ตอนที่แล้วChapter 39 – กลอุบาย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 41 – ผู้ที่พยายามจีบคนของนาง

Chapter 40 – สมบัติศักดิ์สิทธิ์


ได้ยินอย่างนี้ 'ซวนหยวนเช่อ'สำรวจ'หลิวเย่'ใกล้ๆและไม่ได้คัดค้านอะไรนางอีกยาพิษที่'พระจักรพรรดินีหลิว'ใช้กับ'หลิวเย่'วันนี้นั้นมาจากขวดที่สามของยาพิษที่แสดงอยู่ นางใช้ยาพิษจากที่นี่ ดังนั้นนางก็ควรจะใช้ยาถอนพิษจากที่นี่อย่างแน่นอนแต่ยาถอนพิษทั้งหมดในสถานที่นี้ แม้นางต้องการมัน ผู้ที่ดื่มมันเข้าไปก็จะ..

.“เจ้าจะต้องถอนวัชพืชออกจากราก ไม่เช่นนั้นมันจะกลับมางอกใหม่เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิ”

'หลิวเย่'หยิบขวดยาถอนพิษและเล่นมันที่นิ้ว แล้วจากนั้นนางก็ปล่อยนิ้วทำให้ขวดตกลงไปที่พื้นเมื่อขวดเล็กกำลังจะตกแตก 'หลิวเย่'ก็ขยับเท้าของนาง ในจังหวะต่อมาขวดเล็กๆนั้นก็ทรงตัวอยู่บนเท้าของนางอย่างปลอดภัยไร้กังวล'ซวนหยวนเช่อ'ยกยิ้มขึ้น

นี่เป็นแผนการ เป็นกลยุทธ์ที่ยอดเยี่ยม ประกายแห่งการฆ่าฉายอยู่ในดวงตาของนางขณะที่นางยิ้มกลับไป แล้วนางก็ก้มลงไปเก็บขวดเล็กจากเท้าของนาง ขณะที่หยิบขวดยา 'หลิวเย่'ไม่ได้ลุกขึ้น แต่นางเห็นหนังสือที่ใช้หนุนขาโต๊ะข้างนึงอยู่'หลิวเย่'ยกศีรษะของนางขึ้นและมองไปที่'ซวนหยวนเช่อ'

“นี่ราชวงศ์ยากจนถึงเพียงนี้?”

ในสถานที่นี้ที่ใช้เก็บสมบัติและเครื่องประดับ โต๊ะนี้ต้องใช้หนังสือมาหนุนขาโต๊ะ'ซวนหยวนเช่อ'มองตามไปยังที่'หลิวเย่'มองและตอบกลับ

“นั่นหนังสือน่าจะเกี่ยวกับพลังและความสามารถแปลกๆ”

พลังแปลกๆ? 'หลิวเย่'ที่กำลังจะลุกขึ้น นางก้มลงไปอีกครั้งและหยิบหนังสือเล่นนั้นขึ้นมา นางต้องการจะดูว่าเทคนิคแปลกอย่างไร

“ควบคุมอสูรด้วยดนตรี?”

'หลิวเย่'ผลิกหนังสืออย่างสุ่มและอ่านข้อความแต่ละหน้าออกมาดัง น่าแปลก

“หนังสือทั้งเล่มเพียงอธิบายวิธีการควบคุมอสูรด้วยดนตรี เมื่อหนึ่งร้อยปีก่อน, บรรพบุรุษของเรากล่าวว่าหนังสือนี้เป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ แต่น่าเสียดายที่หนึ่งร้อยปีต่อมาเสด็จพ่อกลับทำมันเหมือนเป็นขยะ ไม่มีผู้ใดเรียนรู้ทักษะนี้ได้ หนังสือเขียนแต่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เป็นเพียงเรื่องล้อเล่น”

'ซวนหยวนเช่อ'อธิบายอย่างดูหมิ่น 'หลิวเย่'ได้แต่เลิกคิ้วขึ้นต่อคำพูดของเขาแม้ว่าการควบคุมอสูรด้วยเสียงเพลงมันจะดูหลุดโลก มันไม่ใช่เป็นไปไม่ได้ยกตัวอย่างง่ายๆ, ที่นางรู้จักเมื่อเสียงมาถึงจุดสำคัญ มันก็มีพลังอำนาจมากพอจะเอาชนะทุกอุปสรรคได้

มันไม่ใช่เพียงความดังของเสียง แต่เพราะมันเป็นจุดสำคัญ สำหรับตัวอย่างเมื่อนักร้องโซปราโนร้องและทำลายแก้วด้วยเสียงของพวกเขา มันเป็นความจริง พวกเขาไม่ใช่ตำนานเมื่อเสียงนั้นมีพลังทำลายที่สูง นั่นจึงใช้ในการปราบและบงการอสูรก็ไม่ใช่เรื่องเป็นไปไม่ได้ เพียงแค่ต้องไปให้ถึงระดับนั้นก็พอ

“ไปเถอะ”

'ซวนหยวนเช่อ'เห็นว่ามันสายมากแล้วและพา'หลิวเย่'ออกไปจากคลังสมบัติ'หลิวเย่'เก็บหนังสือไว้ในแขนเสื้อและติดตามไป นางสามารถที่จะเรียนรู้ทักษะเมื่อนางไม่มีอะไรทำ 'หลิวเย่'ตัวจริงนั้นสามารถเข้ากันได้ดีกับพิณ...

สรุปหลิวเย่ไม่ได้เอายาพิษกับตำราถอนพิษออกไปตามที่ในมังงะเคยบอกนะฮะ เอาละประเด็นเกิด 555555

ที่มา:https://my.dek-d.com/emperor123/writer/viewlongc.php?id=1489554&chapter=40

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด