บทที่ 16 : สูตรยาเป่ยหยวนตัน!
“ดูเหมือนว่าเห็ดไขกระดูกดำนี้จะไม่ชอบแสงและต้องการไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยสำหรับการเจริญเติบโต”
ลู่ซวนตัดสินตามข้อมูลที่ปรากฏในจิตสำนึกของเขา
“มันค่อนข้างง่ายเรื่องเลี้ยงในความมืด……เพราะข้าสามารถสร้างโรงเก็บของง่ายๆเพื่อให้มันทำหน้าที่บังเเสงแดด”
“เเต่มันค่อนข้างยากในการหาไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อย”
"ไม้วิญญาณธรรมดานั้นหาง่าย, แต่ใครล่ะที่จะมีไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยอยู่ในบ้านของพวกเขา”
ในขณะที่กำลังคิดอยู่, ลู่ซวนก็หยิบเครื่องมือออกจากบ้านและสร้างเพิงไม้เรียบง่ายรอบๆเห็ดไขกระดูกดำ
ท้ายที่สุดแล้ว, มันเป็นสมุนไพรวิญญาณขั้นสอง……ยิ่งปลูกเร็วเท่าไรก็ยิ่งเก็บเกี่ยวได้เร็วเท่านั้น
จากนั้นโดยไม่ชักช้า, เขาก็ตัดสินใจออกไปค้นหาไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยทันที
ลู่ซวนเดินตรงไปที่จัตุรัสใจกลางเมือง, และครึ่งชัวโมงต่อมาเขาก็มาถึงลานกว้างขนาดใหญ่
เมื่อมองออกไปในกำแพงหินของลานกว้าง
จะสังเกตุเห็นต้นไม้วิญญาณที่ปลูกไว้ภายในอย่างคลุมเครือ
เจ้าของลานกว้างนี้คือผู้ฝึกตนเเซ่โจว, ซึ่งมีขอบเขตการฝึกปราณระดับที่สาม
ลู่ซวนเคยได้ยินเรื่องของเขามาก่อน……ว่ากันว่าผู้ฝึกตนเเซ่โจวนี้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้ฝึกปราณระดับสูงที่อยู่ในจัตุรัสกลางเมือง
ดังนั้นเขาจึงสามารถครอบครองลานขนาดใหญ่เช่นนี้และปลูกต้นไม้วิญญาณได้มากมาย
ต้นไม้วิญญาณที่เติบโตแล้วนั้นอาจโดนแมลงทำลายระหว่างการปลูกหรืออาจมีการเก็บไว้นานเกินไป……..ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันจะส่งผลให้ธรรมชาติของไม้วิญญาณเปลี่ยนแปลงและเน่าเปื่อย
ผู้ฝึกตนเเซ่โจวผู้นี้ได้ปลูกต้นไม้วิญญาณไว้เป็นจำนวนมาก………ดังนั้นเขาอาจจะมีไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยอยู่ในบ้านของเขา
ลู่ซวนก้าวไปข้างหน้าและมีผู้ฝึกตนหนุ่มคนหนึ่งมาทักทายเขา
ลู่ซวนอธิบายความตั้งใจของเขาและผู้ฝึกตนหนุ่มก็พาเขาไปหาผู้ฝึกตนแซ่โจว
ผู้ฝึกตนหนุ่มเดินไปหาผู้ฝึกตนแซ่โจวและกระซิบคำสองสามคำ
“สวัสดี, ข้าคือโจวหยวน…… ไม่ทราบว่าจะให้เรียกน้องชายว่าอย่างไร?”
"ข้าชื่อลู่ซวน"
“สหายลู่ซวน, ข้าได้ยินว่าท่านมาตามหาไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อย……ข้าสงสัยเล็กน้อยว่ามันจะเอาไปใช้ทำอะไรได้”
“พี่โจว, ขอบอกตามตรงว่าเมื่อเร็วๆนี้ข้าได้มีประสบการณ์ในการปลูกสมุนไพรวิญญาณบางชนิด, และข้าต้องการตรวจสอบโดยการเทียบเคียงกับไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยๆ”
"ข้าได้ยินมาว่าพี่โจวเป็นผู้เชี่ยวชาญในการปลูกต้นไม้วิญญาณ, ดังนั้นข้าจึงอยากจะมาลองดูว่าท่านมีไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยอยู่บ้างหรือเปล่า”
ลู่ซวนตอบตามความจริงเพียงครึ่งเดียว
"ข้ามี" โจวหยวนพยักหน้ารับเงียบๆ
“เนื่องจากมีปัจจัยหลายประการ, ข้าจึงมีไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยอยู่สองสามชิ้นในบ้าน”
โจวหยวนสั่งการคนของเขาสองสามคำ และไปหยิบไม้วิญญาณออกมาจากโกดังด้านหลังลานกว้าง
ลักษณะของไม้ที่โจวหยวนนำมานั้นมีสภาพขาดรุ่งริ่งเเละยังมีกลิ่นเน่าเปื่อยอันไม่พึงประสงค์ออกมาด้วย
“ถ้าน้องลู่ต้องการก็รับไป”
“เเต่การปลูกต้นไม้วิญญาณนั้นต้องใช้กำลังคนและทรัพยากรมากมาย”
"แม้ว่าต้นไม้วิญญาณสองสามต้นเหล่านี้จะเน่าเปื่อยไปแล้ว……แต่มันก็ยังพอมีคุณค่าอยู่บ้าง”
“ดังนั้น, ข้าขอราคาเป็นหินวิญญาณระดับต่ำสองก้อนเเลกกับไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยทั้งสามนี้”
เมื่อได้ยินเช่นนี้, ลู่ซวนก็ขมวดคิ้ว
“เนื่องจากมันเป็นไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยเเล้ว……ซึ่งก็หมายความว่ามันสูญเสียจุดประสงค์เดิมไป”
"เศษไม้ที่ไร้ประโยชน์สามชิ้นถึงกับต้องใช้หินวิญญาณระดับต่ำถึงสองก้อน……มันไม่เเพงไปหน่อยหรอ?”
ลู่ซวนรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ทราบจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา
ด้วยช่องว่างของข้อมูลนี้, ลู่ซวนจึงต่อราคาด้วยความมั่นใจ
“หินวิญญาณระดับต่ำหนึ่งก้อน, ให้เหมือนกับว่าข้าช่วยท่านกำจัดเศษไม้ที่เน่าเปื่อย”
เมื่อเห็นทัศนคติของลู่ซวน, โจวหยวนจึงไม่ยืนกรานอีกต่อไปและพยักหน้าเห็นด้วย
ไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยเหล่านี้มักจะถูกฝังที่บริเวณนอกเมืองหลินหยางฟางหลังจากสะสมไว้จำนวนหนึ่ง
ดังนั้น, มันก็ถือว่าดีมากแล้วที่สามารถแลกเปลี่ยนเป็นหินจิตวิญญาณได้
ทั้งสองบรรลุข้อตกลงและหลังจากที่ลู่ซวนมอบหินวิญญาณระดับต่ำแล้ว…….เขาก็กลับบ้านพร้อมกับไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยทั้งสามชิ้น
……..
ในสวนจิตวิญญาณของลู่ซวน
ใต้ที่กำบังของเพิงไม้เรียบง่าย…… มีเห็ดราสีแดงเข้มที่ดูเหมือนจะกลมกลืนไปกับเงามืดปรากฏตัวอยู่
ลู่ซวน รีบหยิบไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อยทั้งสามชิ้นออกมาอย่างเร่งรีบ และนำไปวางไว้รอบๆเห็ดราสีเเดงเข้มอย่างระมัดระวัง……จากนั้นก็ไปดูเเลสมุนไพรวิญญาณชนิดอื่นด้วยวิชาสายฝเเห่งวิญญาณ
เเละเมื่อเขากลับมาตรวจสอบอีกครั้ง, เขาก็พบว่าเห็ดไขกระดูกสีดำมีการเปลี่ยนไปอย่างมาก
เหง้าของเห็ดราที่ได้ดูดซับกลิ่นพิเศษของไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อย
เห็ดราสีแดงขนาดเล็กจำนวนมากก็เริ่มเติบโตอย่างเงียบๆ
เส้นใยสีแดงเข้มแพร่กระจายเข้าไปในไม้ที่เน่าเปื่อยและลู่ซวนสังเกตได้เลยว่าสีของเห็ดไขกระดูกดำนั้นมีสีเข้มมากขึ้น
หลังจากปลูกเห็ดไขกระดูกดำได้สำเร็จเเล้ว……..ในที่สุดลู่ซวนก็รู้สึกโล่งใจ
……..
วันถัดมา
โดยพื้นฐานแล้วลู่ซวนจะอยู่ที่บ้าน……ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการเลี้ยงดูสมุนไพรวิญญาณ
ส่วนเวลาที่เหลือเขาก็จะใช้ฝึกฝนทักษะการต่อสู้และวิชาอาคม……รวมทั้งทำความคุ้นเคยกับวิธีใช้ดาบสีเงินที่ยังไม่สมบูรณ์
นอกจากนี้, เขายังไปที่ตลาดที่จัตุรัสเป็นบางครั้ง…….เพื่อดูว่าเขาจะสามารถหาเมล็ดพันธุ์ลึกลับสักหนึ่งหรือสองเมล็ดได้หรือไม่
เเต่น่าเสียดายที่แผงขายเมล็ดพันธุ์วิญญาณทั้งหมดล้วนมีเเต่เมล็ดพันธุ์วิญญาณทั่วไปที่ลู่ซวนรู้จักอยู่เเล้ว
สวนจิตวิญญาณของเขานั้นมีขนาดไม่ใหญ่มาก
ทำให้ตอนนี้มันไม่มีที่ว่างสำหรับสมุนไพรวิญญาณอื่นๆเเล้ว (สมุนไพรที่มีขายมีเเต่ระดับต่ำส่วนระดับสูงก็ราคาเเพงกว่าเมล็ดพันธุ์ลึกลับมาก)
………
ณ ขณะนี้
ในสวนของลู่ซวนมีหญ้าหิ่งห้อยวิญญาณยี่สิบต้นได้เข้าสู่ระยะการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว
ต้นจันทรคราสสองต้นที่มีผลจันทรคราสมากกว่าครึ่งหนึ่ง
ต้นสนเมฆแดงขั้นหนึ่งที่จำเป็นต้องได้รับการกระตุ้นด้วยวิชาลูกไฟเป็นครั้งคราวเท่านั้น
หญ้าวิญญาณดาบขั้นสองที่ต้องใช้วิชาดาบเกิงจินและวิชาสายฝนเเห่งวิญญาณในการหล่อเลี้ยง
และสุดท้ายเห็ดไขกระดูกดำขั้นสองที่ต้องใช้สารอาหารส่วนใหญ่จากไม้วิญญาณที่เน่าเปื่อย
เมื่อมองดูข้อมูลนี้
ลู่ซวนก็พบว่าในสวนจิตวิญญาณของเขามีสมุนไพรวิญญาณขั้นหนึ่งน้อยที่สุด…….เพราะมีเพียงต้นสนเมฆแดงเเค่ 1 ต้นเท่านั้นที่เป็นขั้นหนึ่ง
ส่วนเมล็ดพันธุ์ลึกลับทั้งสองเมล็ดที่เขาได้จากจางหงเเละจากสหายของจางหงนั้นได้ทำให้เขาประหลาดใจอย่างไม่คาดคิด
เพราะทั้งสองเมล็ดนี้เป็นสมุนไพรวิญญาณขั้นสอง
ในช่วงเวลานี้….. ลู่ซวนก็ได้เก็บเกี่ยวผลจันทรคราสเพิ่มอีกห้าผล
มีผลจันทรคราสคุณภาพดีสี่ผลและคุณภาพสูงหนึ่งผล
เเละรางวัลจากกลุ่มแสงสีขาวทั้งห้า
มีสองรางวัลที่เป็นใบมีดสีเงิน(ไม่สมบูรณ์)
ด้วยวิธีนี้, ดาบสีเงินของเขาจึงสมบูรณ์ยิ่งขึ้นเเละเหลือช่องว่างอีกเล็กๆน้อยๆเท่านั้น
ตอนนี้ผลจันทรคราสยังเหลืออยู่อีกสิบสี่ผล…..ดังนั้นลู่ซวนจึงไม่ได้กังวลกับมันมากเท่าไหร่
ส่วนรางวัลอื่นๆเป็นยันต์ขั้นหนึ่งสองอัน ซึ่งได้แก่, ยันต์ปราณดาบและยันต์ปัดเป่าความชั่วร้าย
สำหรับผลจันทรคราสคุณภาพสูง…… หลังจากที่ลู่ซวนดูดซับมันเเล้ว
มันก็มีชุดข้อมูลหนึ่งปรากฏขึ้นในใจของเขา
[สูตรยาเป่ยหยวนตัน: สูตรยาซึ่งบันทึกวัสดุและเทคนิคในการกลั่นยาเป่ยหยวนตันขั้นหนึ่ง]
“มันเป็นสูตรยาขั้นหนึ่ง”
"สมแล้วที่จะเป็นรางวัลจากผลจันทรคราสคุณภาพสูง”
ลู่ซวนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่กลุ่มแสงสีขาวมอบสูตรยาให้กับเขาโดยตรง
เเต่ไม่เป็นไร
อย่างไรการสอนคนตกปลาก็ดีกว่าการให้ปลากับเขา (สำนวน)
ดูเหมือนว่า…….เขาจะต้องใช้เวลาเรียนรู้วิธีทำยาอายุวัฒนะเเล้ว
ลู่ซวนพึมพำกับตนเองอย่างลับๆ
“เป็นเพียงว่าข้าไม่มีรากฐานด้านการฝึกกลั่นยามาก่อน”
"หากฝึกกลั่นยาอายุวัฒนะตั้งแต่เริ่มต้น………ความน่าจะเป็นที่จะล้มเหลวก็จะสูงมาก”
“อีกอย่าง, ข้าไม่รู้ว่าผลจันทรคราสเหล่านี้จะสามารถนำมาใช้ทำยาเป่ยหยวนตันได้หรือไม่”
"เเละหากได้รางวัลเป็นสูตรยาอีก, มันจะเหมือนกับวิชาดาบเกงจินก่อนหน้านี้หรือไม่ ยที่สามารถเพิ่มประสบการณ์ของวิชาได้โดยอัตโนมัติหลังจากการดูดซับรางวัลเดิมซ้ำๆ”
…………………………………….