย.บางส่วนของพลังเวทย์จากตั้นไม้ดั้งเดิมได้หลอมรวมกับยิฮิ.มันไม่มากนัก แต่มันก็ดีมากก ~ ยิฮิจะเป็นประโยชน์ในอนาคต.และต้นไม้ดั้งเดิมบอกกับฉันว่า.หวังว่า... ‘ราชาองค์แรก’ ได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว."

“ราชา?”

ผมสังเกตเห็นถึงพลังเวทย์ต้นไม้ดั้งเดิมแล้ว แค่ผมอยากรู้เกี่ยวกับราชามากกว่า. เช่นเดียวกันความสำเร็จที่ได้ฉายา ‘แรก’ ปรากฎออกมาให้เห็นด้วย. ผมอยากรู้เนื่องจากมันมีตัวแปรนิดหน่อย.

ยิฮิพยักหน้า.

"แต่ราชาไม่สามารถสกำเนิดเองได้.มาสเตอร์ต้องตัดสินใจ.ในโลกปีศาจและสวรรค์เป็นไปได้ที่จะกำเนิดราชาจาก นักเวทย์,เทวดา,ดีม่อน หรือสิ่งมีชีวิตอื่นๆ...แล้วนี่คือดันเจี้ยนนี้มันจะเปลี่ยนไปเป็นอีกโลกหนึ่งก็ได้."

“......”

ผมหมดคำพูด.ยิฮิพูดเหมือนกับผมสามารถทำได้ง่ายๆ. นั่นหมายความว่าดันเจี้ยนอาจจะเป็นโลกอิสระได้.มันคงเป็นกับโลกที่เป็นรูปธรรมอย่างโลกปีศาจหรือโลกสวรรค์.

สั้นๆ.

"ผมจะเป็นพระเจ้า?”

ยิฮิหัวเราะ.

"นี่เดี๋ยว~ มันไม่ใช่อย่างนั้น.มาสเตอร์จะเป็นพระเจ้าทำไมในเมื่อมีราชาเพียงองค์เดียว? ถูกต้องมาสเตอร์อาจจะพูดว่า ‘ฉันเป็นพระเจ้า!’ แต่สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นไม่ได้เชื่อเช่นนั้น. ใช่มั๊ย...คุณถามยิฮิแบบนี้~. มาสเตอร์ยังคงขาดพระเจ้า.คุณจะได้เป็นพระเจ้าแน่นอนถ้าทุกอย่างเปลี่ยนไป.คุณจะถูกเรียกว่า ‘เทพมาร’ แต่ความสำเร็จมันจะต้องซับซ้อนขึ้นนอกเหนือจากสถานะของคุณ.ในเรื่องนี้มาสเตอร์ยังทำไม่สำเร็จเลยใช่มั๊ย? ดังนั้นมันจะสำเร็จถ้าคุรมีคุณสมบัติ! ยิฮิฮิ!”

เธอบอกว่าผมยังอ่อนแอเกินกว่าจะเป็นพระเจ้า.

ผมรู้สึกตกใจแต่ผมเชื่อมั่นในคำพูดของเธอ.

มีหลายคนที่แข็งแกร่งกว่าผมเช่น จักรพรรดิเงา,มันกรปีศาจที่แท้จริงอาโอจินและแกรราส ราชาสปิริตไฟ.นอกจากนี้ยังอาจจะมีสิ่งมีชีวิตอื่นๆอีกที่ผมไม่รู้จักแข็งแกร่งกว่าผม.

พวกเขายังไม่มีคุณสมบัติในการเป็นพระเจ้า.จักพรรดิเงาเป็นคนที่ชั่วร้าย ในที่สุดเขาก็เสี่ยงและสุดท้ายเขาก็สูญหายไปตามโชคชะตากรรมของเขา.

ถ้าผมมองมาที่โลกปีศาจ...มันเป็นความจริงที่ไม่เคยมีใครเป็นพระเจ้า

อย่างไรก็ตามนั่นเป็นเป้าหมายที่ไม่แน่นอน

เป้าหมายหลักของผมเป็นเดวิล ผมมุ่งเป้าไปที่การปกครองโลกปีศาจ

ไม่จำเป็นที่จะต้องสร้างโลกของตัวเอง.

‘ไม่. เป้าหมายของผมจะไม่เปลี่ยน.’

ผมกลืนน้ำลายของผม.มันน่าหลงใหลมากกว่าที่ผมคิด.เมื่อผมตัดสินใจแล้วมันก็ไม่มีอะไรจะมาหยุดผมได้.

อย่างไรก็ตามอันดับของดันเจี้ยนของผมได้เพิ่มขึ้น ดังนั้นผมจึงยังได้รับผลประโยชน์ใหญ่กว่าที่ผมคิด.

"ผมจะสร้างให้กำเนิดราชาได้ด้วยวิธีไหน?”

"นั่น..."

ผมถามยิฮิแต่เธอไม่ตอบ.มันต้องมี ‘รูปแบบ’ ที่จำเป็นการสร้างเมล็ดพันธุ์ในโลกใหม่?”

"รูปแบบ...”

มันหมายถึงรูปร่างและเราสามารถประกอบมันเมื่อต้องการจะสร้างอะไร.

แต่ผมไม่สามารถเข้าใจได้. มันมีรูปแบบที่สามารถทำให้เทวดา,ดีม่อน,มนุษย์หรือแม้แต่สิ่งที่ชีวิตที่กลายเป็นลอร์ดแล้ว?

สิ่งเหล่านี้จะรู้แค่เฉพาะพระเจ้าเท่านั้น.

'สิ่งนี้จะต้องเป็นที่รู้จักอย่างเป็นธรรมชาติ.’

ไม่จำเป็นต้องรีบเร่ง

แค่นี้ก็ได้รับคำใบ้ก็เพียงพอแล้ว.

ตอนนี้ผมไม่รู้ แต่อีกหน่อยผมจะได้รับรู้มัน.

มันแต่เหมือนกับปริศนา.

“ยิฮิฮิฮิ.มาสเตอร์ต้องการให้ยิฮิแสดงพลังเวทย์ไหม?”

"มันคือพลังเวทย์ดั้งเดิม?”

“ใช่! ยิฮิอยากจะลองมันสักครั้ง.”

ผมไม่สามารถมองเห็นหน้าต่างสถานะของยิฮิจากมัทอายได้ เพราะฉะนั้นผมก็ไม่รู้ว่าเธอมีสกิลอะไรบ้าง

มันเป็นเพลังเวทย์ตั้นกำเนิด ดังนั้นผมจึงต้องการลองดูว่ามันเหมาะกับชื่อเหล่านี้หรือไม่.

'ฉันต้องรัมัดระวังในกรณีนี้.’

ผมจ้องมองไปในขณะที่มีแสงกระพริบออกมาจากมือยิฮิ

"ย๊า!"

มีรังสีจากแสงน้อยๆออกจามือของยิฮิ ไม่นานหลังจากนั้นแสงก็พุ่งไปถึงเพดานของดันเจี้ยนและรากต้นไม้ดั้งเดิมก็เริ่มขยับพร้อมๆกัน.

เธอตั้งใจที่จะโจมตีไปที่รากหรอ?

มันเหมือนกันแต่แตกต่าง รางย้อยลงมาและพันกันเป็นรูปยักษ์ ยักษ์ทั้งสามตัวที่มีขนาดใหญ่พอๆกับไฮดร้าถูกสร้างขึ้น.

"แฮ่ก ~ แฮ่ก ~ วู้ว มันยากมาก. นี่มัน. มาสเตอร์. ยิฮิอัญเชิญยักษ์ดั้งเดิมสำเร็จแล้ว.”

ชื่อ: ยักษ์ดั้งเดิม [Origin Giants]
สถานะ
Strength	100	Intelligence	90
Agility	95	Stamina	100
Magic Power	80
ศักยภาพ:  (465/???) เอกลักษณ์: ยักษ์ที่ถูกสร้างขึ้นชั่วคราวจากต้นไม้ดั้งเดิม ความแข็งแกร่งและระยะเวลาการอัญเชิญขึ้นอยู่กับอำนาจของแฟร์รี่ดั้งเดิม.

สิ่งมีชีวิตชั้นสูง.มันเท่ากับสิ่งมีชีวิตเลเวล3.รากจากต้นกำเนิดนั้นจำเป็นต้องอาศัยพลังเวทย์ เพราะงั้นมันจึงเป็นไปได้ที่จะมีอยู่แค่ในดันเจี้ยนเท่านั้น.

ปัญหาคือ...เวลาในการใช้อัญเชิญ

"แฮ่ก! แฮ่ก! แฮ่ก แฮ่ก! อ่า, ฉันคอแห้งมาก. ไม่มีอะไรมากกว่านี้แล้ว มาสเตอร์. นี่คือลิมิตของยิฮิ.”

หลังจากนั้นไม่ถึงหนึ่งหรือสองนาทียิฮิก็หายใจเหมือนกับหมาหอบแดด พวกเขาทั้งสามพึ่งถูกเรียกดังนั้นพวกเขาจึงหงุดหงิด.

อย่างไรก็ตามมันก็เป็นช่วงเวลาสั้นๆ.

‘เวทย์ที่คล้ายกัน.’

ยิฮิมีอำนาจแต่เธอควบคุมมันไม่ถูกต้อง

อย่างไรก็ตามเวทย์มนตร์ดั้งเดิมน่าสนใจอย่างมาก ถ้ายิฮิรู้วิธีการใช้งานมันได้อย่างถูกต้องผมก็จะมีสิ่งมีชีวิตที่ดีว่าชั้นสูงตัวอื่น.

มันไม่ใช่เหตุผลตอนนี้ แต่มันมีความน่าจะเป็นไปได้แน่นอน.

"เยี่ยมมาก."

“ยิฮิฮิฮิฮิ!”

ร่างกายของยิฮิบิดเบี้ยวจากความขวยเขินเป็นอย่างมาก

ปฎิกิยาของเธอแย่ลงเพราะว่าเธอไม่ได้ยินคำชมมานาน.

ผมไม่สนใจยิฮิและมุ่งไปยังแกนดันเจี้ยน

‘โหมดภายใน.’

ดันเจี้ยนได้ยกระดับเป็นยูนิคดังนั้นผมจึงต้องเข้าโหมดภายในเพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลง

ในขณะเดียวการหน้าต่างก็ปรากฎออกมาตรงหน้าผม.

ผมสังเหตเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างรวกเร็ว.

-ระดับดันเจี้ยน - ยูนิค (Uniq) บาเรียของดันเจี้ยนโดยรวม - 20,000,000 สถานะของพลังเวทย์ของดันเจี้ยน - บริสุทธิ์ (สถานะทุกอย่างของสิ่งมีชีวิตในดันเจี้ยน +2) ...... รากของต้นไม้ดั้งเดิมได้แพร่กระจายไปทั่วดันเจี้ยน (ทุกชั้นจะเพิ่มอัตตราขยายพันธ์ุอย่างมาก) มีความเป็นไปได้ที่ปรับเปลี่ยนรูปลักษณ์ของดันเจี้ยน ความสูงและความกว้างเพิ่มขึ้นสูงสุด- 200 กิโลเมตร. ความน่าจะเป็นของการเกิดสายพันธุ์พิเศษเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก ...... การรวมกันเป็นไปได้. ขีดจำกัดของ มาสเตอร์ การ์เดี้ยน เพิ่มขึ้นเป็น 50.

มีหลายสิ่งหลายอย่าง แต่ผมผ่านมันไป ควาทนทานของบาเรียเพิ่มขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด...สถานะของสิ่งมีชีวิตในดันเจี้ยนทั้งหมดเพิ่มขึ้น มันรวมแล้วได้10แต้มสถานะสำหรับสิ่งมีชวิตแต่ละตัวแล้วไม่ง่ายเลย

ในที่สุดนอกจากนี้อาจจะยังมีโอกาศที่ได้รับสัตว์กลายพันธุ์

ไม่ใช่ราชาหรือลอร์ด แต่เป็นการดำรงที่อยู่สูงขึ้นไปอีก.

'ชื่อ.’

มันมีความหมายว่าเป็นไปได้ที่สิ่งมีชีวิตจะมีชื่อปรากฎมากขึ้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะมีชื่อโดยการไม่ยกระดับ ตัวอย่างเช่นอาโอจินเข้าได้รับชื่อหลังจากการยกระดับของเขาแล้ว

การมีชื่อเหล่านี้แรียกจะว่า‘ชื่อ’ นี่เป็นภาษาที่มนุษย์ใช้เรียกกันในชีวิตที่แล้ว.

‘มาสเตอร์การ์เดี้ยนคือคริสปี้.’

นอกจากนนี้ศักยภาพของคริสปี้ได้เพิ่มขึ้น 50 แต้ม แต่เดิมของเธอคือ 484 และตอนนี้เปลี่ยนเป็น 534 ธอมีคุณสมบัติที่จะก้าวข้าม.

‘สิ่งมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมเหล่านั้นเชื่อฟังคำสั่งผม มันก็โอเค.’

การเดินทางยังอีกยาวไกลแต่กำปั้นของผมแน่นอย่างที่ผมคิดไว้ ผมจะมีพลังมากขึ้นหากคริสปี้ก้าวข้ามมาได้.

ความคาดหวังของผมต่อความมหัศจรรย์ของยิฮิก็สูงมาก.

หลังจากที่สรุปทุกอย่างแล้วผมก็ยิ้มและพูดกับยิฮิ.

“ยิฮิ.”

"แฮ่ร! แฮร่! ค่ะ?”

ยิฮิพยายามที่จะทำให้ใบหน้านิ่งทั้งๆที่เธอมีความสุขขณะมองมาที่ผม.

เธออยากรู้เกี่ยวกับสิ่งที่ผมต้องการจะพูด.

มีสิ่งเดียวที่ผมจะพูด มันง่ายๆ.

"ลดดันเจี้ยนเหลือสองชั้น.”

จาก33ชั้นเหลือ2ชั้น!

ผมแยกชั้นบนและร่างเพื่อการใช้พื้นที่อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น

มีความไม่สะดวกหากมีการถูกแยกออกไป การรวมเข้าด้วยกันจะสามารถจัดเรียงมันให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น.

พูดอีกอย่างก็คือการรวมกันของ32ชั้นเพื่อที่จะสร้างสิ่งที่เหนือจิตนาการ.

อาจจะเรียกได้ว่าดันเจี้ยนนี้เป็นโลกใบเล็กๆ.