"พวกเจ้าไม่เห็นหรอว่าเกิดอะไรขึ้น? ตอนที่พวกเขากำลังสู้กันอยู่จู่ ๆ ซูหยุนก็เปลี่ยนมือของเขา เขาสามารถเปลี่ยนทิศทางของอำนาจพลังวิญญาณของอีกฝ่ายด้วยวิธีที่ลึกลับ .........

"อะไรกัน?" เพียงแค่เปลี่ยนการเคลื่อนไหวของมือในปะทะกันครั้งนี้ด้วยการโจมตีห่วยๆเพื่อหยุดคู่ต่อสู้หลังจากสร้างโอกาส เจ้านี่มันเป็นคนกล้าหาญหรือเป็นเพียงคนโง่ที่กล้าหาญ? เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้! "

"พวกเจ้าทุกคนเพียงแค่ดูถูกคน! สาวกคนนี้ไม่ธรรมดา ถึงแม้ข้าไม่รู้ว่าเขาใช้วิธีการใดที่ทำให้เขาสามารถเอาชนะพลังของเทียนหยวนได้แต่ความแข็งแกร่งของเขา ...ข้าเกรงว่าเขาอาจจะแข็งแกร่งกว่าที่เราเห็นอยู่ในปัจจุบัน! "

"สาวกเขตแดนพื้นฐานวิญญาณเพียงขั้นที่แปดตอนนี้สามารถจัดการกับสาวกเขตแดนผลิวิญญาณระดับต้นได้ ... ว้าว!นี่เป็นไปได้อย่างไร?"

"สู้ภายในเขตแดนที่สูงกว่าเป็นเรื่องยากมาก ความจริงที่ว่าสาวกคนนี้สามารถเอาชนะระดับขั้นการบ่มเพาะที่สูงกว่าเขาสามขั้นได้ ... นี่เป็นสิ่งที่น่ากลัวจริงๆ! "

"ข้ากลัวว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะฝังไว้ในหัวใจของเทียนหยวนตลอดชีวิต"

สาวกภายในหลายคนในหมู่ผู้ชมได้แต่ส่ายหัวไปมาถอนหายใจ ผู้ชมยังคงเชียร์อยู่เรื่อย ๆ และเป็นช่วงเวลาก่อนที่กแข่งขันนัดต่อไปจะเริ่มขึ้นที่เวทีการประลอง * คู่ต่อสู้ที่ได้รับบาดเจ็บของซูหยุนถูกนำตัวไปที่กระโจมแพทย์ประจำตระกูลของตระกูลซูเพื่อรับการรักษา

เรื่องนี้กลายเป็นข่าวที่น่าสนใจของผู้เข้าแข่งขันทันที

"อะไรน่ะ?" สาวกภายในแพ้ให้กับซูหยุนเป็นความจริงหรือ? “เป็นไปได้ยังไง?

"อย่ามาหลอกข้า!"

"ถังขยะที่มีเพียงการบ่มเพาะเขตแดนพื้นฐานวิญญาณขั้นที่หก? อย่ามาล้อเล่นแบบนี้ข้าไม่ตลก "

"ข่าวลือที่ว่าคราวนี้เกินไป"

ในตอนแรกสาวกหลายคนไม่เชื่อข่าว อย่างไรก็ตามหลังจากดูผลการแข่งขันพวกเขาทุกคนตัวแข็งกลายเป็นหินทีละคนๆตกตะลึงกันทั้งหมดทันที

ภายในเขตการประลอง

“แข็งแกร่ง!”

ฉิงจี้ร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ

"ศิษพี่มีพลังเหนือกว่ามันอยู่แล้ว!"

"ไม่เสมอไป หากเป็นข้า,ข้าไม่คิดว่าข้าจะสามารถทำเเบบนี้ได้! "

"สาวกภายในแพ้ได้ยังไง? ศิษย์พี่น่าจะมีความแข็งแกร่งมากกว่าอย่างแน่นอน! "

"ใช่ แต่ตอนนี้ข้ากำลังบ่มเพาะอยู่ในเขตแดนผลิวิญญาณในขณะที่เขาเป็นเพียงแค่เขตแดนพื้รฐานวิญญาณเท่านั้น! หากข้าต้องสู้กับเขา,ข้าคงไม่สามารถป้องกัเขาได้อย่างจริงจังได้เช่นเดียวกับเขาที่เป็นสาวกพื้นฐาน! "

"เขาทำอะไรกับศิษย์พี่?"

"ดีเขาดูเหมือนจะขี้โกงและเหี้ยมโหด"

หลังจากที่รุนเยาว์ได้ยินเขาเพียงแต่ส่ายหัวเท่านั้น เขาไม่เข้าใจเหตุผลของศิษย์พี่

ฉิงจี้ยังคงสงบและอธิบายด้วยรอยยิ้ม "ก่อนที่ซูหยุนจะกลืนกินพลังวิญญานที่ใส่ในหมัดของอีกฝ่ายเขาได้วางกับดักไว้แล้ว เมื่อคู่ต่อสู้รีบวิ่งไปหาเขาเขาตั้งใจจะผลักฝ่ามือออกไปในลักษณะที่จะทำลายอำนาจพลังวิญญาณของคู่ต่อสู้ มันเป็นส่วนหนึ่งของแผนการของเขาจริงๆ! "

"แผนของเขา?"

"ใช่แล้ว มันต้องเป็นแบบนี้ตั้งแต่ซูหยุนตระหนักถึงความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายแล้ว เมื่อคนหนึ่งใช้อำนาจพลังวิญญาณเพื่อใส่ไปการโจมตีของตัวเอง,หักโหมมากเกินไปในร่างกาย โดยเฉพาะแรงเค้นในเส้นชีพจรที่วิ่งผ่านมือค่อนข้างสูง ถ้าพลังในแหล่งพลังวิญญาณไม่เพียงพอหรืออ่อนเกินไป "ทฤษฎีการระเบิด" อาจเกิดขึ้นได้ในทางทฤษฎี ดังนั้นดูเหมือนว่าซูหยุนจะตั้งใจพนันทุกอย่างในเหตุการณ์เฉาะนี้ เมื่อเขาเปลี่ยนการเคลื่อนไหวของเขาอย่างกะทันหันด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเขาได้สร้าง "กระบี่" จากพลังวิญญาณใส่มันลงในฝ่ามือและปะทะกับคู่ต่อสู้ของเขา! นั่นคือเหตุผลที่มือของเขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก "

"เขาจึงตัดเส้นชีพจรคู่ต่อสู้ของเขา?"

"ใช่แล้ว! แค่ใส่พลังอำนาจวิญญานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นในการโจมตี แต่ก็ลึกล้ำเป็นพิเศษ ขณะที่มันตัดเส้นชีพจรของฝ่ามือ,พลังวิญญาณหมุนเวียนถูกโยนเข้าสู่ความสับสนวุ่นวาย ดังนั้นคู่ต่อสู้ของเขาก็ถึงวาระที่จะสูญเสีย! "

“อ่า? ทรงพลังจริงๆ!”

"มันมีพลังมากแค่ไหน?" ฉิงจี้ส่ายหน้าและกล่าวต่อว่า "ชายคนนี้ไม่เพียง แต่จะรอบคอบและเจ้าเล่ห์แต่ยังมีความรู้เกี่ยวกับเส้นชีพจรของฝ่ายตรงข้ามเป็นอย่างดี ถ้าเขาขาดคุณสมบัติเหล่านี้เขาจะไม่สามารถตัดเส้นชีพจรใด ๆ ได้ มันเป็นการผสานกันของลักษณะที่ข้ากลัวจริงๆ! "

"หมายความว่า"

"ความแข็งแกร่งการบ่มเพาะเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอแต่ยังมีสติปัญญาอีกด้วย คนที่มีอำนาจพลังเป็นคนกล้าได้กล้าเสียและฉลาดแกมโกง แต่ไม่เคยโง่เขลา "

"ข้าจะจดจำคำสอนของศิษย์พี่" เด็กรุ่นเยาว์ที่มีผมยาวสัญญาอย่างจริงจัง

หลังจากจบรอบนี้ทุกคนที่เหลือได้เข้าสู่อันดับสองร้อยอันดับแรกอย่างเป็นทางการแล้ว ตอนนี้สำหรับซูหยุนได้เข้าสู่สำนักภายในอย่างแน่นอนแล้ว

สาวกสองร้อยคนเข้าไปในพื้นที่พักผ่อน ซูหยุนได้รับการต้อนรับและมุ่งหน้าไปยังสถานที่พักผ่อน

ก่อนที่เขาจะไปได้ไกลได้มีฝูงชนขนาดใหญ่ของสาวกภายนอกมากมายท่วมท้น

ดวงตาแห่งการเคารพบูชาและการเคารพถูกโยนลงไปที่เขา

"พวกเราทักทายศิษย์พี่ ซูหยุน ที่ทรงพลัง ด้วยพลังของท่านเพียงแค่ขั้นที่แปดของเขตแดนพื้นฐานวิญญาณแต่ท่านสามารถเอาชนะสาวกเขตแดนผลิวิญญาณลงได้ โปรดชี้แนะเราด้วย ... ท่านทำมันได้อย่างไร? "

"ช่างน่าทึ่งมากๆ ศิษย์พี่ซูหยุนท่านรู้หรือไม่ว่ามีกี่คนที่อยู่ในสำนักภายในกำลังถามหาชื่อของคุงท่านเพียงไม่กี่นาทีที่ผ่านมา! "

"ศิษย์พี่ซูหยุนข้าสามารถเป็นศิษย์ของท่านได้หรือไม่?"

"ศิษย์พี่ซูหยุท่ากำลังมองหาปู้ร่วมบ่มเพาะหรือไม่?"

"ศิษย์พี่ซูหยุนข้าชอบท่าน!"

.........

การรบกวนอย่างต่อเนื่องของผู้คนเช่นฝูงผึ้ง ซูยองไม่สามารถรับมือกับความสนใจและรีบลุกขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงความวุ่นวาย

หลังจากรอคอยช่วงเวลาสั้น ๆ การแข่งขันของซินเอียวก็สิ้นสุดลง

เป็นสตรีที่กล้าหาญถูกปกคลุมไปด้วยรอยแผลมากมายและการแสดงออกของนางดูเศร้าสร้อย

หลังจากที่ซูหยุนถามว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเขาสามารถเข้าใจได้เป็นอย่างดี ในตอนแรกซินเอียวจับได้คู่กับสาวกที่มีชื่อว่า เสี่ยวเสี้ยว หลังจากผ่านไปเพียงไม่กี่นาทีการต่อสู้จบลงด้วยความพ่ายแพ้ของซินเอียว

ซูหยุนพูดชมได้เพียงไม่กี่คำเท่านั้น เพราะเป็นครั้งแรกที่นางเข้าร่วมการแข่งขันดังนั้นความพ่ายแพ้จึงเป็นตามที่คาดการณ์ แน่นอนว่ายังมีโอกาสอื่น ๆ อีกในอนาคต

เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมที่อุปนิสัยของซินเอียวเป็นคนมองโลกในแง่ที่ดี ภายหลังนางขณะนั้น,นางพลิกฟื้นสภาพจองตัวเองกลับมาอย่างสมบูรณ์

หลังจากได้รับรู้ว่าซูหยุนกำหราบสาวกภายในซินเอียวก็ตกใจเป็นเวลานาน หลังจากนั้นซินเอียวก็ลากซูหยุนกลับไปที่บ้านของเนางขณะที่นางเดินออกไปที่ตลาดเพื่อซื้ออาหารอร่อย ๆ นางได้เรียกซินหยางซึ่งยังคงพักฟื้นและทั้งสามคนก็ได้เฉลิมฉลอง

เพื่อเอาชนะสาวกภายใน ... เห็นได้ชัดว่าซูหยุนได้เข้าสู่บน 200 อันดับแรก พี่น้องเอียวและหยางไม่ได้คาดหวังให้พลังของซูหยุนมีอำนาจเหนือกว่า

นับตั้งแต่ซูหยุนกลับมาเกิดไหม่,เขาไม่ยังเคยดื่มเหล้าองุ่นใด ๆ นอกจากนี้ซินหยางยังได้รับบาดเจ็บ อย่างไรก็ตามทั้งสามคนกินและเฉลิมฉลองอย่างมีความสุข

เช้าวันต่อมาการแข่งขันเริ่มขึ้น

ซูยองมาถึงลานกว้างของเวทีประลอง

มีผู้ชมมากมาย แม้แต่จำนวนสาวกภายในที่เข้าร่วมไม่เรียกว่ามีน้อย ไม่เพียงแค่นั้นแม่แต่พ่อเฒ่าบางคนก็ปรากฏตัวเช่น ชิหลง เขาได้ไปดูการแข่งขันในวันนี้ทุกการประลอง

นี่เป็นการแข่งขันของสองร้อยอันดับแรกและมีเพียงห้าสิบคนเท่านั้นที่จะผ่าน

อีกประการหนึ่งเพื่อเลือกสาวกภายในที่ดีที่สุดของของการแข่งขัน

สำหรับใครก็ตามที่สามารถชนะการแข่งขันนี้และเข้าสู่ห้าสิบอันดับแรกจะได้รับผลตอบแทนที่ใจกว้างจากสำนักภายใน คนเหล่านี้ก็จะมีโอกาสไปสู่อนาคตที่ดีและมีชีวิตที่สดใส

ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นสำนักภายในหรือสาวกสำนักภายนอกทุกคนจะเอาจริงเอาจังมาก

อย่างไรก็ตามจำนวนสาวกสำนักภายนอกที่อยู่ด้านบน 200 คนแรกนั้นหายากมาก รวมซูหยุนแล้วมีเพียง 16 คนเท่านั้น เขากลัวว่าคนที่สามารถเข้าสู่การจัดอันดับสูงสุดห้าสิบคนแรกยิ่งหาได้ยาก

สนามประลองถูกลดลงมาห้าสิบและผู้เข้าประลองถูกแยกออกเป็นสองกลุ่ม

ซูหยุนนั่งอยู่ในบริเวณที่พักอยู่ครู่หนึ่งเมื่อตั๋วของเขาเริ่มจางลง

เวทีต่อสู้

ผู้เข้าประลอง 998 กับ ผู้เข้าประลอง 17

หลังจากที่ซูหยุนไปถึงเวทีที่ 5 เขาเดินขึ้นไปบนเวทีอย่างภูมิใจ

"ซูกวง! ซูกวง! "

"ซูกวงมันโชคดีจริงๆ!"

"ซูกวง! ข้ารักท่าน! โชคดีนะท่านต้องชนะแน่ๆ! "

ในเวลานั้นคลื่นเสียงเชียร์เหมือนสึนามิกรีดร้องออกมา

หลังจากซูหยุนได้ยินเช่นนั้นผิวของเขาคล้ำลง เขามองไปทางด้านหลังมองเห็นคนที่นั่งอยู่ในที่นั่งข้างๆ ซูตงฟางยิ้มและมองไปที่ซูหยุน

จับคู่กับซูกวง?

ซูยองพงกหัวของเขาในสิ่งทที่คิด จากนั้นเขาก็สงบนิ่งแล้วเดินขึ้นไปบนเวที ...

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด