ตอนที่แล้วChapter 13 - เจ้าคนขี้ขลาดตาขาว
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 15 - พระราชกฤษฏีกาจากองค์จักรพรรดิ

Chapter 14 - การกลับมาอย่างกระทันหัน


“วีรชนสร้างแต่พวกเขายังเยาว์วัย เป็นดังพรจากสวรรค์ที่มีเด็กสาวเช่นนี้”

เจ้าชายรัชทายาทแห่งอาณาจักรเทียนเจิ้น ผู้ที่สวมชุดคลุมสีเหลืองยืนอยู่ด้านข้างของ'มู่หลงวู่ตี้'กล่าวและยิ้มให้ 'หลิวเย่'

อาณาจักรเทียนเจิ้นนั้นมีวัฒนธรรมที่เปิดกว้าง หากพวกเขามีความสามารถ ไม่สนว่าจะเป็นใครผู้หญิงหรือผู้ชาย แม้แต่ผู้หญิงก็สามารถมีบทบาทในราชสำนัก หรือแม้แต่หารือกับจักรพรรดิ

วางดาบของเธอลง 'หลิวเย่'เดินเข้าไปหาองค์รัชทายาท แม้ว่าเธอจะเย่อหยิ่ง แต่เธอก็จะไม่รุกรานใครก่อน ถ้าคนผู้นั้นไม่ทำให้เธอโกรธเคือง ความแข็งแกร่งของบุคคลเพียงไปได้ไกล แต่ความแข็งแกร่งของประเทศนั้นไร้ที่สิ้นสุด

'หลิวเย่'เดินเข้ามาใกล้องค์รัชทายาทแห่งอาณาจักรเทียนเจิ้น

“ซวนหยวนเฉิน”

เขายกคิ้วขึ้นเมื่อเห็นดาบสีเงินในมือของเธอที่สะท้อนภายใต้แสงแดด 'มู่หรงวู่ตี้'ที่ยืนอยู่เบื้องหลังก็เบิกตาขึ้น

“เยี่ยมมาก, เจ้าไม่ทำให้ข้าผิดหวัง”

ภายใตแสงแดดที่อบอุ่น เสียงเกียจคร้านดังขึ้น ปรากฏรูปลักษณืแสนเอาแต่ใจในชุดสีม่วง

“น้องสาม!”

'ซวนหยวนเฉิน'มองไปยังบุคคลที่กำลังเดินออกมาจากบ้านของ'หลิวเย่' รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเขา

สำหรับคนอื่นๆในตระกูลที่เห็นองค์แห่งอาณาจักรเทียนเจิ้น

“ซวนหยวนเช่อ”

เดินออกมาจากบ้านของ'หลิวเย่' ก็เริ่มซุบซิบกัน ตอนนี้ได้ข้อสรุปแล้วว่า คนที่ถูกทอดทิ้งและโดดเดี่ยวมานานหลายปีทำอย่างไรถึงเชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ ถ้าเธอถูกสอนโดยองค์ชาย มันก็ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอจะแข็งแกร่งขึ้นในเวลาอันสั้น

ก่อนหน้านี้ 'มู่หรงกัง'ไม่ได้สนใจดาบของ'หลิวเย่'เลยเพราะเขาอยู่ในอารมณ์ที่โกรธจัด เขาได้แต่เพียงตระหนักว่าดาบนี่เป็นของที่องค์ชายยื่นให้ด้วยตนเองจริงๆ มันเป็นสมบัติที่ได้รับพระราชทานจากองค์จักรพรรดิองค์ปัจจุบัน

ในตอนนี้ พวกเขาเพียงพยักหน้าหนึ่งที พวกเขาไม่ได้คิดเลยว่า ในคฤหาสน์ที่มีการวางกำลังคุ้มกันแน่นหนาจากปรากฏคนที่เดินเข้าเดินออกราวกับสนามหลังบ้านของตนเอง มองไปที่ชายชุดคลุมสีม่วงผู้เป็นองค์ชายอันดับสามของอาณาจักรเทียนเจิ้น 'หลิวเย่'เพียงขมวดคิ้วแล้วโยนดาบกลับไปให้เขา

“ขอบใจ”

อย่างไรก็ตามเขาสะบัดมือทำให้เกิดคลื่นพลัง 'ซวนหยวนเช่อ'ส่งดาบกลับคืนไปยัง'หลิวเย่'

'หลิวเย่'ขมวดคิ้วแล้วจับไปยังดาบและมองไปที่'ซวนหยวนเช่อ'

“ข้าจะให้เจ้ายืมไว้ก่อน”

โบกแขนของเขา 'ซวนหยวนเช่อ'พาองค์รัชทายาท'ซวนหยวนเฉิน'ออกไปจากคฤหาสน์ แสงสว่างส่องมากระทบกับชุดคลุมสีม่วง เปล่งประกายยิ่งกว่าทุกคน

ที่มา : https://my.dek-d.com/emperor123/writer/viewlongc.php?id=1489554&chapter=14

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด