ตอนที่แล้วVolume 1 Chapter 29
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปVolume 1 / Chapter 31

Volume 1 / Chapter 30


LM Volume 1 Chapter 30

Volume 1 / Chapter 30

TL: LightNovelCafe

[TN: So Campbell…hm]

สถานที่แคมเบลนำพวกเขาไปยังที่จัดการอาวุธของไลฟ์เตอร์ ปืนพก SMGs, หน้าไม้และธนู มันเป็นการรวมอาวุธทุกอย่างไว้ด้วยกัน.

“มีอาวุธดีๆจำนวนมาก.”

“มาเก็บวัสดุเหล่านี้กัน เราสมควรได้รับสิ่งนี้หลังจากที่เราได้เจออะไรมา.”

จุนซังได้แยกอาวุธต่างๆให้กับกลุ่มของลอยด์ มันสะดวกที่จะให้พวกเขาเก็บเอาไว้ แต่คานิบาลได้แยกพวกเขาทั้งหมด(คนในตี้)ดังนั้นมันจึงมีประโยชน์อย่างมาก.

การเป๋ามิติได้เต็มไปด้วยของที่ยกเค้า หากพวกเขาเอาอาวุธเหล่านี้กลับไปพร้อมกับชีวิตเขาได้ เมื่อพวกเขาได้ขายอาวุธเหล่านี้มันมีราคามากพอที่จะซื้อรถได้เลยทีเดียว.

“แต่.”

“หืม?”

“ทำไมพวกคานิบาลไม่ใช้ปืนและระเบิดเมื่อพวกเขาสามารถใช้ตาข่ายไฟฟ้า?”

ปืนและระเบิด เมื่อปลดล๊อคทั้งหมดแล้วมันก็เหมือนกับผู้ใช้เป็นแรมโบ้ ในวิถีอื่นๆอาจจะบอกได้ว่าตาข่ายไฟฟ้าอาจจะใช้ยากมากกว่านี้อีก.

ถ้าคานิบาลเผชิญหน้ากับจุนซังและจินฮยอกในสถาพติดอาวุธในลักษณะนี้ พวกเขาอาจจะต้องตายหรือไม่ก็ถูกจับ.

“ถ้าฉันเป็นผู้นำที่นี่ ฉันจะจัดการต่อผู้ใต้บังคับบัญชาที่ต่อต้านโดยการเอาอาวุธทั้งหมดไว้ที่นี่.”

“ทำไม?”

“เพราะพวกเขาอาจจะแทงฉันข้างหลังได้”

ด้วยปืน คานิบาลสามารถฆ่าพวกเราได้อย่างง่ายดาย ถ้าเขาไม่ควบคุมพวกมันคำสั่งต่างๆอาจจะถูกต่อต้านและกฎทั้งหลายจะถูกทำลาย.

“เมื่อคุณพูดแบบนั้นมันก็สมเหตุสมผล.”

“ไปเถอะ.”

จุนซังเก็บอาวุธชุดสุดท้ายขึ้นและเดินกลับไปยังกลุ่มของลอยด์

เขาได้ให้SMGsแต่ละคนพร้อมกับกระสุนกว่า300นัด พร้อมระเบิดอีกจำนวนนึงโดยไม่เว้นแม้แต่คนเดียว.

“อาวุธนี่ของพวกมัน?”

“ไม่.”

คาไลล์ถามถึงที่มาของอาวุธ มันต้องมีอาวุธมากกว่าหลายสินชิ้นจากไลฟ์เตอร์ที่ตาย จุนซังพูดตรงๆ.

“ฉันเก็บส่วนที่เหลือไว้ทั้งหมด.”

“ทำไมคุณพูดแบบนั้น?”

“ต้องขอบคุณ ผมได้ให้คุณมามากแล้ว ผมจะทิ้งพวกคุณไว้ที่นี่.”

คาลไลล์รู้สึกอับอายหลังจากที่ได้ฟังคำพูดของจุนซัง มันเหมือนกับเขากำลังพูดว่า‘คุณกำลังทำอะไร คุณจะเอาอาวุธไปทั้งหมด?’

“มิสเตอร์ชา หยุดก่อน.”

“เรากำลังจะออกไปทันที?”

“ออกไปเพราะไม่มีอะไรดีกับการอยู่ในสถานที่ๆน่ากลัวนี้.”

ทันทีที่พวกเขาตัดสินใจ ทุกอย่างก็เป็นไปตามแผน พวกเขาได้ออกจากฐานใน2ชั่วโมงผ่านเส้นทางที่จุนซังจำได้.

สิ่งที่แปลกประหลาดก็คือพวกเขาไม่ถูกโจมตีขณะที่พวกเขากำลังออกไป.

พวกมันซ่อนตัวอยู่เพราะกลัวถูกทำลาย? มันอาจจะเป็นอย่างนั้น แม่ว่ามันจะโกรธ แต่มันก็เป็นอีกวิธีนึงในการรักษาเผ่าพันธุ์ของพวกมันไว้.

กี๊!

อย่างไรก็ตามเขาเข้าใจผิด ไม่มีเหตุผลที่พวกเขาจะออกไปจากสถานที่นี้ได้อย่างง่ายดาย.

วิ้งงง!

ทันทีที่พวกเขาออกไป พวกเขาก็สวมใส่แว่นช่วยวิสัยทัศน์แบบเดิม ในเวลาเดียวกันความร้อนของคาลนิบาลที่ถูกจับได้.

“จินฮยอก เอาหน้าไม้และไรเฟิลของนายออกมา พวกมันเข้ามาใกล้แล้ว”

“แม่ง!”

จินฮยอกจับปืนไรเฟิล เขารู้ว่าพวกมันปล่อยเขาง่ายเกินไป พวกมันรู้ว่าพวกเขาอยู่ในพื้นที่แคบๆและพาพวกเขาออกมายังพื้นที่โล่ง.

“เราอยู่ในวงล้อม?”

“พวกมันมีประมาณ300คน ผมคิดว่าเราต้องฆ่าพวกมันให้หมด.”

เขารู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของกลุ่มคานิบาลอย่างชัดเจน พวกมันกำลังเฝ้าดูการเคลื่อไหวของกลุ่มจุนซังห่างออกไป 40 เมตร สิ่งมีชีวิตเจ้าเล่ห์พวกนี้กำลังรอให้พวกเขาเข้าไปในป่า.

‘ตัวใหญ่5ตัว....ตัวใหญ่โครตๆอีก1 นั่นคือผู้นำ.’

มันคงไม่ใช่เลเวล 3.

ความสมดูลจะถูกทำลายหากเป็นเลเวล 3 คานิบาลเป็นมิวแทนที่เก่งดังนั้นเขาจึงประเมิณว่า หากเป็นเลเวล 2 เขาสามารถเข้าต่อสู้ได้โดยไม่ต้องใช้ปืน.

ฉีบ.

จุนซังเดินไปรอบๆและค้นหาพวกมันด้วยธนู คานิบาลไม่ได้ตั้งใจปล่อยพวกเขาออกไปและปินกั้นเส้นทางแต่ละแห่งเอาไว้.

พวกเขาต้องการล่อคานิบาลตัวอื่นๆมาไว้ในพื้นที่ๆพวกเขาจัดเตรียมเอาไว้ นี่คือบ้านของพวกมัน ดังนั้นคนในปาร์ตี้จึงเสียเปรียบ.

“พวกมันกำลังประลองปัญญากับคน? งั้นก็มาดูกันว่าใครชนะ.”

“คุณมีแผน?”

“ถ้าเราพวกเราฆ่าพวกมันสักครึ่งก่อนที่พวกมันจะรู้ตัว เราจะเล่นกับพวกมัน”

จุนซังขัดแย้งกับคำพูดที่ว่า ‘แม้ว่าพวกเราอาจจะไม่ตาย.’ เรามีความมั่นใจที่จะปกป้องจินฮยอก ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม.

“ปรมาณ 36-49 เมตร.”

เขาวัดระยะทาง คาลนิบาลที่อยู่ใกล้พวกเขามากที่สุดคือ36เมตรแต่ไม่เกิน49เมตร พวกมันมีความแข็งแกร่งมากเป็นไปได้ก็ไม่ต้องเข้าสู้ระยะประชิดกับพวกมัน.

“รอผมยิง.”

“จำนวนเท่าไร?”

“พวกมันทั้งหมด!”

ตัวจุนซังเองรับมือได้ 5 จินฮยอก 6 และยังมีกลุ่มของลอยด์อีกกลุ่ม เมื่อพวกเขาจัดการกับพวกมันที่มีถึง 16 คน.

จุนซังโยนบางอย่างเข้าไปในป่าและจับเวลา.

36-49เมตร Fever shots(ไข้บิน)หนักกว่า 1 กิโลกรัม มันเป็นไปไม่ได้ที่จะโยนสิ่งของออกที่หนักขนาดนี้ออกไปเกินกว่า36เมตร

“อึด!”

“คุณกำลังทำอะไร!”

“มิสเตอร์ชา!”

ทีมของลอยด์แหกปาก เนื่องจากการทำลายล้างของไข้บินมีอานุภาพมาก เขาโยนสิ่งของแบบนั้นราวกับว่าไม่มีอะไรและไม่ได้ตั้งเวลา.

เคี๊ยกๆ!

คานิบาลออกจากมาจากจุดของเขาหลังจากที่เห็นไข้บินไปทางพวกมัน คนที่รู้สึกความอันตรายของมันคือคนที่ไม่ได้อยู่ด้านนอก.

ในระยะทางดังกล่าวของพวกเขากับคานิบาลอยู่ไกลมาก ตอนนี้เขาไม่สามารถตรวจพบพวกมันได้ในระยะ 50 เมตร.

“คุณสามารถมองเห็นไข้บินได้ด้วยแว่นตา?”

“ฉันสามารถยิงและตั้งค่ามันได้อย่างถูกต้อง?”

“คุณฉลาด”

ฮี่ ฮี่!

มีข้อจำกัดมากมายในการตั้งเวลา เขาอาจจะไม่สามารถสร้างความเสียหายได้ถ้าเขาโยนหลังจากตั้งเวลา แต่ถ้าเขาโยนมันทันทีหล่ะ? มันจะไม่ด้านอย่างแน่นอน.

“เนื่องจากพวกมันยังคงมีความสงสัย เพราะงั้นเราจะรอสักพักก่อนที่จะไปยังสถานที่ของพวกมัน.”

คานิบาลไม่รู้จักคำว่า ด้าน พสกมันแยกแยะออกเพียงแค่ว่ามีบางอย่างหายไปและบางอย่างยังคงเดิม พวกมันจะกลับมาหลังจากที่พวกมันรู้ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น.

ลอยด์เดาะลิ้น การดำเนินการแบบนี้ได้ก็ต่อเมื่อมีแว่นตาวิสัยทัศน์.

แซ่กๆ!

จุนซังยิ้ม เป็นไปดังที่เขาคาดไว้ คานิบาลเกิดความสงสัยหลังจากผ่านไป 30 นาที และพวกมันก็อยู่ห่างออกไป 40 เมตร.

“ดู. ไม่ว่ามันจะฉลาดแค่ไหนมันก็ไม่สามารถฉลาดไปกว่ามนุษย์ได้.”

“ค่อนข้าง?”

“ใช่.”

คาลนิบาลถูกมองว่ามันมีความฉลาดเมื่อเปรียบเทียบกับมิวแทน ไลฟ์เตอร์ถูกหลอกโดยพวกมันเพราะพวกเขาคิดว่าพวกมันติดโรคและมีระดับใกล้เคียงกัน.

หากพวกมันคิดที่จะต่อสู้และมีความคิดในระดับเดียวกันพวกมันอาจจะต้องกลับมาพร้อมกับจำนวนที่มากกว่านี้ แต่พวกเขาก็ไม่ตายหลังจากอยู่ในโกดังเนื้อ.

มันไม่สมเหตุผล? มันไม่ใช่ยุคดึกดำบรรพ์และพวกเขาตกลงไปในหลุม หรือว่าพวกมันพยายามที่จะวางกับดัก แต่มันก็ติดอยู่ในตาจ่ายไฟฟ้าแทน?

“ระยะการยิงของไข้บินอยู่ที่ 15 เมตร ดังนั้นจะมีการระเบิดอีกหลายครั้งมันก็จะต้องมีการระเบิดแน่นอนครั้งนึง.”

“มันสามารถฆ่าทุกตัวได้ไหม?”

“พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่รวดเร็ว เพราะงั้นมันจะมีการตอบสนองทันทีเมื่อมันดับลง.”

การทำลายล้างคือการทะเยอทะยาน มองไปที่วิธีการที่พวกมันกระจายออกไป 50% จะไม่สามารถหลบหนีได้และจะถูกเผาตาย เห็นได้ชัดว่ามันยกกาดสูงมาก.

ส่วนที่เหลือพวกเขาเพียงแค่ยิงหรือใช้เทคนิคต่างๆในการส่งพวกมันลงหลุม มันเป็นการแสดงออกที่น่าสงสารเมื่อไม่สามารถจัดการพวกมันด้วยวิธีเดียวกัน.

“ผมควรจะยิงไหม?”

“หนึ่งตัวไกลที่สุด.”

“หนึ่งจากทั้งหมดที่? มีอุกสรรคจำนวนมาก มาลองดูกันว่าผมจะผ่านมันได้หรือไม่.”

จินฮยอกเล็งเป้าและยิงไข้บินไปยังที่จุนซังบอก.

มีต้นไม้ไม่กี่ต้นที่ขวางทางเขา เขาไม่แน่ในว่ากระสุนจะผ่านไปได้ไหมเนื่องจากความหนาของมัน แต่มัเขาก็ไม่ได้ใช้เวลานานเกิน.

“ถ้ามันไม่อาจผ่านไปได้ ก็จะใช้ลูกที่ 2 หรือ 3”

“นั่นคือจิตวิญญาณ.”

เพียว!

กระสุนตัดผ่านอากาศ มันผ่านต้นไม้และดูเหมือนว่ามันจะไปถึงไข้บินขณะที่มันหมุนอย่างรุนแรง แต่มันเสียพลังและหยุด.

เพียว!

เมื่อความร้อนเกิดขึ้นหลังจากที่กระสุนผ่านไปยังเป้าหมายที่เขาต้องการเล้งเป้าไว้ เขายิงอีกครั้งเข้าไปยังรูเดิม.

มันเป็นการยิงกระสุนซ้อนในที่เดียวกันผ่านอุปสรรคที่ขวางกั้น.

ผลัก.

คว้างง!

สุดท้ายมันก็ถึงไข้บิน ความร้อยก็ระเบิดตามออกมา

คว้างๆๆๆ!

ไขบินทั้ง 16 ลูกระเบิดต่อเนื่อง ระยะ 15 เมตรกับการระเบิด 5-6 ครั้งในเวลาไม่กี่วินาที.

เคี๊ยก!

มันใช้ได้ คาลนิบาลถูกกวาดล้างและวิ่งไปรอบๆทั้งที่โดนเผา ไม่แน่ใจว่ามันเป็นการเผาป่าโดยมีคานิบาลอยู่ข้างใน.

ตึง!

หัวหน้าโกรธมาก กลุ่มที่รอดได้ได้มารวมตัวกันและคำรามเพื่อที่จะเข้าใส่กลุ่มของจุนซัง พวกเขายอมแพ้สงครามจิตวิทยา.

ปุปุ!

ทีมของลอนด์มุ่งเป้าไปที่การฆ่าพวกมัน คาลไลล์ได้โจมตีร่วมด้วยในขณะที่เขาเองก็กล้วคาลนิบาลและยุ่งวุ่นวายมาก.

ตูมตูม!

เมื่อระเบิดทั้ง4ะรเบิดขึ้น คาลนิบาลถูกฉีกเป็นชิ้นๆในท้ายที่สุด พวกเขาจะเป็นต้องรวมพลังและผ่านภารกิจให้สมบูรณ์.

“เราไม่สุดท้าย! เราต้องออกไปให้ได้!”

“ตามผมมา!”

จุนซังนำทาง มีตัวที่รอดมากกว่าตัวที่ตายจากไข้บิน มันเป็นอันตรายหากเขายังคงอยู่จุดนี้ พวกเขาต้องเคลื่อนไหว.

อึก!

คาลนิบาลเข้าจู่โจมจากทุกทาง พวกมันสร้างแรงกดดัน พวกมันไม่ได้ป้องกันชีวิตตามคำสั่งของผู้นำ มันเป็นทีมพลีชีพ

ชึกฉึบ!

ปะปัง!

เขายิงปืนเพื่อเครียร์เส้นทาง ทุกคนต่อสู้อย่างสุดแรงแต่คานิบาลก็มีจำนวนมาก คาลไลลกลายเป็นไม่มั่นคงขึ้นเรื่อยๆ.

“เราต้องทำตามมิสเตอร์ชา!”

“มันมากเกินไป! มีคาลนิบาลมากมายอยู่ในป่าและไฟไหม้!”

“ครับ!”

คาลไลล์ป้องหู จุนซังได้ออกจากพวกเขาออกไปและเลือกคนที่มีความเป็นไปได้สูงที่จะตาย เขาไม่สามารถหาแรงจูงใจที่จะตามไปได้.

“ลองมองไปข้างหน้า! มองไปที่มัน คานิบาลกำลังติดตามเขา!”

ส่วนใหญ่ได้ไล่ตามจุนซัง พวกมันรู้ว่าเขาเป็นคนที่ฆ่าพวกพ้องของพวกมันซะส่วนใหญ่ เขาฆ่าพวกมันกว่า 1000 ตัว ดังนั้นพวกมันไม่อาจลืมเขาได้.

“มิสเตอร์ชา ช่วยพวกเรา!”

“หุบปาก!”

ฉึกแชะ!

คาลไลล์ออกจากกลุ่มและเดินออกไปด้านข้าง กลุ่มของลอยด์เป็นทีมจากกองกำลังพิเศษเพื่อปกป้องเขา พวกเขาไม่มีสทางเลือกอื่นนอกจากต้องตามเขาไป.

ซวบ.

แคลเบลกำลังมองไปที่คาลไลล์ในฐานะบุลคลที่สาม.

การแสดงออกที่น่าสงสารของคนเห็นแก่ตัวในการประเมิณสถานการณ์ ลักษณะของเขาเป็นคนที่มักจะตายโดยไม่จำเป็น.

จุนซังกำลังพาพวกเขาออกนอกเส้นทางแม้ว่ามันจะลำบากแต่เป็นเพราะว่าเขารู้เส้นทางและใช้เวลาน้อยที่สุดในการเข้าถึงพื้นที่ซัมม่อน.

นี่คือบ้านเกิดของคาลนิบาล ถ้าพวกเขาหายออกไปในเส้นทางอื่นๆพวกเขาจะถูกจับทันทีโดยไม่สามารถทำอะไรได้ ถ้าพวกเขาต้องการที่จะมีชีวิตอยู่พวกเขาต้องไม่เปลี่ยนเส้นทาง.

ฉึกแชะ!

แคมเบลจำเป็นต้องเลือกระหว่างลอยด์และจุนซังหรืออยู่ด้านหลัง เจาอยู่ห่างจากจุนซังมากและมักหนักเกินที่จะตามเขาไปเพียงลำพัง.

“โอ้ โห! 4 คนดีกว่า 2 คน และอ่อนแอก็ยังดีกว่าแข็งแรง.”

แคมเบลไปอีกด้าน ด้วยเหหตุนี้พรรคพวกถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน.

0 0 โหวต
Article Rating
10 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด