The Dark King - บทที่ 27 รางวัล
The Dark King - บทที่ 27
รางวัล
ตูเตียนและคนอื่นๆนั่งอยู่บนกระดานที่ลากด้วยอูฐ ขณะที่ทั้งกลุ่มกำลังกลับไปที่จุดนัดพบ แม้ว่าจำนวนนักเรียนทั้งหมดจะน้อยกว่าตอนแรก แต่ก็ยังคงเป็นผลสำเร็จที่น่าประทับใจอย่างมาก
"มีคนจำนวนมากที่ผ่าน" เมสัน ร้องด้วยความประหลาดใจ
เด็กหลายคนมาจากหลากหลายครอบครัว แต่ในตอนท้ายของแต่ละวันหลังจากพวกเขาได้รับการฝึกจากโทบุ ไม่ว่าคุณจะอ่อนแอหรือเป็นเด็กผู้หญิง หลังจากการฝึกมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับทุกคน พวกเขาได้รับการฝึกความอดทนอย่างหนักก่อนการสอบ
นอกจากนี้ในการสอบ การมีชีวิตอยู่รอด ในทะเลทรายความอดทนเป็นเพียงปัจจัยสนับสนุนเท่านั้น เพื่อความอยู่รอดคุณต้องอาศัยโชคและสมอง
"ฉันไม่คิดว่าจะมีคนจำนวนมากที่ผ่านมัน" เมสันกล่าว "ฉันคิดว่าเราเป็นพวกเดียวที่พยายามจะเอาชีวิตรอด ไม่เคยคิดว่าทุกคนจะเป็นเหมือนเรา "
ทุกคนตระหนักถึงความลำบาก ในการสอบตลอดสิบวัน พวกเขาคิดว่าที่พวกเขารอดมาได้เป็นเรื่องมหัศจรรย์ แต่ทุกคนเข้าใจดีว่า การจบหลักสูตรพวกเขาไม่สามารถทำได้เพียงความพยายามในปจุบัน พวกเขาต้องผลักดันตัวเองมากขึ้นกว่าในปัจจุบันสิบเท่า
ช่วงเวลาพระอาทิตย์ตกดิน อูฐทะเลทรายตัวสุดท้ายมาถึง นักเรียนทุกคนที่ผ่านการประเมินเข้าร่วมการชุมนุมนี้
ตอนนี้รถม้าสีดำวิ่งมาหยุดตรงหน้าเด็กๆ คริสและโทบุ ลงมาจากรถ คริสหันไปทางรถและเปิดประตู เด็กๆสับสนหลังจากได้ยินเสียงโซ่ ตามมาด้วยร่างบิดเบี้ยวที่ถูกผลักลงจากรถม้า มันล้มลงบนทราย
โทบุและคริส พวกเขาดึงโซ่ที่ล่ามมนุษย์อย่างไร้ความปราณี เพื่อให้มันคุกเข่าลงต่อเด็กๆ
ความเงียบปรากฏขึ้นไม่มีเสียงไดนอกจากเสียงลมพัดทราย
หัวใจของตูเตียนเต้นรัวเมื่อเห็นร่างที่ล่ามด้วยโซ่ เขากำแขนเสื้อเหงือไหลจากหลังของเขา ร่างที่ล้ามอยู่ในโซ่เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ นอกจากนี้นักเล่นแร่แปรธาตุคนนี้ยังอยู่ในกลุ่มเดียวกันกับคนที่เขาฆ่า เขาเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งชีวิต ที่ได้ทดลองกับร่างกายตัวเอง
นอกจากนี้ผลของการทดลองยังน่ากลัว!
ร่างกายของเขาแข็งแกร่ง ตามใต้สะโพกของเขามีหางบิดที่ห่ออยู่รอบตัว ใบหน้านักเล่นแร่แปรธาตุเต็มไปด้วยตุ่มของสัตว์ กระดูกที่คมเหมือนดาบที่โผล่ออกมาจากข้อมือซ้ายของเขา แต่ภาพที่น่ากลัวที่สุดก็คือบนหน้าอกของเขา มีคมเขี้ยวที่ยื่นออกมาจากร่างของเขา
นี้ไม่ใช่"คน"อีกต่อไป!
ทุกคนตลึง
เด็กๆทั้งชีวิตพวกเขาไม่เคยเห็นนักเล่นแร่แปรธาตุ พวกเขาก็จ้องที่ "มอนสเตอร์"
โทบุ มองไปรอบๆเด็กๆ และยิ้มอย่างไม่แยแส เขากล่าวว่า "ก่อนอื่นฉันต้องแสดงความยินดีกับพวกแกสำหรับการผ่านการสอบ การอยู่รอด พวกแกจะถูกฝึกโดยฉันอีกหกเดือน ประการที่สองบางอย่างนี้พวกแกควรรู้จักไว้ "เขาใช้ขาของเขาที่เตะคนบนพื้นทราย" . พ่อแม่ของพวกแกควรจะสอนแกเกี่ยวกับนักเล่นแร่แปรธาตุ พวกมันเป็นสาวกของปีศาจ! "
พวกเด็กๆตกใจ ไม่มีใครคาดคิด ว่าจะมีนักเล่นแร่แปรธาตุปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา ตำนานความชั่วร้ายต่างๆเกี่ยวกับนักเล่นแร่แปรธาตุปรากฏขึ้นในใจของพวกเขา รูปร่างของร่างกายได้รับการยืนยันจากนิทาน โดยไมต้องสงสัยนี้คือสาวกของปีศาจ!
"ในการสอบรอบนี้ ได้รับการข่าวว่ามีนักเล่นแร่แปรธาตุซ่อนตัวอยู่ จึงทำให้คนจำนวนมากถูกำจัด "จากนั้นคริสยืนขึ้นและกล่าวว่า" แต่โชคดีที่มีผู้เสียชีวิตไม่มาก ฉันต้องแสดงความยินดีกับพวกเธอทุกคนเพราะส่วนใหญ่ของนักเรียนที่ได้พบกับนักเล่นแร่แปรธาตุกลัวและไมต่อสู้กับพวกมัน!
เธอเงยหน้าขึ้นและพูดว่า "มีอัศวินแห่งแสงอยู่กับเราในวันนี้!"
เด็กๆทุกคนที่กำลังโกรธ ก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นหลังจากได้ยินคำพูดของเธอ
อัศวินแห่งแสงไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของอาชีพทหาร แต่พวกเขาเป็นอัศวินพิเศษภายใต้พระศาสนจักร เป็นสัญลักษณ์ของชนชั้นสูง แม้แต่ชนชั้นสูงก็อยากให้ลูกๆ ของพวกเขาได้แต่งงานกับอัศวินแห่งแสง
"มีอัศวินแห่งแสง!"
"ฉันคิดว่าอัศวินแห่งแสงช่วยเราจับปีศาจนี้ ”
"ฉันตื่นเต้นมากเกินไป! ฉันต้องการที่จะเห็นเขา! ฉันต้องการเห็นอัศวินแห่งแสง! ”
เมสัน แซม ซัค เต็มไปด้วยความรู้สึกตื่นเต้น
นักเรียนทุกคนอิจฉาคนที่ช่วยอัศวินแห่งแสงจับปีศาจ!
คริสยิ้ม เสียงเธอดังขึ้น "มีเด็กทั้งหมด 38 คนถูกโจมตีโดยนักเล่นแร่แปรธาตุ อย่างไรก็ตาม 17 คนไม่ยอมยอมแพ้ต่อปีศาจ แต่อัศวินแห่งแสงมาช้าเกินไป! โดยเฉพาะเมื่อคืนนี้ รอเร็น ยังแอบทิ้งสัญญาณซึ่งทำให้อัศวินแห่งแสงติดตามปีศาจได้อย่างราบรื่นและจับมันได้อย่างรวดเร็ว!
"ฉันขอยืนยันว่าทุกคนที่ช่วยอัศวินแห่งแสงในการจับนักเล่นแร่แปรธาตุจะได้รับรางวัลทางทหาร สิ่งนี้จะถูกบันทึกในชื่อครัวเรือนของเธอ ในอนาคตถ้าคุณเป็นยามเธอจะเริ่มต้นด้วยตำแหน่งของกัปตันและจะมีสิทธิที่จะกลายเป็น 'อัศวิน'! "เมื่อเธอกล่าวถึงส่วน 'อัศวิน' มันหมายถึง 'อัศวิน' ของทหารไม่ใช่ ' อัศวินแห่งแสง
เมื่อได้ยินคำพูดของเธอนักเรียนจำนวนมากแสดงรอยร่องรอยของความอิจฉาในสายตา
อัศวินและยามอยู่ระดับที่แตกต่างกัน อ๊า!
แม้ว่าอัศวินของทหารและอัศวินแห่งแสงจะไม่สามารถเทียบกันได้ในสถานะ แต่ก็ยังคงเป็นสถานภาพที่ดี มันด้อยกว่าขุนนางเล็กน้อย ในกรณีที่ในอนาคตจะสามารถกลายเป็นผู้บัญชาการอัศวิน เมื่อนั้นสถานะของบุคคลดังกล่าวจะสูงกว่าของตระกูลขุนนาง
สำหรับอัศวินแห่งแสงขุนนางจะเชิญพวกเขาเป็นแขกรับเชิญในครัวเรือน
"นอกเหนือจากสิ่งที่เรารู้เมื่อสิบวันก่อนอัศวินแห่งแสง ได้พบรอยเท้าหลายรอยอยู่ใกล้กับฐานลับของนักเล่นแร่แปรธาตุ ตามการคาดการณ์ของอัศวิน คาดว่าพวกเขาบางคนถูกจับโดยนักเล่นแร่แปรธาตุ แต่หนีรอดได้สำเร็จ ฉันไม่รู้ว่าเป็นใครดังนั้นกรุณาแสดงตัวเพื่อที่ฉันจะได้มอบรางวัลทางทหารให้แก่เธอ "คริสกล่าวด้วยเสียงหวาน
ได้ยินทุกคนประหลาดใจ พวกเขามองกันและกัน
หัวใจของตูเตียนเต้นรัว เขาเห็นซัคและแซมมองมาที่เขามีเพียงสามคนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้
มองตาของทั้งสามเต็มไปด้วยความอิจฉาและความตื่นเต้นหัวใจของตูเตียนสั่น หลังจากที่พวกเขาวิ่งออกไปเขาก็ลืมกำจัดรอยเท้า เนื่องจากความกังวลว่านักเล่นแร่แปรธาตุคนอื่นอาจจะติดตามพวกเขา
เมื่อเขาฆ่านักเล่นแร่แปรธาตุตูเตียนต้องการปกปิดเบาะแสของเขา เขาไม่ได้คาดว่าอัศวินแห่งแสงจะปรากฏตัว เพื่อกำจัดนักเล่นแร่แปรธาตุคนอื่นๆ คิดถึงเรื่องนี้ทำให้เขาคิดถึงเรื่องกำจัดรอยเท้า เขาผูกโน๊ตแปรธาตุไว้กับขาของเขา ถ้าอัศวินแห่งแสงพบมัน เขาไม่รู้ว่ามันจะเป็นอาชญากรรมแบบใหน
