ตอนที่แล้วตอนที่ 11 สิ่งที่เขาเรียกกันว่า ธาตุแท้
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 13 ดูเหมือนว่าสวนแห่งนี้ จะยกระดับขึ้นไปอีกขั้นหนึ่ง

ตอนที่ 12 เช็นได้คู่หู แม้ว่าจะรับไม่ได้ก็ตาม


~มุมมองของเช็น~

ว้าว.. ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเจ้าแมงมุมดำนี่จะน่ากลัวขนาดนี้แม้ว่ามันจะโดนพลังเวทย์มนต์ขนาดใหญ่ของนายท่านไปกี่ครั้งก็ตาม และยิ่งไปกว่านั้น ขาของมันเองก็ถูกตัดไปมากเกินกว่าร้อยครั้งเข้าไปแล้วด้วยพลังการฟื้นฟูในขั้นที่เรียกว่าโรคจิตของมัน มันยังคงฟื้นฟูร่างกายได้เรื่อยๆ และยังคงโจมตีนายท่านต่อไปมันไม่เคยเรียนรู้เลยจริงๆ

..มันคงจะไม่เป็นไรหรอก ถ้าหากนายท่านสู้จนหมดแรง แต่ว่า.. การต่อสู้นี้ มันไม่งดงามเอาซะเลยเมื่อกี้นี้มันพึ่งจะดูดกลืนหอกเพลิงไป 10 เล่ม แล้วตัวสั่นด้วยความปิติยินดีถ้าหากให้ตัวข้าไปสู้กับนายท่านในปัจจุบันซึ่งแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมาก..

ข้าก็ไม่คิดว่าข้าจะสามารถเอาชนะเขาได้ในอีกความหมายหนึ่งก็คือ เจ้าแมงมุมตัวนี้มันแข็งแกร่งมากโอ้~มันเริ่มที่จะยืดขาของมันออก สมกับเป็นร่างกายที่มีต้นกำเนิดมาจากความมืดจริงๆ นี่ก็หมายความว่า ร่างกายของมันก็ไม่ต่างไปจากเงาเลยสินะ?นายท่านเองก็ดูเหมือนจะตกใจเช่นกัน..

ในช่วงไม่กี่อึดใจ จากตอนแรกที่โจมตีสวนกันไปมาตอนนี้นายท่านกลับเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายตั้งรับอยู่ฝ่ายเดียวซะอย่างนั้นมันไม่ได้เปลี่ยนรูปแบบการโจมตีของมันหรอก..

แต่ดูเหมือนว่าความตื่นเต้นของมันจากการถูกโจมตี  ทำให้ร่างกายของมันไม่ยอมหยุดนิ่ง.. ฮืม.. สัญชาตญาณสัตว์ป่าของมันสูงจริงๆข้าต้องการจะให้นายท่านได้รับประสบการณ์จากการต่อสู้จริง ยิ่งมากก็ยิ่งดี ข้าก็เลยปล่อยให้เขาสู้คนเดียว..

แต่ดูเหมือนว่า ตอนนี้คงจะไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้วดังนั้น ข้าควรจะไล่มันออกไปจากโลกนี้เลยดีไหม?มีบางอย่างเกิดขึ้นขณะที่ข้าคิดแบบนั้นในชั่วพริบตา.. นายท่านก็ถูกตรึงไว้กับต้นไม้ แล้วก็ถูกกัดด้วยเจ้าแมงมุมนั่นเลือด...

ดูเหมือนว่าข้าจะนั่งเก้าอี้คนดูนานเกินไปแล้วสินะ ข้าต้องขอโทษด้วย นายท่าน ข้าจะช่วยท่านเดี๋ยวนี้แหล...??

" หืม นี่มัน? "”

(เช็น)

ดูเหมือนว่านายท่านพยายามที่จะทำอะไรบางอย่าง  น่าสนใจจริงๆ ท่านกำลังจะบอกข้าว่า ท่านยังมีเทคนิคอื่นๆ ซ่อนไว้อยู่อีกอย่างนั้นเหรอ? สยองจริงๆ

บรื๋อ..ในจุดที่นายท่านกับเจ้าแมงมุมนั้นอยู่ อยู่ดีๆก็เกิดระเบิดขึ้นมาด้วยแรงระเบิดนั้น ระยะห่างระวางแมงมุมกับนายท่านก็เปิดออกอีกครั้งหลังจากหลุดออกจากกรงเล็บของมัน นายท่านก็กลับมายืนอีกครั้งทางฝั่งของเขา มีลูกบอลสีแดงเข้มอยู่ 4 ลูก  พวกมันกลายสภาพด้วยตัวเอง แล้วก็ออกมาเป็นรูปร่างของลูกธนู แล้วยิงออกไปนัดต่อนัด..

ในขณะที่ลูกธนูดอกหนึ่งเสียบทะลุร่างของแมงมุม อีกดอกหนึ่งก็ตามมาติดๆผลลัพธ์คือ..โดยไม่ได้พักหายใจ มีลูกธนูสีแดง.. ไม่สิ มันกลายเป็นหอกไปแล้ว เสียบทะลุร่างของเจ้าแมงมุมอันแล้วอันเล่า บอลเพลิงที่ลอยอยู่กลางอากาศเองก็ถูกเตรียมขึ้นมา แล้วกำลังชาร์จพลังงานเหมือนกับอันก่อนหน้านี้แต่อันนี้มันดูต่างออกไป?มันน่าจะเป็นเวทย์ที่ถูกเปลี่ยนการทำงานในระหว่างการร่าย

ดูเหมือนว่าเขาเวทย์มนต์ซ้ำซ้อนเข้าไปพูดง่ายๆคือ ถ้าหากพลังเวทย์มนต์ของผู้ใช้ยังไม่หมดแล้วหล่ะก็ เขาก็น่าจะปรับเปลี่ยนมันได้อย่างอิสระ.. ในระดับของมังกรชั้นสูงเอง ก็มีคนที่ทำอะไรสักอย่างคล้ายๆกันอยู่เหมือนกัน แต่ว่าการได้เห็นเวทย์มนต์แบบนี้จากมนุษย์ นี่มันเป็นครั้งแรกเลย..

เวทย์มนต์ของนายท่านมันซับซ้อน จนแม้แต่ตัวข้าที่ยืนดูอยู่เฉยๆ ยังปวดหัวแต่ว่า...เขาสร้างเวทย์มนต์แบบนั้นขึ้นมาจากเวทย์ขั้นต่ำสุดแบบ [บริด] ได้ยังไงกัน?ในความทรงจำของนายท่าน มันมีสิ่งที่เรียกว่าเกมส์อยู่.. แล้วในเกมส์นั่นจะมีหน้าต่างบางอย่างปรากฎขึ้นมาเพื่อให้สามารถดูรายละเอียดของสกิลต่างๆได้

เขาทำแบบนั้นได้อย่างงั้นเหรอ?ตอนที่ข้าขอให้เขาอธิบายให้ข้าฟัง เขากลับบอกว่า

" ผมไม่มีอะไรที่สะดวกสบายแบบนั้นหรอก! "”

แล้วก็โกรธไปซะเฉยๆ..แต่ยังไงก็เถอะ เจ้าแมงมุมนั้นมันฆ่าไม่ตาย..

มันได้รับความเสียหาย แล้วก็จบลงด้วยการดูดซับความเสียหายนั้นมาฟื้นฟูร่างกายของตัวเองแต่ก่อนหน้าที่มันจะสามารถงอกส่วนที่ขาดนั้นออกมาได้ ส่วนที่เหลือก็ถูกแทงทะลุไปแล้วแล้วการโจมตีของนายท่านเอง ก็บังคับไม่ให้มันขยับไปไหนได้อีกด้วยต่อจากนั้น.. ความรู้สึกที่เหมือนกับทำให้ทั่วทั้งร่างของข้ากลายเป็นน้ำแข็ง

ก็เกิดขึ้นอีกครั้ง..ใช่แล้ว นี่มันเหมือนกับตอนที่ข้าเข้าไปซ่อนในหมอก และมั่นใจว่าจับตัวนายท่านได้แล้ว แต่ไม่ใช่แบบนั้น..มันคือความหวาดกลัว..ในระหว่างที่กำลังโจมตี นายท่านก็เตรียมคันธนูขึ้นมาไม่สิ 'มันแค่ดูเหมือนคันธนู'ในความเป็นจริง เขาก็แค่ขยับร่างกายให้ออกมาอยู่ในรูปแบบของการง้างธนูเท่านั้นแต่ในทัศนวิสัยของข้า..

ข้ากลับมองเห็นคันธนูนั่นได้อย่างน่าประหลาดการโจมตีสีแดงนั่นยังคงไม่หยุดลง.. ในอีกความหมายหนึ่งก็คือ เวทย์มนต์ยังคงแสดงผลอยู่ข้าไม่รู้หรอกว่า การโจมตีแบบอัตโนมัติทั้งห้ารูปแบบนั้น หลอมรวมกันกลายเป็นเวทย์รูปแบบเดียวรึเปล่า.. หรือว่าเขาสร้างการโจมตีแบบใหม่ขึ้นมา แต่ว่าการโจมตีที่เขากำลังจะปล่อยออกมาในตอนนี้

เหนือกว่าทั้งสองรูปแบบที่ข้าคิดอย่างเห็นได้ชัด.. การโจมตีที่นายท่านกำลังจะใช้นี้ จะต้องเป็นการโจมตีที่รุนแรงเกินขีดจำกัดอย่างแน่นอนนายท่านยืดแขนซ้ายของเขาออกไป และในมือขวาของเขากำลังถือมีดเล่มนั้นอยู่.. ถือเหมือนกับว่ามันคือลูกธนูข้าเห็นแสงสีน้ำเงิน.. แล้วข้าก็เห็นหมอกสีน้ำเงินเล็กน้อยกำลังลอยไปมาอยู่รอบๆตัวเขา

และมันก็งดงามมาก ในนฐานะภาพมายารูปแบบหนึ่ง

" เขาออมมือสินะ "”

(เช็น)

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ข้ามั่นใจว่าเขาเอาจริงแล้วซะอีก.. แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่แบบนั้นตอนนี้พลังเวทย์ที่ถูกเขารวบรวม มันเทียบไม่ได้กับพลังเวทย์รอบที่แล้วๆมา.. ธาตุของมันก็ดูแตกต่างด้วยเช่นกัน มันดูเหมือนกับธาตุน้ำ ซึ่งเป็นธาตุที่เขาถนัดที่สุดบางทีมันในตอนแรกสุดอาจจะไม่ใช่แบบนั้น..

การที่นายท่านสามารถใช้ธาตุน้ำอย่างคล่องแคล่วได้อาจจะเป็นเพราะสนธิสัญญาที่ทำร่วมกันกับข้า.. ข้าคิดว่าเขาน่าจะมีความถนัดอื่นอีกและความถนัดนั้นก็เป็น สิ่งที่เขาได้มันมาโดยธรรมชาติเข้าใจหล่ะการโจมตีที่กำลังจะเกิดขึ้นนี้ เขาไม่ได้ใช้แค่พลังเวทย์มนต์จากในตัวเขาเท่านั้น แต่เขายังใช้พลังเวทย์มนต์จากรอบๆตัวของเขาอีกด้วย..

ก่อนหน้านี้เขาใช้แต่ภายในตัวเขาเท่านั้น ถึงมันจะแค่ภายในตัวเขา พลังเวทย์มนต์นั่นก็ยังมีมากมายมหาศาลอยู่ดีนายท่านจะต้องสนใจในการต่อสู้บนโลกใบนี้ และความสามารถในการใช้พลังเวทย์ได้อย่างแน่นอนแต่ดูเหมือนเขาจะล้มเลิกความคิดที่จะต่อสู้แบบธรรมดาแล้ว และตอนนี้เขากำลังวางแผนที่จะระเบิดทุกสิ่ง..

ดูเหมือนเขากำลังถูกอารมณ์ของเขาครอบงำ แต่ใบหน้าที่ดูใจเย็นของเขาก็คงยังไม่เปลี่ยนแปลงฉะนั้น.. ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นแบบไหนก็ตาม ข้าจะรอดูจนถึงวินาทีสุดท้ายไม่ต่องห่วง.. ข้าจะไม่เข้าแทรกอย่างแน่นอนข้าจะตั้งหน้าตั้งตารอดูการโจมตีของท่านนะ เจ้านายของข้ามันถูกปล่อยออกมาแล้ว..

มีดที่ถูกถือด้วยมืดของเขากลายเป็นจุดศูนย์กลางของเวทย์มนต์ มันห่างออกมาจากมือของนายท่าน เสร็จแล้วก็กลายเป็นแสงสีน้ำเงิน แล้วพุ่งเข้าไปใส่เจ้าแมงมุมโดยตรงมีดนั้นไม่ใช่แค่มีดสำหรับประกอบพิธีธรรมดาหรอกเหรอ?ข้างในศูนย์กลางของเพลิงที่เกรี้ยวกราด

เส้นสีน้ำเงินเส้นหนึ่ง เสียบทะลุร่างของเจ้าแมงมุมแล้วจากนั้น แสงสีแดงก็หยุดลงไม่ใช่เส้นสีน้ำเงินนั้น.. ในชั่วอึดใจ มันขยายใหญ่ขึ้น แล้วกลืนกินทุกๆอย่างรอบๆตัวมันแม้แต่ร่างขนาดใหญ่ของเจ้าแมงมุมด้วยเช่นกันมันรุนแรงจนกระทั่งอะโซระถึงกับสั่นไหว  ทั้งอากาศและพื้นพิภพต่างสั่นสะเทือนเหมือนกับกำลังตกอยู่ในความหวาดกลัวหลังจากนั้นไม่นาน

แสงนั้นก็ค่อยๆจางลงภูเขาหินซึ่งอยู่ไกลออกไปเล็กน้อย ได้กลายเป็นเศษหินกองอยู่ แล้วตรงนั้นก็มีล่องลอยของแมงมุมปรากฎอยู่ดูเหมือนว่าตัวตนของแมงมุม จะเหลือแค่เงาด้วยซ้ำอะ

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ  "”

นี่มัน... ข้าได้แต่หัวเราะออกมาการโจมตีแบบนั้นข้ามั่นใจมาก.. การโจมตีนั่นโค่นได้แม้กระทั่งมังกรถ้าไม่นับฉายา 'ไร้พ่าย' ของข้าแล้วหล่ะก็.. ยังมีมังกรชั้นสูงตัวอื่นๆอยู่อีก ที่มีความสามารถในเรื่องของพลังป้องกันคนที่ข้ารู้จักก็น่าจะเป็น คลื่นทราย ซานามิ.. ถึงแม้จะเป็นเจ้านั้นก็เถอะ ถ้าหากโดนการโจมตีแบบนี้เข้าไป จะต้องบาดเจ็บอย่างหนักแน่นอน

นายท่าน ด้วยหน้าตาที่เหมือนกับไม่เหลือเรี่ยวแรงอยู่อีกแล้ว เดินโซเซเข้าไปหาเงาของเจ้าแมงมุม ซึ่งยังหลงเหลืออยู่ตรงนั้นเพื่อหยิบมีดคืนอย่างนั้นเหรอ?

" ไงหล่ะ อิ่มท้องรึยัง ไอ้แมงมุมโรคจิต? "”

(มาโกโตะ)

หลังจากที่เขาพูดแบบนั้น ใบหน้าของเขาก็กลายเป็นสีม่วง เสร็จแล้วก็ล้มลงไปใช้พลังเวทย์ไปถึงขนาดนั้น ผลลัพธ์มันก็ต้องจบลงแบบนี้อยู่แล้ว พลังกายของเขาก็น่าจะถึงขีดสุดแล้วเช่นกันไม่มีทางเลือก ต้องอุ้มเขาแล้วสินะในตอนที่คิดแบบนั้นนั่นเอง

" หวา?! "”

(เช็น)

เงานั่นจับตัวกัน.. แล้วในชั่ววินาที มันก็ฟื้นคืนชีพเป็นไปไม่ได้.. การโจมตีนั้น แม้แต่มังกรชั้นสูงเองก็ไม่น่าจะรอดนะ รู้ไหม?!ถึงแม้ว่าเจ้าแมงมุมนั้น จะมีร่างกายเป็นความมืดก็เถอะ.. มันก็ไม่น่าจะทนต่อการโจมตีแบบนั้นไหว!ถ้าหากข้ารีบหล่ะก็...

หึ่ม ข้าไปไม่ทันแน่ ระยะห่างมันไกลเกินไปโดยไร้การกระทำล่วงหน้า เจ้าแมงมุมนั้นอยู่ดีๆก็กระโดดเข้าใส่ร่างของนายท่าน ผู้ซึ่งขยับตัวไม่ได้อีกแล้วไม่ดีแน่! นี่สินะที่เขาเรียกว่า ความผิดพลาดที่จะต้องจำไปจนวันตาย!นี่มันแย่มาก มันแย่มากแน่ๆ!ห่ะ?เจ้านั่น... มันถูร่างกายของมันกับร่างของนายท่าน โดยที่ไม่ได้พยายามจะกินหรือจะฆ่า?

" อะฮ่าาาา~ "”

(แมงมุม)

มันดูมีความสุขอีกแล้ว! เจ้านี่มันโรคจิตชัดๆ!

" อร่อย~!!!!! "”

(แมงมุม)

" หา? "”

(เช็น)

เมื่อกี้มันพูดว่าอะไรนะ? อร่อย?

" เยี่ยมที่สุด เจ้าเยี่ยมที่สุด! ท้องของฉันอิ่มมากเลย! นี่เป็นครั้งแรกเลย~~~!! "”

(แมงมุม)

กะ..เกิดอะไรขึ้น?แมงมุมนั้นพูดอะไรบางอย่าง.. ไม่สิ เจ้านี่มันมีความนึกคิดด้วยเหรอ?

" ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม! ช่างเจ็บปวด ช่างอร่อย ช่างน่าพอใจ! นี่เป็นครั้งแรกเลยนะ ที่ใครสักคนทำให้ฉันรู้สึกแบบนี้ได้!! "”

(แมงมุม)

นี่จะต้องเป็นธาตุแท้ของมันแน่ๆ  ถ้าหากเป็นไปได้ ข้าก็ไม่อยากจะเข้าไปใกล้มันอย่างเด็ดขาด แต่ว่าตอนนี้พูดแบบนั้นไม่ได้นี่สิ.. เพราะตอนนี้ข้ารู้สึกได้ว่า ไม่ใช่ชีวิตของเขาหรอก แต่เป็นพรหมจรรย์ของเขาต่างหากที่มีอันตราย

" ข้าขอโทษที่แทรกแซงระหว่างที่เจ้ากำลังมีความสุข.. แต่ว่า ขอเวลาสักนิดได้ไหม? "”

(เช็น)

" ฉันจะไม่ปล่อยให้นายไปไหนเด็ดขาด! ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่กับนายตลอด ตลอดไปเลยยย! "”

(แมงมุม)

นายท่าน.. ข้าขอโทษ 'เช็น'ผู้นี้ได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตไปแล้ว ข้าได้ทำให้ท่าน ต้องมาข้องแวะกับตัวประหลาดผสมโรคจิตแบบนี้ข้าเตรียมตัวพร้อมที่จะรับบทลงโทษแล้ว.. ถึงแม้ว่าบทลงโทษนั่น คือการที่ข้าได้ชื่อเรียกสุดประหลาดจากท่านก็ตามมันยังคงไม่หยุด.. ยิ่งไปกว่านั้น มันไม่ได้ยินที่ข้าพูดเลยด้วยซ้ำ

" เฮ้ย เจ้าโรคจิต! ฟังข้านะ! "”

(เช็น)

ข้าเตะเจ้าแมงมุมออกไป ขณะที่กำลังขอโทษนายท่านของข้า

" อ่าห์.. มันเจ็บนะ! เดี๋ยวก่อน เธอจะทำอะไร? "”

(แมงมุม)

" ข้าขอโทษนะ แต่ว่าข้าอยากให้นายท่านของข้าได้พักผ่อน.. ไม่ได้เจอกันนานนะแมงมุมดำ "”

(เช็น)

" เธอเป็นใคร? "”

(แมงมุม)

" ข้าก็แค่เปลี่ยนร่างกายของข้าไปเท่านั้นเอง แต่เจ้ากลับจำข้าไม่ได้.. ข้ามีนามว่าเช็น.. มังกรชั้นสูง เช็น "”

(เช็น)

" ฉันไม่รู้จักเธอ..  ฉันไม่เคยคิดถึงเรื่องไหนเลยตลอดเวลาที่ผ่านมา เพราะว่าท้องของฉันมันยังคงหิวโหยอยู่..ยิ่งไปกว่านั้น นายท่าน? เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับสุภาพบุรุษคนนี้กัน? "”

(แมงมุม)

เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะหมกมุ่นอยู่กับการกินเนี่ยนะ.. เหลือเชื่อจริงๆยังไงก็เถอะ ข้าไม่รู้ว่าทำไมมันถึงหิวได้เรื่อยๆ เป็นเวลานานถึงขนาดนี้

" อืม.. ก็แค่ไม่กี่วันที่ผ่าน  ข้าได้ทำสนธิสัญญากับชายผู้นี้..  ฉะนั้นตอนนี้พวกเราต่างเชื่อมถึงกันผ่านสนธิสัญญาที่พวกเราได้สร้างขึ้น.... "”

(เช็น)

ในระหว่างที่ข้าพูด.. ข้าก็ต้องตะลึงจิตสังหารแพร่ออกมา.. อยู่ดีๆก็กลายมาเป็นแบบนี้สินะ

" ฮืมม~ ฮืม เธอทำสนธิสัญญาแบบเท่าเทียมสินะ.. เข้าใจหล่ะ ฉันเองก็มีความรู้เรื่องสนธิสัญญาอยู่บ้าง ฉะนั้น ฉันก็แค่ต้องฆ่าเธอทิ้งซะ แล้วทำสนธิสัญญากับเขาซะเอง.. ใช่ไหม? "”

(แมงมุม)

วิธีคิดของมันนี่ไม่ปกติจริงๆ แม้แต่ข้าเองก็ไม่คิดถึงวิธีการแบบนั้นเลย

" เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน.. ถ้าแบบเท่าเทียม ข้าคงไม่เรียกเขาว่านายท่านหรอก "”

(เช็น)

ช่างเป็นแมงมุมที่ใจร้อนจริงๆ อาจจะเป็นเพราะว่ามันไม่ค่อยมีเนื้อเยื่อสมองหล่ะมั้ง เป็นญาติของแมลงก็แบบนี้ โดยทั่วไปแล้วสมองของแมงมุมก็ถูกเทียบได้กับของแมลงนั้นแหละอืมก็นั้นแหละ เพราะมันมีไว้เพื่อล่าเหยื่อเท่านั้นเอง.. ฉะนั่นต่อให้มันมีเนื้อเยื่อสมองมากแค่ไหน มันก็คงจะไม่สำคัญอยู่ดี

" อือออ.. ถ้าอย่างนั้นแบบพ่อแม่ลูก? เธอเป็นฝ่ายลูกงั้นเหรอ? "”

(เช็น)

น้ำเสียงของเจ้าแมงมุมบ่งบอกได้ชัดเลยว่า 'ไม่น่าเชื่อ'..

แต่นั่นมันก็แน่นอนอยู่แล้ว ถ้าหากพวกเราทำสนธิสัญญากับมหนุษย์ มันก็คงจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นแบบพ่อแม่ลูก... แต่นายท่านหน่ะเป็น 'มนุษย์' นี่นา

" ไม่ใช่ มันคือแบบปกครอง ข้าเป็นสิ่งที่พวกเขาเรียกกันว่าทาสนั้นแหละ.. 80-20 สนธิสัญญาแบบปกครอง.. และนั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมข้าถึงมีรูปกายแบบนี้ "”

(เช็น)

ข้าโชว์ร่างกายของมนุษย์ของข้าให้มันดู.. สำหรับมัน นี่จะต้องเป็นเรื่องที่น่าอิจฉาน่าดูเพราะว่าการมีร่างกายของมนุษย์นั้น ทำให้ข้าสามารถใส่ชุดกิโมโน แล้วก็ถือดาบคาตานะได้..และในความเป็นจริง พลังของข้าก็เพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน ฉะนั้นข้ารู้สึกดีมาก.. ตอนนี้ข้าก็เลยไม่รู้สึกเสียดายร่างกายเดิม ซึ่งเป็นมังกรของข้าอีกต่อไปแล้ว

" ปกครอง?! เธอ.. เธอหน่ะเป็นมังกรชั้นสูงใช่ไหม? "”

(แมงมุม)

" อย่าพูดซ้ำสิ มันทำให้ข้าเจ็บปวดเล็กน้อยนะ.. ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าไม่เข้าใจเหรอ? ว่าความสัมพันธ์แบบนี้มีความหมายว่าอะไร? "”

(เช็น)

" ....ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า? "”

(แมงมุม)

ด้วยเวลาอันน้อยนิด มันก็เข้าใจในสิ่งที่ข้าพยายามจะพูดได้สินะ.. หือ สำหรับคนโง่แล้ว.. ไม่สิ มันก็ดูไม่ได้โง่ขนาดนั้นสินะ?

" ใช่ แต่ลองนึกภาพว่านายท่านต้องถูกติดตามจากตัวโรคจิตแบบเจ้า.. หัวใจของนายท่านจะต้องแตกเป็นเสี่ยงๆ ภายในเสี้ยววินาทีแน่ๆ "”

(เช็น)

ถึงแม้ว่าสิ่งที่มันกำลังทำอยู่ตอนนี้ก็ไม่ได้ต่างอะไรจากโรคจิตเลยก็เถอะแต่ว่า นี่มันดีกว่า... ดีกว่า... ดีกว่าใช่ไหม?

" แล้วข้อตกลงของเขาหล่ะ? "”

(แมงมุม)"

ก็อย่างที่เห็น "”

(เช็น)

" เธอเป็นทาสจริงๆงั้นเหรอ? "”

(แมงมุม)

" แน่นอนสิ ถ้าหากเขาต้องการหล่ะก็.. ข้ายอมเป็นกระทั่งข้ารับใช้ของเขาเลยนะ รู้ไหม? "

" ไม่ ฉันจะต้องเป็นคนแรกที่ได้ทำแบบนั้น "”

(แมงมุม)

" แล้วแต่ละกัน.. แต่ว่าคนที่จะได้ชื่อเป็นคนแรกจะต้องเป็นข้า แค่เรื่องนี้เท่านั้นที่ข้าจะไม่ยอมเด็ดขาด " (เช็น)เรื่องนี้เท่านั้น ที่ข้าจะไม่ยอมอย่างแน่นอน.. เพราะคนที่ได้รับชื่อก่อน จะเป็นผู้ที่มีวุฒิสูงกว่า

" ถ้าอย่างนั้นก็โอเคใช่ไหม? ที่ฉันจะทำสนธิสัญญากับคนคนนี้... "”

(แมงมุม)

" แน่นอน เริ่มสักทีเถอะ "”

(เช็น)

" หึๆๆๆๆ ขอบคุณค่ะ รุ่นพี่~♫ "”

(แมงมุม)

เวทย์มนต์สำหรับการทำสนธิสัญญา ที่ข้าเห็นเมื่อไม่นานมานี้ปรากฎขึ้นอีกครั้ง และเข้าปกคลุมร่างของเจ้าแมงมุม กับร่างของนายท่านการมีสนธิสัญญามากกว่าหนึ่ง เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน..

แต่ดูเหมือนว่าสนธิสัญญาจะเป็นไปได้ด้วยดีแต่ว่ามันจะพอเพียงต่อรูปแบบปกครองเหรอ? และดูเหมือนว่ามันจะเสถียรต่อนายท่าน มากกว่าของข้าซะอีก..ถ้าหากนับความสามารถของเจ้าตัวนี้ พวกเราก็น่าจะจบลงด้วยรูปแบบเดียวกัน แต่มันอาจจะมีอิสระกว่า? แต่ดูเหมือนว่าความจุของพลังเวทย์มนต์จะไม่ได้เพิ่มขึ้นนะ?

นี่หมายความว่าแมงมุมตัวนี้..จะจบลงในระดับที่ต่ำกว่าข้าลงไปอีกอย่างนั้นเหรอ?ไม่อยากเชื่อเลยว่านั้นจะเป็นเรื่องปกติ.. แต่ความไม่สบายใจของข้าก็ยังคงไม่ยอมหายไปยังไงคนที่จะทำสนธิสัญญากับมันก็คือนายท่านนี่นาข้าเช็คสีของการทำสนธิสัญญาอีกครั้ง.. เหมือนจะเป็นสีแดง

ซึ่งเป็นรูปแบบสนธิสัญญาแบบปกครอง เหมือนจะยืนยันแล้วสินะ?สิ่งมีชีวิตที่กลืนกินทุกอย่างมาตั้งแต่สมัยโบราณกาล.. แมงมุมสีดำตัวนั้นร่างของมันค่อยๆหดเล็กลง.. และข้างในแสงสีแดงนั้น ข้าก็เห็นรูปร่างของมนุษย์ตอนนี้ถึงตาข้าบ้างที่จะต้องตกใจ

" ฉันจะขอรับใช้ท่านตลอดทั้งชีวิตเลยค่ะ ท่านเจ้านายของฉัน "”

(แมงมุม?)

" หวา "”

(เช็น)

มันเป็นรูปกายที่น่าหลงไหลมากเส้นผมสีดำเงาพริ้วไหวไปมาร่างที่เหมาะกับหญิงสาวและมีเสน่ห์ของเธอปรากฎขึ้น โดยไม่มีเศษเสี้ยวของแมงมุมให้เห็นอีกแล้วตามข้อตกลงของสนธิสัญญาแบบปกครอง..

ร่างของมันได้กลายมาเป็นรูปร่างของมนุษย์อย่างสมบูรณ์

และได้สร้างสนธิสัญญาร่วมกันกับเจ้านายของข้า 'มิซุมิ มาโกโตะ'จริงๆเลย

เขาเป็นบุคคลที่จะไม่ทำให้ข้าต้องเบื่ออย่างแน่นอน เจ้านายของข้า.....แต่ข้าเองก็อยากได้ทรงผมสีดำเหมือนกันนะ

 

ที่มา:https://my.dek-d.com/hitomi-yuriko/writer/viewlongc.php?id=1474392&chapter=15

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด