UWG#020 สาวน้อยผู้น่ารัก

คลื่นน!!

ด้วยระยะเวลาเพียงไม่นาน ในที่สุดกีอัสก็มาถึงหน้าพระราชวังดาวห้าแฉก ประตูบานยักษ์ค่อยๆถูกเปิดออกอย่างช้าๆ เผยให้เห็นแผ่นแสงที่ส่องสว่างออกมา

หลังจากผู้รักษาความปลอดภัยทั้งสองเปิดประตูให้เขา พวกเขาทั้งสองก็ผายมือออกเป็นการเชิญให้เขาเข้าไปด้านใน

กีอัสค่อยๆก้าวเท้าไปข้างหน้าแล้วเดินผ่านแผ่นแสงที่ส่องสว่าง ลำแสงค่อยๆกลืนกินร่างกายของเขาและเคลื่อนย้ายกีอัสไปสู่จุดศูนย์กลางแห่งพระราชวังดาวห้าแฉก

ฟุบ!!

หลังจากลำแสงรอบกายค่อยๆจางหายไป เผยให้เห็นตัวอาคารอันงดงามทั้งห้าตั้งตระง่าอยู่ทุกทิศทุกทาง เขายังจำอาคารนักดาบที่เขาเคยไปมาเมื่อไม่นานมานี้ได้

กีอัสตรงไปยังอาคารนักดาบทันที มันอยู่ห่างออกไปไม่ไกลจากจุดที่เอายืนอยู่เท่าไรนัก เขาหวังว่าการมาเยือนในครั้งนี้เขาจะได้รับทักษะใหม่ๆกลับไปบ้าง หากเขาไม่ได้อะไรกลับไปเลยการเสียเวลาเพื่อมาตรวจสอบทักษะใหม่ในครั้งนี้จะเป็นสิ่งที่ผิดมหัน

เพราะในขณะที่เป้าหมายของเขายูซาคุกำลังเดินไปข้างหน้าและทิ้งห่างเขาไปเรื่อยๆ เขาจะมาย่ำอยู่กับที่ไม่ได้เด็ดขาด

แต่เขาจะทำอย่างไร ในเมื่อการออกล่าสัตว์อสูรเป็นทีมคือการพัฒนาที่รวดเร็วที่สุด แต่เมื่อทีมๆนั้นได้รับไอเท็มระดับสูงๆ ความโลภก็จะเข้าครอบงำ ทำให้เกิดการเข่นฆ่าแย่งชิง แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่ทีมใดทีมหนึ่งจะสามารถมีสมาชิกคนเดิมๆ และสะสมทักษะประเภททีมให้มากขึ้นๆไปเรื่อยๆได้

แม้วันนี้พวกเขาจะยังยอมรับได้กับการแบ่งไอเท็มแบบต่างๆทั้งแบบสุ่มหรือแบบแบ่งโดยหัวหน้าทีม แต่ในที่สุดซักวันหนึ่งความอิจฉาริษยาและความโลภจะต้องเข้าครอบงำ ทำให้ทีมต้องแตกแยกอย่างเช่นทีมของกีอัสในครั้งนี้

เขาตัดสินใจว่าหากเป็นไปได้เขาจะพยายามไม่เข้าร่วมทีมกับผู้เล่นคนอื่นและหาวิธีทางจัดการสัตว์อสูรด้วยตัวของเขาเอง เพื่อลดความเสี่ยงในการถูกทรยศและเหตุการณ์ร้ายๆที่จะตามมา

หากความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสจากการตายในเกมคือสิ่งที่ระบบของเกมออกแบบมาเพื่อความสมจริง และระยะเวลากว่า18ชั่วโมงที่ถูกทำให้สลบไปพร้อมกับการเสียเลเวลไปถึง1เลเวลเป็นบทลงโทษของผู้ที่ตายในเกมนี้ เขายอมออกล่าสัตว์อสูรคนเดียวเพื่อตัดความเสี่ยงที่จะต้องตายเหล่านี้ออกไปเสียดีกว่า

ปังงงง!!

ขณะที่กีอัสกำลังเดินเหม่อลอยคิดเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อยเปื่อยระหว่างทางเข้าไปในอาคารนักดาบ ก็มีบางสิ่งทีพุ่งมาชนเขาอย่างรุนแรง

ร่างกายอันบอบบางพุ่งเข้ากระแทกกีอัสจนทำให้เขาต้องล้มลงไปด้านหลังพร้อมกับเรือนร่างอันบอบบางที่กำลังจะล้มลงมาทับเขา

ไม่เพียงเท่านั้นการกระแทกในครั้งนี้ของเธอทำให้ลูกธนูที่เคยอยู่ในกระบอกธนูบนหลังของเธอลอยขึ้นไปบนอากาศและลงตกลงมาตามแรงโน้มถ่วง

ปึก!! ฟิ้ว ฟิ้วๆๆๆ

หลังจากล้มลงมากระแทงลงกับพื้นพร้อมกับร่างกายอันบอบบางอีกร่างหนึ่ง ลูกธนูนับสิบที่กำลังตกลงมาจากฟ้าก็อยู่สูงขึ้นไปจากพื้นอีกเพียงไม่กี่เมตรไม่มีทางเลยที่พวกเขาทั้งสองจะหนีออกไปจากพื้นที่ตรงนั้นได้ทัน

ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษของกีอัส เขาไม่มีทางยอมให้สาวน้อยผู้บอบบางเช่นนี้ถูกทำร้ายแน่นอน เขาพลิกตัวขึ้นมาเอาแผ่นหลังปังลูกธนูเหล่านั้นเอาไว้

ฉึก ฉึก ฉึก!

อัก!!

ด้วยความบาดเจ็บจากการถูกลูกธนูเหล่านั้นทิ่มแทงทำให้เขาร้องออกมาเล็กน้อย

อึห.. ฮ่า ฮ่าา !!

หญิงยาวคนนั้นขณะนี้กำลังอยู่ใต้ร่างของเขา เธอพยายามที่จะกลั้นหัวเราะเอาไว้แต่ในที่สุดเธอก็ทำไม่สำเร็จ เธอหัวเราะออกมาอย่างน่ารักและไร้เดียงสา เธอคงอดหัวเราะไว้ไม่ได้กับสีหน้าของกีอัสขณะที่ถูกลูกธนูทิ่มลงมา

“ขอบคุณค่ะ”

กีอัสที่ในขณะนี้กำลังหลงใหลในความน่ารักของเธอทำให้สติของเขาหลุดลอยออกไปเล็กน้อยและพึ่งจะได้สติกลับมา

“คื.. ครับ”

เธอยิ้มให้เขาอย่างสดใสทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นๆ

“ช่วยลุกขึ้นหน่อยนะค่ะ”

“อ่..”

กีอัสลืมไปเสียสนิทเลยว่ากำลังค่อมอยู่เหนือร่างของเธอ เธอมีเสน่ห์อันน่าหลงใหลที่ชวนให้เขาต้องหลงลืมและหยุดยั้งการกระทำและความคิดทุกอย่างเพื่อชมความงดงามของเธอ

เขาค่อยๆลุกขึ้นยืนและประคองเธอขึ้นมา เธอส่งยิ้มหวานให้เขาอีกครั้งก่อนจะหันไปเก็บลูกธนูที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น

กีอัสเองก็ไม่อยู่เฉย เขาก้มลงเพื่อช่วยเธอเก็บลูกธนูเหล่านั้นอีกแรง

ใช้เวลาเพียงไม่นานทั้งสองก็เก็บลูกธนูสิบกว่าชิ้นนั้นใส่กระบอกเก็บลูกธนูได้สำเร็จ

“ขอบคุณนะคะ”

เธอกล่าวขอบคุณเขาอีกครั้ง เขาเองก็ยิ้มรับคำขอบคุณจากเธอเช่นกัน

“เอ่อคือว่า.. คุณเป็นนักดาบหรือป่าวค่ะ ทีมของพี่หนูกำลังต้องการนักดาบซักคนมาร่วมทีมอยู่พอดี ถ้าไม่รังเกียจ เข้าร่วมกับทีมของพี่หนูมั้ยค่ะ”

“เอ่… ผมคิดว่าผมจ..”

ด้วยแววตาอันน่ารักของเด็กสาวไร้เดียงสา ทำให้ความตั้งใจที่จะออกล่าสัตว์อสูรด้วยตัวคนเดียวของกีอัสแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

สุภาพบุรุษอย่างเขาจะปฏิเสธคำขอร้องจากสาวน้อยน่ารักเช่นนี้ได้อย่างไร

“เอ่อ.. ตกลงครับ”

ทันทีที่เขาตอบตกลงก็มีข้อความเข้ามาในหัวของเขา

[ คุณได้เข้าร่วมทีมของคุโรซากิแล้ว - การแบ่งผลประโยชน์:โดยหัวหน้าทีม ]

สมาชิกในทีม

[ {หัวหน้า}คุโรซากิ เลเวล6 อาชีพหลัก:นักฆ่า อาชีพเสริม:ช่างตีเหล็กขั้น1 เผ่ามนุษย์  ]

[ {รองหัวหน้า}คิโยมิ เลเวล6 อาชีพหลัก:นักธนู อาชีพเสริม:นักปรุงยาขั้น1 เผ่ามนุษย์  ]

อาชีพเสริม?!!

พวกเขาทั้งคู่มีอาชีพเสริมกันทั้งสองคนเลย มันจะต้องเป็นผลประโยชน์ต่อสมาชกในทีมอย่างเขาเป็นแน่ ทั้งนักปรุงยาทั้งช่างตีเหล็ก สมบูรณ์อย่างยิ่ง

แต่เอ๊… คุโรซากิ?!!

เสียงของคนบางคนผุดขึ้นมาในหัวของเขา

“เร่เข้ามาคับ เร่เข้ามา ดาบโลหะ เลเวล 5 ระดับ Uncommon (ไม่ธรรมดา) ที่ถูกสร้างขึ้นโดยนักตีดาบอันดับหนึ่ง ท่านคุโรซากิผู้นี้…”

คุโรซากิ? นั้นมันชื่อของช่างตีเหล็กคนนั้นนี้!!!