Chapter 151: Guardian Deity (5) ฟรี04-10-2017

Chapter 151: Guardian Deity (5)

Chiik! Chiiiik!

แทนที่ผมจะยืมพลังของผมไป ผมได้ใช้พลังจากสายฟ้าพระเจ้าลงไปในเปลวไฟของไพน์ แต่ก็ดันเกิดการลังเล ก่อนที่จะไม่ทำ.

พลังที่ยิ่งใหญ่ได้ถูกบีบอัดเหลือแค่ขนาดกำปั้น มันเป็นพลังที่ทำยากเป็นอย่างมาก.

ผมโยนไปทางบาเรีย.

ขณะนั้นพลังที่ถูกบีบอัดเมื่อกระทบบาเรียมันก็เหมือนกับเป็นหลุมดำที่ดูดเอาทุกสิ่งทุกอย่างเข้าไป.

มันเป็นเหมือนกับโล่ของบาเรีย.

ทุกสิ่งทุกอย่างถูกดูดกลืนเข้าไปในลูกกลมๆนั่น.

แสงของเขากิรินส่องสว่างอย่างรุนแรง แต่การปื้นตัวดูเหมือนจะช้ากว่าการสลายตัว ในเร็วๆนี้มันจะแตกสลาย.

-หยุด!

ในขณะนั้นก็เกิดเสียงของผู้หญิงก้องอยู่ในหัวผม.

ผมรู้ได้อย่างรวดเร็วว่าเป็นกิรินที่สื่อสารกับผม

-ถ้าพลังนี้หลุดไปได้ มนุษย์ทุกคนจะตาย!

อ่ะฮ่า!

เธอตัดสินใจว่ามันยากที่จะสู้กับผมโดยไม่มีบาเรีย ตอนนี้ดูเหมือนกับว่าเธอจะกังวลกับคนนอกบาเรีย.

ไม่ใช่เธอเป็นพระเจ้าที่เกิดมาจากที่มาของมนุษย์?

ดูเหมือนว่าเธอสามารถสื่อสารได้ สิ่งต่างๆได้กลายเป็นเรื่องง่ายขึ้น

ผมต้องการทราบจุดประสงค์ที่แท้จริงของเธอ

"คุณต้องการปกป้องพวกเขาหรือไม่?”

-คนชั่ว! ทำไมคุณต้องการฆ่าคนที่ไร้เดียงสาเหล่านี้?

"ผมไม่รู้สิ่งที่คุณกำพูดอยู่ คุณเป็นคนเริ่มก่อน ผมก็แค่ป้องกันตนเอง.”

-ชิ..!

ผมกางปีกออก

ผมหัวเราะเมื่อเผชิญหน้ากับกิริน

"พวกเขาไม่มีที่อยู่ พวกเขาเสียบ้านของเขา งาน และได้เดินทางมาถึงนี่เพราะผม พลังดั้งเดิมของพวกเขาไม่สามารถเข้ากับคุณได้กรอ? คุณต้องการมีชีวิตจริงๆหรือป่าว?"

ไม่ คนส่วนใหญ่ที่เดินตามมาที่นนี่เพื่อรู้สึกสบายใจ พวกเขาไม่ต้องการความทุกข์ทรมาณอีกต่อไป นั้นเป็นเหตุผลที่พวกเขาเดินตามผมมาในขณะที่ผันถึง‘สวรรค์’

พวกเขาไม่สนใจเรื่องชีวิตของตัวเอง

พวกเขาไม่รู้ว่าพลังดั้งเดิมของพวกเขาถูกดูดซึมโดยกิริน

ผมหันไปมองมนุษย์ที่กำลังก้มหัวขึ้นลง

“พวกเขาไม่สนใจเรื่องนั้น แม้ว่าผมจะชั่วร้ายพวกเขาก็จะตาม หากมันสามารถแก้แค้นเพื่อใครสักคน ถ้าใครบางคนบอกว่าจะพาพวกเขาไปสวรรค์พวกเขาก็จะเต็มใจเดินตามแม้ว่าคนนั้นจะชั่วร้ายยิ่งว่าผม คุณรู้ได้จากพลังดั้งเดิมและคุณก็รู้เมื่อเห็นผมจึงเริ่มโจมตี.”

ผมพาคนมาที่นี่ พวกเขาเชื่อในตัวผมอย่างแท้จริง ความเชื่อนี้รวมอยู่ในพลังดั้งเดิม

-งั้นคุณก็ไม่ได้ชั่วร้าย?

เธอเกิดบ้าอะรขึ้นเนี่ย? เธอตีคำพูดของผมไปอีกทางนึงเพราะงั้นผมจึงแก้ไขให้ถูกอีกครั้ง.

"ผมชั่วร้าย ชั่วยิ่งกว่าคนอื่น อย่างไรก็ตามความชั่วร้ายเหล่านั้นไม่ได้มีผลกับทุกคน สำหรับผมที่ยอมรับว่าฝ่ายตรวข้ามเป็นศตรูเท่านั้น พวกเขาเป็นเป้าหมายของความชั่วของผม”

มนุษย์กำลังเกิดคำถาม ระดับของเขาไม่เพียงพอที่แม้แต่จะกระตุ้นให้ผมฟันพวกเขา ผมก็กำลังจะกลับ ดูเหมือนว่าจะเข้าใจในที่สุด

-งั้น..ตกลง ฉันยอมรับมัน เพราะงั้นหยุดทำลายบาเรียนั่นซะ.

"ผมไม่รู้ว่ามันจะอยู่ถึงเมื่อไหร่ เพราะงั้นคุณก็ดูแลมันก็แล้วกัน.”

ผมกอดอกและยืนอยู่บนอากาศ กิรินที่มีขนาด30เมตรหันหัวไปด้วยความหวาดกลัวและเธอก็จดจ่ออยู่กับบาเรีย.

บาเรียเพิ่มระดับขึ้นและกิรินก็ยืนอยู่บนพื้น.

ความเกลียดชังต่อผมหายไปและเธอก็ดูเหมือนเหนื่อยล้า

กิรินไม่ได้หยุดเคลื่อนไหวในขณะที่เธอมาหยุดอยู่หน้าฝูงชน

ร่างกายของกิรินถูกปกคลุมด้วยเปลวเพลิงแล้วเธอก็ค่อยๆเปลี่ยนไป

สักพักผู้หญิงที่เปลือยกายอยู่ก็ปรากฎขึ้น

ผู้หญิงที่เหมือนกับออกมาจากฝันที่มีผมสีแดง นอกเหนือจากเขาบนหน้าผากของเธอแล้วที่เหลือมันก็เหมือนมนุษย์

แต่มนุษย์ก็ตะลึงกับรูปร่างหน้าตาของเธอ.

“ฉันชื่อริน ฉันมาที่นี่เนื่องจากพลังต้นดั้งเดิมของคุณ.”

Gulp!

ทุกคนกลืนน้ำลายของพวกเขา ทุกคนจดจ่ออยู่กับผู้หญิง

เธอไม่ใช่แค่สวย มีบรรยากาศที่ไม่สามารถเอ่ยถึงได้รอบตัวเธอ

“แต่ฉันไม่สามารถพาคุณไปสวรรค์ได้.มันเป็นเหมือนกับ ‘ความฝัน’,ที่เหมือนกับภาพลวงตาเท่านั้น คุณต้องการมันไหม?”

มีความเงียบ พวกเขาจินตนาการมาหลายครั้ง พวกเขาหวังว่ามันจะกลายเป็นความจริง

รินเริ่มต่อ.

"ฉันไม่แน่ใจ แต่ฉันรู้สึกไม่ดีอย่างมากต่อคนที่รังแกพวกคุณ พวกเขาเหยีบย่ำดินแดนและเก็บกวาดของลำค่าของพระเจ้า ฉันจะลงโทษพวกเขา.”

Huuung!

เสียงจากเขาดังขึ้นอีกครั้ง

เปลวไฟกระจายออกไปและดูดหลืนคนหลายพันคน.

หลังจากเสร็จแล้วเธอก็บอกว่า.

"และ..คนที่จะสามารถหยุดความยุ่งเหยิงจะมาปรากฎที่นี่ เขาหรือเธอจะกลายเป็นผู้พิทักษ์ตัวจริงของประเทศแห่งนี้.”

ผมมองอย่างใกล้ชิด.กิรินได้ปลูกไฟมนุษย์.ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นประเภทไหน แต่น่าจะเป็นสกิลกิริร (Epic).

เอ็มเบอร์จะปรากฎสักครั้งตามสถานการณ์ นอกจากนี้ในที่สุดจะมีผู้นำ กลุ่มคนนับหมื่นอยู่ที่นี่ผู้นำที่แท้จริงจะปรากฎอยู่ในพวกเขา

ใบหน้าของมนุษย์ที่มีสีแดง

พวกเขารู้ด้วยสัญชาตญาณของกิรินและสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ บางทีกิริสามารถจัดารกับความคิดของมนุษย์ได้

อย่างไรก็ตามผมทำทุกอย่างที่ต้องทำ

‘ฉันส่งต่อข้อความ.’

มันได้เกินขึ้นในขณะที่อยู่ในบาเรีย

ผมบอกกิรินว่าศัตรูที่แท้จริงที่กำลังเหยียบย่ำมนุษย์

ผมจำสนนาที่เพิ่งเกิดได้

"แพนเดินโมเนี่ยม.เขาเป็นคนที่ทำลายล้างแผ่นดินนี้ เขาก่อให้เกิดความหายนะ เขาเป็นดีม่อนที่ไม่เหมือนผม เขาต้องการที่จะทำลายโลกนี้ ทางเลือกของคุณคือ คุณยังต้องการเป็นศัตรูกับผมหรือคุณจะช่วยมนุษย์ต่อต้านแพนเดอโมเนี่ยมและดีม่อนอื่นๆ?”

"นั่นหมายความว่าคุณไม่ได้ต้องการทำลายพวกเขา?”

“ผมเป็นดีม่อน ผมจะไม่แก้นแค้นให้มนุษย์ ดังนั้นผมจึงอัญเชิญคุณมา”

"มันยากถ้าแพนเดอโมเนี่ยมอยู่ในระดับที่มใกล้เคียงกับคุณ.”

"คุณไม่ต้องโจมตีเขา ตอนนี้สมุนดีม่อนทั้งสี่ของเขาตายไปแล้ว ผมรู้ตำแหน่งดันเจี้ยนของเขาแม้ว่าแพนเดอโมเนี่ยมจะส่งดีม่อนและมอนเตอร์มาอย่างเร่งด้วน แต่มันก็จะมีจำนวนน้อยลง โจมตีไปที่พวกมันเหล่านั้น มันจะกลายเป็นการลงเรือลำเดียวกันแค้นที่แท้จริง.”

“ลงเรือลำเดียวกันเพื่อแก้แค้น...”

"ผมไม่ต้องการที่จะทำลายมนุษย์ ผมก็แค่อยากจะฆ่าดีม่อนตนอื่นๆ คิดอย่างรอบคอบและทำหน้าที่ต่อไป ผมไม่ใช่คนที่คุณเป็นศัตรูด้วย.”

ตอนนี้ผมไม่สนใจกับดันเจี้ยนของดีม่อนอื่นๆ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะซื้อเวลา ถ้าผมสามารถซื้อเวลาได้สัก2-3เดือนก็พอแล้ว.

กิรินและมนุษย์จะให้เวลาเหล่านั้นแก่ผม.

นอกจากนี้เขายังสามารถลิ้มรสพลังเมื่อประสบความสำเร็จในการทำลายดันเจี้ยน พวกเขาอาจจะเริ่มเดินไปในทางที่ถูกต้องกับดีม่อนอื่นๆ.

กิรินจะตัดสินใจโจมตีดันเจี้ยนของพวกแพนเดอโมเนี่ยมในกรณีที่ผมไม่ได้อยู่ที่นี่.

‘ตอนนี้...’

ผมมองไปรอบๆ

ผมไม่จำเป็นต้องแนะนำพวกเขาอีกต่อไปเนื่องจากผู้นำ คงจะดีว่าที่จะรักษาความ ‘ลึกลับ’ เอาไว้

มนุษย์ก็เช่นเดียวกัน ยิ่งพวกเขาไม่รู้หรือว่ามันน่ากลัวมากขึ้น..พวกเขาก็จะตามความลึกลับเหล่านั้นมากขึ้น.

"ผู้ช่วยชีวิต!”

“ที่ไหน..”

มนุษย์ตื่นตระหนกเมื่อผมหันหลังให้พวกเขา อึนเฮเป็นคนแรกที่มาถึง

"รอสักครู่!"

อึนเฮเป็นนักดาบสายฟ้า เธอสามารถเคลื่อนที่ได้ราวกับฟ้าผ่า

เธอลุกขึ้นมองเข้ามาในดวงตาของผม.

"คุณเป็นใคร? ฉันเคยเห็นคุณ.แต่ฉันก็ไม่รู้. คุณให้ความรู้สึกที่คุ้นเคย?”

รู้สึกว่าเธอจะไม่ปล่อยผมไปจนกว่าจะตอบ ผมจะใช้สกอร์เพื่อจะวาปกลับไปที่ภูเขาแบกดู แต่ผมก็เปิดปากครั้งแรก

"คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้.”

"มันเป็นเสียงที่คุ้นเคย.แม้ว่าจะคุ้นเคย..แต่ก็ไม่สามารถจำได้.มันเหมือนกับมีหมอกในความทรงจำ.แต่..คุณสามารบอกได้ไหม? ฉันจะมีสิทธิ์รับรู้ได้อย่างไร?”

"ต้องแข็งแกร่งมากขึ้น มนุษย์ทุกคนควรอยู่ใต้คุณ เมื่อคุณได้รับมันแล้วคุณก็จะรู้ทุกอย่างที่ต้องการ.”

เธอแข็งแกร่งขึ้นในหนึ่งปีแปดเดือนที่ผ่านมา ไม่สามารถเปรียบเทียบได้จากก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตามนั้นคือการว่าด้วยมาตรฐานของมนุษย์ ถ้าเธอจะเติบโตกว่านี้มันก็เป็นเพียงเรื่องของเวลา..ผมต้องการให้เธอเติบโตเร็วขึ้น.

ดังนั้นผมจึงดึงแผ่นกระดาษออกมาสองแผ่น.

ตั๋วห้องฝึกอบรมขั้นสูง ประเภทตั๋วที่สามารถเปิดได้

"ถ้าคุณต้องการที่จะแข็งแกร่งแล้ว ฉีกมันเมื่อไม่มีใครอยู่รอบๆ ให้คนอื่นที่มีศักยภาพในการเติบโตมากที่สุด”

ผมไม่ต้องการให้การเติบโตของเธอต่ำกว่าที่คาดหวังไว้ แต่การเติบโตของอึนเฮย์และเอ็ดเวิร์ดได้สำเร็จแล้ว.

ไม่เหมือนกับชีวิตก่อนหน้านี้ของผมมนุษย์ไม่สามารถที่จะแพ้ได้ ผมจะได้รับประโยชน์อย่างมากหากว่าเขารอดชีวิตได้มาถึงสิ้นปีนี้.

มันจะไม่เป็นไรถ้าอึนเฮโผล่ขึ้นมาในฐานะผู้นำ พลังของมนุษย์จริงๆแล้วมาจากความสามัคคีของเขาเธอจะหลายเป็นจุดศูนย์รวมที่จะทำลายดีม่อนปละมผมจะควบคุมเธอจากด้านหลัง

มันไม่ใช่การพัฒนาที่ไม่ดี

“......”

อึนเฮเหลือบมองกระดาษทั้งสองชิ้น เธอมองระหว่างมันกับผมและเม้มปากแน่น ผมเดินออกไปผ

‘มันคงพอทำให้แพนเดอโมเนี่ยมตื่นตระหนก.’

เขาไม่รู้ว่าผมได้กลับมา ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าเขาจะต้องส่งกองกำลังมอนเตอร์ขนดาใหญ่หลังจากที่ความรู้สึกที่เชื่อมต่อขาดหาย ถเ้าดันเจี้ยนมันว่างเปล่าเหล่านั้นถูกบุกเขาจะต้องเคลื่อนไหว.

ในตอนนี้จะมีการเสียชีวิตของเหล่ามนุษย์ แต่จำนวนมันก็ไม่ได้มีความหมายอะไร แม้ว่าพวกเขาใกล้จะสูญพันธุ์ก็ตามแต่อึนเฮและเอ็ดเวิร์ดจะยังคงมีชีวิตอยู่ ในขณะที่เขาเข้าห้องฝึกฝนเขาจะออกมาไม่ได้จนกว่าเขาจะเครียร์มัน

“รอย เธอจะอยู่นี่”

"ใช่ ใช่?"

ผมเตรียมตัวอีกครั้ง ผมจะทิ้งรอยไว้ที่นี่เพื่อเฝ้ามอง หากการวางสถานการณ์สามารถกำหนดผ่านรอยได้แล้วหล่ะก็มันจะทำให้วางกลยุทธ์ได้ง่ายขึ้น.

โรสวางมือบนเอวของเธอและบ่นรอย.

"เธอไม่ได้ยินที่มาสเตอร์สั่ง? เธอไม่รู้หรอว่ามาสเตอร์เกลียดการพูดซ้ำ? รอย ฉันจะให้M3 เธอจะใช้ชั้นเป็นไม้กันหมาทุกครั้งใช่มั๊ย?แก้ไขท่าทางขี้ขลาดของเธอซะ!”

แม้เขาจะเป็นพี่ชายฝาแฝดกก็เธอ แต่เโรสก็ใจร้าย

รอยดูเหมือนเขากำลังจะร้องไห้ เขาไม่สามารถปฏิเสธได้เพราะฉะนั้นเขาจึงยืนอยู่ที่นั่น

“มาสเตอร์ คุณจะไปแล้ว?”

โรสไม่แสดงการสั่นสะท้านออกมา

ผมพยักหน้าให้โรสและยื่นสกอร์ให้ผม ผมฉีกมัน

ในเวลาเดียวกัน..เกิดแสงประกายและเราทั้งคู่ก็หายไปที่ภูเขาแบกดู

ยิฮิเป็นคนแรกที่ทักทายหลังจากที่ผมกลับมาดันเจี้ยน

“ยินดีต้อนรับกลับมา มาสเตอร์.”

เธอก้มลงและยิ้ม เธอเงียบแต่ความอึดอัดที่เกิดขึ้นไม่สามารถบอกที่มาได้ มันเป็นการแสดงที่ไม่น่าเชื่อ.

"คริสปี้และทัสมาลกลับมาหรือยัง?”

“ใช่ พวกเขาพึ่งกลับมาเมื่อสองชั่วโมงก่อน ยิฮิดูแลเขาอย่างรอบคอบ.”

เธอกอดอกและหัวเราะ‘โอโฮ่โฮ่’ . มันแตกต่างกับแต่ก่อน ‘ยิฮิฮิ’...ผมรู้สึกคันยิบๆอยู่ที่หลัง

"ก่อนอื่นเลย มาสเตอร์  คุณเบื่อไหม? ยิฮิเอาน้ำผึ้งที่เป็นตัวแทนความจริงใจมาให้”

ยิฮิยื่นมืออกมาและแก้วที่สวนงามก็โผล่ออกมาจากที่ไหนสักแห่ง มันเป็นเคล๊ดลับของเธอที่ทำแบบนี้ได้

“โปรดรู้ไว้ด้วยว่าแก้วนี้ ยิฮิเป็นคนทำ”

เธอผ่านมาเยอะมาก มันเหมือนกับว่ายิฮิเป็นครแกล้งทำ แต่มันเปลี่ยนแปลงไปเองตามกาลเวลา.

Gulp!

ผมดื่มมัน ความสดชื่นวิ่งผ่านลำคอ

"อร่อย."

“ยิฮิฮิ!”

ยิฮิรับแก้วที่ผมยื่นคืนไปให้

"ผมต้องการเห็นทัสมาลและคริสปี้.”

“ค่ะมาสเตอร์ ยิฮิยินดีที่ได้นำทางให้คุณ.”

ยิฮิโค้งคำนับก่อนที่จะบินออกไป

สวนยิฮิ.

คริสปี้และทัสมาลที่กำลังทรุดตัวเหมือนกับจะตาย

ราชาผึ้งกระพือปีกอยู่รอบๆแต่พวกเขาไม่ได้ขยับตัว

‘คุณภาพและพลังเวทย์ของพวกเขาได้เพิ่มขึ้น.’

ปีกของทัสมาลใหญ่ขึ้นและคริสปี้ก็มีพลังเวทย์‘แปลก’ๆ  แต่ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นอย่างไหน.

พวกเขาเติบโตเท่าไรกันนะ?

ผมใช้มัทอายอย่างรวดเร็ว.

ชื่อ: คริสปี้ [Chrisley]
อาชีพ	Master Guardian (All stats + 5)	ฉายา	* บุคคลที่มีสายเลือดของมังกรที่แท้จริง (Epic, Intelligence +6, Magic +6) * พรจากดวงจันทร์ (Ex U, Magic Power +8) * สมดุล (Epic, All stats +3)
สถานะ
Strength	72(+8)	Intelligence	94(+14)
Agility	68(+8)	Stamina	68(+8)
Magic Power	80(+26)
ศักยภาพ: (382+64/484) เอกลักษณ์: หลังจากผ่านการปลุกพลังผสมผสานของมังกรปีศาจแท้จริงอาโอจินและราชินีดวงจันทร์ชิลลาจนเกิดความสมดุลกับพลังของราชาแห่งความตายกานัค สกิล: ควบคุมร่างใหญ่โต(Ex U), สร้างอันเดต (Epic), ราชินีแห่งพระจันทร์และพระอาทิตย์ (Epic), ราชาแห่งความตาย (Epic) สกิลและความสามารถของไอเทม: เดธหวาด (Ex U, Set, Magic Power +4)

ชื่อ: ทัสมาล [Tashmal]
อาชีพ	เทวดาตกสวรรค์	ฉายา	* เทวดาแห่งแสงที่ตกอยู่ในความมืด (Epic, Intelligence and Magic Power +6) * ความทุกข์และความตื่นตัว (Epic, Intelligence and Magic Power +5)
สถานะ
Strength	88	Intelligence	88(+11)
Agility	90	Stamina	83
Magic Power	85(+11)
ศักยภาพ: (434+22/417) เอกลักษณ์: เทวดาที่เผยแผ่แสงสว่างที่ได้กลายมาเป็นเทวดาตกสวรรค์ มันเป็นผลมาจากความทุกข์และความคิดซ้ำๆ จนเธอได้กลายมาเป็นความสมบูรณ์มากขึ้น สกิล: แผ่กระจายความมืด (Epic), หอกทมิฬแห่งการปกป้อง (Epic), สายฟ้าทมิฬ (Epic) สกิลและความสามารถของไอเทม: ความแน่วแน่ที่มั่นคง (Ex U)

มันเติบโตอย่างมาก.

มันมีพลังมากพอที่จะเผชิญกับสิ่งมีชีวิตชั้นสูงอื่นๆ.

พวกเขาอาจจะแข็งแกร่งขึ้น.

อย่าน้อยๆพวกเขาก็มีพลังมากพอที่เท่ากัยสิ่งมีชีวิตชั้นสูงเลเวล2-3 นี่เป็นมากกว่าที่ผมหวังไว้

ที่ว่างข้างหลังเคยเป็นที่ค่าซ่ายืนอยู่

"คะ-คุณมาแล้ว?มาสเตอร์ของฉัน...”

คริวปี้สังเกตเห็นผมที่เดินเข้ามาเธอขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ผิวของเธอซีด เป็นการบอกผมอ้อมๆว่าเธอผ่านมายากลำบากขนาดไหน.

"พักผ่อน.”

“ไม่. หลังจากที่ไม่ได้เห็นคุณมาเป็นเวลานาน...ฉันมีความสุขมาก.”

"คุณอยู่ที่นั่นนานแค่ไหน?”

“ฉันไม่รู้ อย่างน้อยก็สามปี แต่มันเป็นเวลาเพียงไม่กี่วัน.”

มีการแสดงออกที่ซับซ้อนบนใบหน้าของเธอ เธอไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจหรือป่าวที่ไม่ใช่สามปีที่ผ่านมา.

"ดีมาก คุณแข็งแกร่งขั่นมากแล้ว.”

"ฉันดีใจที่ได้เป็นที่คาดหวังของมาสเตอร์ โอ้ และ...”

คริสปี้ส่งชิ้นส่วนที่ฉีกทิ้งมาแล้วให้ผม

"มันถูกมอบให้ฉันหลังจากที่ฉันออกมจากห้องฝึกฝน.”

"มันเป็นรูปแปลกๆ.”

ชิ้นส่วนค่อนข้างหนัก ดูเหมือนว่ามันจะแยกจากชิ้นอื่นๆอย่างสิ้นเชิง มีการวาดรูปแปลกบนนั้น ผมจะสามารถบอกได้ว่ามันเป็นภาพอะไรหานำมาต่อกัน

มัทอายก็ไม่ได้ให้คพอธิบายอะไรมาก

-ชื่อ - ชิ้นส่วนของความสมดุล รายละเอียด: ชิ้นส่วนที่ให้หลังล้างห้องฝึกขั้นสูง มันเป็นส่วนของความสมดุล จะมีผลพิเศษเมื่อทั้ง 5 ชิ้นวางอยู่ด้วยกัน

นั่นคือสิ่งที่มันบอกทั้งหมด ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดผมจำเป็นต้องรวมมันไว้ทั้งห้าชิ้น(และเรียกเอกโซเดียออกมา จบเทิร์น!).

มีชิ้นส่วนที่ค้ลายๆกันที่แขนของทัสมาล.

‘การหยั่งรู้.’

ผมรวมทั้งสองคน

ตั๋วสองใบที่ถูกมอบให้อึนเฮย์ดังนั้นผมจึงต้องกลับไปเอามันมาตอนหลัง.

ขณะเดียวกันคริสปี้ก็คุกเข่าลง.

“มาสเตอร์ของฉัน ในวันข้างหน้า ฉันจะเป็นดาบที่ฟากฟันศัตรูให้คุณเอง.”

“แทนคาซ่า?”

คาซ่า. เขาทำตามคำสั่งผมเหมือนกับดาบ เขาแก้ไขทุกอย่างก่อนใคร.

“ใช่.”

ความจริงตำแหน่งนั้นพึ่งว่างลง

“เอาล่ะ คุณจะเป็นดาบและโล่ของผม กำจัดศัตรูของผมในอนาคต และผมจะเอาหัวของแพนเดอโมเนี่ยมมาให้.”

“ขอบคุณ.”

คริสปี้โค้งคำนับอย่างลึกซึ้ง

คริสปี้เสียคาซ่าและดาร์กเอลฟ์คนอื่นๆเนื่องจากแพนเดอโมเนี่ยมพบดันเจี้ยนของผมและโจมตี ความตายของดีม่อนทั้ง4ไม่สามารถเยียวยาความต้องการแกแค้นของเธอได้.

มันเป็นเพียงบางอย่างที่เล็กน้อยเท่านั้น.

"รักษาร่างกายของคุณ ผมกำลังยุ่ง.”

“มาสเตอร์ของฉัน บอกฉันได้ไหมว่าจะมีการเคลื่อนไหวรอบหน้า?”

ผมพูดด้วยเสียงหัสเราะ.

“ผมต้องเตรียมพร้อมสำหรับการประมูลโลกปีศาจ”

การประมูลโลกปีศาจ!

ตอนนี้ผมต้องจำเป็นฟื้นฟูดันเจี้ยนและเตรียมตัวเพื่อเข้าร่วมประมูล