ตอนที่แล้วAST บทที่ 160 - เคล็ดฝ่ามือพุทธองค์ทองคำเก้าสะท้าน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปAST บทที่ 162 -  ความงดงามของอาณาจักรชางหลาง

AST บทที่ 161 -  จิตรกรรมพุทธสวรรค์โสมนัสสาทั้งสอง


ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย

https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique

บทที่ 161 -  จิตรกรรมพุทธสวรรค์โสมนัสสาทั้งสอง

"โอ้ นี่เป็นคือวิชาที่แปลกประหลาดโดยแท้!!!"ชิงสุ่ยกล่าวด้วยความปิติยินดี

"ชิงสุ่ย เจ้ากำลังกล่าวเรื่องต่ำตมอีกสินะ?"เหวินเหรินอูซวงพูดเบาๆขณะที่เธอใช้เดินเข้าไปหาเขา

"ฮ่าๆ เคล็ดวิชานี้แช่งแข็งแกร่งและทรงพลังมากเกิรไป ถ้าผู้ใดสามารถฝึกฝนมัน จนบรรลุในขั้นที่ 9 คนผู้นั้นจะมีชีวิตอยู่ยงคงกระพัน แต่มันน่าเสียดายการที่จะบรรลุ ถึงขั้นนั้นได้มันยากมากเกินไป"ชิงสุ่ยบ่นพึมพำ

เหวินเหรินอูซวงเหลือบมองดูเล็กน้อยก่อนเธอจะจากไป เธอกลัวว่าถ้าหากเธอฝึกฝนฝ่ามือพุทธองค์ทองคำเก้าสะท้านมือของเธอก็จะใหญ่ขึ้นและแข็งเกินไปจนดูน่าเกียจ ดังนั้นเธอจึงไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้ และเธอก็กลับไปยังห้องของเธอเอง

สำหรับขั้นที่หนึ่งและขั้นที่สอง เป็นขั้นที่ต้องการเวลาในการฝึกฝน ซึ่งสำหรับชิงสุ่ย เวลาของเขานั้นมีมากมายเพียงพอ แต่สำหรับขั้นที่ 3  การโคจรพลังปราณจะค่อนข้างซับซ้อนและพื้นฐานความเข้าใจในการบ่มเพาะพลังปราณเทวะเซียนเทียนจะต้องอยู่ในระดับที่สูงมาก อีกทั้งยังต้องสามารถรีดเค้นพลังปราณเทวะเซียนออกมาได้ในระดับที่สูงมากด้วย

ในความเป็นจริง เคล็ดวิชาที่มีระดับพลังมากกว่า 9 ขั้นนั้นมีมากมายในโลกเก้าทวีปแห่งนี้  แต่พวกมันต่างไม่ลึกลับเท่าฝ่ามือพุทธองค์ทองคำเก้าสะท้าน ไม่เพียงแต่มันจะสามารถเพิ่มพลังการโจมตี แต่มันยังสามารถสะท้อนการโจมตีนั้นคืนส่งศัตรูได้ เพียงแค่การโจมตีจากคลื่นสะท้านแรกก็ยากเกินกว่าจะป้องกันแล้ว

บางครั้งชิงสุ่ยก็สงสัยว่าใครเป็นคนคิดเคล็ดวิชาที่ลึกซึ้งและน่าอัศจรรย์เหล่านี้ มันอาจจะเป็นมรดกของมนุษย์ที่มีต้นกำเนิดมาจากเผ่าพันธ์ในยุคโบราณ หรืออาจจะเป็นนิกายที่ทรงพลังและอำนาจ ซึ่งสิ่งเหล่านั้นอาจจะสามารถอธิบายถึงทรัพย์สมบัติทรงพลังที่เขาได้ครอบครอง

ทันใดนั้น เขาก็จำได้ว่าภายในหนังสือจิตรกรรมราชวังใบไม้ผลิยังรอกระดาษหนังสัตว์อสูรอยู่ภายใน ชิงสุ่ยจึงรีบดึงมันออกมา

กระดาษหนังสัตว์อสูรมีขนาดเท่าฝ่ามือเท่านั้น เมื่อชิงสุ่ยสัมผัสกระดาษแผ่นนี้ เขาก็รู้สึกถึงพื้นผิวของกระดาษที่มีความอ่อนนุ่มและอบอุ่น ไม่เพียงแค่นั้น วัสดุชิ้นนี้อาจดูไม่ดีนัก มันอาจถูกสร้างขึ้นจากผิวของสัตว์อสูรจริงๆก็เป็นได้

ชิงสุ่ยคาดคิดว่ามันน่าจะมีแค่นั้น แต่หลังจากที่เขาได้ยินถ้อยคำบางคำที่อยู่บนกระดาษหนังสัตว์อสูร มันทำให้เขาถึงจะพูดไม่ออก

"ยาเม็ดสวรรค์หยาง!!"

ด้วยความรู้สึกสับสน ชิงสุ่ยก็อ่านต่อ ส่วนประกอบ: ผลสวรรค์หยาง องคชาติพยัคฆ์ทองคำอัคคี องคชาติกระทิงโลหะ องค์ชาติแพะอัสนีบาติเยือกแข็ง ถุงน้ำดีอสูรอสรพิษ……….

หรือว่ายาเม็ดนี้จะช่วยปลุกพลังหยางที่กระตุ้นความต้องการทางเพศ?

ไม่เพียงแต่ชื่อของส่วนประกอบชิ้นแรก "ผลสวรรค์หยาง" ที่ชิงสุ่ยไม่รู้จัก แต่รายชื่อทั้ง 15 ชิ้นที่เหลือมันช่างน่าแปลกประหลาดใจทากเพราะมันคือ องคชาติของเหล่าสัตว์อสูรทั้ง 15 ตัว ซึ่งการได้มานั้นลำบากมาก ผู้คนส่วนใหญ่จะตายก่อนที่พวกเขาจะสามารถเอาตัวรอดจากสัตว์อสูรทั้ง 15 ตัวนี้ไปได้…….

แล้วผลสวรรค์หยางแท้จริงแล้วคือผลไม้ใด?

"อูซวง เจ้าคิดเช่นไรกับสิ่งนี้?" ชิงสุ่ยได้มอบชุดเคล็ดวิชารูปแบบพยัคฆ์ให้กับเธอ ในตอนนี้อูซวงกำลังรู้สึกงุนงงขณะที่เธอมองไปยังเนื้อหาที่ส่วนประกอบ ซึ่งอยู่ถัดไปจากเคล็ดพยัคฆ์คำราม และลูกเตะพยัคฆ์คำรณ

ในขณะที่อูซวงกำลังอ่านเนื้อหาของส่วนประกอบ หน้าของเธอก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงทั้งแต่คอขึ้นไปราวกับหยก

"สิ่งนี้ช่างน่าไร้ยางอายยิ่ง!!"จะร้องตะโกนออกมายังไม่ตั้งใจ

"อูซวง ผลสวรรค์ยางคือผลไม้อะไรกัน?"ชิงสุ่ยรู้สึกว่าส่วนผสมนี้จะต้องมีประโยชน์อย่างแน่นอน โดยธรรมชาติเขาไม่จำเป็นต้องใช้มันเพื่อเพิ่มพลังหยางในร่างกาย

"มันสามารถกินได้หรือไม่?"ชิงสุ่ยวิเคราะห์จากชื่อ แต่เขายังคงต้องการรับรู้ข้อมูลที่แท้จริง

"ไม่ เจ้าไม่สามารถกินมันได้และเจ้าจะไม่สามารถกินมันได้อย่างแน่นอน"เหวินเหรินอูซวงตอบด้วยความหงุดหงิด ใบหน้าที่ดุจหยกของเธอกำลังแสดงสีหน้าที่ตื่นตระหนก

"แล้วเหตุใดทำไมข้าถึงกินมันไม่ได้?"ชิงสุ่ยรู้สึกสงสัยและถามคำถามออกไป "เนื่องจากมันเป็นส่วนผสมส่วนหนึ่งของสูตรอาหาร มันก็ควรจะกินได้สิ?"

"ดี ครั้งหนึ่งเคยมีคนกินมันเข้าไป สุดท้ายแท่งสวรรค์ของเขาก็ระเบิดแนะนำพาเข้าสู่ความตาย" ในที่สุดเธอก็ตอบด้วยท่าทางหยาบกระด้างบนใบหน้าของเธอ เหวินเหรินอูซวงกลัวว่าชิงสุ่ยอยากรู้อยากเห็นมากเกินไปและทดลองกินผลไม้ชนิดนั้นด้วยตัวเอง

หลังจากนั้น เธอก็ลดศีรษะลง และไม่กล้ามองหน้าชิงสุ่ย ขณะที่ชิงสุ่ยยืนอึ้งทึ่ง "ถึงกับระเบิดเลยรึ? พลังที่แท้จริงของมันจะทรงพลังขนาดไหน?"

" ยังไงก็ตาม เจ้าจะกินมันไม่ได้ และแล้วหยุดพูดเรื่องนี้เสียเถิด" ใบหน้าแดงก่ำของเหวินเหรินอูซวงปรากฏขึ้น พร้อมทั้งปรากฎละอองน้ำในดวงตาคู่สวยของเธอ

"อูซวง ข้าชอบมองดูเจ้าในตอนนี้มาก และบางที ข้าอาจจะอยากลองมันเพื่อเจ้าก็เป็นได้"ชิงสุ่ยมองดูอูซวงที่กำลังน่าสงสาร

"ถ้าเจ้าไม่คิดจะกินมัน มันก็จะไม่ระเบิดหรอก …"อูซวงอายที่จะตอบขณะที่เธอเตือนชิงสุ่ยอีกครั้ง

"ทุกวันที่ข้าได้มองดูความงามอันไร้ที่ติของเจ้า แต่ข้ากลับไม่สามารถสัมผัสตัวเจ้าได้ มันก็เปรียบดั่งข้ากำลังกินเจ้าผลสวรรค์หยางในทุกๆวันแล้ว………."

"หยุดพูดเรื่องไร้สาระสักทีเถิด ดูเหมือนว่าเจ้าอยากลองมันมากเลยสินะ?"เหวินเหรินอูซวงดูไม่พอใจกับคำพูดของชิงสุ่ย

"อูซวง ข้าว่าเจ้าของชอบหนังสือเล่มนี้ เพราะก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าเจ้าจะสนใจมันมาก ฮ่าๆๆ รอก่อน อย่าเพิ่งไป!!!….."ชิงสุ่ยดึงหนังสือจิตรกรรมราชวังใบไม้ผลิออกมาในขณะที่เหวินเหรินอูซวงวิ่งหนีไปอย่างหวาดกลัว

" ไอ้คนดื้อรั้น ไอ้คนหยาบคาย!!"

ชิงสุ่ยเองก็ไม่อาจทนขำได้ หนังสือจิตรกรรมราชวังใบไม้ผลิมีความหนาประมาณ 45 เท่านั้น ชิงสุ่ยรู้สึกว่าสมบัติของมนุษย์ชิ้นนี้เป็นสิ่งที่ไม่ธรรมดา หากเทียบกับสมบัติอีก 2 ชิ้นที่เขาได้รับ ดังนั้นคุณค่าของหนังสือเล่มนี้ก็ไม่ควรต่ำเกินไป

ชิงสุ่ยยังคงพลิกหน้าหนังสือดู และเห็นเพียงแค่รูปภาพโดยไร้ตัวอักษรใดใด ภาพเหล่านั้นดูสดใสและมีชีวิตชีวา ชิงสุ่ย ทำจิตใจของเขาให้สงบลงในขณะที่เขามองไปยังภาพที่ปลุกเร้าอารมณ์ คนในภาพเป็นชายหัวล้าน มันทำให้ชิงสุ่ยคิดไปว่าชายคนดังกล่าวเป็นพระภิกษุที่บาปหนักกำลังเพลิดเพลินสร้างความสุขกับเหล่าหญิงสาว

มีภาพ 2 ภาพในทุกๆหน้า รวมทั้งสิ้นเป็น  72 ท่าทางเทคนิค ระหว่างชายหญิง ชิงสุ่ยยังคงมองดูช้า ภาพ 8 ภาพสุดท้าย เป็นภาพที่หญิงสาวยอมรับเอาแท่งสวรรค์ของผู้ชายเข้าไปในปากของเธอ และเป็นภาพที่แท่งสวรรค์อยู่ระหว่างภูเขาลูกกลมงามของเธอ รวมทั้งการนำสิ่งนั้นไปอยู่ในที่ที่น่าอับอายของพวกเธอ

หลังจากอ่านเนื้อหาของหนังสือเป็นเวลาประมาณ 4 ชั่วโมง ชิงสุ่ยได้รับแรงกระตุ้นจำนวนมากจนทำให้สิ่งที่อยู่ใต้กางเกงของเขาตั้งตระหง่าขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แล้วบังเอิญว่าเหวินเหรินอูซวงก็เดินออกจากห้องของเธอและพบกับชิงสุ่ยพอดี เธอยืนอึ้งเพียงชั่วครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะวิ่งกลับเข้าไปยังห้องของเธอ

ชิงสุ่ยหัวเราะอย่างข่มขื่น "เวรเอ๊ย นี้ข้ากำลังรู้สึกอับอายขายหน้าอย่างนั้นรึ"

ถ้าหากผู้ที่มาจากนิกายพุทธองค์ได้พบเห็นภาพเหล่านี้  และคงจะต้องมีผู้คนมากมายหลายคนที่ไม่อาจอดทนกับความปรารถนาของตัวเองหลังจากที่ได้อ่านภาพ [จิตรกรรมพุทธสวรรค์โสมนัสสา] และถ้าหากผู้ใดยังคงรักษาระดับความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ได้อย่างชัดเจน สิ่งนั้นจะแสดงให้เห็นถึงจิตวิญญาณที่ดีเลิศที่พวกเขาครอบครองเมื่อเทียบกับผู้อื่น

ช่างน่าเสียดายที่ชิงสุ่ยไม่ทราบเลยว่าสมบัติที่สุดแสนจะล้ำค่านี้มาจากนิกายโสมนัสสา ภาพ[จิตรกรรมพุทธสวรรค์โสมนัสสา] เป็นภาพที่ซ่อนเคล็ดวิชาระดับพระเจ้าอยู่ภายใน นอกเหนือบรรพบุรุษของนิกาย ก็ไม่มีใครสามารถถอดความลับของมันออกมาได้

ถึงแม้ว่ามันจะเป็นสิ่งที่ลึกลับ แต่นิกายโสมนัสสาก็ยังพอสามารถทำความเข้าใจเกี่ยวกับเคล็ดวิชาในการบ่มเพาะเหล่านั้นได้ พวกเขาเชื่อว่าการผสานกายระหว่างชายและหญิง จะทำให้พลังของนิกายพวกเขามีพลังเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ และทุกคนที่เข้าใจในรูปภาพเหล่านั้น จะถูกยกย่องว่าเป็นผู้ที่มีพลังการบ่มเพาะที่มีประสิทธิภาพสูงมาก

ความอัปยศอดสูที่สูงที่สุดคือ [จิตรกรรมพุทธสวรรค์โสมนัสสา]ไม่สูญหายไปเป็นเวลานานแล้ว ในปัจจุบันหนังสือที่อยู่ในมือของนิกายโสมนัสสา เป็นเพียงแค่ฉบับสำเนาเท่านั้น ใครจะคาดคิดว่าโชคชะตาจะนำพาให้ชิงสุ่ยได้รับ [จิตรกรรมพุทธสวรรค์โสมนัสสา]ภายในอาณาจักรชางหลาง

หลังจากที่อูซวงออกมารบกวนสมาธิ ชิงสุ่ยก็ไม่ได้สนใจที่จะอ่านมันอีกต่อไป เขาปิดหนังสือและเก็บพวกมันทั้ง 3 อย่างไม่ว่าจะเป็น สูตรส่วนผสมยาเม็ดสวรรค์หยางและ ฝ่ามือพุทธองค์ทองคำเก้าสะท้านและหนังสือจิตรกรรมราชวังใบไม้ผลิ เอาไว้ภายในดินแดนหยกยุพราชอมตะของเขา!!

 

0 0 โหวต
Article Rating
12 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด