ตอนที่ 76 วีรบุรุษสงคราม 2
-หืม?
อัตตาสังเกตได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับร่างกายของธีโอดอร์
ความรู้สึกของมันดีกว่ามนุษย์หลายสิบหรือบางทีหลายร้อยเท่า ดังนั้นมันจึงสามารถจับความแตกต่างนี้ได้ มันสามารถวิเคราะห์ปริมาณของการหลั่งเหงื่ออุนหภูมิของร่างกาย และการขยายตัวและการหดตัวของกล้ามเนื้อได้
‘แปลกมาก ความกลัวของเจ้าลิงนี่หายไปแล้ว’ อัตตารู้สึกงงงวย
-เจ้า....เจ้าใช้เลห์กลอะไรกัน?
สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต่างต้องกลัวอัตตากันทั้งนั้น เนื่องจากมันอยู่จุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร ไม่สำคัญว่าสิ่งมีชีวิตนั้นจะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต่างต้องกลัวอัตตาเนื่องจากสัญชาตญาณที่ร้องบอก แม้กระทั่งจอมเวทย์และผู้ใช้ออร่าก็ไม่มีข้อยกเว้น มันไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้เลย อัตตารู้สึกอึดอัดอย่างยิ่ง
ธีโอดอร์ค่อยๆยกร่างของเขาขึ้น เขายกมือขวาที่เล็กมากเมื่อเปรียบเทียบกับกรงเล็บของอัตตาขึ้นมา จากนั้น...
ฟุ้บ ตูม! แสงสีฟ้าพุ่งออกจากปลายนิ้วชี้และเจาะระเบิดกะโหลกของอัตตาเป็นหลุมกว้าง
“..อ้า?” เอลโลน่าผู้ที่หายใจไม่สะดวกนัก อุทานออกมาอย่างตกใจเนื่องจากเห็นฉากนี้ สำหรับสิ่งมีชีวิตปกติมันสมควรตายไปแล้วจากการโดนกระสุนเวทย์เจาะทะลุ
ธีโอดอร์---ไม่สิ อัลเฟรดก้มลงมองไปที่ร่างกายของธีโอขณะที่ปล่อยแสงออกไป
เขาพยักหน้าและขยับนิ้วมือไปมา ‘ฉลาดมาก ที่เจ้าเลือกข้า’
ในปัจจุบันมีเพียงสองคนเท่านั้นที่ธีโอสามารถเรียกมาได้ด้วยทักษะ[Overwrite] ก็คืออัลเฟรดและลี ยองซุก ในกรณีของไมน์ดัล กลับไม่ปรากฏในรายชื่อคุณสมบัติOverwrite เขาจึงไม่สามารถเรียกได้ ดังนั้นธีโอจึงมีเพียงสองทางเลือกเท่านั้น ธีโอต้องตัดสินใจระหว่างลี ยองซุก และ อัลเฟรด แต่ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจ.....และเลือกผู้สร้างกระสุนเวทย์ขึ้นมา เขาคือวีรบุรุษสงคราม อัลเฟรด เบลลอนเทส
ฟู่....แกร่ก....
อย่างไรก็ตามสัตว์ประหลาดที่ฆ่าจอมเวทย์ไปหลายสิบคนกลับไม่เป็นอะไรจากการโจมตีนี้เลย
กระดูกที่แตกหักได้ถูกสร้างขึ้นใหม่และเศษเนื้อที่แหว่งก็ได้งอกขึ้นมาใหม่ การฟื้นฟูของมันราวกับการย้อนเวลา มีประกายเย็นชาแล่นอยู่ในดวงตาของอัลเฟรดผู้ที่เฝ้าดูปรากฏการณ์นี้อยู่
‘นี่มันรวดเร็วเสียยิ่งกว่าโทรลล์เสียอีก มันไม่ใช่การฟื้นฟูตัว นี่มันใกล้เคียงกับคำว่าอมตะแล้ว.....มันไม่ใช่ศัตรูที่ข้าจะเอาชนะได้ด้วยการสังหาร’
นี่คือความผิดของเฮอร์แมนและเหล่าจอมเวทย์ พวกเขาพยายามที่จะทำลายสัตว์ประหลาดตัวนี้โดยสมบูรณ์ มีเพียงผู้ใช้ออร่าระดับปรมาจารย์หรือบุคคลระดับเดียวกับเวโรนิก้าหรือบลันเดลล์เท่านั้นที่ทำเช่นนั้นได้ ถ้าหากพวกเขามุ่งเน้นเพียงแค่การทำให้มันเคลื่อนไหวไม่ได้ จอมเวทย์จากรถคันที่1และ3คงไม่ถูกสังหาร
-แก ไอลิงสารเลว...! คลื่นเสียงความถี่ต่ำที่น่ากลัวได้ดังออกมาจากอัตตา ซึ่งขณะนี้ใบหน้าของมันได้ถูกรักษาไปกว่าครึ่งแล้ว
มันจ้องมองมาที่เขาด้วยสายตาเคียดแค้น เนื่องจากความจริงที่ว่ามันถูกลิงชั้นต่ำโจมตีซึ่งถือเป็นการเหยียดหยามมันอย่างมาก จิตสังหารได้แผ่พุ่งออกมาจากมันขณะที่มันกลายร่าง
‘พลังออร์ค พลังมิโนทอร์ พลังไซคลอปส์’
ร่างกายของอัตตาได้พองขึ้น
มันขยายใหญ่จนสูงมากกว่าสามเมตรและมีขนาดตัวที่ใหญ่โตอย่างมาก มัดกล้ามของมันนั้นใหญ่โตอย่างมาก เส้นเอ็นสีแดงและกล้ามเนื้อได้รัดพันกันราวกับเชือกเพื่อสร้างรูปลักษณ์ที่น่าหวั่นเกรงของมัน
จากนั้นมันก็ยกแขนที่หนาเสียยิ่งกว่าท่อนซุงขึ้นมา 4 ข้าง
-■■■■■■―!!
สัตว์ประหลาดได้ทุบหมัดทั้งสี่ข้างของมันลงบนพื้นพร้อมกับคำรามออกมาอย่างโกรดเกรี้ยว
-――――――――――!!!
มันเป็นตัวทำลายล้างอย่างแท้จริง! พื้นได้แตกและสั่นสะเทือนไปทั่วทุกที่ที่กำปั้นของมันทุบเข้าใส่ เสียงคำรามของมันดังกึกก้องขณะที่อัลเฟรดกระโดดถอยหลังออกมาพร้อมกับอุ้มเอลโลน่าเอาไว้ แรงสั่นสะเทือนที่ถูกส่งผ่านในพื้นดินนั้นมีพลังมากพอจะบดขยี้อวัยวะภายในของพวกเขา ถ้ายังยืนอยู่บนพื้นต่อไป
“เอลโลน่า!”
“หะ หะ!?!” เอลโลน่าตอบสนองต่อเสียงที่ทรงพลังนั่นอย่างไม่ทันตั้งตัว
“ข้าจะพัดเจ้าออกไป! โปรดระวังตอนตกลงพื้นให้ดี!”
ไม่มีเวลาสำหรับการตอบกลับ อัลเฟรดดึงพลังเวทย์ลมจากความทรงจำของธีโอออกมาทันที
เขาใช้ Gust Wind ซึ่งเป็นระเบิดลมที่จะพัดคนให้ปลิวไปราวกับใบไม้ เมื่อรวมเข้ากับคลื่นกระแทกของอัตตาแล้ว มันไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะพัดเธอให้ลอยไปไกลหลายร้อยเมตร เขาจำเป็นต้องใช้ช่วงเวลานี้เพื่อทำให้เอลโลน่าห่างออกไปจากพวกเขาอย่างปลอดภัย
อัลเฟรดพัดเอลโลน่าออกไปโดยปราศจากความลังเลใดๆ
เอลโลน่ากรีดร้องออกมาด้วยสีหน้าแทบจะร้องไห้ ขณะที่เธอถูกพัดปลิวหายไปในท้องฟ้ายามราตรี อัลเฟรดนั้นกังวลเกี่ยวกับการร่อนลงสู่พื้นของเธอ แต่นั่นคงไม่ใช่ปัญหาสำหรับเอลฟ์ชั้นสูงที่เป็นผู้ที่ธรรมชาติรัก จากนั้นเขาก็เตะตัวเองออกห่างจากแรงสั่นสะเทือนที่ใกล้มาถึงตัวเขาขณะที่คิด
ทว่า ทันทีที่เท้าของเขาสัมผัสกับพื้นดิน....
บูมม!
กำปั้นขนาดใหญ่พุ่งทะลุกลุ่มฝุ่นที่ปกคลุมเข้ามา มันมีพลังมากพอที่จะพัดฝุ่นให้ปลิวหายไปโดยใช้เพียงแรงลมที่เกิดจากการเหวี่ยงแขน!
การโจมตีครั้งนี้มีพลังมากกว่าหมัดแรกถึงสามเท่า ถ้าเขาโดนหมัดนี้เข้าไปตัวของเขาจะแตกระเบิดออกทันที อัลเฟรดยอมแพ้ที่จะโจมตีสวนกลับและรวบรวมความแข็งแกร่งของเขาไปที่หน้าอกทั้งหมด นี่เป็นเทคนิคการเสริมพลังร่างกายที่ได้รับมาจาก ลี ยองซุก—the iron Board
แขนขนาดใหญ่ที่เปรียบเสมือนเสาสีแดงพุ่งเข้าใส่ร่างกายของเขา
ปึก!
เลือดกำเดาไหลออกมาจากจมูกของเขาเมื่อกำปั้นขนาดใหญ่ฟาดลงบนหน้าอกของเขา จากนั้นเขาก็รีบเบี่ยงตัวไปด้านขวาทันที ขณะที่เขาพยายามรักษาระยะห่างนั้นอัตตาก็ได้ปล่อยหมัดออกมา3หมัดในเวลาเดียวกัน
อัลเฟรดยิ้มอย่างเย็นชาขณะที่เขาเผชิญหน้ากับกำแพงแห่งความตาย “ไอโง่”
ร่างกายของเขาถูกเร่งความเร็วขึ้นทันที
‘บทเพลงแห่งสงคราม ท่วงทำนองแห่งความเร็ว Vivace’
ถ้าเขาเร่งจังหวะขึ้น1จังหวะ เขาจะตาย ถ้าเขาเร่งสองจังหวะเขาก็จะตายอยู่ดี เช่นนั้น ถ้าเขาเร่งความเร็วสามหรือสี่จังหวะหละ
อัลเฟรดหลบหมัดทั้งสามของมันได้อย่างพริ้วไหว มันเป็นการเคลื่อนไหวที่มือใหม่อย่างธีโอดอร์ไม่สามารถทำได้ เขาสามารถเบี่ยงตัวหลบช่องว่างระหว่างหมัดที่มีขนาดเท่ารูเข็มโดยไม่มีข้อผิดพลาด จากนั้นอัลเฟรดก็เคลื่อนที่ไปด้านหน้าด้วยท่าทางที่เหมือนกับเขาเต้น และเมื่อเขาเข้าประชิดตัวของอัตตาได้ เขาก็เล็งไปที่หน้าอกของมัน
ฝ่ามือของเขาเปรียบเสมือนหอกที่แหลมคม ได้เจาะทะลุหน้าอกของอัตตา
ฉึก!
กระสุนเวทย์ทั้งสี่นัด ได้ถูกยิงจากนิ้วทุกนิ้วบนมือขวาของเขายกเว้นนิ้วโป้ง มันตัดผ่านกล้ามเนื้อที่ปิดกั้นหัวใจของสัตว์ประหลาดตัวนี้เอาไว้
- ■■■■■ - !! ร่างกายของมันสั่นสะท้านจากความเจ็บปวดที่แสนรุนแรงนี้
ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวของอัตตา มันมีพลังมากพอที่จะบดขยี้ร่างกายของมนุษย์ให้กลายเป็นละอองเลือดได้ทันที เพียงแค่การโจมตีครั้งเดียวเท่านั้น
แต่ทว่า กลับมีบุคคลผู้หนึ่งที่กำลังเต้นราวกับพายุอยู่ด้านหน้าสัตว์ประหลาดตัวนี้
-แก ไอหนูสกปรก!
การโจมตีของอัตตา ทั้งกำปั้นหรือเท้าของมันไม่สามารถใช้กับอัลเฟรดได้ผล อัลเฟรดสามารถที่จะหลบการโจมตีของมันและโจมตีสวนกลับช่องว่างที่เปิดเผยอย่างไร้ความปราณี ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไป อัตตาจะเป็นได้แค่เหยื่อของอัลเฟรดเท่านั้น
อัลเฟรดส่งสายตาเยาะเย้ยไปให้มัน ‘ถ้าเจ้าไม่สามารถตายได้ งั้นข้าจะเปลี่ยนเจ้าให้กลายเป็นกระสอบทรายที่มีชีวิต’
การต่อสู้ยังคงดำเนินเช่นเดิมเมื่ออัตตาพยามโจมตีเขา เขาก็จะหลบด้วยชั้นเชิงที่เหนือชั้นและโจมตีสวนกลับด้วยกระสุนเวทย์ ถ้ามันยังคงดำเนินต่อไปเช่นนี้ไม่เกิดหนึ่งหรือสองชั่วโมงอัลเฟรดจะหมดแรง
อย่างไรก็ตามความคิดดังกล่าวได้ถูกพลิกกลับในไม่ช้า
***
5นาทีต่อมา....
-...ในที่สุด ข้าก็จับเทคนิคขยะของเจ้าได้แล้ว
แม้ว่ามันจะมีความหยิ่งพยองอย่างมาก แต่มันก็ไม่ได้โง่ ขณะที่อัลเฟรดจับตามองมัน มันก็จับตามองการเคลื่อนไหวของอัลเฟรดเช่นกัน นี่คือเหยื่อที่แปรเปลี่ยนเป็นนักล่า
จากนั้นอัตตาก็ได้เปลี่ยนรูปร่างของมันอีกครั้ง อัลเฟรดรู้สึกหนาวเหน็บที่กระดูกสันหลังของเขา
ครืดด...ครืด...
ขาหน้าของมันคล้ายกับหนวดปลาหมึกขณะที่หางของมันราวกับใบมีด นี่เป็นรูปร่างที่เบี่ยงเบนไปจากมนุษย์โดยสิ้นเชิง
ที่อัลเฟรดได้เปรียบอัตตาเพราะว่าเขาสามารถคาดการณ์ท่าทางของมันได้ มันไม่ยากที่จะรู้เกี่ยวกับจังหวะเวลาโดยการอ่านการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อและข้อต่อของมัน เนื่องจากรูปลักษณ์ของมันคล้ายกับมนุษย์เพียงแค่แข็งรงกว่า
อย่างไรก็ตามเขาไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดตัวนี้เลย ดังนั้นการตอบสนองของเขาจึงล่าช้า
-ตาย
จากนั้น พื้นด้านหน้าของเขาก็ถูกตัดทันที มันคือหางใบมีดของ Caracalos
อัลเฟรดรีบกระโดดไปข้างหลัง แต่ทว่าเลือดก็ยังคงพุ่งออกมาจากหน้าอกของเขา มันเป็นแค่รอยเฉือนเล็กน้อยเท่านั้นเนื่องจากส่วนใหญ่ถูกปิดกั้นด้วยชุดของเขา แต่ถ้าการตอบสนองของเขาช้ากว่านี้ เขาคงถูกแยกออกเป็นสองส่วนไปแล้ว
ครานี้ ความรู้ของธีโอได้ช่วยเขาเอาไว้ Caracalos เป็นสิ่งมีชีวิตที่อันตรายในระดับA ที่อาศัยอยู่ในหนองน้ำทางใต้ หางของมันแม้ว่าจะเล็กแต่หางของมันทำจากมิทธิล ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีว่าอาวุธที่ทำด้วยมิทธิลสามารถที่จะผ่าโลหะได้ทุกชนิดหรือเวทมนต์ป้องกันทุกรูปแบบ
‘บ้าจริง นี่มันยิ่งกว่าผู้ใช้ออร่าเสียอีก’ อัลเฟรดเกาะลิ้นของเขาเมื่อรู้ข้อมูลเกี่ยวกับมัน เขาอาศัยอยู่ในภาคเหนือมาตลอดชีวิตของเขาดังนั้นเขาจึงไม่มีความสนใจพวกมอนสเตอร์จากภาคใต้เลย นอกจากนี้เขาไม่ได้เป็นคนชอบอ่านหนังสือเช่นธีโอดอร์
ถ้ามันโจมตีมาแบบนี้เรื่อยๆ คงยากที่จะต้านทานมันไว้สักชั่วโมง แค่สิบนาทีก็เกินทนแล้ว….
เช่นนั้นอัลเฟรดจึงพูดกับ ‘เขา’ ผู้ที่กำลังจ้องมองอยู่ ‘หนุ่มน้อย เธอได้ยินฉันไหม’
-ผมได้ยินเสียงคุณ พูดมาเลยครับ เขาที่ว่านั่นก็คือธีโอดอร์ผู้เป็นเจ้าของร่างกายนั่นเอง
ชายทั้งสองคนที่เปรียบเสมือนเหรียญด้านหน้าและหลัง ในที่สุดก็จ้องมองกันที่ภายในจิตใจ
แม้ว่าอัลเฟรดจะใช้ร่างกายของธีโอดอร์แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะใช้ความสามารถของเขาได้อย่างเต็มที่ เนื่องจากทักษะเช่นการจดจำหรืออุปกรณ์เวทย์ของธีโอทำให้ อัลเฟรดที่เป็นคนแปลกหน้าจึงไม่สามารถใช้งานได้อย่างเต็มที่ มันมีขีดจำกัดอยู่
‘จากนี้ไปฉันจะเชื่อมต่อจิตสำนึกกับเธอโดยตรง ฉันต้องการความยินยอมจากเธอก่อนที่จะทำเช่นนั้น’
-ได้ครับ ผมตกลง
‘นั่นเป็นการตอบสนองที่รวดเร็ว มันไม่เป็นไรที่จะตัดสินใจอย่างรวดเร็วเมื่อเธอยังไม่รู้ถึงผลค้างเคียงของมันงั้นหรอ? การเชื่อมต่อจิตสำนึกของฉันกับเธออาจจะทำให้เธอเป็นอันตรายได้นะ’ ชายหนุ่มผมสีบลอนด์กำลังมองไปที่ธีโอด้วยสีหน้าจริงจัง
แม้กระทั่งในโลกแห่งจิตสำนึกของพวกเขา รัศมีพลังของอัลเฟรดก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง พระองค์ยังคงมีรัศมีขององค์ชายผู้อยู่เหนือคนทั้งอาณาจักรและศักดิ์ศรีของนักรบที่ถูกเรียกว่าวีรบุรุษ
ธีโอรู้สึกประทับใจอย่างมากขณะที่เขาพยักหน้าช้าๆ เขาตัดสินใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อที่จะต่อสู้กับสัตว์ประหลาดตัวนี้อยู่แล้ว
‘…..ฉันนับถือจิตใจของเธอมาก หนุ่มน้อย’
ไม่มีทางที่จะถอนตัวได้อีกแล้ว มันถึงจุดที่ธีโอจำเป็นต้องรีบเร่งจนถึงที่สุด.....อย่างน้อยก็จนกว่าเอลโลน่าจะปลอดภัยดีหรือเมื่อเวโรนิก้ามาถึง จนกว่าจะถึงตอนนั้นเขาจำเป็นต้องปกป้องตัวเองจากความตายที่อยู่ตรงหน้าเขา การพนันกับดวงวิญญาณของวีรบุรุษดีกว่าการตายอย่างไร้ค่า
ช่วงเวลานั้นเอง...
[ชื่อวัตถุ’อัลเฟรด เบลลอนเทส’และผู้ใช้’ธีโอดอร์ มิลเลอร์’ มีการเชื่อมต่อจิตสำนึกกันอย่างสมบูรณ์ หยุดการทำงานของคุณสมบัติ ‘Overwrite’ ตัวตนของผู้ใช้อาจแปดเปื้อน]
[คุณสมบัติที่ถูกซ่อน ‘การถ่ายทอด(transmission)’ เปิดใช้งานแล้ว]
[ถ้าการถ่ายทอดสำเร็จ คุณจะได้รับความสามารถและความทรงจำของอัลเฟรด เบลลอนเทส โดยสมบูรณ์ ถ้าคุณล้มเหลวคุณจะสูญเสียทักษะทั้งหมดที่ได้รับจากการกินหนังสือ และผลกระทบทางจิตอาจจะทำให้ตัวคุณถูกทำลาย]
[คุณแน่ใจหรือไม่ว่าต้องการเปิดใช้งาน ‘การส่งผ่าน’? –ใช่/ไม่ใช่]
ธีโอไม่ไม่มีความลังเลแม้จะได้ฟังเสียงที่น่าขนลุกนี้
“การถ่ายทอด!” เมื่อเขาตอบรับ ลูกไฟสองดวงก็ได้พุ่งออกมาจากโลกแห่งจิตใจที่แสนมืดมิด หนึ่งคือดวงวิญญาณของวีรบุรุษสงครามและอีกหนึ่งคือดวงวิญญาณของเด็กหนุ่มที่ยังเติบโตไม่เต็มที่ ลูกไฟทั้งสองดวงเต้นไปมาในอากาศก่อนที่จะรวมกันเป็นหนึ่ง
บูมม!
