AST บทที่ 158 - ผู้เชี่ยวชาญ ที่มีรสนิยม
ฝากติดตามเพจด้วยนะครับ แฟนเพจ แจ้งเตือนก่อนใคร กดเลย
https://www.facebook.com/AncientStrengtheningTechnique
แปลโดย ป๋าบีม
บทที่ 158 - ผู้เชี่ยวชาญ ที่มีรสนิยม
ชิงสุ่ยมองไปยังเหวินเหรินอูซวงด้วยรอยยิ้ม เขามองไปที่ความงดงามอันเป็นธรรมชาติที่ไม่มีใครเทียบได้ เอเป็นคนที่น่ารักและสง่างาม ภาพที่น่าหลงใหลขณะที่เธออาบน้ำโผล่เข้ามาในใจของชิงสุ่ย
"เจ้ากำลังมองที่ไหน? "เหวินเหรินอูซวงได้สังเกตเห็นชิงสุ่ยไดจ้อง ที่ก้นที่มีเสน่ห์ยั่วยวนใจของเธอ
"นี้, เจ้าแบบไหนมีเสน่ห์มากกว่ากัน เวลามีเสื้อผ้าหรือไม่มีเสื้อผ้า!" ชิงสุ่ยยิ้ม
เหวินเหรินอูซวงพยายามที่จะรักษาความสงบไว้ในขณะหน้าของเธอกำลังแดงขึ้น เธอเหลือบไปมองที่ชิงสุ่ยยืนอยู่อย่างฉุนเฉียว; ริมฝีปากสีแดงของนางแสดงออกความไม่พอใจ
"เอาล่ะอย่าพึ่งโกรธ ข้าแค่ล้อเล่น ข้าได้ทำบางสิ่งบางอย่างที่พิเศษสำหรับมื้อกลางวันในวันนี้ หวังว่าเจ้าจะเพลิดเพลินไปกับมัน "ชิงสุ่ยหยุดตัวเองก่อนที่เรื่องตลกที่จะไปไกลกันใหญ่
"แวะ อาหารที่ข้าทานนั้นดูแย่มากแถมยังขาดรสชาติ มันไม่อร่อยเลย!" เหวินเหรินอูซวงกล่าวอย่าดูถูก(อาหารแห้งที่เตรียมมา)
เมื่อเห็นว่าด้านที่น่ารักของเธอ ชิงสุ่ยได้ไปไกล เหวินเหรินอูซวงอย่างกระชั้นชิดและบีบลงบนจมูกที่มีเสน่ห์ของเธอ
ที่จริงชิงสุ่ยต้องการลูบที่ศีรษะของเธอ อย่างที่เขาทำกับชิงเป่ย แต่เธอนั้นได้ทำผมทรงหางม้าสูง เขาทำได้เพียงแค่บีบลงไปตรงจมูกที่มีเสน่ห์ของเธอแทน
เหวินเหรินอูซวงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ตลกที่ ชิงสุ่ยทำกับจมูกของเธอแบบนั้ แม้ว่าเขาจะไม่สนใจในเรื่องอายุและสามารถมองข้ามมันไปได้ แต่ที่จริงเขานั้นอายุน้อยกว่าเหวินเหรินอูซวง ที่ร่างเขานั้นดูเป็นผู้ใหญ่นั้นเกิดจากการบ่มเพาะของเขา บางคนอาจเข้าใจผิดว่าเขาอายุมากกว่า เหวินเหรินอูซวง ในสายตาของเหวินเหรินอูซวงใบหน้าที่หล่อเหล้าของสามารถทำให้ผู้หญิงมากมายหลงใหลได้ แต่น่าเสียดายในสาตาเธอเขาเป็นเพียงแค่หนุ่มน้อยเท่านั้น
เธอได้ขยับมือชิงสุ่ยออก และเคาะเบา ๆ บนศีรษะของเขา ชิงสุ่ย ปิดตาลงด้วยความสุข
นี่ด้วยมือคู่นี้ที่ทำให้เขาเข้าใจในศาสตร์แห่งการเล่นแร่แปรธาตุ ทำให้เขาเข้าใจทักษะมากมายนับไม่ถ้วน ไม่มีใครรู้ว่าเขาได้เรียนรู้สิ่งเหล่านี้มาจากที่ไหน ปัญหาต่างๆถูกหลีกเลี่ยงด้วยความสามารถที่เขาได้รับมา ที่จริงตระกูลชิงคงจะถูกลบไปจากประวัติศาสตร์ไปแล้วถ้าไม่ใช่เพราะความสามารถที่เขาได้รับมา
ยิ่งชิงสุ่ยคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็รู้สึกขอบคุณมือคู่นี้ เขาจับมือที่งามราวหยกขาวไว้ เขารู้สึกได้ถึงอบอุ่นจากมือคู่นี้และสัมผัสถึงลมฤดูหนาวที่กำลังพัดมา แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือพวกมันนั้นนุ่มเป็นอย่างมากทำให้รู้สึกดีเมื่อสัมผัสพวกมัน
“เฮ้ๆ! เจ้ากำลังทำอะไร?” เหวินเหรินอูซวงมองดูชิงวงจุ้ย ที่กำลังจับมือของเธออยู่ ด้วยความระมัดระวัง มันทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ ในหัวใจของเธอ
"มันเป็นมือที่เคาะบนศีรษะข้าและมันเป็นมือที่ช่วยให้ข้าเป็นคนใหม่มันคือมือที่แสนวิเศษและข้าต้องขอบคุณมันจริง "ชิงสุ่ย กล่าวและทำให้นางตะลึงกับพูดของชิงสุ่ยเกี่ยวกับมือของเธอ
"อ่า, มันเป็นเรื่องที่ง่ายๆเท่านั้นเอง! "เหวินเหรินอูซวง หัวเราะ ชิงสุ่ย และเคาะไปที่ศีรษะเขาอีกครั้ง
รอยยิ้มที่บานสะพรั่งและมีเสน่ห์ได้ปรากฏออกมา!
ตอนเที่ยง ชิงสุ่ยได้ออกจากที่พักเพื่อล่าไก่งวงสองตัว เขาสัญญากับ เหวินเหรินอูซวง เขาจะทำอาหารมื้ออร่อยให้เธอทาน
ถอนขน คว้านเครื่องในออก เริ่มก่อไฟ และหั่นไก่งวง ชิงสุ่ยทำด้วยความเร็วที่สูงและประณีต ราวกับว่าเขากำสร้างชิ้นงานศิลปะ
"หม้อ"! ชิงสุ่ยนำหม้อออกมาจากสัมภาระของเขาที่อยู่ในจากดินแดนหยกยุพราชอมตะ
ชิงสุ่ยได้เพิ่มส่วนผสมของเหล้าผลไม้ลงไปในหม้อ รวมทั้งส่วนผสมอื่น ๆ ที่เขาเตรียมไว้
เมื่อกลิ่นหอมอันหน้าหลงใหลลอยฟุ้งในอากาศ แม้แต่คนขับรถที่ยังต้องก็หันมามองไปที่หม้อของชิงสุ่ย และ เหวินเหรินอูซวง “ว้าว วิธีนี้สามารถทำให้เกิดกลิ่นหอมได้ด้วยรึ?” เหวินเหรินอูซวง มองที่ชิงสุ่ย ด้วยสายตาไม่เชื่อ
"ทำไมจะไม่ได้?"
“มีกลิ่นหอมน่าหลงใหลแบบนี้อยู่จริงรึ ถ้าไม่ใช้วันนี้ข้าคงไม่มีทางที่รู้จักกันเช่นกลิ่นที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้” เหวินเหรินอูซวง แสดงความคิดเห็นในขณะที่เลียริมฝีปากของเธอ
หัวใจของชิงสุ่ยเต้นกระหน่ำลงบนหน้าอกของเขาเมื่อเขาเห็นลิ้นสีชมพู ของ เหวินเหรินอูซวง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อจ้องมองไปที่ริมฝีปากของเธอ
ด้านหนึ่ง คนขับรถทั้งสองรู้สึกสลดใจอย่างยิ่งในขณะที่ เคี้ยวอาหารแห้งที่จืดชืดต่อไป พวกเขาเปรียบเทียบตัวเองกับ ชิงสุ่ย และเหวินเหรินอูซวง ที่กำลังทาน น้ำซุปไก่นั้นเทียบเท่าน้ำทิพย์ และชิ้นไก่ก็อ่อนนุ่ม และหอมกรุ่น!ที่อยู่ในหม้อ
อร่อยอร่อยจริงๆ ชิงสุ่ย เจ้าสามารถเตรียมอาหารนี้ให้ข้าได้ทุกวันได้หรือไม่ "เหวินเหรินอูซวง กล่าวขณะที่เธอรู้สึกพึงพอใจกับอาหารของเธอ
"เรียกว่าข้าว่า 'สามีสิ' 'หรือจะเรียกว่าที่รักก็ได้' ถ้ามากเกินไป 'แค่พี่ชาย' ก็เป็นที่ยอมรับได้ "ชิงสุ่ย รู้ดีว่าตอนนี้เธอกำลังที่ความสุข ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถต้านทานที่จะล้อเลียนเธอเป็นพิเศษ
"หยุดฝันได้แล้ว เจ้าได้ประโยชน์จากข้ามากพอแล้ว เปลี่ยนข้อตกลงของเจ้า " เหวินเหรินอูซวงรู้สึกกังวล และเขินอายไปพร้อมๆกัน
"ข้าสามารถเปลี่ยนเงื่อนไขของข้าแต่ เจ้าต้องประกาศต่อสาธารณชนว่าเจ้าเป็นของข้า "ชิงสุ่ยพูดติดตลกกับเรื่องที่กล่าวออก
“ไม่! มันไม่เหมือนกันเหรอ? เหวินเหรินอูซวง เหลือบไปที่ ชิงสุ่ย
"งั้นเราจะเปลี่ยนไปเป็นแบบง่ายๆ - จูบข้าสิ นี่เป็นเรื่องง่ายไม่ใช่หรอ ... "
“อ่า! ถ้าเป็นกัดที่ใบหน้าของเจ้าข้าเห็นด้วย ... !”
ย้อนกลับไปเมื่อ 10 วันก่อนวัวโลหะอสูรทมิฬก่อนที่เดินทางเข้าสู่เทือกเขาที่รกร้างแห่งนี้ จะต้องผ่านหุบเขาแคบและยาวเสียก่อน
"มีคนตามเราไปมาเป็นเวลานานแล้ว ทำไมถึงไม่จัดการเขา ข้าจะกัดการเองก่อนที่จะเข้าหุบเขาข้าหน้า! "ชิงสุ่ยก็ประกาศด้วยเสียงใส แต่ไม่ดัง
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ " ภูเขาก็ดังก้องไปด้วยเสียงหัวเราะ มีชายคนหนึ่งที่หน้าแดงอยู่กลางถนน
เขามี จมูกมหึมา ปากขนาดมหึมาและตาที่ปูดโปนแถมยังลามก เขามีอายุราวสี่สิบกว่าๆและแต่งกายเหมือนสามัญชน นั้นคือสิ่งที่ผ่านสายตาเหวินเหรินอูซวง ครู่ นั้นคือสิ่งหนึ่งในสายตาของคนทั่วไปที่มองเขา
สิ่งที่สะดุดตาที่สุดของชายคนนี้คือมือๆของเขาที่มีรูปร่างเหมือนใบปาล์ม พวกเขามีขนาดเป็นสองเท่าของของมือปกติและนิ้วทั้งสิบนิ้วของเขามีความหนาที่มีความผิดปกติ และมีสีที่หมองคล้ำ
"พูดทำไมเจ้าต้องติดตามพวกเรามา?" ชิงสุ่ย ขมวดคิ้ว เขาเห็นความแข็งแกร่งของคนๆนี้ อย่างน้อยก็แข็งแรงกว่าซือถือเจี้ยนจี้ ของตระกูลซือถู แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่แปลกที่เขาพบที่นี่ในที่แบบนี้
"ข้าต้องการแค่สองสิ่งในชีวิต - อาหารและผู้หญิง!" ชายคนนั้นตอบด้วยเสียงหัวเราะที่น่ากลัวควบคู่กับดวงตาที่ใหญ่โตของเขา ที่ให้เขาดูหน้ากลัวยิ่งขึ้น
เหวินเหรินอูซวง รู้สึกอึดอัดและหวาดกลัวในขณะที่เธอมองเข้าไปในสายตาที่ชั่วร้ายและลามกของเขา
