ตัวประกอบแรงค์ EX — 0184

คนที่พูด ‘คำนั้น’ ไม่ได้จบแค่วังจีโฮคนเดียว

“โชอึยชินคือจอมโจรผาแดง… ไม่ใช่เผ่ามังกรหรือลูกหลานจริงๆ สินะ”

“จอมโจรผาแดงไม่เกี่ยวกับพวกเรา”

“เจ้ารู้อยู่แล้วว่าโชอึยชินคือจอมโจรผาแดง?”

“ใช่… จุนยอลไล่ล่าจอมโจรผาแดงจนข้าได้พบเบาะแสมากมายที่โรงเรียน เรียกว่าโชคเข้าข้างพอสมควร”

“ยงเจกอน เจ้ารู้ตัวจริงของจอมโจรผาแดงตั้งแต่เมื่อ”

ช่วยเลิกพูด ‘คำนั้น’ ออกมาสักทีได้ไหม… พวกเผ่าแท้กับลูกหลานทั้งหลาย

ฉันอยากจะพูดบางสิ่งเพื่อนให้พวกเขาเงียบ แต่พลังงานทั้งหมดถูกใช้ไปกับการเกร็งมือ เท้า และใบหน้า

ชีวิตในรั้วมัธยมปลายครั้งที่สองของฉัน สิ่งที่ยากที่สุดคือการรักษาสีหน้า

เดิมทีก็เป็นคนหน้านิ่งอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งหน้าแข็งกว่าเก่า

‘ถ้าไอ้เสือเวรนั่นรู้ว่าเรามีปฏิกิริยายังไงกับ ‘คำนั้น’ คงไม่แคล้วได้ถูกล้อไปจนเรียนจบแน่’

สมัยยังเป็นเซียนหมากรุก ฉันดวลกับเซียนหมากรุกด้วยสีหน้าสงบนิ่งได้จนกระทั่งรุกฆาต

แต่วันนี้กลับต้องมากังวลกับคำว่า ‘ยิ้มดูมีพิรุธ’ หรือ ‘หน้าตาโง่ลง’ จนต้องมาคอยกังวล

บ๊อก?

“…”

สองสิ่งที่ช่วยให้ฉันสงบใจได้ คือเจ้าบ่วงที่คอยเลียหลังมือสั่นๆ ของฉัน กับแบคโฮกุนที่นั่งปิดปากเงียบ

“โชอึยชิน ทำไมถึงเงียบไปล่ะ ฉันพูดอะไรผิดงั้นหรือ”

วังจีโฮหมุนหัวลูกศรมาหาฉันอีกครั้ง

จำเป็นต้องเกร็งกล้ามเนื้อใบหน้าสุดแรงเกิดเพื่อไม่ให้หมอนี่ล่วงรู้เกี่ยวกับ ‘คำนั้น’

“เปล่านี่”

“แปลกมาก จอมโจรผาแดงเป็นความลับที่ค่อนข้างสำคัญ แล้วทำไมถึงยังดูใจเย็นนัก… ไม่สิ ดูเหมือนนายกำลังปกปิดเรื่องอื่นที่สำคัญยิ่งกว่า”

“พูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่อง”

“…ตอบแบบนี้ยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่”

ฉันทำทุกวิถีทางเพื่อให้ใบหน้าดูปกติที่สุด

ในหัวถูกถมด้วยความคิดอื่น

โชคยังดีที่ในอ้อมแขนมีเจ้าบ่วง

การได้ลูบหัวและเกาคอให้มัน ช่วยให้จิตใจฉันกลับมาสงบ

“หืม… หรือว่าสติปัญญาลดลงอีกแล้ว”

“เสือเหลือง กลับเข้าเรื่องสักที”

แบคโฮกุนที่ปิดปากเงียบมาตลอด พูดขึ้นเป็นครั้งแรก

‘ช่วยเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะรู้ว่าเราอึดอัด?’

อย่างที่คิด ตัวละครของฉันเอาใจใส่คนรอบข้างจริงๆ

ความแตกแต่งยิ่งชัดเจนเมื่อเทียบกับไอ้เสือเวรนั่น

“ขออธิบายเหตุผลที่ข้าเปิดประเด็นเรื่องนี้ก็แล้วกัน ความสำเร็จของโชอึยชินในฐานะจอมโจรผาแดงนั้นยิ่งใหญ่และน่าชื่นชม แต่ก็เป็นงานที่อันตรายเช่นกัน ไม่ควรทำคนเดียว”

เมื่อได้ยิน ‘คำนั้น’ มือของฉันที่ลูบหัวเจ้าบ่วงชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ยังควบคุมสีหน้าไว้ได้

วังจีโฮยังคงพูดต่อไป

“ฉันรู้ตัวจริงของนายแล้ว ทุกคนในห้องนี้ก็เช่นกัน ดังนั้นนับแต่นี้ไป หากจะเคลื่อนไหวภายใต้หน้ากากจอมโจรผาแดง อย่าได้ปกปิดหรือเกรงใจที่จะยืมพลังจากเผ่าเสือ”

วังจีโฮดูกระตือรือร้นที่จะร่วมมือกับฉันเป็นพิเศษ

ฉันเข้าใจดีว่าไอ้เสือเฒ่าตัวนี้พูดด้วยเจตนาดี

แต่ช่วยหยุดเอ่ย ‘คำนั้น’ ออกมาสักทีได้ไหม

ฉันพยายามเปลี่ยนหัวข้อการสนทนา ด้วยการถามในสิ่งที่สงสัยมานาน

“…ว่าแต่ นายเห็นตั้งแต่ตอนไหน”

“ตอนที่แสงเทพสวรรค์ฉายลงมา”

หลังจากคุยกับคราดซ่างเป่าซินจินสินะ

“เมื่อฉันไปถึง นายกำลังแบกซาวอลเซอึมไว้บนหลัง ร่างกายบาดเจ็บหลายจุดจากการต่อสู้กับจอมลอกเลียน ขณะเตรียมเข้าไปช่วย นายเอ่ยปากขออนุญาตจากเทพสวรรค์พอดี”

…เห็นฉากนั้นด้วยสินะ

ฉันอายนิดหน่อยที่ถูกเห็นขณะกำลังพูดเลียนแบบแบคโฮกุน แต่ก็ไม่อายเท่ากับการได้ยิน ‘คำนั้น’

“จังหวะการใช้เนตรส่องไม่ด้อยไปกว่าเผ่าเสือเลย การฝึกกับเสือขาวมีประโยชน์ขนาดนั้นเชียว”

“อา”

การดวลกับเสือขาวมีประโยชน์แน่นอน แต่ฉันฝึกกะจังหวะสกิลตั้งแต่ก่อนมาโลกนี้แล้ว

เกมกากแห่งชาติที่มีระดับความยากสูงลิบ แถมยังไม่มีระบบออโต้ ฝีมือของสวะเล่นตายที่เล่นเกมจนถึงบทสุดท้ายอย่างฉัน ย่อมไม่ระเหยไปในอากาศง่ายๆ

โดยเฉพาะสกิลของตัวละครแบคโฮกุนที่ควบคุมมานานกว่าสิบปี ต่อให้หลับตาก็ยังกะจังหวะใช้ได้แม่นยำ

“ถ้าอย่างนั้น ประเด็นถัดไป… เกี่ยวกับการเก็บกวาดหลังภารกิจ”

วังจีโฮเตรียมอำพรางคดีนี้โดยร่วมมือกับสมาคม

รอยแยกต่างโลกกับการบุกโจมตีของเอนามีจะถูกเปิดเผยสู่สาธารณะตามปกติ แต่ตัวตนของเผ่าแท้จะถูกลบออก

“สำหรับทาง ‘เจ้านั่น’ การปะทะกันระหว่างเผ่าหมีกับเผ่าเสือคงเป็นแค่เรื่องบังเอิญ เนื่องจากฝ่ายเราลดจำนวนคนให้เหลือน้อยที่สุดแล้ว… ยงเจกอน หลังจากการสื่อสารถูกตัดขาด เจ้ายังสัมผัสถึง ‘ดวงตา’ ได้ไหม”

“ไม่… ข้าสัมผัสถึง ‘ดวงตา’ ได้ถึงแค่ก่อนการสื่อสารถูกตัดขาด หลังจากนั้นก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย คล้ายกับว่าหากฝืนใช้ ‘ดวงตา’ ขณะตัดขาดการสื่อสารกับดาวเทียม จะเกิดความเสี่ยงบางอย่างกับพวกมัน”

“เป็นข้อมูลที่น่าสนใจ ข้าจะบอกให้เด็กเจ้าเล่ห์วิจัยหาวิธีรับมือ ‘ดวงตา’”

วังจีโฮอธิบายต่อ

“ทางเราวางแผนจะปกปิดการใช้พลังของซาวอลเซอึมด้วยเช่นกัน ความยากอยู่ที่ชาวบ้าน แต่เห็นว่าความทรงจำในเวลานั้นของพวกเขาค่อนข้างคลุมเครือ อาจเป็นผลจากอำนาจของผู้ถ่ายทอด ‘ข้อความที่ไม่ควรถูกบันทึก’ … หน่วยข่าวกรองของเผ่าเสือกำลังทำงานอย่างหนักเพื่อกลบเกลื่อนเป็นวงกว้าง และดูเหมือนจะไปได้สวย”

แม้ดีไวซ์ส่วนใหญ่ที่เชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตจะใช้การไม่ได้ แต่วังจีโฮช่วยเสริมความมั่นใจว่า หน่วยข่าวกรองเผ่าเสือกำลังทยอยไล่ลบข้อมูลในดีไวซ์ที่บันทึกในโหมดออฟไลน์

“ศัตรูที่หลุดมือไปมีแค่หมีจอมว้าวุ่นกับคนสนิทสองคน… ฝ่ายเราที่ถูกพวกมันพบเห็นมีแค่คิมชินรก ยงเจกอน และเสือแดง ซึ่งคงไม่เป็นปัญหา… ข้าหมดเรื่องพูดแล้ว ใครมีคำถามอะไรไหม”

วังจีโฮมองไปรอบๆ หลังจากอธิบายจบ

คิมชินรกยกมือด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

“ท่านเสือเหลือง พวกมันอาจไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องปกติก็ได้”

ไม่ได้มองเป็นเรื่องปกติ?

วังจีโฮส่งสัญญาณให้พูดต่อ คิมชินรกเริ่มเล่า

“กับเจ้ามังกรอาจไม่แปลก แต่การที่ท่านเสือแดงอยู่ใกล้ข้าเป็นเรื่องไม่ปกติแน่นอน อาจทำให้พวกมันเอะใจว่า เผ่าเสือล่วงรู้แผนการล่วงหน้าแล้วจงใจดัดหลัง”

ฉันเข้าใจถึงเหตุผลที่เขาพูดแบบนี้

‘ไม่มีทางที่เสือแดงจะอยู่ใกล้คิมชินรกหากไม่มีคำสั่งจากวังจีโฮ… มีโอกาสที่เผ่าหมีจะมองว่ามันแปลกจริงๆ’

นั่นคือความกังวลของคิมชินรก

“มันแปลกหรือไงที่พ่อจะอยู่ใกล้กับลูกชายผู้เคยเกือบตายเมื่อไม่นาน รวมถึงการไปไหนมาไหนกับเพื่อนสนิทของลูก?”

“ขอรับ มีโอกาสสูงที่ฝั่งนั่นจะเอะใจว่าอาจเป็นคำสั่งของท่านเสือเหลือง”

เมื่อคิมชินรกพูดจบ อุณหภูมิในห้องรับแขกคล้ายกับลดลงไปหลายองศา

“คิมชินรก…”

วังจีโฮเตรียมจะพูดบางสิ่ง แต่เสือแดงส่ายหน้า

หลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรอีกพักใหญ่

‘เสือแดงกลัวคิมชินรกจะอึดอัดเวลาตัวเองอยู่ใกล้ๆ … ส่วนคิมชินรกก็เข้าใจเสือแดงผิดไปกันใหญ่…’

นี่คือความจริงที่หลายคนดูออก แต่ไม่มีใครกล้าพูดแม้จะผ่านไปนาน

กระทั่งความแค้นกระจ้อยร่อยก็ยังยากที่จะสะสางภายในหนึ่งปีหรือสิบปี ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างสองพ่อลูกอายุห้าพันปี

‘เผ่ามังกรคงไม่อยากยุ่งเรื่องของเผ่าอื่น ยงเจกอนไม่มีทางพูดแน่… แบคโฮกุนก็เป็นพวกพูดไม่เก่ง ส่วนวังจีโฮ… ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไอ้เสือเฒ่าปากสว่างถึงได้เงียบในเวลาแบบนี้’

ทำไมถึงไม่ช่วยไกล่เกลี่ยความบาดหมางของสองพ่อลูกล่ะ?

ถ้าแม้แต่หมอนี่ยังปิดปาก คนอื่นก็ยิ่งไม่อยากเข้าไปแทรกแซง

‘…คนเราจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้’

ย้อนกลับไปก่อนที่ฉันจะสูญเสียครอบครัวทั้งหมดไปกับอุบัติเหตุ

เมื่อการแข่งใหญ่ใกล้เข้ามา ฉันตื่นเต้นมากจนบินออกนอกประเทศโดยไม่ได้กล่าวคำอำลาอย่างเหมาะสม

ไม่นานก็ต้องเสียพวกเขาไปในอุบัติบนท้องถนนแสนจะธรรมดา ที่ไม่ได้ลงพาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์ด้วยซ้ำ

แต่โลกนี้โหดร้ายยิ่งกว่ามาก มีทั้งการปะทะกับต่างมิติ แถมขั้วอำนาจลึกลับก็พยายามทำลายเผ่าเสือจากภายนอก

ฉันหวนนึกถึงความตายของทั้งสองในเกม

ขณะจินตนาการภาพเสือแดงจบชีวิตลงในชุดสีดำล้วน ปากของฉันเริ่มขยับไปเอง

“ในตอนที่เสือแดงถูกตือหงอเหนงโจมตีด้วยซี่คราด ครูคิมชินรกแอบเข้ามาในคฤหาสน์เพื่อหวังจะดูอาการ”

“ท่านโชอึยชิน!”

“หา… คิมชินรกทำแบบนั้น?”

สิ้นคำพูดฉัน คิมชินรกลุกพรวดจากเก้าอี้

ครูธรรมดาผู้แสนจะอ่อนโยน

บรรยากาศอันมืดมนและดูไม่เหมือนมนุษย์ ในยามเผชิญหน้ากับเผ่าหมี

จากบรรดาหลากหลายใบหน้าของคิมชินรก ใบหน้าที่กำลังแดงก่ำในตอนนี้ดูจริงมากที่สุด

“เขาลอบเข้ามาไม่สำเร็จเพราะถูกวังจีโฮจับได้ แต่ได้ยินว่ายังอยู่ที่คฤหาสน์ต่ออีกหลายชั่วโมงเพื่อยืนดูเสือแดงหลับก่อนจะกลับไป”

“ห…หยุด! ได้โปรด… อุ๊บ!”

คิมชินรกพยายามปรี่เข้ามาห้ามฉัน แต่มีเผ่าแท้บางคนเร็วกว่า

ยงเจกอนใช้มือปิดปากคิมชินรกแล้วหันมาขยิบตาให้ฉัน

คล้ายกับสื่อว่า ‘อย่าหยุด พูดต่อไป’

มังกรเจ้าสำราญรายนี้คงชอบที่จะเห็นเพื่อสนิทถูกเปิดโปงอดีตอันน่าอับอาย

เสือแดงเผยสีหน้าตกตะลึงราวกับเพิ่งได้ยินในสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ

“ลูกหลานเสือเงินเคยต้มรามยอนที่ครูคิมชินรกซื้อมา ถึงผลลัพธ์จะออกมาไม่ดีเท่าไร แต่เสือแดงก็กินจนหมดโดยไม่เหลือแม้แต่เส้นเดียว”

“เพราะนั่นเป็นรามยอนที่ลูกหลานเสือเงินต้ม… อุ๊บ!”

คิมชินรกดิ้นหลุดจากแขนยงเจกอนและพยายามแก้ต่าง แต่ก็ถูกปิดปากอีกครั้ง

ขณะพยายามสลัดให้หลุดจากยงเจกอน คิมชินรกมองสลับระหว่างวังจีโฮกับแบคโฮกุน

คงอยากขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีทางที่เผ่าเสือจะเคลื่อนไหว

“ในตอนที่เสือแดงได้รับบาดเจ็บจากตือหงอเหนง เขากำชับกับวังจีโฮว่า ห้ามบอกให้คิมชินรกรู้เด็ดขาด เพราะไม่อยากเด็กคนนั้นเป็นห่วง… แต่ในเมื่อไม่ได้ห้ามผม ผมจึงนำไปบอกกับครู”

คิมชินรกที่พยายามดิ้นให้หลุดจากยงเจกอน ค่อยๆ ลดระดับการขัดขืนลง

“หลังจากเสือแดงสืบมาได้ว่า ‘เจ้านั่น’ กำลังเพ่งเล็งครูคิมชินรก เข้ากลับมาถึงคฤหาสน์ในสภาพย่ำแย่ยิ่งกว่าตอนที่ถูกคราดซ่างเป่าซินจินเล่นงานเสียอีก… ตอนนั้นวังจีโฮแนะนำให้เสือแดงคอยคุ้มกันครูคิมชินรกตลอดเวลา แต่เสือแดงปฏิเสธเพราะกลัวว่าครูจะอึดอัด และขอคุ้มกันแค่ตอนที่นอกเขตโรงเรียนแทน”

ดูเหมือนคิมชินรกดูจะหยุดดิ้นรนแล้ว

แม้ยงเจกอนจะปล่อยมือ แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร

“หากครูคิมชินรกเป็นอะไรไป เสือแดงคงนุ่งห่มดำไปตลอดชีวิต”

สิ้นคำพูดฉัน ห้องรับแขกกลับไปเงียบสงัดอีกครั้ง

คิมชินรกจ้องเสือแดงด้วยใบหน้าแดงก่ำ แต่ก็พูดอะไรไม่ออก

เสือแดงเพียงมองหน้าลูกชายตัวเอง

“พวกเจ้าสองคนคงอยากคุยกันเงียบๆ”

วังจีโฮทำตาเป็นประกายขณะยิ้ม

เขาลุกขึ้นแล้วขยิบตาให้

“ข้าพูดทุกสิ่งที่อยากพูดไปหมดแล้ว หลังจากนี้คงต้องขอตัว… แล้วก็… เจ้าสองคนน่ะ ถ้าคุยกันไม่เสร็จห้ามออกจากห้องรับแขกเด็ดขาด”

* * *

เผ่าแท้ที่เดินออกจากห้องรับแขกดูอารมณ์ดีขึ้นมาก

“ฮะฮะฮะ! วันดีๆ แบบนี้ต้องปิดท้ายด้วยเครื่องดื่มรสเลิศ!”

“ทำดีมาก อึยชิน”

ยังเร็วเกินไปที่จะฉลองหรือเปล่านะ

ความบาดหมางระหว่างสองพ่อลูกใช่ว่าจะยุติด้วยบทสนทนาในวันนี้

เพียงแต่มันคือจุดเริ่มต้น

ได้เห็นพวกเผ่าแท้ยังทำตัวอารมณ์ดีทั้งที่คงคิดแบบเดียวกัน ฉันอดสงสัยไม่ได้

“ทำไมถึงปล่อยให้คาราคาซังมาจนถึงตอนนี้ล่ะ”

คนแรกที่ตอบคือยงเจกอน

“ข้าเคยลองแล้วครั้งหนึ่ง… คิมชินรกตัดความสัมพันธ์กับข้าทันที จนข้าต้องสาบานว่าจะไม่ยุ่งเรื่องนี้อีก เขาถึงยอมให้อภัย”

มีอะไรแบบนั้นด้วยสินะ

…เราคงถูกคิมชินรกขึ้นบัญชีดำจากเหตุการณ์ในวันนี้

ถึงจะเป็นช่วงปิดเทอม แต่ฉันคือเด็กหอในที่มีเขาเป็นครูที่ปรึกษา

จากนี้ไปคงต้องใช้ชีวิตในหอพักด้วยความระมัดระวังมากขึ้น

“แล้วนายล่ะ”

ได้ยินคำถามฉัน วังจีโฮลังเลสักพักก่อนจะตอบ

“…ข้าทำพันธสัญญากับเสือแดงไว้ จึงแทรกแซงเรื่องนี้ไม่ได้”

พันสัญญา?

จะว่าไป เสือแดงเคยเอ่ยถึง ‘พันธสัญญา’ กับวังจีโฮในตอนที่เขาสลบไปคราวก่อน

ความสัมพันธ์ระหว่างวังจีโฮกับเสือแดงคงซับซ้อนมากกว่าที่เห็น

ปิ๊งป่อง!

ข้อความใหม่ถูกส่งเข้าดีไวซ์หลังจากฉันกลับมาเปิดแจ้งเตือน

ผู้ส่งคือมินกือริน

ดูจากประวัติการส่ง มีข้อความจำนวนมากถูกส่งมาระหว่างฉันกำลังประชุม

เธอคงได้ฟังเรื่องราวจากเด็กคนอื่นแล้ว เพราะมีการเอ่ยถึงเกาะซอกโมอยู่เป็นระยะ

แต่ปัญหาคือข้อความล่าสุด

[มินกือริน] นี่

[มินกือริน] ดูเหมือนจะเกิดเรื่องใหญ่แล้วล่ะ

[มินกือริน] ฉันต้องคุยกับแดซอกเดี๋ยวนี้ แต่ติดต่อไม่ได้เลย ทำยังไงดีล่ะ… ทำไมแดซอกถึงยังตรวจร่างกายไม่เสร็จอีก?

‘ยังไม่รู้สินะว่าซงแดซอกเจ็บหนักแค่ไหน’

ยิ่งไปกว่านั้น มินกือรินพูดเหมือนมีสิ่งสำคัญต้องคุยกับเขาให้ได้

______________________

★ กลุ่ม 2+3 (200 ตอน) ลดราคาเหลือ 150 บาท

ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร พุธ เสาร์ และอาทิตย์ (4/4)

ในกลุ่มแปลถึงตอน: 344

ติดตามผลงานของผู้แปล และนิยายทุกตอนได้ที่เพจเฟซบุค:

https://www.facebook.com/bjknovel/

หรือพิมพ์ค้นหา: bjknovel

#BJKNovel #BJK_Novel #ตัวประกอบแรงค์_EX  #นิยาย_เกิดใหม่_ระบบ_พระเอกฉลาด_ไม่ฮาเร็ม