ตอนที่แล้วบทที่ 12 - สาวกชั่ว
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 14 - คุณธรรมที่แท้จริงของแต่ละคน

บทที่ 13 - เรียกข้าว่าเทพกระบี่


บทที่ 13 - เรียกข้าว่าเทพกระบี่

ซูหยุนทำหูทวนลมตะโกนไปทางลูกสมุน มันเร่งฝีเท้าเข้าไปไกล้ในทางทิศใต้ของโดมสีดำแทน

“บังอาจ ทำหูทวนลมอย่างนั้นหรือ แกคงเบื่อชีวิตแล้วใช่มั้ย? ข้าจะตัดขาเจ้าทิ้งซะ!”

ลูกสมุนโกรธจัด, เร่งปราณวิญญาณขึ้นมาแล้วรีบวิ่งไปทางซูหยุนด้วยความโกรธอย่างรวดเร็ว

ซูหยุนหยุดเท้าลงทันทีแล้วสูดลมหายใจลึก,มันยกแขนขึ้น ฟาดกระบี่สนิมใส่ด้านนอกโดมสีดำ

ในขณะที่กระบี่ปะทะกับโดมสีดำด้านนอก,คลื่นพลังปราณวิญญาณนับไม่ถ้วนวิ่งผ่านโดม

ตูม! วินาทีนั้น,ภาพที่น่าอัศจรรย์ปรากฏขึ้น

หลังจากจ้องไปที่กระบี่ขึ้นสนิมที่สามารถเจาะทะลุโดมสีดำด้านนอกได้

โดมสีดำด้านนอกและด้านในก็แยกออกจากกัน, ปราณวิญญาณที่ดูดซับอยู่ข้างในทะลักออกมาเหมือนถังน้ำที่แตก

ศิษย์สำนักกระบี่เซียนได้แต่งงในขณะที่พวกเขาเฝ้าดูเหตุการณ์

พลังปราณวิญญาณที่ถูกดูดได้กลับเข้าไปในร่างศิษย์สำนักกระบี่เซียน พลังยุทธของพวกเขากลับมาอีกครั้ง

"เกิดอะไรขึ้น"

หัวหน้าชุดเกราะดำดวงตาเปิดกว้างหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

สถานการณ์ได้มีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง

“นี่ ... อะไร ... นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

“โดมทมิฬ ... .โดมทมิฬพังแล้ว!”

“เจ้าหนู! เจ้าเป็นใคร?

ผู้อาวุโสชุดเกราะดำส่งเสียงร้องออกมา

โดมสีดำนี้แม้จะยังไม่สมบูรณ์ แต่มันก็ไม่ใช่ของวิเศษ, แต่มันเป็น ข่ายอาคมวิญญาณ,ถึงกระนั้นมันก็ไม่ควรถูกทำลายได้ง่ายๆ

ฉางหยูยังตกตะลึงกับการพังทลายของโดมทมิฬ, สำหรับภารกิจนี้,ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับ ข่ายอาคมวิญญาณ,หากแต่มันเป็นวิชาระดับต่ำ ที่เจ้าลัทธิได้สร้างขึ้น

"ฆ่ามัน! ฆ่ามันให้ข้าที! ไอ้พวกขี้ครอกฆ่ามัน!”

หัวหน้าชุดเกราะดำถูกครอบงำด้วยความโกรธในขณะที่เขาคำราม

แต่ในเวลาต่อมาเขาถูกห้อมล้อมด้วยศิษย์สำนักเซียนกระบี่

หัวหน้าชุดเกราะดำตกใจทันทีพยายามที่จะหนี, หลังจากที่กลิ้งหลบกระบี่ที่เข้ามาเขาเห็นเหล่าศิษย์สำนักกระบี่เซียนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้ามาโจมตีเขา

โดมสีดำได้ดูดเอาปราณวิญญาณศิษย์สำนักกระบี่เซียนและลดพลังของพวกเขาลงหลายขั้น, แต่ตอนนี้โดมถูกทำลายลงพวกเขาฟื้นคืนปราณวิญญาณกลับมา,ที่นั่นยังมีศิษย์ที่น่ากลัวมากกว่ายี่สิบคน

“ฆ่ากลุ่มโจรนี้ซะ! แก้แค้นให้กับพี่ใหญ่ ลู่ กับพี่ หยู่มู่!”

ศิษย์ของสำนักกระบี่เซียนตะโกน

"ฆ่ามัน!"

ทุกคนตะโกน

ใบหัวหน้าชุดเกราะดำขาวซีด เขาเห็นสถานการณ์ที่เปลี่ยนไปตอนนี้ เขารีบตะโกน:“ถอย!..ทุกคนถอย!”

กลุ่มโจรชั่วรีบวิ่งหนี แต่ไปได้ไม่ไกลก่อนที่ศิษย์สำนักกระบี่เซียนจะวิ่งไล่กวดทัน

ยกเว้นหัวหน้าชุดเกราะดำทุกคนของกลุ่มคนชั่วถูกฆ่าตายเกลี้ยง

สถานการณ์ได้พลิกผลันอย่างสมบูรณ์!

ศิษย์สำนักกระบี่เซียนพาตัวหัวหน้าเกราะดำกลับมาแบบเป็นๆ

“นำมันมาเส้นดวงวิญาณน้อง ลู่!”

“ให้มันคุกเข่าต่อหน้าศพน้อง ลู่!”

“ตัดหัวมันออกมา!”

ศิษย์สำนักกระบี่เซียนส่งเสียงร้องตะโกน

หัวหน้าชุดเกราะดำตอนนี้กลัวสุดขีดตอนนี้เขาได้กลิ่นของปัสสาวะ เขาร้องขอความเมตตา, แต่มันก็ไม่มีประโยชน์

หัวหน้าชุดเกราะดำได้ดูหมิ่นศิษย์สำนักกระบี่เซียน,ด้วยเหตุนี้ทำไมพวกเขาต้องมีความเมตตา?

ศิษย์สำนักกระบี่เซียนยกกระบี่ชี้ปลายกระบี่ไปที่คอหัวหน้าชุดเกราะดำ, พร้อมที่จะฆ่าหัวหน้าชุดเกราะดำ

“อย่าพึ่งรีบฆ่ามัน  ฆ่ามันไปตอนนี้ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา!”

ไกล้ๆกันนั้นซูหยุนวิเคราะห์สถานการณ์แล้วตัดสินใจพูดขึ้น

ทุกคนหันไปมองที่ซูหยุน

หลังจากที่ศิษย์สำนักกระบี่เซียนได้ยินพวกเขามองไปที่ซูหยุนแล้วตัดสินใจหยุดสิ่งที่พวกเขาจะทำ

“ขอบคุณท่านจอมยุทธ หากว่าท่านจอมยุทธไม่ได้ทำลายโดมสีดำข้าเกรงว่าพวกเราทุกคนที่นี่จะต้องตายด้วยน้ำมือของนิกายมารนั่นไปแล้ว!”

ศิษย์สำนักเซียนกระบี่หลายคนเข้ามาขอบคุณซูหยุน

"มิได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กน้อย เป็นพวกท่านก็น่าจะทำแบบเดียวกันกับข้า, ข้าบังเอิญเดินผ่านมาได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกท่าน แล้วข้าจะไม่ช่วยพวกท่านได้อย่างไร?”

ซูหยุนพูด

"ช่างเป็นคนที่ประเสริฐแท้!"

เป็นคำพูดที่ทำให้ศิษย์หลายคนรู้สึกอบอุ่น, ศิษย์หลายคนในขณะนี้มีความประทับใจซูหยุนมาก

“จิตใจท่านช่างกล้าหาญนัก! ข้าจะจดจำสิ่งนี้เป็นแบบอย่างของข้า!”

“อย่าได้เอ่ยเช่นนั้นเลย,ข้ายังไม่ได้ก้าวเข้าเขตแดนผลิวิญญาณ ! เรียกข้าว่า”เทพกระบี่!”ก็พอแล้ว ซูหยุนโกหก

“ยังไม่ได้ก้าวเข้าเขตแดนผลิวิญญาณ?” ทุกคนต่างผงะ

มีเพียงการบ่มเพาะของพื้นฐานวิญญาณเขายังกล้าคิดที่จะเดินทางคนเดียวในหุบเขาจันทร์เสี้ยว นี่นับว่าเป็นการแกว่งเท้าเข้าสู่ความตาย?

อย่างไรก็ตาม,หลังจากที่ซูหยุนทำลายโดมสีดำลงได้อย่างง่ายดายซูหยุนไม่ใช่คนธรรมดาๆ ที่นี่ไม่มีใครกล้ามองข้ามเขา

"ทำไมเหรอค่ะ?" ทำไมพวกเราถึงไม่ฆ่ามัน? มันเป็นโจรชั่ว!!” ก่อนผู้อาวุโสของสำนักเซียนกระบี่พูดเป็นศิญย์หญิงพูดขัดขึ้นมาขณะที่นางมองไปที่ซูหยุน

“ใช่มันควรถูกสับเป็นชิ้น!”

“เป็นพันๆชิ้น! เราไม่รู้ว่าเจ้าสารเลวนี้ฆ่าคนไปแล้วเท่าไหร่!”

เหล่าศิษย์เอะอะเสียงดังขึ้น พวกเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังหัวหน้าชุดเกราะดำ

หัวหน้าชุดเกราะดำตัวสั่นเป็นเจ้าเข้านั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น

ซูหยุนพยักหน้า“อืม!...ที่ท่านกล่าวมามันก็ถูกพวกท่านต้องการคิดบัญชีไอ้หมอนี่,แต่หากฆ่ามันตอนนี้,พวกท่านจะหมดโอกาสติดตามหาหัวหน้าทั้งหมด, นิกายมารซ่อนตัวอยู่ในหุบเขาจันทร์เสี้ยว, หากขาดมัน,ท่านจะไม่มีโอกาสหาพวกเขาพบ เว้นชีวิตมันไปก่อน,หลังจากท่านแจ้งสำนักเซียนกระบี่ท่านสามารถคิดบัญชีให้กับสหายของพวกท่านก็ยังไม่สาย, เราไม่อาจปล่อยเรื่องนี้ไว้ได้,นิกายลัทธิมารไม่สมควรอยู่บนโลกนี้! พวกเราต้องตัดรากถอนโคนมันทิ้ง!!”

“น้องชายพูดถูก,พวกเราควรแจ้งผู้ใหญ่ฝ่ายในของพวกเราไห้ทราบสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้!”

“พวกเรารีบออกไปจากที่นี่กันเถอะแล้วกลับไปที่สำนักของเราตอนนี้!”

“ศิษย์พี่ มู่ ยังต้องการรักษา! รีบกลับกันเถอะ!”

“งั้นพวกเรากลับ!”

เหล่าลูกศิษย์ตะโกน พวกเขาได้ตัดสินใจ

พวกเขาไม่ต้องการอยู่ในสถานที่ๆหลอกหลอนช่วงเวลาหนึ่งของพวกเขามากไปกว่านี้อีก

หลังจากซูหยุนได้ยินอย่างนี้เขารีบพูดออกมา“ช้าก่อน!”

“น้องชาย,มีสิ่งใดอีกงั้นรึ?” ศิษย์พี่ มู่ ถาม

“ถ้าหากท่านออกไปตอนนี้,พวกเราจะจะได้รับการเผยตัว

“เผยตัว?”

"ใช่?" ซูหยุนพยักหน้า“กลุ่มโจรที่ตายไปจะถูกพบในภายหลัง เมื่อเจ้าลัทธิของพวกมันตรวจสอบพื้นที่,ข้าเกรงว่าเวลาที่พวกผู้ใหญ่ของสำนักเซียนกระบี่มาถึง,นิกายลัทธิมารอาจจะออกจากหุบเขาจันทร์เสี้ยวไปไม่เหลือแล้ว,! เมื่อพวกมันออกไป,พวกมันต้องออกคุกคามไปทั่วทั้งยุทธภพ!”

หลังจากจบคำพูดของเขาทุกคนก็เริ่มคิด

“สิ่งที่น้องชายพูดมาก็มีเหตุผล! เหล่าพี่น้องของพวกเรายังไม่อาจไปได้!”

ทันใดนั้นศิษย์สตรีแก้มแดงพูดขึ้นหลังจากที่นางเหลือบมองไปที่ซูหยุน นางเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูด

“แต่หากพวกเราไม่ไป,เราจะกำจัดนิกายมารนี้ได้อย่างไร?”

“เราไม่ทางทำสำเร็จ!”

“เนื่องจากน้องชายคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้น้องชายต้องมีแผนการใช่มั้ย?”

"แผนการ?" ความจริงแล้วเรื่องนี้ง่ายมาก เพียงแค่ให้ศิษย์ของพวกท่านบางคนปะปนแทรกซึมเข้าไปในนิกายลัทธิมาร แล้วให้พวกเขาทำลายมันจากภายใน! ส่วนที่เหลือกลับไปที่สำนัก”

“แฝงตัวไปกับนิกายลัทธิมาร?”

ทุกคนตกใจ“นี่ไม่ไม่นับว่าเป็นการแกว่งเท้าเข้าสู่ความตาย?”

“เราจะไม่เป็นไร!”

ซูหยุนเหลือบมองไปที่ผู้อาวุโสของสำนักเซียนกระบี่รู้สึกประหลาดใจเมื่องเงยหน้าขึ้นมองในสายตาของเขา ศิษย์สองสามคนยืนเรียงรายกับพี่น้องที่ได้รับบาดเจ็บและคนอื่นๆในแถว

“พี่ชาย มู่ ข้าได้ยินมาว่าพวกท่านมีวิชากระบี่เรียกว่า ‘กระบี่เงาอำพราง’ หากใช้พลังอำนาจวิญญาณเกื้อหนุนผิวหนังจะทำหน้าที่เสมือนสิ่งอำพรางตา! ใช่มั้ย?”

พี่ชายมู่ตกใจ“ไม่มีใครน่าจะรู้เกี่ยวกับวิชานี้ภายนอกสำนักเซียนกระบี่ ท่านรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร”

“ฮ่า ๆ ๆข้ามีสหายอยู่ในสำนักเซียนกระบี่!” ซูหยุนหัวเราะขณะที่เขาคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา

หลังจาก,พี่มู่ได้ยินอย่างนี้ก็ครายความกังวลของเขา,“พวกเราศิษย์สำนักเซียนกระบี่,แน่นอนว่าพวกเราได้เรียนวิชากระบี่เงาอำพรางนี้”

"เยี่ยม" ซูหยุนพยักหน้า “เราจะใช้วิชานี้เพื่ออำพรางตัวและมอบบทเรียนนี้ให้กัยนิกายลัทธิมาร!”

“แต่น่าเสียดายที่ทักษะนี้ถูกค้นพบได้โดยง่ายโดยหัวหน้าของพวกมัน! ไม่มีทางเป็นไปได้! เป็นไปไม่ได้!” พี่ใหญ่ มู่ ส่ายหัวอย่างเร็ว

“คนชั่วเหล่านี้แม้ว่าพวกมันอาจจะแข็งแกร่งกว่าข้า,แต่พวกมันมีระดับเพียงเขตแดนผลิวิญญาณ, พวกมันควรจะได้รับบทเรียน เราจะปะปนเข้าไปด้วยกับอาจารย์ของพวกมัน,ดังนั้นพวกมันจะไม่ทันสังเกตเห็น! พี่ชาย มู่ มั่นใจได้!”

แต่...

“พี่ใหญ่ มู่ ท่านลืมหลักการของสำนักเซียนกระบี่? นี่สำหรับได้ผลประโยชน์ของคนธรรมดาทั่วไป! มันเป็นเจตจำนงของมนุษย์! นอกจากนี้เมื่อเราทำลายนิกายลัทธิมารสำเร็จจะมีผลตอบแทนมากมายรอเราอยู่ภายในนั้น, ต้องมีวิชาที่มีประสิทธิภาพมากมายความกลัวเพียงอย่างเดียวกักขังตัวเราไว้! ท่านต้องการชื่อเสียง แต่กลัวที่จะออกท่องยุทธภพ!”

ซูหยุนกล่าว

ได้ยินแบบนี้พี่ชายมู่ยอมผ่อนคลาย

คนธรรมดาทั่วไป? ประโยชน์สำหรับคนธรรมดาทั่วไป? เขาไม่ได้กังวน เขาห่วงเกี่ยวกับโอกาสสำหรับตัวเองและคนที่รับหน้าที่ เขาห่วงแค่สำนัก

นี่คือโอกาสเหมาะ,และเป็นโอกาสของผู้ที่รับหน้าที่หวงแหนมาก,ต่อให้ที่นั่นมีอันตราย

"วิเศษ!! ข้าเห็นด้วยกับวิธีการนี้!”

สุดท้าย,พี่ใหญ่ มู่ ก็ได้ตัดสินใจตนเอง

ซูหยุนพยักหน้า“ท่านแจ้งคนของท่านเนื่องจากท่านได้รับบาดเจ็บ ยกเว้นข้า,เลือกคนอื่นเจ็ดคนพร้อมที่จะมากับข้าและไปมอบบทเรียนเจ้านิกายลัทธิ์มาร! ให้หัวหน้าของพวกมันพาเราไปที่นั่น!”

“ไอ้โจรชั่วสมควรตาย!” พี่ไหญ่ มู่ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่ไว้วางใจ เขายังจำความเจ็บปวดที่แขนของเขา,ในดวงตามีเจตนาฆ่าศัตรูของเขา

"ยังไม่ใช่ตอนนี้!"

หลังจากซูหยุนพร้อมแล้วเขาก็เดินไปทางหัวหน้าชุดเกราะดำ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด