ตอนที่แล้ว46. The Firing from the Readied Marksman Begins
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป48. The Firing from the Readied Marksman Begins (3)

47. The Firing from the Readied Marksman Begins (2)


47. The Firing from the Readied Marksman Begins (2)

หลังจากที่ได้รู้ความสามารถของผมแล้วจุนโฮก็ไม่ได้หยุดไม่ให้ผมเข้าไปที่ชั้น23.

เขากระตือรือล้นที่จะบอกให้ผมรู้เกี่ยวกับดันเจี้ยนนั้น.

มันเป็นเพราะว่าผมสามารถใช้ดางตกและภูเขาน้ำแข็งได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว.

หลังจากใช้ชิ้นส่วนของเซ็ตลูว์เวอร์ผมไม่รู้สึกลำบากแม้แต่น้อยกับดันเจี้ยนระดับสูง เลเวล 5

ดันเจี้ยนเลเวล 23 มีมอนเตอร์เป็นจำนวนมาก.

และมันยิ่งดีขึ้นเมื่อมันดรอปแก่นแท้หลังจากที่มันตาย

การดูดซึมแก่นแท้ด้วยเซ็ตลูวเวอร์มันก็เหมือนกับอะไรก็ตามไม่อาจผ่านพ้นมันได้....ผมหมายถึงโล่.

นั่นหมายความว่าผมสามารถใช้มือทั้งสองข้างโจมตีด้วยสกิลได้

นั่นหมายความว่าผมต้องใช้แก่นแท้ในครั้งแรกหรือครั้งที่สอง ผมไม่จำเป็นต้องใช้โล่.

ต้องขอบคุณโล่นี้มันทำให้สัตย์สาบานเกิดประโยชน์มากขึ้น.

การทดสอบโล่นี้ปรากฎว่ามันแข็งแกร่งกว่าโล่อื่นๆหลายอย่าง.

บางมันอาจจะพอป้องกันการโจมตีของจินได้อย่างง่ายๆ?

ในการล่าผมได้ใช้โล่ของเซ็ตลูวเวอร์

หลังจากการล่าหรือเวลาที่ผมนอนผมก็ใช้โล่มานาเพื่อการป้องกันที่สมบูรณ์แบบ.

ที่ดันเจี้ยนเลเวล 23 ‘ไม่เท้าลิซคิง’ ดรอปลงมา.

มันเป็นอาวุธที่ผมเคยใช้มาก่อน

เยี่ยม ผมสามารถใช้มันเพื่อหลอกคนอื่นได้

มันเป็นอาวุธที่่เพิ่มมานา มันเลยไม่มีประโยชน์สำหรับผม

แค่ที่ผมสนใจคือ ‘เกราะลิซคิง’.

มันเป็นชื่อที่แสดงให้เห็นว่า หัว(เฮมเมต) กับ ลำตัว(อาร์เมอร์) แยกกับ

นักเวทย์ ยูนจุงซัน ก็ใส่เกราะเหล่านี้ด้วย

มันไม่ได้เพิ่มความแข็งแกร่งหรือความชำนาญเหมือนปกติ.

อย่างไรก็ตามมีเหตุผลที่ชิ้นส่วนนี้มีความนิยมอย่างมาก.

เพราะว่าเกราะและหมวก สามารถรับความเสียหายทางกายและเวทย์ได้ถึง 20%.

คุณสามารถบอกได้ว่ามันเป็นเพราะทำมาเพื่อการต่อสู้.

รองเท้าไททันที่ต่อต้านดีบักและเกราะลิงคิงที่ป้องกันความเสียหายกายและเวทย์ ผมสามารถใช้มันในการสู้รบได้เต็มความสามารถ

การล่าและการต่อสู้ มันเป็นทางเลือกที่จะจับกระต่ายทั้งคู่.

[TL:หมายความว่า มันก็เหมือนกับเค้กที่มีให่กินมากมาย] 1

แน่นอนว่ามันจะเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อบอสลับลิซคิงออกมาบ่อยๆ

จากนั้นมันก็ไม่ใช่ความฝันที่ห่างไกลในการที่จะได้รับเกราะลิซคิง.

ผมจะทำให้มันเป็นไปได้เหมือนกับที่ผมเคยทำมาจนถึงตอนนี้.

* * **

ส่วนที่เลวร้ายที่สุดของดันเจี้ยนเลเวล 23 คือ กลิ่นเหม็นที่โล่ของผมไม่สามารถปิดกั้นมันได้.

มีกูลหลายร้อยตัวปรากฎในดันเจี้ยน

เมื่อพูดคำว่ากูลสิ่งแรกที่น่าจะเป็นคือซอมบี้ที่ตายก่อนที่จะเป็นไอ้ตัวนี้ถูกไม๊.

ไม่ตายก็อยู่

กูลเป็นแบบนั้น

ผิวหนังที่หลุดร่อนออกมาเพียงแค่เคลื่อนไหว

ร่างกายที่ไม่สามารถรักษาและเน่าเปื่อย

ไม่มีอะไรแตกต่างจากซากศพที่มีชีวิต

กูลที่มีลักษณะต่างกันปรากฎขึ้นที่นี่.

จำนวนความหลากหลายของมอนเตอร์ที่กำลังเข้ามาใกล้เริ่มมีมากขึ้น.

พวกมันอาจจะถูกแบ่งเป็นสามประเภทหลักๆ.

ตัวที่พุ่งเข้ามาใส่อย่างรวดเร็วและโจมตีด้วยเล็บและฟัน.

ตัวที่ใช้ทั้งคำสาปและเวทย์.

และตัวสุดท้ายเป็นการโจมตีระยะไกลด้วยการยิงกรดหรือสาดใส่เข้ามา.

อย่างไรก็ตามการโจมตีของมันก็ไม่สามารถทำให้ผมตกอยู่ในอันตรายได้.

นั่นเป็นเพราะการโจทตีของมันขึ้นอยู่กับพิษ.

การถูกพิษมันอยู่ในหมวดดีบัฟ

ตั้งแต่ผมใส่รองเท้าไททันการโจมตีหลักของพวกมันก็ไม่ได้เกิดผลกระทบกับผม.

สิ่งเดียวที่เหลือจากการโจมตีของพวกมันคือการโจมตีกายภาพและเวทย์มนต์

อย่างไรก็ตามคนที่มีโล่ไม่มีที่สิ้นสุดแบบผม มันก็ไม่อาจจะทำอะไรได้

พวกมันทั้งหมดเป็นตุ๊กตาไขลาน

มันเหมือนกับถูกลงโทษในนรก

คิดถึงมัน อย่างลานน้ำแข็งที่ลื่นและเย็นพร้อมกับเสียงคล้ายโลหะที่กำลังไถลตามพื้น

เพื่อจัดการพวกมันทั้งหมดผมได้รวมมันไว้ในที่เดียวกว่า 300 ตัว

วิ่งไปยังสุดท้ายของดันเจี้ยนและจัดการพวกเขาทั้งหมดที่มาเห็นผม มันเหมือนกับฉากหนังซอมบี้

“อัค!”

“ฮึ. น่าสะอิดสะเอียน.”

‘กูลที่มีแต่สัญชาติญาณในการฆ่า แต่พวกมันก็เป็นดั้งอาหารเมื่อผมล่าและเพิ่มกำไรให้ผม.’

ดาวตกเลเวล 50 ตกใส่พวกมัน.

ขณะที่เลเวลสกิลเพิ่มขึ้นขนาดและความเร็วของมันมองเห็นได้อย่างง่ายดาย

แต่ผมก็ไม่สามารถจัดการพวกมันทั้งหมดได้ในครั้งเดียว

พวกมันเป็นมอนเตอร์เลเวล 23 จะตายง่ายขนาดนั้นเลย?

เมเทโอจัดการพวกมันเป็นชิ้นๆ อย่างไรก็ตามมันก็ยังมีชีวิตอยู่แม้ว่าจะเหลือไม่กี่ชิ้น.

ส่วนใหญ่จะตายจากไปเมื่อเวลาผ่านไป

ตัวที่รอบรอบนอกก็เริ่มเข้ามาโจมตีอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม.

กว่าครึ่งของกูลที่ประดังการโจมตีเข้ามาหาผมถูกตัดด้วยโล่สะท้อน

โล่สะท้อนที่มีเลเวลกว่า150ขึ้นไปจะมีโอกาศ 40% ที่จะสะท้อนความเสียหาย 65%.

ในเวลานี้มันสามารถบอกได้ว่ากูลสร้างความเสียหายอย่างมากผิดกับความทนทานของพวกมัน

หลังจากโดนสะท้อนความเสียไปถึง 65% มันก็กลายเป็นควันสีแดงและหายไป

ผมยินดีที่จะได้ประสบการณ์มากขึ้น

เสียงสีแดงจากหินเลือดยิ่งทำให้ผมมีความสุขมากขึ้นไปอีก

ความแร็วที่ผมจัดการก็น่าเหลือเชื่อ.

ค่าประสบการณ์ของมันได้น้อยกว่ากริฟฟอน 2 และนากาพิษ… [TL:คนเขียนใช้นกฟินิกซ์แต่ผมยังไม่เห็นมันเลยคิดว่าน่าจะเป็นกริฟฟอน]

แต่เมื่อผมจัดการมันมากขนาดนี้มันก็เหมือนกับแบ่งเค้กเป็นชิ้นเล็กๆ.

* * *

“เฮ้ มินชอย ภาพที่นายเอามาให้ดู ฉันคิดว่าเคยเห็นมันมาก่อน.”

“เครื่องที่ติดอยู่บนพอร์ทัล?”

“ช่าย ดูนี่.”

จุงโอเปิดแฟ้มที่หนาปึ๊กให้ดู

เอกสารที่มีสีเหลืองบ่งบอกได้ว่ามันมีอายุมากกว่า 20 ปี.

ความหวังและทัศนิคติต่อเขาเพิ่มขึ้น

“นี่ นี่มัน!”

เมื่อผมเห็นเครื่องแบบเดียวกันที่อยู่ในกิลด์โนเบลซ ผมชี้ด้วยความตื่อนเต้น

มันมีแบบเดียวกับที่อเวคหลายร้อยคนที่กำลังเชื่อมต่อและถ่ายโอนมานา.

เมื่ออ่านข้อมูลมันก็ได้บอกว่าเป็นการหยุดพอร์ทัลจากการระเบิด.

วัตถุประสงค์เพียงอย่างเดียวคือการควบแน่นเพื่อหยุดยั้งพอร์ทัล

“มันคล้ายกัน….”

“เกี่ยวกับเรื่องนี้ ในข้อความมันอาจจะมีความบังเอิญที่เหมือนกัน อาจเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะใช้เครื่องจักรนี้้เพื่อเร่งความเร็วหรือทำให้พอร์ทัลระเบิดได้?”

จุงโฮชี้ไปที่เป้าหมาย

จินและกลุ่มของเขาคงไม่ทำการวิจัยเพื่อจัดการพอร์ทัล พวกเขาไม่ได้เป็นคนประเภทแบบนั้น.

นอกจากนี้ทำไมพวกเขายังต้องการผมที่มีมานาไม่สิ้นสุด.

ใช้มานาไม่สิ้นสุดเพื่อเร่งการระเบิดของพอร์ทัล

เป้าหมายคือพอร์ทัลเลเวล 28 ซึ่งคล้ายกับที่เจอในภูเขาไฟ.

“โอ้โห?”

“และเห็นได้ชัดว่าหากเกิดการระเบิดของพอร์ทัลซึ่งนำไปสู่การสูญเสีย หลังจากนั้นทุกประเทศไม่ให้ใครยุ่งกับพอร์ทัล.”

“ผมแน่ใจว่าเป็นอย่างนั้น ใช้มานาเพื่อเร่งไปให้พอร์ทัลระเบิด”

“ถูกต้อง พวกเขาต้องทำอย่างนั้นแน่นอน.”

“รัฐบาลหรือสมาคมควรได้รู้เกี่ยวกับชั้นใต้ดินของกิลด์โนเบลซ มันควรจะมีกรณีที่คล้ายๆกันมาก่อน แต่ทำไมถึงไม่มีข่าวเปิดเผยออกมา? แม้ว่านายจะห่อและเก็บมันไว้อย่างดีเพื่อป้องกันหวาดกลัวของมวลชน มันก็ต้องไม่ใช่อะไรที่ไม่เคยรู้มาก่อน.”

“นายคิดว่ามันจะมีผลไม้งอกออกมาจากต้อนไม้ที่เน่าไม๊? แม้ว่าจะมีผลไม้ แต่ก็อาจจะกินได้โดยไม่มีข้อบกพร่อง นายไม่สามารถไว้ใจสมาคมหรือรัฐบาลได้ในตอนนี้.”

“…..”

“อย่างงี้เราจะเป็นอาชญากรหรือไม่?”

ผมคิดสักพักว่าอาจจะมีรัฐบาลหรือสมาคมที่เกี่ยวข้องกับจินและกลุ่มของเขา.

แต่เนื่องจากสัญญาณรบกวนผมไม่สามารถหาหลักฐานได้ ถ้าผมทำอะไรที่หยาบคายปืนของพวกเขาจะชี้มาที่ผม.

มันจะต้องเป็นการสู้ส่วนตัว

ผมไม่สามารถช่วยได้ แต่มันจะเต็มไปด้วยความขมขื่น,เหงาและยากลำบาก.

“ขอบคุณฮยอง.”

“ฉันเข้าใจแค่ 10% ที่แม่นายกำลังศักษาอยู่ มีสิ่งดีๆมากมายที่ฉันเห็น”

“บอกผมเมื่อคุณรู้อะไรอีกเกี่ยวกับพวกนี้อีก ขอโทษที่ผมต้องพึ่งพาคุณ.”

“นายเห็นไหม? ฉันเหมือนคนโง่ ฉันมักจะพูดแบบนี้ทุกครั้ง แต่ได้โปรดอย่าพูดถึงมันอีก.”

“อุ๊ ฉันเข้าใจแล้ว.”

* * **

ในเขตมาโปกุ เป็นที่ตั้งของสมาคมใหญ่ของอเวคเกาหลีใต้.

มันเป็นการประชุมที่พิเศษ

สถานที่ที่มีสมาชิกกว่า20คน บางคนก็มารายงานเกี่ยวกับกฎของดันเจี้ยนและคนอื่นๆที่มีการเติบโตที่ผิดธรรมชาติ.

มีหลายคนช่วยกันจัดดันเจี้ยนที่เหมาะสมกับพวกเขาโดนใช้ข้อมูลประจำตัว.

หากมีการถอนใบอนุญาตพวกเขาจะต้องเผชิญกับอาชญากรมากมาย.

ส่วนใหญ่ได้ก่อให้เกิดความเสียหายทางกายหลังจากที่เขาได้เป็นอเวค.

ตรงกลางมีชายแก่อายุ 40 ปี

เขาเป็นประธานและผู้อำนวยการพิเศษของอเวค คิมโฮจิน

เขาตะโกนขณะกระแทกโต๊ะ

“วิธีนี้เป็นไง?”

“คุณถูก.”

“คนที่กลายเป็นอเวคเดือนสิงหาจะเข้าไปในดันเจี้ยนเลเวล 23 ด้วยตัวเองได้อย่างไร?”

“ไม่ว่าคุณจะรวยมากแค่ไหนก็เป็นเรื่องยาก...เราควรทำอย่างไร?”

“คุณคิดว่าไง รายงานทันทีและใช้มตรการโต้ตอบ อะไร! เขายังได้รับโบนัสจากการจัดการหลังจากพอร์ทัลระเบิดซัคคิวบิในเดือนกันยายร? เขาเป็นคนที่เราต้องยืนยัน!”

“เราจะดูแลเรื่องนี้ทันที.”

หัวข้อของสมาคมคือมินชอย.

เพื่อเข้าดันเจี้ยน อเวคต้องแสดงตัวเองด้วยใบอนุญาติของพวกเขาที่เครื่องจักรหน้าดันเจี้ยน.

ทั้งเข้าและออก ข้อมูลทั้งหมดได้รับการบัณทึกและส่งไปยังสมาคม

ระหว่างการระเบิดพอร์ทัลซัลคิวบิและความพยายามที่จะได้รับรางวัลจากสมาคมที่สงสัยในตัวมินชอย.

ดันเจี้ยนเลเวล 18 เข้าใจได้ แต่ เลเวล23…

ความยากลำบากของดันเจี้ยนเกิดกว่าใครสักคนที่เป็นอเวคได้แค่เพียง 100 วัน.

หรือมันอาจจะเป็นข้อผิดพลาดของเครื่องจักรหลังจากที่มีการตรวจสอบซ้ำๆกับดันเจี้ยนใต้ตินเหล่านั้น.

สมาคมได้ข้อสรุปว่ามีใครบางคนกำลังเครียร์ดันเจี้ยนภายใต้บัตรของมินชอย.

“เริ่มการเฝ้าระวังดัวเจ้าของที่ได้รับอนุญาต!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด