ตอนที่ 21 มาใช้ชีวิตคนกลางคืนด้วยกัน

ในค่ำวันต่อมา เป้าหมายเย่ว์หยางคือ นักสู้ชั้นวีรบุรุษขั้นกลาง ระดับ 3 นามเถี่ยขวงเจ้าผู้นี้เป็นหัวหน้าของหยานฉือ ที่ถูกต้นดอกหนามกินไปเมื่อคืนก่อน นักรบรับจ้างกลุ่มสัตว์อำมหิตเป็นหนึ่งในสามสุดยอดนักล่าชั่วร้ายในเมืองไป๋ฉือแม้ว่าเขาจะมีระดับนักสู้อยู่ในชั้น วีรบุรุษ ฉายาของเถี่ยขวง เกราะสัตว์ร้าย

ผ่านการทำชั่วมาหลายอย่างในเมืองไป๋ฉือมาแล้ว รวมทั้งกดขี่ข่มเหงคนอ่อนแอ ข่มขู่และกรรโชกทรัพย์  เจ้าคนชั่วผู้นี้ยังคงฆ่าคนบริสุทธิ์มามากมาย และตอนนี้ถูกตั้งค่าหัวโดยครอบครัวไม่กว่า 12 ครอบครัวร่วมกันล่าล้างแค้นเพราะว่าเขาเป็นลูกหลานจากตระกูลที่มีชื่อเสียงในอาณาจักรต้าเซี่ย

'เถี่ยขวง'มีพลังอำนาจและการปกป้องที่แข็งแกร่งของตระกูลคอยหนุนเขา ก๊วนนักฆ่าจากเมืองไป๋ฉือไม่กล้าแตะต้องเขา และนี่เองยิ่งเพิ่มความอวดดีของเขาขึ้นไปอีก

ยิ่งไปกว่านั้นนางบำเรอคนโปรดของเจ้าเมืองไป๋ฉือ ยังได้รับการแนะนำและเสนอตัวโดยเถี่ยขวง เจ้ามืองถูกนางบำเรอนางนี้ออดอ้อนออเซาะตั้งแต่ตื่นนอน

เพราะเหตุนั้นจึงไม่มีผู้ใดกล้ายุ่งกับเถี่ยขวงเพราะภารกิจครั้งแรกของเย่ว์หยางราบรื่นดีมาก ไม่มีอะไรยุ่งยากเลย เขาจึงตัดสินใจว่าคืนนี้ต้องพยายามทำอะไรสักอย่างที่ท้าทายเพิ่มอีกนิด

เขาตัดสินใจพยายามก่อกวนสร้างความอับอายให้'เถี่ยขวง'ที่ไม่มีคนอื่นกล้าแตะต้องเถี่ยขวงไม่ใช่นักสู้ระดับเดียวกับ'หยานฉือ'ที่เป็นนักสู้ชั้นผู้กล้าระดับ 2 เถี่ยขวงเป็นนักสู้ชั้นวีรบุรุษขั้นกลางระดับ 3ในแผ่นดินมังกรทะยาน ทุกคน

ต่อให้เป็นองค์ชายหรือองค์หญิง ก็ต้องเรียกว่าเด็กหัดใหม่ ถ้าพวกเขาอยู่แค่ระดับ 1ทันทีที่พวกเขาขึ้นถึงระดับ 2 พวกจะกลายเป็นนักสู้ชั้นผู้กล้า ถ้าพวกเขาก้าวหน้าไปถึงระดับ 3 อย่างนั้นพวกเขาจะเป็นนักสู้ชั้นวีรบุรุษ (สตรี)ระดับ 3 ชั้นวีรบุรุษนี้เป็นเส้นแบ่งที่แท้จริงระหว่างนักรบแห่งแผ่นดินมังกรทะยาน

ถ้านักรบไม่สามารถไต่เต้าระดับมาถึงชั้นวีรบุรุษตลอดไป อย่างนั้นเขาจะถูกตราหน้าว่าฝีมือปานกลาง สมควรออกไปเป็นทหารเลวทั้งชีวิต ในทางตรงข้าม คนที่ขึ้นมาถึงชั้นวีรบุรุษ

พวกเขาจะเป็นนักสู้ที่มีชื่อเสียงเหนือนักรบทั่่วไปมากมายแม้ว่านักสู้ระดับ 3 ชั้นวีรบุรุษดูผิวเผินภายนอกอาจเป็นระดับที่ไม่สูง แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่ง่ายที่จะไปถึงระดับนั้นได้นักรบคนใดที่ต้องการจะขึ้นสู่ชั้นวีรบุรุษ ไม่ใช่แค่ต้องมีความแข็งแกร่งเพียงพอ

แต่ต้องประสบความสำเร็จในการเสี่ยงตาย จากนั้นทางอาณาจักรจะให้รางวัลนักรบเป็นเหรียญตราของวีรบุรุษ อย่างนี้นักสู้ถึงจะได้ยกระดับเป็นชั้นวีรบุรุษที่ทุกคนชื่นชมถ้าเป็นระดับ 1 ชั้นผู้เริ่มฝึก ต้องอาศัยโชคอย่างมากเขาถึงจะมีโอกาสเอาชนะนักสู้ระดับสูง

ชั้นผู้กล้าได้อย่างไรก็ตาม ไม่เคยได้ยินเลยว่านักสู้ชั้นผู้กล้าระดับ 2 คิดจะเอาชนะนักสู้ชั้นวีรบุรุษระดับ 3 นั่นเป็นเพราะชั้นวีรบุรุษระดับ 3 เป็นก้าวแรกเพื่อเป็นนักสู้ในระดับสูงท่านจะถูกเรียกว่านักสู้ระดับสูงได้

หลังจากยกระดับไปอยู่ระดับ 3 ชั้นวีรบุรุษแน่นอนว่า ระดับ 3 ชั้นวีรบุรุษ ถือว่าแข็งแกร่งในสายตาของคนธรรมดาในสายตานักสู้ชั้นปราณก่อกำเนิด นักรบที่ระดับต่ำกว่า 6 ชั้นผู้แก่กล้า ทั้งหมดก็คือแมลง ไม่ควรค่าแก่การเอ่ยอ้างถึงเมื่อเทียบนักสู้ระดับชั้นปราณก่อกำเนิดจากแผ่นดินมังกรทะยานผู้ใช้เวลาหลายร้อยปีถึงจะมีความชำนาญลึกซึ้งได้

'เย่ว์หยาง'แทบจะไม่ทันได้ฝึกทักษะที่ลึกซึ้งขณะที่เป็นนักสู้ชั้นปราณก่อกำเนิด ก็ยังห่างไกลกันมาก อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังเป็นนักสู้ชั้นปราณก่อกำเนิดอยู่ดีเถี่ยขวง มีฉายาว่าเกราะสัตว์ร้ายเป็นคนที่มีชื่อเสียงอย่างมากเป็นนักรบรับจ้างของเมืองไป๋ฉือ และมันคงน่าตลกเมื่อเทียบกับเขาผู้เป็นนักรบรับจ้างธรรมดา

อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาทรมานจากลมปราณกระบี่ไร้ลักษณ์ ปราณก่อกำเนิดของเย่ว์หยาง ก็คงจะบาดเจ็บอย่างหนัก นี่คือความแตกต่างระดับนักสู้ชั้นปราณก่อกำเนิด กับนักสู้ระดับชั้นธรรมดา อย่างไรก็ตามเย่ว์หยางไม่มีเจตนาจะใช้กระบี่ไร้ลักษณ์ปราณก่อกำเนิดฆ่า'เถี่ยขวง'

เขาต้องการจับเป็น'เถี่ยขวง' เพื่อที่ว่าจะได้ไปร่วมเป็นสหายของหยานฉือที่กลายเป็นเหยื่อดอกหนามไปแล้วแม้ว่าความแข็งแกร่งของต้นดอกหนามเพิ่มขึ้นมาหลังจากได้กินหยานฉือนักสู้ระดับ 2 โชคไม่ดีที่ยังไม่พอเลื่อนระดับหรือมีพัฒนาการได้แม้หลังจากกินคนทั้งเป็นแล้ว

มันก็ยังไม่ได้ยกระดับเป็นชั้นทองแดงดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะยกระดับไปเป็นราชินีบุปผามงกุฎทอง สัตว์อสูรร่างมนุษย์ในตำนานโชคดีที่แผ่นดินมังกรทะยานมีคนร้ายไม่ขาดสายเย่ว์หยางไม่มีทางกังวลเรื่องการหาปุ๋ยให้ดอกหนามเลยทั้งแผ่นดินมังกรทะยาน

เฉพาะเมืองไป๋ฉือก็มีรายชื่อที่ต้องล่ามากกว่า 100 คน เขาคงนึกวาดภาพออกว่าจะมีปุ๋ยสำรองไว้มากขนาดไหน  การได้เป็นนักล่าเงินรางวัลทำให้เขาหาประสบการณ์การต่อสู้ได้  เพิ่มระดับให้ต้นดอกหนามและหารายได้จำนวนหนึ่ง ใครเล่าจะปฏิเสธผลประโยชน์ที่ดีอย่างนั้นเล่า?

'เย่ว์หยาง'ไปที่โรงเตี๊ยมตะวันออก แต่หลังจากมองดูรอบๆ เขาหาหญิงสาวที่มีอกขนาดลูกฟุตบอลไม่เจออย่างไรก็ตาม เขายังพอหาแม่นางที่มีอกขนาดผลมะละกอได้บ้างเขาแทบไม่ทันได้กวักมือเรียก เหล่าสาวๆ อกมะละกอก็ล้อมรอบเขาอย่างประหลาดใจว่า

"คุณชายมองหาเรื่องสนุกหรือคะ? ท่านอยากจะเล่นอะไรดี? ต้องการ 2 หรือ 3 คนคะ?"

"ดูแคลนข้าเหรอ? นายน้อยผู้นี้ขอเหมาพวกจ้าทุกคนเลย"”

'เย่ว์หยาง'โยนเหรียญเงินออกมากำมือหนึ่ง จนแม่นางทั้งหลายตาโตหันมามองเขา แม่นางอกมะละกอ 2-3 คนกรี๊ดกร๊าดเมื่อมองเห็นเงิน นอกจากคว้าเงินที่ตกด้วยเร็วราวกับขโมยฉกแล้ว พวกนางเริ่มล้อมเย่ว์หยางจนตกอยู่ท่ามกลางทะเลเต้านม

จนแทบทำให้เขาสำลักตายพอเห็นดังนั้น 'เย่ว์หยาง'ก็ออกไปทางประตูพร้อมด้วยสาวๆ อกโต บุรุษทุกคนในโรงเตี๊ยมต่างก็อิจฉาในวาสนาของเจ้าโจรน้อยกันทั้งนั้นสนุกดีไหม?ก็ไม่เลวขณะเดียวกัน พวกเขาชักจะกังวลถึงตัวโจรน้อยเสียแล้ว

พวกเขานึกในใจว่า สหายน้อยผู้นี้จะถูกแม่นางเหล่านี้สูบความเป็นชายจนแห้งเหือดไหมนะ?เหล่าบุรุษในโรงเตี๊ยมเริ่มหัวเราะกันลั่น

ถ้าเป็นอย่างนั้น พนักงานทำความสะอาดบางทีคงต้องแซะโครงกระดูกน้อยๆ ของเขาไปโยนทิ้งในวันถัดไปแน่ แม้ว่าเจ้าโจรน้อยจะรอดศึกนี้ไปได้ แต่บางทีเขาคงลุกออกจากเตียงไม่ได้อย่างน้อยก็คงเป็นเดือนสำหรับฝีมือสูบพลังของพวกแม่นางอกมะละกอนั้น พวกนางทุกคนมีประสบการณ์ช่ำชองทั้งนั้น

แค่ทนหนึ่งในแม่นางเหล่านั้นให้ได้ยังเป็นเรื่องเต็มกลืน นี่ปล่อยให้พวกนางรุมล้อมทั้งกลุ่มถ้าแม่นางทั้งหลายรุมเร้าเขามาจากทุกด้าน เขาจะไม่มีทางเลือก  ได้แต่เฉียดไปที่ประตูแห่งความตายแน่ที่มุมโรงเตี๊ยม

นางโจรน้อยตาสุกใสที่ช่วยเย่ว์หยางกรอกใบสมัครเมื่อคืนก่อน นั่งอยู่เงียบๆ พอสายตานางเห็นเย่ว์หยางระริกระรี้อยู่ในท่ามกลางทะเลเต้านมสาว นางถึงกับถ่มน้ำลายด้วยอาการเหยียดหยามอย่างไรก็ตาม

ทันใดนั้น ทุกคนเห็นเจ้าโจรน้อย (ที่นึกว่าตายแล้ว) เดินกลับเข้ามา ก่อนที่พวกเขาจะจิบเหล้าหมดแก้วเสียอีกไม่มีทาง?ไวปานนั้นเชียวหรือ?เขามีฝีมือปานเทพเจ้าเชียวหรือ?แม้ว่าเจ้าโจรนี้จะปล่อยพลังความเป็นชายได้เร็ว

แต่นี่ก็ยังเร็วเกินไปถ้าเขาเสร็จเร็วขนาดนั้น ทำไมถึงต้องการสาวๆ หลายคนด้วย? คนเดียวไม่พอหรือ?

"น้องชาย! เจ้าทันได้ถอดกางเกงหรือเปล่า?"”

หนึ่งในบุรุษพวกนั้นถามอย่างสงสัย ขณะที่คนอื่นๆ ตะโกนเสียงดัง

"เจ้าน่ะฟุ่มเฟือยมากไปแล้ว ถ้าเจ้าทำด้วยตัวเองไม่ไหว น่าจะขอให้เราช่วย! เรายินดีจะช่วยเจ้า น้องชาย เจ้าไม่คิดว่าใช้เงินแบบนี้สิ้นเปลืองเปล่าไม่ใช่หรือ?"”

พี่ชายที่รักทุกท่าน! ข้าแค่เป็นธุระช่วยคนเรียกแม่นางเหล่านั้น ข้าจะไปมีส่วนร่วมในงานฉลองดังกล่าวได้ยังไง?

'เย่ว์หยาง'หัวเราะคิกคักขณะตอบ

"ถุย!"”

ทุกคนหุบปากตัวเองทันทีพวกเขานึกว่า เป็นคุณชายผู้ร่ำรวยและอิจฉาเขาอยู่ตั้งนาน คิดไม่ถึงว่าเป็นแค่เด็กติดต่องานเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่พวกเขานึกได้ ก็จะตระหนักได้ว่า อย่างนี้ค่อยสมเหตุสมผล ถ้าเจ้าตัวเล็กนี่มีเงินจริงๆ ก็คงเป็นเรื่องแปลก  ที่เขาใช้เงินฉลองกับสาวๆ เหล่านี้อย่างเป็นบ้าเป็นหลัง

'เย่ว์หยาง'รู้วิธีเอาชนะใจคน จึงหยิบเงินออกมา 2 เหรียญเงินโยนลงบนโต๊ะประกาศเสียงดังว่า

"ได้พบทุกท่านในวันนี้ ถือเป็นวาสนา ฉะนั้นข้าจะใช้เงินค่านายหน้าที่ได้รับในคืนนี้เลี้ยงเหล้าพี่น้องทุกคน ขณะเดียวกัน เรามาร่วมกันแช่งให้เจ้าบัดซบนั่นให้หลั่งความเป็นชายจนแห้งตายไปเลย...."”

ทุกคนยิ้มสะใจกับคำพูดเหล่านี้ทุกคนคิดว่าโจรน้อยผู้นี้กลอกกลิ้งไหวพริบดีเนื่องจาก'เย่ว์หยาง'เป็นคนเลี้ยงเหล้า พวกเขาจึงไม่นึกถือสา

ยกแก้วดื่มฉลองกันนางโจรตาวาวนั่งแค่นเสียงอยู่ภายในมุมหนึ่ง นางไม่ได้พยายามถือวิสาสะกับผู้หญิงที่แต่งกายเย้ายวนคอยบริการเสริฟเหล้าทันใดนั้น เย่ว์โผล่มานั่งอยู่ที่โต๊ะตรงข้ามนาง หัวเราะพลางกล่าวว่า

"พี่ชาย! ข้ารู้ว่าจะหาเจ้าเจอที่นี่ ทุกอย่างเป็นยังไงบ้าง? แม่นางที่ยั่วยวนคนนั้น นางสวยไม่เบาเลยใช่ไหม? ไม่ต้องอายหรอกน่า คนอ่อนประสบการณ์อย่างเจ้าควรเรียนรู้ให้มากไว้   ยิ่งกว่านั้น นี่เป็นวิธีก่อความสัมพันธ์ของมนุษย์"”

ขงจื๊อกล่าวไว้ว่า ความอยากและความหื่นเป็นธรรมชาติของมนุษย์ เจ้าเห็นไหมว่าคำพูดเหล่านี้ ยิ่งใหญ่แค่ไหน?

“…”

นางโจรนัยตาโตกรอกนัยตาครุ่นคิดถึงคำของเขา  ทั้งที่ความจริงแล้วนางอยากเตะเจ้าสุนัขหื่นผู้นี้แทบตาย

"พี่ชาย! ข้าคงจะมองเฉยๆ โดยไม่ทำอะไรไม่ได้หรอกนะ เราจะจองห้องพักค้างคืน ไม่ว่าเจ้าจะพูดอะไรก็ตาม เจ้าต้องสละความบริสุทธิ์คืนนี้ ถ้าเจ้าไม่มีเงิน ไม่ต้องห่วง ข้าเป็นเจ้ามือเอง"”

'เย่ว์หยาง'ตบไหล่นางโจรตาวาวอย่างเอื้อเฟื้อ

 

ที่มา:https://writer.dek-d.com/tanay2507/story/viewlongc.php?id=1429532&chapter=21