ตอนที่แล้วChapter 27 – ใครกันแน่ที่กลัว
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 29 – กระอักเลือดจากความโกรธ

Chapter 28 – คำพูดสุดท้าย


หลังจากตวัดพู่กันไม่กี่เส้นและประทับตราคั่งสีแดง สัญญาก็เสร็จสมบูรณ์'หยางฮู'ส่งเอกสารให้'หลิวเย่' หลังจากตรวจสอบเอกสารแล้ว'หลิวเย่'ยิ้มเย็นและวางมันลงบนโต๊ะ

“ได้โปรด”

มองไปที่หญิงผู้ดูแลกลายเป็นแข็งทื่อเนื่องจากตกใจในมูลค่าการเดิมพัน 'หลิวเย่'ยิ้มและโบกมือไปที่เซียนพนัน

“ชนะ, เจ้าต้องชนะเพื่อข้า”

องค์ชายเจ็ดใบหน้าแดงก่ำตอนนี้ เขาขบฟันและจ้องไปที่เซียนพนัน เขาไม่สามารถแพ้การพนันครั้งนี้ได้อีกด้าน, องค์ชายสองและองค์ชายห้ายึดตัวเองไว้กับเก้าอี้ พวกเขาไม่สามารถละสายตาไปจากโต๊ะได้พวกเขาไม่สามารถแพ้ได้แม้แต่'ซวนหยวนเช่อ'ก็ยังมุ่งเน้นไปที่การตัดสิน

มีเพียง'ซวนหยวนเช่อ'ที่พิงเก้าอี้อย่างเกียจคร้าน มองดูหลังของ'หลิวเย่' ยิ้ม แต่ไม่ได้ยิ้มเมื่อถ้วยคว่ำลงและถืออยู่ในมือของนาง 'หลิวเย่'เขย่ามันเหมือนกับรอบก่อนหน้านี้

ขณะที่มันหงายขึ้นนางก็เขย่าด้วยความเร็วสูง ลูกเต๋าที่อยู่ด้านในส่งเสียงดังชัดเจนไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าลูกเต๋าในถ้วยนั้นเป็นเสียงชนกันจากด้านใน

มีเพียงองค์ชายสองและองค์ชายห้าที่ฟังอย่างใกล้ชิดเท่านั้นที่มองหน้ากันด้วยสีหน้าประหลาดใจจากนั้นพวกเขาก็มองไปที่เซียนพนัน ที่มีเม็ดเหงื่อเต็มหน้าผาก และใบหน้าเขียวเหมือนหญ้าทักษะของมือของ'หลิวเย่'นั้นแตกต่างจากเขา

“ปัง.!!”

'หลิวเย่'บิดข้อมือเล็กน้อยและกระแทกถ้วยลงบนโต๊ะตาม'หลิวเย่', เซียนพนันวางถ้วยลูกเต๋าลงในห้องเงียบสงัด, ไม่มีเสียงใดๆ มีเพียงเสียงหายใจแรงที่ได้ยินองค์ชายเจ็ดเลือดขึ้นตา เขากำหมัดทั้งสองข้างแน่น มันเป็นเรื่องยากที่เขาจะทำได้

องค์ชายสองและองค์ชายห้าดูจะใจเย็นและสำรวมแม้แต่ในสถานการณ์เช่นนี้พวกเขายังแอบกำหมัดใต้โต๊ะ

“4, 5, 6”

'หลิวเย่'ไม่ได้ดูลูกเต๋าของนาง นางหันไปทางเซียนพนันและยิ้มมองที่แต้มของ'หลิวเย่' องค์ชายเจ็ดและคนอื่นๆต่างถอนหายใจออกมา 4,5,6 ไม่ใช่แต้มที่ใหญ่นักเซียนพนันจ้องไปที่แต้มของ'หลิวเย่'ขณะที่เขายังกำฝาครอบถ้วยอยู่

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความสุขขณะที่นิ้วเลื่อนเปิดฝาอย่างช้าๆมองที่สิ่งนี้ 'หลิวเย่'วางฝ่ามือลงบนโต๊ะและเคาะมันเบาๆ คลื่นพลังเคลื่อนไปตามโต๊ะไม้ไปสู่ลูกเต๋าในถ้วย เขย่ามันเล็กน้อย

“6, 6, 6 เสือดาว, รุกฆาต”

‘ปัง’

เซียนพนันเปิดมันทันที เขาตะโกนแต้มของเขาออกมาดีใจออกมา ดวงตาพวกเขาส่องประกายความปิติและความเพ้อดัดปากของนางขึ้นช้าๆเผยให้เห็นรอยยิ้มน้ำแข็ง 'หลิวเย่'กอดอก

“พวกเด็กเหลือขอ, มองดูให้ดีๆก่อนที่จะกล่าว”

ที่มา:https://my.dek-d.com/emperor123/writer/viewlongc.php?id=1489554&chapter=28

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด