ตอนที่แล้วตอนที่ 26 : การแข่งขันหรือมิตรภาพ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 28 : การต่อสู้เพื่อให้ได้ไปต่อ

ตอนที่ 27 : ความวิเศษของเอลฟ์ในการต่อสู้


การต่อสู้ในรอบแรกของการแข่งขันได้ข้อสรุปลง และรอบที่สองก็กำลังจะเริ่มขึ้น ราชวงศ์ยังคงอยู่ในห้องโถงแห่งนั้น เขาถูกอำนวยความสะดวกต่างๆอย่างถึงที่สุด เวลาในการแข่งขันครั้งที่สองได้ถูกตัดให้สั้นลง

“รอบที่สอง เอ๊ะ..ชั้นถัดไปเป็นอีกชั้นหนึ่งที่แข็งแกร่ง”

อิซูมิมองที่แผ่นการแข่งขันขณะที่เธอพึมพำกับรูเดิล รูเดิลเองก็มีความคิดของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้

“มีคนที่แข็งแกร่งในนั้น? ผู้ที่แข็งแกร่งในปีของเรา … ฉันได้ชนะลุกซ์ แต่นอกเหนือจากเขาก็ยังมี อัลเลตและยูเนียสที่เป็นผู้แข็งแกร่ง”

ในกระบวนการคิดของรูเดิล อิซูมิโดนทำร้ายมาโดยตรงที่หัวของเธอจากรูเดิล สถาบันการศึกษาชั้นนำในความคิดของนักเรียนคนอื่นๆ ไม่ได้เป็นภัยร้ายแรงที่คุกคาม แต่ในการแข่งขันครั้งนี้ เป็นการแข่งขันของทีม ไม่มีประโยชน์ที่รูเดิลจะชนะการแข่งขันของเขาเพียงคนเดียว

“ฮึ ถ้าส่วนที่เหลือของพวกเราไม่ชนะ เราก็ไม่สามารถขึ้นได้กับการแข่งขันในครั้งนี้”

ในคำของอิซูมิทำให้รูเดิลยิ้มออกมา

“มันจะไม่เป็นอะไร! พวกเราจะต้องชนะอย่างแน่นอน!”

รูเดิลตอบคำถามของอิซูมิด้วยความมั่นใจ เมื่อเห็นเขาเป็นเช่นนั้น ตัวแทนคนอื่นๆในชั้นของเขาก็ต่างพากันยิ้ม อิซูมิกล่าวชื่อของคู่แข่งคนต่อไปของเธอ

“มิเลีย…ดังนั้นฉันต้องแข่งกับเอลฟ์มิเลีย”

ใช่ การต่อสู้ในรอบที่สองเป็นการต่อสู้ระหว่าง อิซูมิ กับมิเลีย

ooo

ดังนั้นในชั้นของรูเดิล ได้มาแข่งขันกันตามเวลาที่มาถึง เมื่อมาถึงที่อิซูมิในวินาทีสุดท้าย ผลคพแนนในชั้นของรูเดิลเป็นชนะหนึ่งและแพ้สอง! อิซูมิจึงได้รับภาระค่อนข้างหนักและฝ่ายตรงข้ามของเธอคือมิเลียก็ยิ่งทำให้เป็นปัญหา …ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอจ้องมาที่เธอ นี่มันคือการแข่งขันหรือเธอจะต้องจริงจัง…เธอทำได้แค่จ้องไปในตอนนี้

“ทำให้ดีที่สุด อิซูมิ!”

เสียงผสมผสานจากการเชียร์ในฝั่งของเธอดังขึ้นกึกก้องจากรอบๆกายเธอ  รูเดิลส่งใจเชียร์อิซูมิอย่างสุดกำลัง  มิเลยีจ้องมาที่อิซูมิมากขึ้น พร้อมกันกับมองไปธนูและลูกศรที่เหมือนได้ใส่ความหวังของคนทั้งชั้นเอาไว้

จิดใจขอมิเลียถูกรบกวนไปด้วยรูเดิล และเธอรู้สึกเหยียดหยามเป้าหมายในการเป็นดรากูน ในขณะที่เธอได้วางพี่สาวของเธอ ลิลิมในการเป็นดรากูนอันดับที่หนึ่งแห่ง  Courtois

ลิลิมถูกจัดว่าเป็นผู้ที่มีความสามารถมากในหมู่ของพวกเอลฟ์ และเผ่าได้วางความคาดหวังไว้ให้แก่เธอ…หลังจากที่เธอรู้ความลับของลิลิม ในเรื่องการหมั้นของเขา ลิลิมเริ่มที่จะห่างจากความคิดของเอลฟ์และเผ่า เธอเลือกที่จะดรากูนแห่ง Courtois มากกว่าที่จะเป็นเอลฟ์ที่โดนการกดขี่

พี่สาวผู้ที่เป็นที่รักของมิเลีย ตอนนี้ได้กลายเป็นสุนัขของมนุษย์ไปเสียแล้ว … และในเวลานี้ดรากูนก็ยินดีมากกับชื่อของมิเลีย ขณะที่เธอตระหนักดีถึงความโกรธของเธอ ที่ถูกและผิด  เธอยังไม่สามารุที่จะพาตัวเองไปสู่องค์กรแห่งนั้นได้

“… ฉันไม่มีความแค้นอะไรกับเธอ แต่ฉันจะต่อสู้ด้วยพลังทั้งหมดที่ฉันมี”

พร้อมกันกับที่มิเลียได้เริ่มเรียกปีกของเธอมา และมันปรากฏปีกเปล่งประกายอยู่ด้านหลังของตัวเธอ…และมิเลียก็ได้เคลื่อนย้ายร่างกายได้อย่างอิสระมากขึ้นและพื้นที่ที่มากกว่ารอบแห่งนั้น…ใช่ มันไม่ได้บิน เพียงแต่มันกระโดด

“ห้ะ! การเคลื่อนไหวอะไรนั่น!”

ระยะห่างที่มีทำให้มิเลียวนรอบอิซูมิและได้โจมตีใส่เธอ มีปฏิกิริยาต่อสู้ที่ดีและหลบได้อย่างว่องไว เธอเปิดการโจมตีที่มาลงด้วยธนูของเธอ …มันเกิดขึ้นในขณะที่อิซูมิบ่นพึมพำกับตัวเอง ข้อผิดพลาดที่มักจะเกิดขึ้นได้บ่อยๆ…ปีศาจสีดำกระโดดไปรอบๆตัวของเธอ

“คล้ายกับแมลง!”

ตะครุบ! วงแหวนของอากาศเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน เกิดเสียงดังกึกก้องไปทั่วของสนาม ปีกนั่นเป็นลักษณะของเอลฟ์หรืออะไรกัน ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าปีกนั่นมันคล้ายกับของแมลงหรือของนกมากกว่ากัน และทุกครั้งที่เธอกระพือปีกเธอก็จะกระโจนเข้ามาหาศัตรู เพียงแต่มันได้เพิ่มความเข้มแข็งของกระกระโดดนั่นแต่…มันดูคล้ายแมลงเสียเหลือเกิน

เอลฟ์มีความตระหนักในนั้นและความตั้งใจของมัน ปฏิกิริยาที่แตกต่างกันไปของแต่ละบุคคล … มิเลียเดินเข้าไปในความบ้า

“ธะ..เธอพูดว่าอะไร? ไม่ ฉันได้ยิน ไม่ต้องตอบคำถามฉัน ฉันได้ยินว่าเธอเรียกฉันว่าแมลง และไม่ว่าเธอจะเรียกฉันว่าอะไร เธอควรที่จะเตรียมรับมือได้แล้ววว!!!!”

มิเลียพุ่งร่างกายเข้าไปหาตัวของอิซูมิ หากแต่ความว่องไวของเธอไม่ได้มีเท่าความว่องไวของอิซูมิ อิซูมิเอาลูกสอนบางฝึกผ่านร่างกายของเธอ แม้ว่าพวกเขายังอยู่ในระดับการฝีกฝน หากพวกเขาตี พวกเขาจะได้รับความเจ็บปวดและก่อให้เกิดการบาดเจ็บ

เมื่อได้รับการบาดเจ็บเล็กน้อยทั้งสองฝั่ง พวกเธอเลือกที่จะถอยออกไปเพื่อตั้งหลัก  อิซูมิหยุดการเคลื่อนไหวทั้งหมดลับคมความรู้สึกของเธอแทนที่จะเห็นการเคลื่อนไหวของมิเลียกับดวงตาของเธอ เธอพยายามที่จะอ่านใจของมิเลียและเธอก็รวมพลังของเธอและกำลังที่จะออกไปโจมตีเธออีกครั้ง

มิเลียหลบได้สำเร็จ  อิซูมิปัดออก แต่เธอก็ไม่ปล่อยช่องว่างให้มิเลียได้สร้างพลังในการโจมตีได้ ในพื้นที่ตรงนั้น อิซูมิเลือกที่จะย่อตัวลงแล้วคว้าข้อเท้าของมิเลีย เป็นมิเลียที่ไม่สามารถขยับไปไหนได้อีก อิซูมิวางดาบไม้ลงบนคอของเธอ

และไม่สามารถที่จะหลบหนีได้อีกต่อไป มิเลียพูดอย่างพึมพำ

“ฉะ.. ฉันยอมรับในความพ่ายแพ้ของฉัน”

ได้ยินเสียงผู้ตัดสินประกาศชัยชนะของอิซูมิ อิซูมิรู้สึกได้ถึงการเติมเต็มในหน้าที่ของเธอเป็นไปได้อย่างสมบูรณ์ เธอยืนปัดฝุ่นที่หน้าอกของเธอ ก่อนที่รูเดิลจะโผลกระโดดเข้ามากอดตัวของเธอ

“สุดยอดด อิซูมิ!! เธอจับเอลฟ์ได้!!!!”

รูเดิลพูดยกย่องอิซูมิด้วยความสุข แต่เห็นว่ามิเลียจ้องมองไปที่เอิซูมิมากกว่า ในฐานะที่เป็นศัตรูผู้ชนะเธอ และเป็นผู้หญิงที่เธอเรียกว่าแมลง … และในขณะที่เธอไม่เข้าใจว่าทำไม เธอยอมรับว่าอิซูมิเป็นแหล่งที่มาของความไม่พอใจของเธอ

ooo

“นั่นเป็นการแข่งชันที่น่าเบื่อ เอลฟ์ได้ทำอะไร นอกเสียจากวิ่งหนี!”

เจ้าหญิงไอลีนออกความคิดเห็นของเธอในการแข่งขัน น่าแปลกที่ฟีน่าก็คิดเช่นเดียวกัน เอลฟ์ไม่ได้ทำอะไรนอกเสียจากวิ่งหนี … มันน่าจะเป็นการต่อสู้ที่มากกว่านี้ ฟีน่าคิด..

( เมื่อไม่ได้มีสัตว์เลี้ยงใดๆที่เกี่ยวข้อง ฉันเกลียดตัวเองตอนที่ได้รับความร้อนมากขึ้น ฮ่าฮ่า…ฉันจะแทะหูนั่นนนนน!!!! )

แตกต่างจากฟีน่า ไอลีนเกลียดพวกเอลฟ์

ไอลีน ผู้ที่เกลียดเอลฟ์ กาลครั้งหนึ่ง รถม้าของเธอถูกโจมตีโดบก๊อบลินในการเคลื่อนย้าย และเธอยังต้องเผชิญกับการโจมตีของมอนสเตอร์ต่างๆ เห็นก๊อบลินโจมตีอย่างใกลิชิด ไอลีน ร้องไห้และกรีดร้อง … ในตัวของเธอเอง เธอคิดว่านั่นไม่ใช่ปัญหาที่ใหญ่มากนัก

เมื่อย้อนเรื่องราวกลับไปในตอนที่ไอลีนยังเป็นเด็ก ในเวลานั้น ทุกคนรู้สึกหวาดกลัวต่อเหล่ามอนสเตอร์ที่กำลังโจมตี และปัญหาคือไอลีนเป็นเจ้าหญิง เจ้าหญิงถูกโจมตีโดยมอนสเตอร์…แน่นอน ความรับผิดชอบจะต้องถูกดำเนินการโดยอัศวินที่ทำหน้าที่เป็นทหารองครักษ์ของเธอเท่านั้น และเป็นหนึ่งในคำถามที่เกิดขึ้น ว่านั่นจะเป็นความรักที่เกิดขึ้นครั้งแรกของไอลีน

แต่ด้วยจังหวะของโชคร้ายหรือบางทีอาจจะเป็นเพราะโชคชะตา อัศวินผู้ที่ดำเนินการเป็นพวกเอลฟ์ เธอได้แสดงให้เห็นรูปแบบที่น่าอับอายของเธอเพื่อความรักครั้งแรกของเธอ และเธอก็ได้รู้ความจริงทีหลังเมื่อเห็นหางที่หลังของเขาหลังจากที่เขาได้เสียชีวิตลง เด็กผู้หญิงในตอนนั้น เธอไม่สามารถที่จะรับมันได้ความรู้สึกมันเหมือนกับมีคนเกลียดเธอ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังคงเป็นเด็กผู้หญิง

“ใจเย็นๆก่อนไอลีน … เพียงแค่เธอลองมองไปที่ฟีน่า เธอสงบเสมอไม่เคยวุ่นวายอะไรเลย  ไอลีนต้องเอาฟีน่ามาเป็นบทเรียน ในฐานะที่ไอลีนเองก็เป็นราชวงศ์”

พระราชาตักเตือนไอลีน เธอมองไปที่รูเดิลที่กำลังเปรียบเทียบกำลังของคู่ต่อสู้ในรอบสุดท้าย

อารมณ์ที่มีไปไม่สิ้นสุดและอิสระไม่รู้จบ. . .

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด