บทที่ 20: อัศวินชาวอังคารตกอยู่ในอันตราย!...

เมื่อเห็นข้อมูลที่แสดงบนหน้าจอไฟระบบ เรียวตะก็แสดงความประหลาดใจ

ในเวลาเดียวกัน มิซากิที่เรียกจอแสงออกมา ก็แสดงสีหน้าประหลาดใจเช่นกัน

แน่นอนว่าพวกเขาสองคนไม่แปลกใจกับคะแนน 25,400... เอาล่ะ อันนี้เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจ

แต่อีกประเด็นหนึ่งสมควรได้รับความสนใจมากกว่านี้

“รางวัลส่วนเกิน?” มิซากิพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ: "ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้อยู่ เซอร์ไพรส์เหรอ?"

“นั่นเป็นรางวัลที่ซ่อนอยู่เหรอ…” เรียวตะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

สรุปได้จากคำใบ้ของระบบกิลด์ว่าเงื่อนไขทริกเกอร์จะต้องสำเร็จภารกิจหลักและสาขาให้เต็มที่

เขาแค่ไม่รู้ว่า "ระดับสูงสุด" คืออะไร

ระบบไม่ได้ให้ข้อมูลที่ถูกต้องตามทฤษฎีซึ่งสามารถวัดได้

เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนได้อ่านคำสั่งของระบบแล้ว อินาโฮะจึงถามว่า: "คุณต้องการแบ่งปันรางวัลยังไง? ฉันอยากรู้ว่าคุณสองคนคิดยังไง"

"มาแบ่งให้เท่าๆ กัน" เรียวตะพูดก่อน

มิซากิเหลือบมองเรียวตะ สับสนเล็กน้อย ลังเลที่จะพูด

"มันคืออะไร?" เรียวตะสงสัย

“คุณ… คุณไม่รู้สึกผิดเหรอ? ถ้าคุณแบ่งเท่า ๆ กัน” มิซากิเตือนเขาด้วยความกรุณา

“เรื่องนี้ไม่มีอะไรผิดปกติ” เรียวตะพูดอย่างสงบ “แม้ว่าฉันจะให้ข้อมูลไปแล้วก็ตาม เมื่อวางแผนและดำเนินการตามแผน คุณต่างหากที่สำคัญกว่า ลองคิดดูสิ ถ้าคุณกับอินาโฮะหายไป จะมีโอกาสไหมที่ ฉันรอดมาได้ด้วยข้อมูลสำคัญเหรอ?”

หลังจากหยุดไปชั่วครู่ เรียวตะก็ถอนหายใจเบา ๆ และพูดว่า: "ถ้าฉันไปคนเดียว แม้แต่การสื่อสารกับกองกำลังเฉพาะกิจก็ยังมีปัญหา ฉันเกรงว่าฉันจะทำตามแผนเดิมเท่านั้น อันตรายนั้นชัดเจนในตัวเอง"

เขาต้องการคะแนนเพิ่ม ยังไงก็ตาม พวกเขาทั้งสองก็ทำงานหนักเช่นกัน และเมื่อดำเนินการตามแผน พวกเขาก็มีบทบาทที่ยิ่งใหญ่กว่าเขา

“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น” มิซากิพูดตรงๆ “ฉันหมายถึง คุณช่วยฉันไว้ เลยไม่อยากให้ฉันตอบแทนเหรอ?”

มิซากิกัดฟัน สะดุดล้มแล้วพูดว่า: "คุณทำได้... คุณสามารถเอาคะแนนบางส่วนที่ให้ฉันมาได้"

การตัดสินใจครั้งนี้ดูเหมือนจะทำให้เธอมีความมุ่งมั่นอย่างมาก

เรียวตะมองเห็นความผูกพันและความฝืนใจบนใบหน้าของเธอได้อย่างชัดเจน

การคิดประเด็นเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับเธอ

“โชกุโฮ คุณจะมีส่วนร่วมในการผจญภัยเพื่อช่วยคนด้วยการสะสมคะแนนใช่ไหม?” จู่ๆ เรียวตะก็ถามขึ้น

“คุณเดาได้เหรอ?” มิซากิไม่ได้ปฏิเสธ แต่เพียงพยักหน้า “ถูกต้อง”

เรียวตะมองดูอินาโฮะด้วยสีหน้าแสดงอารมณ์

“แล้วอินาโฮะล่ะ? ทำไมต้องเข้าร่วมการผจญภัยด้วยล่ะ?”

"เพื่อป้องกันสงคราม"

อินาโฮะไม่ได้ปิดบังอะไร และพูดทันที: "เพื่อนของฉันคนหนึ่งถูกอัศวินดาวอังคารสังหาร และฉันคิดว่าสิ่งเดียวกันนี้จะเกิดขึ้นอีกครั้งตราบใดที่สงครามยังดำเนินต่อไป น้องสาวของฉันก็อยู่ในกองทัพเช่นกัน และถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เกิดขึ้นกับเธอ ช่องว่างทางเทคโนโลยีระหว่างโลกกับดาวอังคารนั้นใหญ่เกินไป และหากเราต้องการยุติสงครามโดยเร็วที่สุด เราก็ทำได้แต่คิดหาวิธีอื่นเท่านั้น”

เขาให้ข้อสรุป: "กิลด์นักผจญภัยให้ทางลัดแก่ฉัน และคะแนนเป็นพื้นฐานสำหรับการใช้ทางลัด"

“ให้ฉันบอกเหตุผลของฉันด้วย”

เรียวตะสูดหายใจเข้าลึกๆ

ขณะที่เขากำลังจะพูด มิซากิก็พูดขึ้นทันทีว่า:

“ฉันรู้ว่าเพราะว่าคุณกำลังเผชิญกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติที่คุกคามถึงชีวิต คุณต้องมีส่วนร่วมในการผจญภัยและต้องการออกจากวิกฤติด้วยการสะสมคะแนน”

เรียวตะ: "😐"

เรียวตะเหลือบมองหญิงสาวอย่างช่วยไม่ได้ พยักหน้าแล้วพูดว่า: "ถูกต้อง ดังนั้น เราทุกคนจึงมีสิ่งที่เราต้องทำให้สำเร็จ และเรายังมีจิตสำนึกที่จะปิดกั้นชีวิตของเราเพื่อสิ่งนี้ ในสถานการณ์เช่นนี้ เป็นการดีที่สุดที่จะแบ่งรางวัลเท่า ๆ กัน หากมีใครเอามากกว่านี้ก็จะเป็นผลเสียต่ออีกสองคนใช่ไหม?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น มิซากิก็ก้มศีรษะลง

ไม่มีการคัดค้านเพิ่มเติม

เรียวตะได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่ยอมรับข้อเสนอนี้เท่านั้น

ส่วนพระคุณในการช่วยชีวิตเธอ... ไว้จะหาโอกาสตอบแทนเขาทีหลังกัน

ในเวลานี้ อินาโฮะก็พูดขึ้นทันทีว่า: "25,400 คะแนนไม่สามารถแบ่งเท่ากันได้ การหารด้วยสามถือว่าไม่เท่ากัน"

เรียวตะและมิซากิมองดูเขาพร้อมกัน ดวงตาของพวกเขาหรี่ลงเล็กน้อย

-

สุดท้ายก็แบ่งคะแนนเท่าๆ กัน

อินาโฮะและมิซากิทำคะแนนได้คนละ 8,450 แต้ม

เรียวตะมีคะแนนมากกว่าทั้งสองเล็กน้อย โดยมี 8,500 แต้ม ซึ่งถือได้ว่าเป็นผลตอบแทนเล็กน้อยจากทั้งสองสำหรับการให้ข้อมูลที่สำคัญแก่เขา

อัตราคืนแต้มที่เขาสัญญาไว้กับมิซากิและอินาโฮะนั้นได้รับการเติมเต็มอย่างมาก

ใช้จ่าย 1,000 คะแนนเพื่อซื้อปืนในห้าง รับผลตอบแทนมากกว่า 8 เท่า

เมื่อเห็นมุมปากของเด็กหญิงตัวน้อยที่เชิดขึ้นเล็กน้อย เรียวตะก็สามารถบอกได้ว่าตอนนี้เธออารมณ์ดีมาก

หลังจากแบ่งคะแนนแล้ว อินาโฮะก็หยิบไอเทมพิเศษสองชิ้นที่ได้รับรางวัลมากกว่าออกมา

หลอดยาสีน้ำเงินบรรจุอยู่ในกระบอกฉีดยาแบบใส

และดิสก์ U สีดำ

ทั้งสามเห็นการแนะนำระบบโดยละเอียดแก่พวกเขา

[รางวัลโบนัส: ของเหลววิวัฒนาการ T-Virus]

ฟังก์ชั่น: จำกัดเฉพาะผู้ที่มีคุณลักษณะสี่มิติต่ำกว่า 50 คะแนน หลังจากการฉีด คุณลักษณะสี่มิติพื้นฐานจะดีขึ้นอย่างมากโดยไม่มีผลข้างเคียงใดๆ หลังจากการฉีด ผู้ที่มีพรสวรรค์ทางจิตวิญญาณที่ไม่ธรรมดาจะมีโอกาสปลุกความสามารถทางจิตวิญญาณได้]

[รางวัลโบนัส: ข้อมูลของโปรแกรมปัญญาประดิษฐ์ของ ราชินีแดง

ฟังก์ชั่น: บันทึกเทคโนโลยีที่เป็นผู้ใหญ่ในด้านปัญญาประดิษฐ์ เช่นเดียวกับข้อมูลทั้งหมดของโครงการ ราชินีแดง ซึ่งสามารถใช้ในการพัฒนาและผลิตปัญญาประดิษฐ์ได้]

อินาโฮะพูดด้วยความประหลาดใจ: "รางวัลมีน้ำใจมาก"

"มาก?" เรียวตะกระพริบตา “ทำไมฉันถึงคิดว่ามันน้อยไปหน่อยล่ะ?”

"ฉันหมายถึงคุณค่าที่อยู่เบื้องหลัง" อินาโฮะ อธิบาย: "สองรายการนี้เป็นสิ่งที่สามารถนำกลับไปค้นคว้าได้ ฉันไม่สามารถแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับของเหลววิวัฒนาการของ T-virus ได้ แต่หลังจากมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับปัญญาประดิษฐ์ที่สามารถผลิตได้จำนวนมาก เทคโนโลยีหากใช้ในการต่อสู้กับ คาตะพรัคโตส การบาดเจ็บล้มตายจะลดลงอย่างมาก"

"...นายจะติดตั้ง AI การต่อสู้ให้กับคาตะพรัคโตส หรอ?"

เรียวตะถึงกับตะลึง

ในงานต้นฉบับ AI ที่เขียนโดย อินาโฮะ เองมีบทบาทสำคัญในสงคราม

ตอนนี้เขามีเทคโนโลยี AI ที่เป็นผู้ใหญ่ตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว... ดาวอังคารจะยังเล่นได้ยังไง?

"ฉันมีแผนนี้" อินาโฮะพยักหน้า และหลังจากคำนวณบางอย่างแล้ว เขาพูดว่า "ฉันจะให้คุณคนละ 1,000 แต้ม แล้วจะให้แฟลชไดรฟ์ USB นี้กับฉันไหม สิ่งนี้มีประโยชน์สำหรับฉันมากและฉันก็ต้องการมัน"

อินาโฮะไม่สามารถยืนยันมูลค่าของแฟลชไดรฟ์ USB ได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่ประมาณค่าด้วยตนเองเท่านั้น

ถึงแม้จะอัพขึ้นห้างแล้วก็ตามราคาก็สามารถตัดสินจากระบบได้

ยังไงก็ตาม สินค้าที่อัพโหลดไม่สามารถถอนออกได้ ถ้าเขาอยากได้คืนเขาก็ต้องซื้อเอง สำหรับการทำธุรกรรมในห้างสรรพสินค้า ระบบไม่เพียงแต่เรียกเก็บค่าธรรมเนียมการจัดการ 30% แต่ยังเรียกเก็บค่าธรรมเนียมการโฆษณาเพิ่มเติมอีกด้วย ท้ายที่สุดมีข้อผิดพลาดมากมาย

อินาโฮะเดาว่านี่ต้องเป็นกฎที่ระบบสร้างขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้สมาชิกใช้ประโยชน์จากช่องโหว่

ตัวอย่างเช่น การป้องกันไม่ให้สมาชิกอัปโหลดสินค้าที่ผลิตจำนวนมากไปยังห้างสรรพสินค้าเพื่อเก็บคะแนน

หรือป้องกันไม่ให้สมาชิกอัปโหลดอุปกรณ์ประกอบฉากอันทรงพลังไปที่ห้างสรรพสินค้าก่อนจากนั้นจึงเข้าร่วมในการผจญภัยแล้วดึงสินค้าเข้าไปในห้องปลอดภัยหลังจากล็อคความยากในการผจญภัยเพื่อฆ่าในโลกแห่งการผจญภัย

“ฉันไม่ว่าอะไร” มิซากิพูดอย่างเฉยเมย “ในโลกที่ฉันอาศัยอยู่ ปัญญาประดิษฐ์ไม่ใช่สิ่งที่หายาก และไม่จำเป็นต้องให้คะแนน”

“ไม่ คะแนนจะยังคงได้รับ นี่เป็นเรื่องของหลักการ”

อินาโฮะยืนยันว่า: "การแบ่งปันผลประโยชน์อย่างชัดเจนเป็นข้อกำหนดเบื้องต้นในการประกันความสัมพันธ์ฉันมิตร"