ตอนที่ 066 – เมืองไตรวิญญาณ

ตอนที่ 066 – เมืองไตรวิญญาณ

 

“ข้าน้อยได้ตรวจสอบอย่างชัดเจนแล้วขอรับ” บุรุษในชุดดำผายมืออย่างสุภาพ “มันเป็นเพียงค่ายกองกำลังชั้นนอกของสมาคมนักสู้แห่งแสงตั้งอยู่ที่นั่น มันไม่มีผู้เชี่ยวชาญอยู่ขอรับ”

“สมาคมนักสู้แห่งแสงมีค่ายกองกำลังชั้นนอกตั้งอยู่ที่นั้นงั้นหรือ?” สตรีสวมใส่หน้ากากอีกคนรู้สึกแคลงใจ

น้ำเสียงของนางทุ้มลึก เป็นเสียงแหบแห้งที่ไม่เหมือนกัน ควบคู่กับลำคอขาวที่บางสมส่วนซึ่งทำให้สวยงามและสละสลวย กระดูกไหปลาร้าที่ซับซ้อนปลดปล่อยกลิ่นอายอันเย้ายวน ชุดนักคลุมนักสู้สีดำซึ่งไม่สามารถที่จะแอบซ่อนทรวดทรงองเอวของนางได้ บวกกับอารมณ์ที่เยือกเย็นของนาง ยกระดับให้นางดูลึกลับขึ้น

“ข้าน้อยได้ตรวจสอบแล้วขอรับ ตำนานเมื่อนานมาแล้ว นักสู้จากสมาคมนักสู้แห่งแสงได้สัมผัสได้ถึงพลังของสมบัติ แต่ก็ไม่สามารถที่จะค้นพบเจอมัน ดังนั้นค่ายกองกำลังชั้นนอกจึงอยู่มาถึงทุกวันนี้” บุรุษชุดดำหัวร่ออย่างเบาๆ “ในตอนนี้สถานที่แห่งนั้นกลายเป็นสถานที่ที่สมาคมนักสู้แห่งแสงทิ้งร้างไป และผู้คนที่ถูกส่งไปที่นั่นมักจะเป็นสมาชิกใหม่และพวกที่ไร้อนาคต”

สตรีนางนั้นเข้าใจได้อย่างชัดเจนถึง “ไร้อนาคต” หมายถึงสิ่งใด

“ค่ายกองกำลังชั้นนอกมิใช่เรื่องที่น่าเป็นห่วง” สตรีออกความเห็นอย่างละเอียด “แต่พวกเราจอย่าได้ประมาท”

“ขอรับ!” ลูกน้องผู้นั้นตอบอย่างอย่างรวดเร็ว

“ถ้าหากภารกิจนี้เสร็จสิ้น ข้าจะแนะนำเจ้าสำหรับเกาะวิญญาณเล็ก” สตรีผู้นั้นกล่าวบางเบา

“ขอบพระคุณในความกรุณาของนายหญิงขอรับ!” บุรุษชุดดำมีความสุขอย่างมาก

[คั่นหนังสือ : ลูกน้องคนนี้เรียกผู้หญิงคนนี้ว่า ต้าเหรินนะครับ แต่จะใช้ใต้เท้ามันก็ยังไงอยู่ ขอใช้เป็นนายหญิงแทนนะครับ]

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

“ตำหนักจิตวิญญาณนักสู้?” ถังเทียนขบคิดอยู่ตลอดเวลากับสิ่งที่ลุงทหารได้กล่าวไว้

“อืม มันเป็นสถานที่ของชิ้นส่วนของจิตวิญญาณนักสู้ที่เสียหายรวมอยู่ด้วยกัน” น้ำเสียงแข็งของทหารก็ดังขึ้น “มันมีอยู่สองวิธีที่จะเสริมสร้างจิตวิญญาณนักสู้ วิธีการแรกคือการเสริมสร้างด้วยตัวเองจากสิ่งที่มีความสัมพันธ์กันหลายอย่างมันก็จะส่งผลขึ้น อีกวิธีการคือการดูดซับเข้าไป”

“ดูดซับ?” ถังเทียนประหลาดใจ เนื่องจากคำนี้มันจะมีความยั่วยวนเป็นพิเศษ

“ถูกต้องแล้ว ดูดซับเศษเสี้ยวที่เสียหายของจิตวิญญาณนักสู้เพื่อเสริมสร้างจิตวิญญาณนักสู้ของตัวเอง” ทหารกล่าวต่อ “ตำหนักจิตวิญญาณภายในค่ายทหารเกณฑ์นี้ กล่าวให้ถูกต้องคือมันควรจะเป็นทางเข้าตำหนัก ภายในตำหนัก มันมีเศษเสี้ยวจิตวิญญาณนักสู้ที่เสียหายเก่าแก่มากมายลอยอยู่รอบๆ พวกเรามิใช่บุคคลแรกที่ค้นพบตำหนักนี้ มันถูกค้นพบโดยกองทัพแมงป่อง อย่างไรก็ตามไม่นานกองทัพอสรพิษและกองทัพของเราก็ค้นพบทางเข้าเช่นเดียวกัน เราสันนิษฐานว่าตำหนักนี้มันอยู่ใกล้กับเส้นทางสวรรค์”

“มันก็ยังคงเป็นสถานที่แปลกประหลาดอยู่ดี!” ถังเทียนแปลกใจ

“ตำหนักจิตวิญญาณนักสู้ในตอนนั้นถูกผูกขาดโดยสามกองทัพใหญ่ มันเป็นความโกลาหลอย่างยิ่งเนื่องจากมันมีผู้คนมากมายจากทั้งสามกองทัพต่างตายตกทั้งหมดภายในนั้น ข้าจดจำได้ว่าภายในระยะเวลาสิบปี เพียงแค่กองทัพกางเขนใต้ก็เกือบสามล้านคนที่ตายตกภายในนั้น มันเป็นสนามรบที่อันตรายอย่างยิ่ง” ทหารกล่าว

ถังเทียนส่ายหัวอย่างรุนแรง “นี่ ลุงทหาร ข้าจะไม่ไปยังสถานที่อันตรายเช่นนั้น!”

แม้ว่าถังเทียนจะจองหอง แต่เขาก็ไม่ได้โง่ ความสามารถของทหารใหม่ของกองทัพกางเขนใต้ยังมีมากกว่าเขาอย่างห่างไกล ถ้าหากแม้กระทั่งพวกเขายังสิ้นชีพของพวกเขาภายในนั้น ตามที่คาดกับบุคคลที่เพิ่งอยู่ในระดับสาม แล้วเขาจะเป็นเช่นไรกัน

“ความสามารถของเจ้ายังบกพร่องอยู่จริง แต่ข้าสามารถที่จะติดตามเจ้าได้ เพราะข้าคือจิตวิญญาณ” ทหารพลันหันหัวของเขา “กลุ่มดาราคนแบกงูนั่นถูกทำลายแล้วและเช่นเดียวกับกองทัพอสรพิษ ข้าคือผู้รอดชีวิตเพียงลำพังของกองทัพกางเขนใต้ ข้ามิรู้ว่ายังมีใครเหลืออยู่จากกองทัพแมงป่องหรือไม่ และข้าก็สงสัยว่าตำหนักจิตวิญญาณนักสู้จะเปลี่ยนแปลงไปเช่นใด”

“ลุงทหาร ท่านแข็งแกร่งเพียงพอแล้วหรือ?” ถังเทียนคล้ายดูแคลนและไม่เชื่อ

“หรือว่าเจ้ามิต้องการที่จะไปดูงั้นหรือ?” ทหารเหลือบมองไปยังถังเทียน

“ข้าก็อยากเหมือนกัน!” ถังเทียนกล่าวตอบตามจริง

“ข้าก็เช่นกัน หลายปีได้ผ่านพ้นไป ข้าสงสัยว่ามันจะกลายเป็นเช่นไร” ทหารครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ “ข้าฟื้นความแข็งแกร่งของข้าขึ้นมาบ้างแล้ว ตราบเท่าที่พวกเรามิได้พบเจอผู้คนของกองทัพแมงป่อง มันก็คงจะไม่มีอันตรายใด พวกเรายังคงมีวิธีการอื่นอีกด้วย”

“วิธีการอันใด?” ถังเทียนกล่าวถามอย่างอยากรู้

ทหารชี้ไปยังผีกรงเล็บ “นำเขาไปด้วย”

“มิใช่มันเป็นเงาของผู้อาวุโสหนงหรอกหรือ? พวกเราจะนำเขาไปด้วยได้เยี่ยงไร?” ถังเทียนมิสามารถเข้าใจได้

“ใช้แก่นจิตวิญญาณของเจ้าที่มีอยู่กำเนิดร่างกายให้เขา อย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขาสามารถมีเพียงแค่สามวันเท่านั้น” ทหารอธิบาย

“ทำไมท่านไม่บอกกล่าวให้เร็วกว่านี้เล่า!” ถังเทียนเร่งรีบตอบ “ให้มันเป็นสองเท่าเลย ต้องใช้แก่นจิตวิญญาณเท่าใดกัน?”

“สิบ” ทหารตอบ

ถังเทียนรีบเร่งหยิบเอาแก่นจิตวิญญาณสิบชิ้นออกมาและมอบให้กับทหาร

ทหารรับพลางมองมันและกล่าว “แก่นจิตวิญญาณเหล่านี้ระดับต่ำเกินไป นี่มันจะทำให้ความแข็งแกร่งของผีกรงเล็บลดลงหนึ่งขั้น”

“มันยังคงน่าเหลือเชื่อ!” ถังเทียนอุทานออกมา ผู้อาวุโสหนงอยู่ในขั้นที่เจ็ด หลังจากที่ลดลงมันหนึ่งขั้น เขาก็ยังคงอยู่ในขั้นที่หก ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนั้น เขายังคงมีความน่ากลัวกว่าถังเทียนนัก ด้วยความแข็งแกร่งของถังเทียนในตอนนี้ เขามิมีปัญหาอันใดที่จะเผชิญหน้ากับนักสู้ขั้นที่สี่ แต่เขามิสามารถที่จะเทียบเคียงได้กับบุคคลที่อยู่ขั้นห้าแน่นอน

แก่นจิตวิญญาณแต่ละชิ้นมีขนาดเท่าเม็ดถั่ว เนื่องจากวานรไม้จันทร์มรกตคืออสูรจิตวิญญาณดาราพฤกษาธาตุ แก่นจิตวิญญาณของมันก็สีเช่นเดียวกับหยก แก่นจิตวิญญาณสิบชิ้นก็ละลายเข้าสู่ร่างของผีกรงเล็บและสร้างเป็นรัศมีสีเขียว ดวงตาของผู้อาวุโสหนงพลันแปรเปลี่ยนเป็นสีเขียวหยก และจากนั้นแสงก็ค่อยๆจางลง

ร่างอันเลือนลางของผู้อาวุโสหนงแปรเปลี่ยนเป็นเด่นชัดมั่นคงขึ้น

“ข้าสามารถที่จะใช้พวกมันเช่นนี้ภายในอนาคตได้หรือไม่?” ถังเทียนชี้ไปยังผู้อาวุโสหนงและกล่าวถาม

“นี่มันเป็นเพียงมาตรการเร่งด่วนเท่านั้น” ทหารตอบ

ถังเทียนมีความคิดและตัดสินใจที่จะไม่สิ้นเปลืองที่จะใช้แก่นจิตวิญญาณสำหรับกรณีใดๆ เนื่องจากมันพวกสามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินจำนวนมหาศาลได้ ในตอนนี้เขามีทหารและผู้อาวุโสหนง ถังเทียนก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก

ด้วยคลื่นจากมือของทหาร สภาพแวดล้อมก็แปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

ประตูกางเขนปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของถังเทียน

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

“ทำไมมันถึงกลายเป็นเช่นนี้ได้?” มีความสับสนเจือปนภายในน้ำเสียงของทหาร

มันมีความเร่งรีบและความคึกคักของขบวนร้านค้าและเสียงจอแจของผู้คน สถานที่นี้มันมิได้ป่าเถื่อนและมันก็มิได้เต็มไปด้วยจิตวิญญาณที่ล่อนเล่ไปมา ศัตรูที่แอบซ่อนตัว การลอบโจมตีที่สามารถปลิดชีวิตที่อาจจะเกิดขึ้นได้มันไม่มีอีกต่อไปแล้ว

นี่มันเป็นเมืองที่คึกคัก

มีเพียงอักษร “จิตวิญญาณ” ภายในเมืองไตรวิญญาณดูเหมือนว่ามันจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับตำหนักจิตวิญญาณนักสู้ภายในอดีต

ทหารรู้สึกเศร้าใจอย่างยิ่ง

ภาพและเสียงภายในอดีตมันไม่มีอีกต่อไปแล้ว และเมืองที่คึกคักนี้เป็นหลักฐานที่ดีที่สุด ในทางตรงกันข้ามของความเศร้าใจของทหาร ถังเทียนกับเต็มไปด้วยความอยากรู้

เมืองไตรวิญญาณแตกต่างกันอย่างมากจากเมืองเมฆาดารา

เมืองไตรวิญญาณมีอาณาเขตพื้นผิวที่ใหญ่กว่า และสามารถมองเห็นสิ่งก่อสร้างสูงได้ทั่วทุกที่ แผ่นกระเบื้องสีแดงมากมายดูคล้ายเป็นกลุ่มเมฆจากที่ไกลๆ แม้กระทั่งผู้คนตามท้องถนนก็มีการแต่งกายที่พิเศษ

อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดคือจิตวิญญาณ ทุกคนต่างมีอย่างน้อยหนึ่งจิตวิญญาณล่องลอยอยู่ข้างตัวพวกเขา มากที่สุดก็แปดตัว นี่มันเป็นคราแรกที่ถังเทียนได้เห็นฉากภาพที่น่าประทับใจเช่นนี้ แม้กระทั่งระดับความแข็งแกร่งของผู้คนที่นี้ก็ทำให้ถังเทียนประหลาดใจ เนื่องจากบุคคลที่อ่อนแอนที่สุดเขาก็ยังพบเห็นได้แต่ไกลอย่างน้อยก็อยู่ในขั้นที่สี่ของปราณแท้จริง เขาเดินอยู่ตามถนนขณะที่เป็นนักสู้ขั้นสามเพียงเท่านั้น จึงเป็นที่สะดุดตาของพวกเขาเป็นอย่างมาก และบางคราที่ก็มีสายตาที่แปลกใจจ้องมองไปยังเขา

บ้างเหลือบมองไปยังทหาร เนื่องจากใบหน้าว่างเปล่าของทหารค่อนข้างที่จะสะดุดตานัก

อวี้เป่าใช้ดวงตาของเขาจับจ้องไปบุรุษหนุ่มผู้ที่ซึ่งเหลือบมองซ้ายและขวา เขามองอย่างน่าขนลุก และเมื่อตระหนักได้ว่าถังเทียนเป็นเพียงนักสู้ขั้นสาม เขาก็มีความสุข เนื่องจากมันมิต้องสงสัยเลยว่าถังเทียนจะต้องเป็นไก่ทองคำ

แม้ว่าถังเทียนจะสวมชุดดั่งผ้าขี้ริ้ว แต่สามารถที่จะเข้าสู่เมืองไตรวิญญาณภายในขั้นที่สามได้ เขาจะต้องเป็นนายน้อยคนหนึ่งที่เป็นตระกูลร่ำรวยเป็นแน่ ปราศจากความแข็งแกร่งขั้นสี่ของปราณแท้จริง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้ามาภายในเมืองนี้ ดังนั้นที่เข้ามาได้ภายในขั้นสาม มันมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวคือมีสมบัติหายากที่ทรงพลัง มองไปยังจิตวิญญาณทั้งสองด้านข้างของถังเทียน อวี้เป่าก็ยิ่งเชื่อถือการคาดเดาของเขา หนึ่งอยู่ในขั้นหก ขณะที่อีกหนึ่งไม่สามารถหยั่งถึงได้ หลังจากอยู่ภายในเมืองนี้มาเป็นเวลานาน อวี้เป่าพบเห็นจิตวิญญาณมากมาย แต่เขามิเคยพบเห็นจิตวิญญาณใบหน้าว่างเปล่าเช่นนี้มาก่อน

ต้องเป็นนายน้อยของตระกูลใหญ่ และจะต้องมิใช่ตระกูลใหญ่ธรรมดาอย่างแน่นอน!

นายน้อยเช่นนี้จะต้องเป็นไก่ทองคำอย่างแน่! เมื่อเห็นว่าเขามิได้มีผู้คุ้มกันคนอื่นอีก นายน้อยผู้นี้จะต้องแอบออกมาอย่างแน่นอน

“นายน้อย ท่านต้องการที่จะเข้ามาชมดูหรือไม่? ร้านของข้ามีสมบัติมากมาย เป็นสมบัติราคาสูงจากยุคโบราณ! นี่คือเหล็กในแมงป่องจากราชวงศ์แมงป่องเมื่อหกพันปีที่แล้ว มันเป็นสินค้ามาใหม่ หรือว่าถ้าหากท่านต้องการสมบัติโบราณ ท่านจะต้องเคยได้ยินเกี่ยวกองทัพกางเขนใต้ สิ่งใดกันที่ทำให้เขามีชื่อเสียง? แน่นอนว่ามันจะต้องเป็นเหรียญกางเขนนี้ สวยสง่างาม เต็มไปด้วยพลัง ที่เพิ่งได้มาใหม่สดๆร้อนๆก็คือกลุ่มเหรียญกางเขนเพลิง มันเป็นกลุ่มรางวัลจากการต่อสู้ระหว่างกลุ่มดาราเปลวเพลิง…”

[คั่นหนังสือ : กลุ่มดาราเปลวเพลิงนี้ มันไม่มีในกลุ่มดาวทั้ง 88 นะครับ อวี้เป่ามันโม้เฉยๆ โม้ไม่ดูเลย นี่มันนายน้อยจากกองทัพกางเขนใต้นะเว้ย]

อวี้เป่ามีลิ้นที่คล่องปรื่อ เขารู้ได้อย่างชัดเจนว่าเหล่านายน้อยมักชื่นชอบสิ่งที่สวยงาม วัตถุที่แปลกประหลาดมักจะดึงดูดพวกเขา และพวกเขาก็มิได้สนใจในพลังของวัตถุเลย

ถังเทียนหยุดฝีเท้าของเขาลงขณะที่ได้ยินคำกล่าว “กองทัพกางเขนใต้” และหันหน้าไปหาทหาร

ทหารมิได้แยแสสนใจ

เมื่อเห็นถังเทียนหยุดฝีเท้าของเขาลง อวี้เป่าก็กลายเป็นกระตือรือร้น “นายน้อย โปรดเข้ามาชมดูได้อย่างสบายใจ สิ่งเหล่านี้เป็นสินค้าที่มาใหม่ในร้านต่ำต้อยของข้า มันเป็นของแท้แน่นอน มันมิเป็นอันใดหากจะไม่ซื้อสิ่งใด มันจะเป็นวาสนาของข้าถ้าหากนายน้อยเข้ามาชมดู ข้ามิได้พยายยามที่จะโอ้อวด แต่ภายในเมืองไตรวิญญาณนี้ มันไม่มีร้านค้าใดที่จะมีสิ่งของมากมายเช่นเดียวกับข้า”

“ก็ได้ งั้นเข้าไปดูสักหน่อยแล้วกัน” ถังเทียนเดินไปยังร้าน

เจ้าของร้านด้านข้างต่างแสดงออกด้วยความละโมบเมื่อมองเห็นถังเทียนเดินเข้าไปในร้าน

“สหายคนนี้ขายแต่ขยะ เขาอาจจะสามารถเปิดโอกาสของเขาได้ในวันนี้” เจ้าของร้านข้างๆกล่าว “เขาเพิ่งจะได้รับขยะกองใหม่มาจากเหล่าเฉาในวันนี้ เขาช่างโชคดีจริงในวันนี้”

“มันช่วยไม่ได้ มันมักจะมีคนโง่อยู่ในโลกนี้” เจ้าของร้านอีกคนหัวร่อ

ทั้งสองก็ต่างหัวร่อออกมาพร้อมกัน

อวี้เป่ามีชื่อเสียงที่เน่าเสียภายในถนนเส้นนี้ เนื่องจากเขามักจะรับกองขยะที่มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ ในราคาที่ถูก และใช้พวกมันหลอกลวงผู้คนที่ไม่รู้จัก ร้านค้าของเขามีปากเสียงมากที่สุด แต่อวี้เป่าก็เป็นโจรที่มีชื่อเสียงภายในเมืองนี้ มีข่าวว่าเขาเป็นญาติห่างๆกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเมืองนี้ ดังนั้นจึงมิมีผู้ใดที่กล้าจะขัดแย้งกับเขา

ถังเทียนเดินเข้ามาในร้านแล้ว

ร้านค้ามีขนานกว้างขวางและมีวัตถุที่ฝุ่นเกาะจับ วางอยู่ทั้งหมดบนชั้นวางไม้ ของทุกประเภทที่สามารถพบได้ในที่นี่ และเจ้าของร้านที่มีลิ้นที่คล่องแคล่วซึ่งเขาอาจจะว่าตามและกล่าวประวัติความเป็นมาของเครื่องดินเผาที่แตกหักพวกนี้ อย่างไรก็ตามเหรียญกางเขนที่ได้ถูกยกย่องอย่างจริงจังจากเจ้าของร้านก็ถูกละเลยโดยทหารหลังจากการเหลือบมองอย่างเอื่อยเฉื่อย

สำหรับเหล็กในแมงป่อง มันเป็นเพียงแค่เหล็กในทองแดงที่สลักด้วยลวดลายประณีตเท่านั้น ถังเทียนมิสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณนักสู้ใดๆภายในนั้น

เมื่อมองเห็นสองสามชิ้นภายใน “สมบัติล้ำค่า” ต่างไม่สามารถดึงดูดความสนใจของถังเทียนได้ อวี้เป่าก็เริ่มที่จะเป็นกังวล

ทันใดนั้น ทหารก็ชี้ไปยังเศษซากกองหนึ่งที่มุมพลางกล่าวถาม “สิ่งเหล่านี้มีราคาเท่าใด?”

***********************************************************

ติ ชม รับข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ ได้เลย และกดไลค์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยครับ