กษัตริย์มืด - บทที่ 40 ท่อ

กษัตริย์มืด - บทที่ 40

ท่อ

ถุงผ้าลินินที่เด็กชายคนนั้นแบกมันมีขนาดเล็กและเบากว่าของตูเตียน แต่เขาแบกมันได้ไม่นานก่อนที่เขาจะหอบหายใจ เห็นได้ชัดว่าร่างกายของเขานั้นอ่อนแอกว่าตูเตียน

"ดูจากอายุของเขา อย่างมากที่สุดเขาก็น่าจะเป็นแค่เด็กฝึกงาน เขาชื้อส่วนผสมมาสำหรับการทดลองของตัวตัวเองหรือครูของเขากันนะ? ตูเตียน ขบคิดขณะที่เขาแอบเดินตามหลังของเด็กชาย

เขาเห็นเด็กชายหยุดลงที่ทางแยกและเดินขึ้นรถม้า

การแสดงออกของตูเตียน  เปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขารีบวิ่งไล่หลังของเด็กชาย

บริเวณนั้นเต็มไปด้วยคนดังนั้นความเร็วของรถม้าจึงไม่ค่อยเร็วมาก โชคดีที่ร่างกายของตูเตียน แข็งแกร่งขึ้นหลังสามปีของการฝึกและการใช้ 'พรของพระเจ้า' ทำให้เขามีแรงพอที่จะวิ่งตามเด็กหนุ่มได้ถึง เจ็ด แปดถนน เมื่อรถม้าหยุดตูเตียนค่อยๆปรับลมหายใจของเขา

หลังจากที่รถม้าหยุดลง เด็กชายคนเดินลงจากรถม้า หลังจากที่เขาจ่ายเงินค่าโดยสารและเดินเข้าไปในซอยริมถนน

ตูเตียนแกล้งทำเป็นเดินไปตามถนน เขาแอบมองเข้าไปข้างในซอย  เขาตกใจหลังจากที่เห็นว่า มันเป็นซอยตันที่ถูกปิดด้วยผนังสามด้าน  แต่เด็กชายกลับหายไป!

"แม่งเอ้ย!"

คิ้วของตูเตียนขมวด เขาไม่เคยเชื่อว่าเวทมนตร์ในเทพนิยายมีจริง ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมรับความจริงที่เด็กชายหายไป เขาเดินเข้าไปในซอยและตรวจสอบรอยเท้าบนพื้นดินอย่างละเอียด

มันเป็นซอยตัน ดังนั้นจึงมีไม่กี่คนที่ใช้มัน ซอยเต็มไปด้วยเศษฝุ่น ขยะถูกซ้อนเป็นงกองๆภายในซอย  ตูเตียนจ้องมองพื้นอย่างจริงจัง และเขาเห็นรอยเท้าบนพื้นดิน มันเดินต่อไปยังกำแพงกลาง

เขาเดินเข้ามาใกล้กับ บริเวณกำแพงที่รอยเท้าหายไป เขาสัมผัสผนังเบาๆ เขาเห็นว่ามันเพียงทาสีเคลือบที่มีลักษณะคล้ายกำแพง ถ้าเขาไม่ได้สัมผัสมันเขาจะไม่สามารถบอกถึงความแตกต่างได้

"ต้องหาทางลับ!"  ตูเตียนสัมผัสรอบๆเพื่อหาทางเข้า เขาพบทางเข้า มันถูกสร้างขึ้นอย่างประณีต มันไม่อาจมีลมหรือหนูเข้ามาได้

หลังจากที่ตูเตียนพบทางเข้าทางลับแล้ว เขาเลือกที่จะเดินกลับออกมา  ถ้าเขาบอกที่อยู่ของนักเล่นแร่แปรธาตุแก่โบสถ์ศักดิ์สิทธิ์

ในฐานะของคนเก็บขยะ เขาจะได้ผลประโยชน์ทางการเงินเป็นจำนวนมาก อย่างไรก็ตามเขาไม่สนใจมัน ตรงกันข้ามเขาต้องการที่จะเข้าร่วมกลุ่มของนักเล่นแร่แปรธาตุ

หลังจากที่เขาอ่านบันทึกของรอสเยริด เขารู้ว่าเขาไม่มีความรู้เกี่ยวกับนักเล่นแร่แปรธาตุ แม้ว่ามันจะบันทึกสิ่งต่างๆแบบย่อๆ แต่นักเล่นแร่แปรธาตุระดับสูงแทบทุกคนก็สามารถเข้าใจสิ่งที่อยู่ในบันทึกได้

ในการเข้าร่วมกลุ่มของนักเล่นแร่แปรธาตุ  ขั้นแรกสุดคือการสักด้วยหมึกสีดำ

ตูเตียน มองกลับเข้าไปในซอยอีกครั้งและเดินกลับไปยังสี่แยกที่เขาผ่านมา เขาโบกรถม้าเพื่อไปยังสลัม

ตั้งแต่วัยเด็กเขาได้เรียนรู้ว่าเขาจะต้องเตียมความสามารถให้มากที่สุด

ในเวลาไม่นาน รถม้าก็เดินทางมาถึงสลัม สายลมพัดพากลิ่นเหม็น ตีเข้าสู่พวกเขาทันทีที่เขามาไกล้สลัม  เขาทนต่อกลิ่นเหม็นและเดินไปยังโรงแรมขนาดเล็กในสลัมเพื่อค้างคืน

ในห้องของโรงแรม  ตูเตียนเอาบางส่วนของวัตถุดิบออกจากถุงผ้าลินิน ขั้นตอนแรกของการทำดินปืนคือการสกัดเอากำมะถันจากแร่กำมะถัน เขาเตรียมที่จะใช้วิธีการกลั่นแบบดั้งเดิม โดยให้ความร้อนแก่แร่กำมะถันและละลายมัน หลังจากนั้นเขาก็จะปล่อยให้มันเย็นและบดมันด้วยล้อหินเพื่อผลิตผงกำมะถัน

เนื่องจากช่วงนี้เป็นฤดูฝน ตูเตียนจึงสามารถจ่ายเหรียญทองแดงสองสามเหรียญให้กับเจ้าของโรงแรมเพื่อที่เขาจะได้เอาถ่านหินไม่กี่ชิ้นจากเตาเผาที่เต็มไปด้วยฝุ่น

ตูเตียน กลับไปยังห้องของเขาและล็อกประตู เขาเริ่มที่จะเผาถ่านหินเพื่อเผากำมะถัน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พบว่าเขาต้องการถ่านหินเพิ่มมากขึ้น ดังนั้นเขาจึงกลับไปหาเจ้าของโรงแรมเพื่อซื้อถ่านหินก้อนที่ใหญ่ขึ้น

จุดหลอมเหลวของกำมะถันไม่สูงดังนั้นการละลายจึงใช้เวลาไม่นาน  ตูเตียนเตรียมวัตถุดิบที่ซื้อมาทั้งหมดล่วงหน้า เพราะการผลิตผงกำมะถันใช้เวลาไม่นานนัก

ภายในห้องห้องฝุ้งไปด้วยกลิ่นของกำมะถัน ตูเตียนได้เตรียมหน้ากากไว้ล่วงหน้า แม้หน้ากากจะไม่สามารถกั้นรังสีได้หมด  แต่มันก็ยังถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในยุคที่เทคโนโลยียังไม่ก้าวหน้า

มันเป็นความจริง ที่สภาพแวดล้อมมีผลต่อการพัฒนา

ตามบันทึกของ รอสเยริด กล่าวว่านักเล่นแร่แปรธาตุแทบทุกคนมักใช้หน้ากากเนื่องจากการทดลองชนิดต่างๆ และมันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ได้รับสารพิษ ถึงแม้การป้องกันของหน้ากากมีน้อย แต่มันก็ยังคงถูกใช้อย่างกว้างขวาง

 

ในช่วงเย็น ตูเตียนก็ได้ผงกำมะถันและผงถ่านเพียงพอ เขาพร้อมที่จะผลิตดินปืนแล้ว ซึ่งมันไม่ใช่งานยากเพราะเขามีสิ่งพื้นฐานที่มันจำเป็นครบแล้ว

"ฉันไม่คาดหวัง ว่าฉันจะต้องผลิตดินปืนในสภาพนี้" ตูเตียน มองไปที่เสื้อผ้าของเขาเต็มไปด้วยถ่านหิน ในอนาคตเขาหวังว่าเขาจะมีห้องทดลอง

"ฉันหวังว่าฉันจะได้โชคลาภ จากการเดินทางออกนอกกำแพงยักษ์!" ตูเตียนเช็ดสิ่งสกต่างๆบนหน้าของเขา

...

...

ในพริบตาเจ็ดวันผ่านไป

คืนก่อนที่ตูเตียนต้องออกไปนอกกำแพง  เขาออกจากบ้านและตรงไปยังย่านการค้า ซึ่งสมาคมเมลลอนได้ส่งรถมารับเขาและคนเก็บขยะคนอื่นๆไปที่สำนักงานใหญ่ของเมลลอน  ตูเตียน ซัค แซม  และคนอื่นๆ กำลังนั่งรออยู่ในปราสาทเล็กๆที่ถูกจัดเตรียมไว้

"พรุ่งนี้แล้วสินะที่เราต้องออกไปนอกกำแพง" เมสัน กล่าวอย่างตื่นเต้น: "พรุ่งนี้ฉันจะได้ออกไปข้างนอกกำแพงยักษ์! ตั้งแต่เด็กเมื่อฉันได้ยินเรื่องราวที่น่ากลัวเกี่ยวกับโลกภายนอกฉันอยากจะดูว่ามันมีจริงหรือไม่! ”

"ฉันไม่คิดว่ามันจะน่ากลัวเท่าที่พวกเขาเล่าให้เราฟัง แต่มันอันตรายแน่นอน" ซัค

แซมยิ้มและมองไปยังสิ่งที่ตูเตียน นำมากับเขา: "ดีน นั้นคืออะไร?"

"ของเล่น" ตูเตียนกล่าวตอบอย่างลวกๆ ขณะที่เขามองไปยังท่อขนาดเล็กที่เต็มไปด้วยผงดินปืน ที่พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ

...

...

 

หลบบอสแปล

มะวานไม่ได้ลงเพิ่มเพราะผมต้องดูหนังเกาหลีเป็นเพือนแม่นะครับT_T