บทที่ 10 - สมบัติที่หาย

บทที่ 10 - สมบัติที่หาย

การเกิดไหม่กระทันหันทำให้ซูหยุนจำภารกิจนี้ไม่ค่อยได้,แต่ว่ามันยังจำเป็นต้องปรับแผนไหม่

ตอนนี้มันต้องเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตัวเองก่อน

นอกจากนี้ในพื้นที่นั้น ไม่ใช่จะได้รับผลจันทร์เสี้ยวง่ายๆ,มีข่าวลือว่ามันสามารเพิ่มพลังยุทธได้ง่ายๆและไม่มีผลข้างเคียงใดๆแม้แต่ศิษย์พื้นฐานวิญญาณก็สามารถย่อยได้

ผลจันทร์เสี้ยวเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์,แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่หาง่าย, ที่เป็นอย่างนี้เพราะหุบเขาจันทร์เสี้ยวมีความลึกลับที่อันตรายมาก, ผู้คนมากมายที่เข้าไปในหุบเขาจันทร์เสี้ยวไม่ได้กลับออกมา

ซูหยุนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา ,แต่มันไม่คุ้นเคยกับหุบเขาจันทร์เสี้ยว, มันไม่รู้แม้แต่สถานที่ๆแท้จริงของผลจันทร์เสี้ยวขึ้น

“ตราบใดที่เราระวังสัตว์อสูรที่ปกครองที่นั่น,เราก็สามารถหาผลจันทร์เสี้ยวได้สบาย ด้วยผลไม้นี้,เราจะสามารถยกระดับวรยุทธของเราบางทีอาจจะบรรลุไปอีกระดับหนึ่ง มันน่าจะช่วยได้มาก!”

ซูหยุนกล่าว,คิดครู่หนึ่ง,แล้วเดินไปอีกด้านหนึ่งข้างๆของร้าน

“เถ้าแก่,ขอ'ผงแป้งสัตว์อสูรกู่'ให้ข้าสองขวด”

"ครับท่านลูกค้า ข้าจะไปเอามาให้ท่านทันที!”, เถ้าแก่เจ้าของร้านตะโกนเสียงดังและเดินไปเตรียมสินค้า

ผงแป้งสัตว์อสูกู่,ทำจากสัตว์อสูรระดับสูง,สัตว์อสูรส่วนใหญ่มีความแข็งแกร่งมากกว่าพยัคฆ์วิญญาณระดับหนึ่งและแม้กระทั่งสัตว์อสูรวิญญาณระดับสอง,ดังนั้นสิ่งเหล่านี้มีค่าอย่างมาก,ในเมืองทะเลสาบกระจกมีไม่กี่ที่ๆขาย, ส่วนใหญ่ถูกขายให้กับลูกศิษย์ของสำนักกระบี่เซียน

แน่นอน,วัตถุดิบสัตว์อสูรวิญญาณระดับสูง,ที่มีระดับสูงสุด,นั้นสามารถให้ผลผลิตเป็นผงบดเพียงเล็กน้อยจากผิวของพวกมันเท่านั้น, ซูหยุนต้องจ่ายเงินสองพันเหรียญจิตวิญญาณ

“ผงแป้งจิตวิญญาณหนึ่งขวด,ครีมรักษาเร่งด่วนสามกล่อง,ยันต์ลักลอบ,ขวดผงอำพรางและแหวนมิติระดับต่ำ”

ซูหยุนตะโกนรายการที่เขาต้องการทีละรายการ, พนักงานคิดเงินเตรียมพร้อมทันทีและได้จ่ายเงิน, ซูหยุนก็เหลือเพียง 3,354 เหรียญจิตวิญญาณ

รายการสิ้นค้าเหล่านี้พบได้ง่ายในโรงประมูลฟ้าตะวัน, แต่ร้านเล็ก ๆ มันมีค่ามากในรายการระดับต่ำ

หลังจากมันเก็บของในแหวนมิติแล้วมันก็กระโดดขึ้นไปบนอานของม้าดำของมันและควบม้าเข้าหุบเขาจันทร์เสี้ยว

เมืองทะเลสาบกระจกไม่ไกลจากหุบเขาจันทร์เสี้ยวมากนัก ขี่ม้าดำวิญญาณประมาณครึ่งวันก็ไปถึงปลายทาง

แน่นอนว่าสมบัติที่สำคัญที่สุดของหุบเขาจันทร์เสี้ยวไม่ใช่ผลจันทร์เสี้ยวแต่เป็นสมบัติล้ำค่า: "ผลึกสวรรค์"(เทียนชิง)

“ผลึกสวรรค์” เป็นสิ่งที่หลายคนไม่รู้จักเกี่ยวกับมัน,แต่มีข่าวลือของสิ่งล้ำค่านี้มากมายนัก

แม้ว่าเป้าหมายหลักของซูหยุนคือการหาผลจันทร์เสี้ยว,ถ้าหากมันสามารถหาเส้นทาง“ต้าจร่างเทียน” และได้พบมัน, การผจญภัยนี้จะนำมาซึ่งผลประโยชน์ไม่น้อย

ข่าวคราวของ“ผลึกสวรรค์” มีน้อยมาก, มันเป็นระดับที่ไม่มีใครรู้จัก, หากนี่เป็นสิ่งที่ซ่อนเร้น,แล้วทำไมถึงได้มีคำเล่าลือได้,ในเวลานั้นตระกูลซูก็ค้นหาด้วยเช่นกัน, อย่างไรก็ตาม,พวกเขาค้นหามานานหลายวันก็ไม่เคยพบสิ่งใด,แม้แต่ผู้ฝึกยุทธยังเกือบตาย

ครึ่งวันต่อมา

ซูหยุนเดินทางอย่างราบลื่นไปที่ปากทางหุบเขา

ภายในหุบเขา,มีต้นไม้เขียวชอุ่มและเสียงนกและสัตว์ป่า

ซูหยุนลงจากม้า,เอาผงอำพรางโรยบนเสื้อผ้าของมันและเข้าไปข้างในด้วยความกล้าหาญ

ผงอำพรางป้องกันกลิ่นของซูหยุนจากการเดินทางผ่านหุบเขา,ทำให้มันหลบเลี่ยงสัตว์อสูรวิญญาณจำนวนมากได้, แน่นอนว่า,ผงอำพรางมีผลกระทบกับสัตว์อสูรระดับสูงไม่มากนัก

ซูหยุนเดินตามเส้นทางที่ใกล้ๆน้ำ

ไปตามเส้นทางของหุบเขาจันทร์เสี้ยว,ไม่นานมันก็หยุดอยู่ตรงทางแยกห้าเส้นทางที่คดเคี้ยว,มันเลือกหนึ่งเส้นทางด้านขวาสุดและเดินต่อไปยังพื้นที่ๆเปิดโล่ง

พื้นที่โล่งมีพืชพันธ์ขึ้นมากมายหลายชนิด, แต่ตรงกลางที่แห่งนี้,มีต้นไม้ยักษ์,ที่มีความสูงเกือบยี่สิบเมตร,มีกิ่งก้านสาขาเจริญงอกงาม,และใบมีสีแดงเพลิง, หากใครมองจากระยะไกลๆ,ที่มีลมพัด,มันจะเหมือนกับเปลียวเพลิงของไฟกำลังลุกไหม้

ด้านบนของต้นไม้มีผลไม้ขนาดเท่ากำปั้นแขวนอยู่

มันคือผลจันทร์เสี้ยว

มีเพียงผลเดียวบนต้นไม้, เมื่อได้เก็บมันไปแล้วผ่านไปสองสามวันต้นไม้จะเหี่ยวเฉาและอีกร้อยปีถึงจะเก็บผลได้อีก

อย่างไรก็ตาม,การฟื้นฟูผลจันทร์เสี้ยวก็ไม่ใช่เรื่องง่าย, นี่เป็นเพราะ“สัตว์อสูรหยกอัคคี” มักอยู่รอบๆต้นจันทร์เสี้ยว

“สัตว์อสูรหยกอัคคี” อยากจะกินผลสุก,ซึ่งจะช่วยทำให้มันก้าวเข้าสู่ระดับที่สูงขึ้นของสัตว์อสูร“เจ้าอสูรหยกอัคคี”,  หากต้องการผลจันทร์เสี้ยวท่านจะต้องมีจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งเหมาะสมกับ“สัตว์อสูรหยกอัคคี” แต่กรณีนี้ไม่เหมือนกันผู้คนมากมายถูกกินโดยสัตว์อสูรหยกอัคคี

ตาของซูหยุนจับจ้องอยู่บนผลจันทร์เสี้ยว,มันหยิบผงแป้งสัตว์อสูรกู่ออกมาทันทีแล้วโปรยมันไปในอากาศ

หลังจากนั้นผงแป้งเข้าไปในอากาศ,มันได้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปตามกระแสลม

ไม่กี่วินาทีต่อมา

โฮกกกก!

เสียงคำรามน่ากลัวเจาะผ่านความเงียบ, พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือนเสียงฝีเท้าเหยียบย่ำโยกย้ายอันหนักหน่วงออกไปจากบริเวณของซูหยุน, สัตว์อสูรวิญญาณที่อ่อนแอหลายตัวหนีออกไปจากพื้นที่, เงาสัตว์อสูรที่ดุร้ายเคลื่อนย้ายออกไปจากพื้นที่

เช่นเดียวกันกับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดสัตว์อสูรหยกอัคคีมีศัตรูตามธรรมชาติจำนวนมาก, แต่ทว่า,สัตว์อสูรวิญญาณที่ใช้ทำผงแป้งสัตว์อสูรกู่เป็นหนึ่งในนักล่าสัตว์อสูรหยกอัคคี ซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่มันกลัว

“สัตว์อสูรหยกอัคคีออกไปแล้ว!” แม้ว่ามันจะหนีไปอย่างรวดเร็วจากความกลัว,เมื่อผงแป้งสัตว์อสูรกู่ซึ่งได้กระจายไป,สัตว์อสูรหยกอัคคีอาจจะกลับมมาได้ในไม่ช้า, เวลากำลังเดินออกไป,ซูหยุนไม่รั้งรอ,มันรีบปีนขึ้นไปบนต้นไม้และเก็บผลจันทร์เสี้ยวอย่างระมัดระวัง

กลิ่นหอมของผลจันทร์เสี้ยวเด่นชัดมาก,มันปล่อยกลิ่นหอมรัญจวน,ทำให้ซูหยุนน้ำลายค่อยๆไหลออกมาตามความคาดหมาย, อย่างไรก็ตาม,มันกระโดดลงจากต้นไม้แล้วออกไปอย่างรวดเร็ว

ภายในหนึ่งชั่วโมงจากที่เก็บ,ผลจันทร์เสี้ยวจะให้ประโยชน์มากที่สุด

ซูหยุนพบสถานที่ที่ปลอดภัยและหยิบออกมากัดเข้าไปคำโต

หลังจากที่กินเข้าไป,หน้าอกซูหยุนเริ่มร้อนขึ้นทันที,ราวกับไฟไหม้หน้าอกของมัน

ทันทีที่มันนั่งขัดสทาธิและเริ่มเข้าฌาน,กลิ่นอายจิตวิญญาณลึกลับก็แผ่ทั่วทั้งร่างของมันทันที

ซูหยุนตกใจและตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไร, มันประหลาดใจที่พบว่าระดับพลังวิญญาณของตัวเองเพิ่มระดับขึ้นอย่างก้าวกระโดด!

พลังของกล้ามเนื้อมนุษย์มาจากเส้นเลือดที่เชื่อมต่อไปยังแก่นแท้วิญญาณ, แก่นแท้วิญญาณกำหนดความเร็วการฟื้นคืนปราณวิญญาณ, ในขณะที่การบ่มเพาะขั้นที่6,ผู้บ่มเพาะส่วนใหญ่มีแก่นแท้อำนาจพลังวิญญาณเพียง40ระดับ, แต่ซูหยุนมีแก่นแท้อำนาจวิญญาณ110ระดับ

ระดับการบ่มเพาะของมันพุ่งขึ้นไปถึงขั้นที่7และอยู่ไม่ไกลจากจุดสูงสุดขั้นที่7

ซูหยุนมีความสุขมาก

หัวใจของมันเต็มไปด้วยความตื่นเต้นหลังจากได้ประสบมา

“ฮ่าๆๆๆในที่สุดเราก็บรรลุขั้นที่7สักที! ในที่สุดเราก้ทำได้ ฮ่าๆๆ ...”

มันพูดในใจขณะที่ร่างของมันสั่นไปทั้งตัวด้วยความตื่นเต้น

หลังจากหลายปีที่ฝัน,ในที่สุดมันก็มีวันนี้

แต่น่าเสียดาย,ที่มันมีผลจันทร์เสี้ยวแค่ผลเดียวไม่อย่างนั้นมันจะกินๆให้หมด

หลังจากนั้นไม่นาน,ซูหยุนก็ตัดสินใจที่จะไปต้นจันทร์เสี้ยวต้นต่อไป, ซูหยุนโปรยผงแป้งสัตว์อสูรกู่ไปในอากาศ,และได้รับผลไม้อีกชิ้นหนึ่งเพื่อจบภาระกิจที่มันรับมา, ซูหยุนอยากจะได้ผลไม้มากกว่านี้, แต่มันจำสถานที่ได้เพียงสามแห่งเท่านั้น, แต่น่าเสียดาย,ที่สถานที่ๆสามมีอันตรายมากเกินไปและยุ่งยากที่จะได้รับผลไม้เช่นกัน

หลังจากได้รับผลไม้ผลที่สอง,มันไม่รีบร้อนที่จะออกไป, แต่มันเข้าไปในส่วนลึกของหุบเขาจันทร์เสี้ยวต่อแทน

ต่อไป,ค้นหา“ผลึกสวรรค์”

โฮกกกกก!

ทันใดนั้นเสียงคำรามที่อยู่ในลำคอมาจากด้านหน้าของซูหยุน ...